Quote:«Ανάθεμά σε, Κάτλυν, πώς μπορείς να είσαι τόσο σκληρή; Ένα αγόρι είναι μονάχα. Ένα ... »

Quote:Ο Τζον ανέβηκε αργά τα σκαλοπάτια, προσπαθώντας να μη σκέφτεται πως τούτη η φορά μπορεί να ήταν και η τελευταία(...) Έφτασε στο κεφαλόσκαλο και κοντοστάθηκε για κάμποση ώρα φοβισμένος. Ο Γκόουστ έτριψε το μουσούδι του στην παλάμη του αγοριού, δίνοντάς του κουράγιο. Ίσιωσε τους ώμους του και μπήκε στο δωμάτιο. Η Αρχόντισσα Σταρκ καθόταν δίπλα στο κρεβάτι (...) Δεν είχε αφήσει το δωμάτιο ούτε μία φορά. Έτσι, αναγκαστικά ο Τζον δεν είχε επισκεφτεί τον αδελφό του. Τώρα όμως δεν είχε άλλο χρόνο. Στάθηκε για μια στιγμή στην πόρτα, διστάζοντας να μιλήσει, διστάζοντας να πλησιάσει. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό (...) Η Αρχόντισσα Σταρκ κοίταξε προς το μέρος τους. Για μια στιγμή δε φάνηκε να τον αναγνωρίζει. Έπειτα ανοιγόκλεισε τα μάτια.
«Τι κάνεις εσύ εδώ;» ρώτησε με φωνή αλλόκοτα παγερή και ανέκφραστη.
«'Ηρθα να δω τον Μπραν» είπε ο Τζον. «Να τον αποχαιρετήσω.»
Η έκφρασή της δεν άλλαξε. Τα μακριά, κασrανοκόκκινα μαλλιά της ήταν θαμπά και μπερδεμένα. Έμοιαζε σαν να 'χε γεράσει είκοσι χρόνια. «Λοιπόν, τον αποχαιρέτησες. Και τώρα φύγε.»
Ένα κομμάτι του ήθελε να το βάλει στα πόδια, ήξερε όμως πως, αν έφευγε, μπορεί να μην ξανάβλεπε ποτέ τον Μπραν. Έκανε νευρικά ένα βήμα μπροστά. «Σε παρακαλώ»  είπε.
Κάτι παγωμένο τρεμόπαιξε στο βλέμμα της. «Σου είπα να φύγεις» είπε. «Δε σε θέλουμε εδώ.»
Κάποτε αυτό θα τον είχε κάνει να το βάλει στα πόδια. Κάποτε μπορεί κιόλας να τον είχε κάνει να κλάψει. Τώρα όμως τον έκανε να θυμώσει ακόμη περισσότερο. Σύντομα θα έδινε τον όρκο της Νυχτερινής Φρουράς και θα αντιμετώπιζε κινδύνους χειρότερους από την Κάτλυν Τάλλυ Σταρκ. «Ο Μπραν είναι αδελφός μου» είπε.
«Θες να φωνάξω τους φρουρούς;»
«Φώναξέ τους!» είπε ο Τζον ξεχνώντας το φόβο του. «Δεν μπορείς να με εμποδίσεις να τον δω.» Διέσχισε το δωμάτιο και στάθηκε απέναντι από το σημείο που βρισκόταν η Αρχόντισσα Κάτλυν. Κοίταξε τον Μπραν, που κειτόταν στο κρεβάτι.
Εκείνη τον κρατούσε από το χέρι. (...)
«Μπραν» είπε ο Τζον «λυπάμαι που δεν ήρθα νωρίτερα. Φοβόμουν.» Ένιωθε τα δάκρυα να κυλούν στα μάγουλά του. Δεν τον ένοιαζε όμως. «Μην πεθάνεις, Μπραν. Σε παρακαλώ. Σε περιμένουμε όλοι να ξυπνήσεις. Κι εγώ κι ο Ρομπ και τα κορίτσια, όλοι μας ... »
Η Αρχόντισσα Σταρκ παρακολουθούσε. Δεν είχε φωνάξει τους φρουρούς. Ο Τζον σκέφτηκε πως μ' αυτό τον τρόπο αποδεχόταν την παρουσία του εκεί. Έξω από το παράθυρο, ο ανταρόλυκος ούρλιαξε και πάλι. Το λυκόπουλο που ο Μπραν δεν είχε προλάβει να του δώσει όνομα.
«Πρέπει να φύγω τώρα» συνέχισε ο Τζον. «Ο θείος Μπέντζεν περιμένει. Θα πάω βόρεια, στο Τείχος. Πρέπει να φύγουμε σήμερα, πριν αρχίσει να χιονίζει.» Θυμήθηκε πόσο ενθουσιασμένος ήταν ο Μπραν με την προοπτική του ταξιδιού. Δεν το άντεχε αυτό, η σκέψη πως τον άφηνε έτσι πίσω του. Σκούπισε τα δάκρυά του, έσκυψε πάνω από το παιδί και το φίλησε ανάλαφρα στα χείλη.
«Ήθελα να μείνει εδώ μαζί μου» είπε απαλά η Αρχόντισσα Σταρκ. Ο Τζον την κοίταξε επιφυλακτικά. Το βλέμμα της ήταν στραμμένο αλλού. Σε εκείνον μιλούσε, αλλά για ένα της κομμάτι ήταν σαν να μη βρισκόταν σε εκείνο το δωμάτιο.
«Προσευχόμουν να μείνει εδώ» είπε ανέκφραστα. «'Ήταν το χαϊδεμένο μου. Πήγα στο σεπτ και προσευχήθηκα επτά φορές στα επτά πρόσωπα του θεού να αλλάξει γνώμη ο Νεντ και να μου τον αφήσει εδώ. Μερικές φορές οι προσευχές εισακούονται.»
Ο Τζον δεν ήξερε τι να πει. «Δεν ήταν δικό σου το λάθος» κατάφερε να ψελλίσει μετά από μια αμήχανη σιγή.
Η ματιά της έπεσε πάνω του. Έσταζε δηλητήριο. «Δεν έχω ανάγκη τη συμπόνια σου, μπάσταρδε.»
Ο Τζον χαμήλωσε το βλέμμα του. Κρατούσε στην αγκαλιά της το ένα χέρι του Μπραν και ο Τζον πήρε στα δικά του το άλλο. Δάχτυλα σαν κοκαλάκια πουλιού. «Αντίο» είπε.
Είχε φτάσει στην πόρτα, όταν εκείνη τον φώναξε. «Τζον» είπε. Θα είχε συνεχίσει το δρόμο του, αλλά ποτέ μέχρι τότε δεν τον είχε φωνάξει με το όνομά του. Γύρισε και την είδε να τον κοιτά καταπρόσωπο, σαν να τον έβλεπε για πρώτη φορά.
«Ναι;» ρώτησε το αγόρι.
«'Έπρεπε να βρίσκεσαι εσύ στη θέση του» είπε.

(28-04-2015, 08:30 AM)atropos link Wrote:πιστεύω ότι την ενοχλούσε περισσότερο το μυστήριο γύρω απο τη γέννηση του, παρά ο ίδιος. Δηλαδή δε πιστεύω ότι εφαγε το ότι ήταν του Νεντ, ειδικά μιας και αυτός δεν ήθελε να συζητήσει για τη μητέρα του Τζον ή οτιδήποτε άλλο σχετικά με την ιστορία του.

(28-04-2015, 10:00 AM)Dragonlord link Wrote:Στην περίπτωση της Κάτλυν, παίζει ρόλο αν έχεις έρθει σε επαφή πρώτα με τα βιβλία ή με την σειρά. Αν έρθεις σε επαφή πρώτα με τα βιβλία, την αντιπάθεια την κερδίζει πολύ εύκολα. Στην σειρά η σκηνή στο κρεββάτι του Μπραν δεν χρωματίζεται με τόσο άσχημα χρώματα και πρέπει να φτάσουμε πριν τον κόκκινο γάμο με τον μονόλογο της Κάτλυν για να υποψιαστούμε πόσο πραγματικά σκληρόκαρδος άνθρωπος είναι.

(28-04-2015, 11:29 AM)nirne link Wrote:Έχεις απόλυτο δίκιο, στη σειρά την έχουν παρουσιάσει πολύ καλή σε σχέση με τα βιβλία. Εγώ βέβαια, αν και είδα πρώτα τη σειρά (τις πρώτες τρεις σεζόν) κι έπειτα διάβασα τα βιβλία, πάλι δεν μπόρεσα να τη συμπαθήσω ιδιαίτερα.