Quote:«Ο Νόυ έφτιαξε το πρώτο μου σπαθί και την πολεμική σφύρα του Ρόμπερτ. Αν ο Θεός έκρινε σωστό να του χαρίσει τη ζωή, θα ήταν καλύτερος Άρχοντας Διοικητής από αυτούς τους ανόητους που τσακώνονται για τη θέση τώρα.»

....

Ο Στάννις έδειξε προς το Βορρά. «Εκεί θα βρω τον εχθρό, τον οποίο γεννήθηκα να πολεμήσω.»

....

«Μπορεί να κάνω λάθος μ' εσένα, Τζον Σνόου. Ξέρουμε κι οι δύο όσα λένε για τους μπάσταρδους. Μπορεί να μην έχεις την εντιμότητα του πατέρα σου ή την πολεμική ικανότητα του αδελφού σου. Εσύ είσαι, όμως, το όπλο που μου έδωσε ο Κύριος. Σε βρήκα εδώ, όπως βρήκες κι εσύ το κιβώτιο με το δρακόγυαλο κάτω από τη Γροθιά, και σκοπεύω να σε χρησιμοποιήσω. Ακόμα και ο Άζορ Αχάι δεν κέρδισε μόνος του τον πόλεμο.

Quote:Δε θα αρέσει στους αδελφούς σου, ούτε στους άρχοντες του πατέρα σου, αλλά σκοπεύω να επιτρέψω στους άγριους να περάσουν από το Τείχος ... σε όσους ορκιστούν την αφοσίωσή τους σ' εμένα και ορκιστούν πως θα διατηρήσουν την ειρήνη και τους νόμους του βασιλιά και θα αναγνωρίσουν τον Κύριο του Φωτός ως θεό τους. Ακόμα και τους γίγαντες, αν μπορούν να λυγίσουν τα μεγάλα τους γόνατα. Θα τους εγκαταστήσω στο Γκιφτ, μόλις το αποσπάσω από τον καινούριο Άρχοντα Διοικητή σας. Όταν φουσκώσουν οι ψυχροί άνεμοι θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε μαζί. Ήρθε η ώρα να συνάψουμε συμμαχία ενάντια στον κοινό εχθρό μας.» Κοίταξε τον Τζον. «Συμφωνείς;

Quote:«Κι εγώ τον δικό μου. Ήταν όμως αυτό που ήταν, το ίδιο κι εμείς. Εγώ είμαι ο μοναδικός αληθινός βασιλιάς του Γουέστερος, του Βορρά και του Νότου. Κι εσύ είσαι ο μπάσταρδος του Νεντ Σταρκ.» Ο Στάννις τον περιεργάστηκε μ' εκείνα τα βαθυγάλανα μάτια. «Ο Τάιγουιν Λάννιστερ έχρισε τον Ρους Μπόλτον Φύλακα του Βορρά, για να τον ανταμείψει που πρόδωσε τον αδελφό σου. Οι σιδεράνθρωποι πολεμάνε μεταξύ τους, μετά το θάνατο του Μπέιλον Γκρέιτζοϋ, ωστόσο ακόμα κρατάνε την Τάφρο Κέιλιν, το Ντήπγουντ Μοτ, το Τόρρενς Σκουέαρ και το μεγαλύτερο μέρος της Πέτρινης Ακτής. Οι εκτάσεις του πατέρα σου χάνονται κι εγώ δεν έχω ούτε τις δυνάμεις ούτε το χρόνο για να επουλώσω τις πληγές του. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας Άρχοντας του Γουίντερφελ. Ένας πιστός Άρχοντας του Γουίντερφελ.»

Quote:«Ο γρανίτης δεν καίγεται τόσο εύκολα» είπε ο Στάννις. «Το κάστρο μπορεί να ξαναχτιστεί με τον καιρό. Δεν κάνουν τα τείχη τον άρχοντα, αλλά ο άντρας. Οι άντρες του Βορρά δε με γνωρίζουν, δεν έχουν κανένα λόγο να με αγαπούν, ωστόσο θα χρειαστώ τη δύναμή τους στις μάχες που έρχονται. Χρειάζομαι ένα γιο του Ένταρντ Σταρκ για να τους κερδίσω με το μέρος μου.»

Quote:«Τζον.» Η Μελισάντρα είχε έρθει τόσο κοντά του που ένιωθε τη ζεστασιά της ανάσας της. «Ο Ρ'λορ είναι ο μοναδικός αληθινός θεός. Ένας όρκος μπροστά σε ένα δέντρο δεν έχει περισσότερη ισχύ από έναν όρκο στα παπούτσια σου. Άνοιξε την καρδιά σου και άφησε να την πλημμυρίσει το φως του Κυρίου. Κάψε αυτά τα γουέιργουντ και δέξου το Γουίντερφελ ως δώρο του Κυρίου του Φωτός.»

.....

«Ωραία» είπε ο Βασιλιάς Στάννις «γιατί ο πιο σίγουρος τρόπος να σφραγιστεί μια νέα συμμαχία είναι με ένα γάμο. Σκοπεύω να παντρέψω τον Άρχοντά μου του Γουίντερφελ με την πριγκίπισσα των αγρίων.»

.....

«Όποιος;» Ο Στάννις τον κοίταξε σαν να τον μετρούσε. «Αυτό σημαίνει πως δε θα παντρευτείς το κορίτσι; Σε προειδοποιώ, είναι μέρος του τιμήματος που πρέπει να πληρώσεις, αν θέλεις το όνομα και το κάστρο του πατέρα σου. Το προξενιό αυτό είναι απαραίτητο για να σιγουρευτούν η πίστη και αφοσίωση των νέων υπηκόων μας. Με αρνείσαι, Τζον Σνόου;»

Quote:«Εννέα μέρες περισσότερο απ' όσο πρέπει. Έχω αιχμαλώτους να ξεφορτωθώ, ένα βασίλειο να βάλω σε τάξη, μάχες να δώσω. Πρέπει να γίνουν επιλογές, αποφάσεις που εμπλέκουν το Τείχος και τη Νυχτερινή Φρουρά. Ο Άρχοντας Διοικητής σας δικαιούται να έχει λόγο σε αυτές τις αποφάσεις.»

Quote:Ο Στάννις σταύρωσε τα χέρια του. «Θα ζητήσω και μερικά άλλα πράγματα από εσάς. Πράγματα που ίσως να μη θελήσετε να παραχωρήσετε αμέσως. Θέλω τα κάστρα σας. Θέλω και το Γκιφτ.» Αυτά τα θαρραλέα λόγια έσκασαν ανάμεσα στους μαύρους αδελφούς σαν ένα μπουκάλι υγρή φωτιά μέσα σε ένα μαγκάλι. Ο Μαρς, ο Μάλλιστερ και ο Πάικ προσπάθησαν όλοι να μιλήσουν ταυτόχρονα. Ο Βασιλιάς Στάννις τούς άφησε να μιλήσουν. Όταν τελείωσαν, είπε: «'Εχω τριπλάσιους άντρες από εσάς. Μπορώ να πάρω τη γη σας, αν το θελήσω, αλλά θα προτιμούσα να γίνει νόμιμα αυτό, με τη συγκατάθεσή σας.»
«Το Γκιφτ δόθηκε στη Νυχτερινή Φρουρά ως το διηνεκές, Μεγαλειότατε» επέμεινε ο Μπόουεν Μαρς.
«Κάτι που σημαίνει πως δεν μπορεί να παρθεί, να καταχραστεί ή να αρπαχθεί από εσάς. Αλλά ό,τι δόθηκε μια φορά, μπορεί να χαρισθεί ξανά.»
«Τι θα κάνεις το Γκιφτ;» ζήτησε να μάθει ο Κόττερ Πάικ.
«Θα το χρησιμοποιήσω καλύτερα απ' ό,τι εσείς. Όσο για τα κάστρα, το Ανατολικό Παρατηρητήριο, το Μαύρο Κάστρο και ο Πύργος της Σκιάς θα παραμείνουν δικά σας. Επανδρώστε τα, όπως κάνατε πάντα, αλλά πρέπει να πάρω τα άλλα για τις δικές μου φρουρές, αν πρόκειται να κρατήσουμε το Τείχος.»
«Δεν έχεις αρκετούς άντρες γι' αυτό» διαμαρτυρήθηκε ο Μπόουεν Μαρς.
«Μερικά από τα εγκαταλειμμένα κάστρα δεν είναι παρά μόνο ερείπια» είπε ο Όθελ Γιάργουικ, ο Πρώτος Τέκτονας.
«Τα ερείπια μπορούν να ξαναχτιστούν.»
«Να ξαναχτιστούν;» ρώτησε ο Γιάργουικ. «Ποιος θα κάνει, όμως, τη δουλειά;»
«Αυτό είναι δικό μου θέμα. Θέλω έναν κατάλογο από εσάς, που να καταγράφει την παρούσα κατάσταση κάθε κάστρου και τι μπορεί να χρειαστεί για την επισκευή του. Σκοπεύω να τα επανδρώσω όλα μέχρι το τέλος του χρόνου και να καίνε νυχτερινές φωτιές μπροστά στις πύλες τους.»

Quote:«Ωραία» είπε ο Στάννις «γιατί δε θα ανεχτώ άλλους βασιλιάδες στο Γουέστερος. Υπέγραψες το διάταγμα;»
«'Οχι, Μεγαλειότατε.» Και να που έρχεται. Ο Τζον έκλεισε τα καμένα του δάχτυλα και τα άνοιξε ξανά. «Ζητάς πάρα πολλά.»
«Ζητάω; Σου ζήτησα να γίνεις Άρχοντας του Γουίντερφελ και Φύλακας του Βορρά. Χρειάζομαι αυτά τα κάστρα.»
«Σου παραχωρήσαμε το Νυχτερινό Οχυρό.»
«Ερείπια και ποντίκια. Είναι το δώρο ενός τσιγκούνη, που δεν κοστίζει τίποτα. Ο ίδιος σου ο άντρας, ο Γιάργουικ, λέει ότι θα χρειαστεί μισός χρόνος προτού ξαναγίνει το κάστρο κατοικήσιμο.» «Τα άλλα οχυρά δεν είναι καλύτερα.»
«Το ξέρω αυτό. Δεν έχει σημασία. Είναι τα μόνα που έχουμε. Υπάρχουν δεκαεννιά φρούρια κατά μήκος του Τείχους και μόνο τα τρία είναι επανδρωμένα. Σκοπεύω να τα επανδρώσω όλα τους πριν το τέλος του χρόνου.»
«Δε διαφωνώ μ' αυτό, Μεγαλειότατε, αλλά λέγεται πως σκοπεύεις επίσης να παραχωρήσεις αυτά τα κάστρα στους ιππότες και τους άρχοντές σου, να τα κρατήσουν ως δικά τους φέουδα στο όνομά σου.»
«Οι βασιλιάδες πρέπει να είναι ανοιχτοχέρηδες με τους ακόλουθούς τους. Δεν έμαθε τίποτα στον μπάσταρδό του ο Άρχοντας Ένταρντ; Πολλοί από τους ιππότες και τους άρχοντές μου εγκατέλειψαν πλούσια εδάφη και γερά κάστρα στο Νότο. Δεν πρέπει να ανταμείψω την υπακοή τους;»
«Αν θέλεις να χάσεις όλους τους πρόμαχους του πατέρα μου, Μεγαλειότατε, ο καλύτερος τρόπος είναι να αρχίσεις να χαρίζεις κάστρα του Βορρά σε Νότιους άρχοντες.»
«Πώς μπορώ να χάσω άντρες που δεν έχω; Ήλπιζα να δώσω το Γουίντερφελ σε έναν Βόρειο, αν θυμάσαι. Ένα γιο του Ένταρκ Σταρκ. Μου πέταξε την προσφορά στα μούτρα.» Όταν ο Στάννις Μπαράθηον ένιωθε δυσαρέσκεια, ήταν σαν σκύλος με το κόκαλό του· δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τίποτε άλλο.

Quote:«Μου προσφέρεις άδειες και έρημες εκτάσεις, κι όμως μου αρνείσαι τα κάστρα που χρειάζομαι για να ανταμείψω τους άρχοντες και προμάχους μου.»
«Η Νυχτερινή Φρουρά έχτισε αυτά τα κάστρα ... »
«Και η Νυχτερινή Φρουρά τα εγκατέλειψε.»
« ... για να υπερασπιστεί το Τείχος» συμπλήρωσε πεισματικά ο Τζον «όχι ως έδρες Νότιων αρχόντων. Οι πέτρες αυτών των οχυρών είναι χτισμένες με το αίμα και τα οστά των αδερφών μου, που είναι από καιρό νεκροί. Δεν μπορώ να σ' τα παραχωρήσω.»
«Δεν μπορείς ή δε θέλεις;» Οι φλέβες στο λαιμό του βασιλιά προεξείχαν κοφτερές σαν σπαθί. «Σου πρόσφερα ένα όνομα.»
«'Εχω όνομα, Μεγαλειότατε.»
«Σνόου. Υπήρξε ποτέ πιο δυσοίωνο όνομα;» Ο Στάννις άγγιξε τη λαβή του σπαθιού του. «Ποιος νομίζεις πως είσαι;»
«Ο φρουρός στις επάλξεις. Το σπαθί στο σκοτάδι.»
«Δε μου χρειάζονται τα λόγια σου.» Ο Στάννις τράβηξε τη λεπίδα που αποκαλούσε Φωτοδότη. «Να το σπαθί σου στο σκοτάδι.» Φως ξεπηδούσε από τη λεπίδα, πότε κόκκινο, πότε κίτρινο, πότε πορτοκαλί, βάφοντας το πρόσωπο του βασιλιά με κοφτές, φωτεινές αποχρώσεις. «Ακόμα κι ένα πράσινο αγόρι θα 'πρεπε να μπορεί να το δει αυτό. Είσαι τυφλός;»
«Όχι, άρχοντά μου. Συμφωνώ πως αυτά τα κάστρα πρέπει να επανδρωθούν -»
«Ο μικρός διοικητής συμφωνεί. Τι τύχη.»
«-από τη Νυχτερινή Φρουρά.»
«Δεν έχεις αρκετούς άντρες.»
«Τότε, δώσ' μου τους άντρες, Μεγαλειότατε. Θα προσφέρω τους αξιωματικούς για τα ερημωμένα φρούρια, έμπειρους διοικητές που γνωρίζουν το Τείχος και τις εκτάσεις πέρα απ' αυτό και πώς να επιβιώσουν τον επερχόμενο χειμώνα. Σε αντάλλαγμα για όλα όσα σου προσφέραμε, δώσε μου τους άντρες να επανδρώσω τις φρουρές. Πεζούς στρατιώτες, τοξότες, άγουρα αγόρια. Θα δεχτώ ακόμα και τους πληγωμένους και τους αρρώστους.»
Ο Στάννις τον κοίταξε δύσπιστα κι ύστερα γέλασε δυνατά. «Είσαι γενναίος, Σνόου, το παραδέχομαι αυτό, αλλά είσαι τρελός, αν πιστεύεις ότι οι άντρες μου θα ντυθούν στα μαύρα.»
«Μπορούν να φορούν ό,τι μανδύα θέλουν, αρκεί να υπακούν τους αξιωματικούς μου όπως τους δικούς σου.»
Ο βασιλιάς έμεινε ασυγκίνητος. «Έχω ιππότες και άρχοντες στην υπηρεσία μου, απογόνους ευγενών οίκων με τιμή. Δεν μπορεί να περιμένεις να υπηρετήσουν υπό τις διαταγές λαθροκυνηγών, χωρικών και δολοφόνων.»

Quote:Ο Τζον αγνόησε αυτό το σχόλιο. «Σας έδωσα ζωοτροφή για τα ζώα σας και μόλις τελειώσει η σκάλα θα σου δανείσω τους χτίστες για να αποκαταστήσεις το Νυχτερινό Οχυρό. Συμφώνησα ακόμα και να εγκαταστήσεις αγρίους στο Γκιφτ, που δόθηκε στη Νυχτερινή Φρουρά στο διηνεκές.»

Quote:«Τότε, μην το κάνεις.» Ο Τζον αναρωτήθηκε ποιος από τους πρόμαχους του πατέρα του είχε αρνηθεί την υποταγή στο Βασιλιά Στάννις αυτή τη φορά. Είχε διαδώσει αμέσως τα νέα όταν το Κάρχολντ είχε ταχθεί με το μέρος του.

....

«Στείλαμε τρεις ντουζίνες κοράκια» παραπονέθηκε ο βασιλιάς «όμως η μόνη απάντηση που παίρνουμε είναι σιωπή και ανυπακοή.

Quote:«Η Νήσος της Άρκτου δε γνωρίζει άλλο ηγεμόνα από το Βασιλιά του Βορρά, το όνομα του οποίου είναι ΣΤΑΡΚ.

….

«Ο Άρχοντας Πολύ-Χοντρός-Για-Να-Ανέβει-Σε-Άλογο.» Το γράμμα του Άρχοντα Γουάιμαν Μάντερλυ από το Λευκό Λιμάνι μιλούσε μόνο για την προχωρημένη του ηλικία και την κακή του υγεία, και τίποτε άλλο. Ο Στάννις τον είχε διατάξει να μη μιλήσει σε κανέναν ούτε και γι' αυτό.

Quote:«Το Γουέστερος έχει μόνο ένα βασιλιά» είπε ο Στάννις. Η φωνή του έμοιαζε τραχιά, χωρίς καμία από τη μελωδικότητα της φωνής της Μελισάντρα. «Με αυτό το σπαθί υπερασπίζομαι τους υπηκόους μου και καταστρέψω όσους τους απειλούν. Γονατίστε και σας υπόσχομαι φαγητό, γη και δικαιοσύνη. Γονατίστε και ζήστε. Ή φύγετε και πεθάνετε. Η επιλογή είναι δική σας.»

Quote:Στον Πύργο του Βασιλιά, ο Τζον παρέδωσε τα όπλα του και τον ανήγγειλαν στο βασιλιά. Το λιακωτό ήταν ζεστό και γεμάτο κόσμο. Ο Στάννις και οι αξιωματικοί του ήταν μαζεμένοι γύρω από ένα χάρτη του Βορρά. Οι ανιχνευτές των μετόπισθεν βρίσκονταν ανάμεσά τους. Ήταν εκεί επίσης ο Σίγκορν, ο νεαρός Μάγκναρ του Θεν, ντυμένος με ένα πλεκτό θώρακα από δέρμα και μπρούτζινες φολίδες. Ο Κροταλιστής έξυνε τις χειροπέδες στον καρπό του με ένα κίτρινο ραγισμένο νύχι. Καφετιά γένια κάλυπταν τα βαθουλωμένα του μάγουλα και το πιγούνι του και τούφες βρόμικα μαλλιά κρέμονταν μπροστά στα μάτια του. «Να τος» είπε όταν είδε τον Τζον. «Το γενναίο αγόρι που σκότωσε τον Μανς όταν βρέθηκε δεμένος στο κλουβί.» Το μεγάλο τετράγωνο πετράδι που στόλιζε τις χειροπέδες γυάλιζε κατακόκκινο. «Σου αρέσει το ρουμπίνι μου, Σνόου; Μία ένδειξη αγάπης από την Κόκκινη Αρχόντισσα.»

Quote:«Άρχοντα Σνόου, πρόσεξέ με. Χασομέρησα εδώ με την ελπίδα ότι οι άγριοι θα φανούν τόσοι χαζοί ώστε να επιτεθούν ξανά στο Τείχος. Άφού δε μου κάνουν τη χάρη, είναι καιρός να ασχοληθώ με τους άλλους εχθρούς μου.»

Quote:«Άρχοντα Σνόου, πες μου για τον Μορς Άμπερ» είπε ο Βασιλιάς Στάννις.
Η Νυχτερινή Φρουρά δεν παίρνει το μέρος κανενός, σκέφτηκε ο Τζον, όμως μια άλλη φωνή μέσα του είπε: οι λέξεις δεν είναι λεπίδες. «Ο μεγαλύτερος από τους θείους του Τρανο-Τζον. Κορακοφάγο τον φωνάζουν. Ένα κοράκι μια φορά τον πήρε για νεκρό και του 'βγαλε το μάτι. Έπιασε το πουλί και του ξερίζωσε το κεφάλι. Όταν ο Μορς ήταν νέος, ήταν φοβερός πολεμιστής. Ο γιος του πέθανε στην Τρίαινα και η γυναίκα του στη γέννα. Τη μοναχοκόρη του την πήραν οι άγριοι τριάντα χρόνια πριν.»
«Να γιατί θέλει το κεφάλι του» είπε ο Χάργουντ Φελ.
«Μπορεί κανείς να εμπιστευτεί αυτόν τον Μορς;» ρώτησε ο Στάννις.
Ορκίστηκε υποταγή ο Μορς Άμπερ; «Μεγαλειότατε, θα πρέπει να τον βάλετε να δώσει τους όρκους του μπροστά στο δέντρο της καρδιάς.»
Ο Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς κάγχασε. «Είχα ξεχάσει ότι εσείς οι Βόρειοι λατρεύετε τα δέντρα.»
«Τι είδους θεοί είναι αυτοί που αφήνουν τα σκυλιά να τους κατουράνε;» ρώτησε ο Κλέιτον Σαγκς, ο λακές τσυ Φάρρινγκ.
Ο Τζον επέλεξε να τους αγνοήσει. «Μεγαλειότατε, θα μπορούσα να μάθω αν οι Άμπερ έχουν δηλώσει υποτέλεια;»
«Οι μισοί, και μόνο αν κερδίσω αυτόν τον Κορακοφάγο» είπε ο Στάννις με έναν ενοχλημένο τόνο. «Θέλει το κεφάλι του Μανς Ρέιντερ για κύπελλο και χάρη για τον αδελφό του, που πήγε στο νότο για να ενωθεί με τον Μπόλτον. Πορνοκτόνο τον φωνάζουν.»

Quote:«Είναι κι άλλοι άντρες που έχουν δηλώσει υποταγή στον Μπόλτον;»
Η κόκκινη ιέρεια γλίστρησε πιο κοντά στο βασιλιά. «Είδα μια πόλη με ξύλινα τείχη και ξύλινους δρόμους, γεμάτη με άντρες. Λάβαρα ανέμιζαν πάνω στα τείχη: μία άλκη, ένα δίστομο τσεκούρι, τρία κωνοφόρα δέντρα, τσεκούρια σταυρωμένα πίσω από μια κορόνα, το κεφάλι ενός αλόγου με φλεγόμενα μάτια.»
«Χόρνγουντ, Σέργουιν, Τώλχαρτ, Ράυσγουελ και Ντάστιν» τους πληροφόρησε ο Σερ Κλέιτον Σαγκς.
«Προδότες όλοι τους. Σκυλιά των Λάννιστερ.»
«Οι Ράυσγουελ και οι Ντάστιν συνδέονται με τον Οίκο των Μπόλτον μέσω γάμου» τον πληροφόρησε ο Τζον. «Οι άλλοι έχουν χάσει τους άρχοντές τους σε μάχες. Δεν ξέρω ποιος τους διοικεί τώρα. Ο Κορακοφάγος δεν είναι σκυλί πάντως. Ο Μεγαλειότατος θα έκανε καλά, αν δεχόταν τους όρους του.»
Ο Στάννις έτριξε τα δόντια του. «Με πληροφόρησε πως οι Άμπερ δε θα πολεμήσουν Άμπερ για κανένα λόγο.»
Ο Τζον δεν ξαφνιάστηκε. «Αν τα πράγματα φτάσουν σε μάχη, δες προς τα πού ανεμίζει το λάβαρο του Χόδερ και βάλε τον Μορς στην άλλη άκρη της γραμμής.»
Ο Γιγαντοφονιάς διαφωνούσε. «Θα κάνεις τον Μεγαλειότατο να δείχνει αδύναμος. Εγώ λέω να τους δείξουμε τη δύναμή μας. Κάψε την Τελευταία Εστία και ισοπέδωσέ την και ίππευσε στη μάχη κρατώντας το κεφάλι του Κορακοφάγου παλουκωμένο σε μια λόγχη, σαν μάθημα για τον επόμενο άρχοντα που θα θέλει να δηλώσει μισερή υποταγή.»
«Υπέροχο σχέδιο, αν θέλεις κάθε σπαθί του Βορρά να ξεσηκωθεί εναντίον σου. Το μισό είναι περισσότερο από το τίποτα. Οι Άμπερ δε συμπαθούν τους Μπόλτον. Ο μόνος λόγος για τον οποίο ο Πορνοκτόνος μπορεί να έχει προσχωρήσει στον Μπάσταρδο είναι επειδή οι Λάννιστερ κρατούν αιχμάλωτο τον Τρανο-Τζον.»

Quote:«Ξέρω τα πάντα για τους όρκους σας. Λυπήσου με με την ακεραιότητά σου, Άρχοντα Σνόου. Σκοπεύω να προελάσω εναντίον του Ντρέντφορτ.» Όταν είδε την έκπληξη στο πρόσωπο του Τζον, χαμογέλασε. «Σε εκπλήσσει αυτό; Ωραία. Ό,τι εκπλήσσει έναν Σνόου μπορεί να εκπλήξει κι άλλον έναν. Ο Μπάσταρδος του Μπόλτον έχει πάει νότια κι έχει πάρει τον Χόδερ Άμπερ μαζί του. Ο Μορς Άμπερ και ο Άρνολφ Κάρσταρκ συμφωνούν σ' αυτό. Το μόνο που μπορεί να σημαίνει αυτό είναι ένα χτύπημα στην Τάφρο Κέιλιν, να ανοίξει το δρόμο στον άρχοντα πατέρα του για να μπορεί να επιστρέψει στο Βορρά. Ο Μπάσταρδος πρέπει να πιστεύει πως είμαι πολύ απασχολημένος με τους άγριους για να τον ενοχλήσω. Ωραία και καλά. Το αγόρι μού έδειξε το λαιμό του. Σκοπεύω να του τον κόψω. Ο Ρους Μπόλτον μπορεί να ξανακερδίσει το Βορρά, αλλά όταν θα γίνει αυτό, θα δει ότι το κάστρο, τα κοπάδια και οι σοδειές του ανήκουν σε μένα. Αν πιάσω απροετοίμαστο το Ντρέντφορτ -»
«Δεν πρόκειται» τον διέκοψε ο Τζον. Ήταν σα να χτύπησε μια φωλιά από σφήκες με ένα ραβδί. Ένας από τους άντρες της βασίλισσας γέλασε, ένας άλλος έφτυσε, κάποιος μουρμούρισε μια κατάρα και όλοι οι άλλοι προσπαθούσαν να μιλήσουν ταυτόχρονα.
«Το αγόρι έχει ακόμα γάλα στις φλέβες του» είπε ο Σερ Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς. «Οι δειλοί βλέπουν παράνομους πίσω από κάθε θάμνο» ξεφύσησε ο Άρχοντας Σουήτ. Ο Στάννις σήκωσε το χέρι του να γίνει ησυχία. «Εξήγησε τι εννοείς.»

Quote:Από πού ν' αρχίσω; Ο Τζον πήγε προς το χάρτη. Κεριά κρατούσαν τις γωνίες του για να μην τυλιχτεί. Ένα ρυάκι ζεστού κεριού χυνόταν διαγώνια του Κόλπου της Φώκιας (Bay of Seals), αργό σαν παγόβουνο. «Για να φτάσεις στο Ντρέντφορτ, Μεγαλειότατε, θα πρέπει να πάρεις τη βασιλική οδό και να περάσεις τον Ακροπόταμο (Last River), να στρίψεις νοτιοανατολικά και να διασχίσεις τους Μοναχικούς Λόφους (Lonely Hills).» Έδειξε. «Αυτή η γη είναι των Άμπερ και ξέρουν κάθε δέντρο και πέτρα. Η βασιλική οδός διασχίζει τους δυτικούς βάλτους τους για εκατό λεύγες. Ο Μορς θα κόψει το στρατό σου σε κομμάτια, εκτός κι αν δεχτείς τους όρους του και τον πάρεις με το μέρος σου.»
«Πολύ καλά. Ας πούμε ότι θα το κάνω αυτό.»

Quote:«Αυτό θα σε φέρει στο Ντρέντφορτ» είπε ο Τζον «όμως, εκτός κι αν ο στρατός σου μπορεί να νικήσει τα κοράκια ή τις φρυκτωρίες, στο κάστρο θα ξέρουν ότι πλησιάζεις. Θα είναι πολύ εύκολο για τον Ράμσεϊ Μπόλτον να αποκόψει την υποχώρησή σου και να σε αφήσει εκεί έξω, μακριά από το Τείχος, χωρίς προμήθειες και καταφύγιο, περικυκλωμένο από τους εχθρούς σου.»
«Μόνο αν εγκαταλείψει την πολιορκία στην Τάφρο Κέιλιν.»
«Η Τάφρος Κέιλιν θα πέσει πριν προλάβετε να φτάσετε στο Ντρέντφορτ. Μόλις ο Άρχοντας Ρους ενώσει τις δυνάμεις του με του Ράμσεϊ, θα είναι περισσότεροι από εσάς πέντε προς έναν.» «Ο αδερφός μου έχει κερδίσει μάχες με λιγότερους.»
«Υποθέτεις πως η Τάφρος Κέιλιν θα πέσει γρήγορα, Σνόου» διαφώνησε ο Τζάστιν Μάσσεϋ «αλλά οι σιδεράνθρωποι είναι τρανοί πολεμιστές και έχω ακούσει να λένε ότι η Τάφρος δεν έχει πατηθεί ποτέ.»
«Από το Νότο. Μια μικρή φρουρά μέσα στην Τάφρο Κέιλιν μπορεί να σπείρει τον όλεθρο σε οποιονδήποτε στρατό ανεβαίνει το υπερυψωμένο μονοπάτι, αλλά τα χαλάσματα είναι τρωτά από το βορρά και την ανατολή.» Ο Τζον στράφηκε στον Στάννις. «Μεγαλειότατε, είναι ένα τολμηρό χτύπημα, αλλά ο κίνδυνος -» Η Νυχτερινή Φρουρά δεν παίρνει το μέρος κανενός. Μπαράθηον ή Μπόλτον πρέπει να μου είναι το ίδιο. «Αν ο Ρους Μπόλτον σας παγιδέψει ανάμεσα στα τείχη του με την κυρίως δύναμή του, θα είναι το τέλος σας.»

Quote: «'Οχι για μένα, σερ. Δε θέλω χήρες να θρηνούν από πίσω μου. Οι γυναίκες θα παραμείνουν εδώ, με τους γέρους, τους πληγωμένους και τα παιδιά. Θα χρησιμέψουν ως όμηροι για την πίστη των συζύγων και των πατέρων τους. Οι άγριοι θα σχηματίσουν την εμπροσθοφυλακή μου. Ο Μάγκναρ θα τους διοικεί, με τους δικούς του αρχηγούς ως λοχαγούς. Πρώτα, όμως, πρέπει να τους εξοπλίσουμε.»

Quote:«Το να πίνει από το κεφάλι του Μανς Ρέιντερ μπορεί να ευχαριστήσει τον Μορς Άμπερ, αλλά η θέα των αγρίων στη γη του σίγουρα δε θα κάνει το ίδιο. Οι ελεύθεροι άνθρωποι κάνουν επιδρομές στους Άμπερ από την Αυγή των Ημερών, διασχίζοντας τον Κόλπο της Φώκιας για χρυσάφι και πρόβατα και γυναίκες. Μία από αυτές τις γυναίκες που πήραν ήταν η κόρη του Κορακοφάγου. Μεγαλειότατε, άσε τους άγριους εδώ. Αν τους πάρεις, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να στρέψεις τους πρόμαχους του άρχοντα πατέρα μου εναντίον σου.»

Quote:Ο Τζον συνειδητοποίησε πως τα λόγια του πήγαιναν χαμένα. Ο Στάννις θα έπαιρνε το Ντρέντφορτ ή θα πέθαινε προσπαθώντας. Η Νυχτερινή Φρουρά δεν παίρνει το μέρος κανενός, είπε μια φωνή, αλλά μια άλλη φωνή απάντησε: ο Στάννις πολεμά για το βασίλειο, οι σιδεράνθρωποι για σκλάβους και πλιάτσικο. «Μεγαλειότατε, ξέρω πού μπορείς να βρεις περισσότερους άντρες. Δώσε μου τους άγριους και θα σου αποκαλύψω ευχαρίστως πού και πώς.»

Quote:Ο Στάννις έτριψε το σβέρκο του. «Παζαρεύεις σαν περιπλανώμενος πραματευτής, Άρχοντα Σνόου. Αναρωτιέμαι τι λογής γυναίκα ήταν η μάνα σου. Πόσους άντρες;»
«Δύο χιλιάδες. Ίσως και τρεις.»
«Τρεις χιλιάδες; Τι είδους άντρες είναι αυτοί;»
«Περήφανοι. Φτωχοί. Εύθικτοι ως προς την τιμή τους αλλά δεινοί πολεμιστές.»
«Το καλό που σου θέλω να μην είναι κάποιο κόλπο. Αν θα αντάλλαζα τρεις χιλιάδες πολεμιστές για τριακόσιους; Ναι, φυσικά. Δεν είμαι τόσο ανόητος. Αν αφήσω και το κορίτσι μαζί σου, έχω το λόγο σου ότι θα προσέχεις την πριγκίπισσά μας;»
Δεν είναι πριγκίπισσα. «Όπως επιθυμείς, Μεγαλειότατε.»
«Πρέπει να σε βάλω να ορκιστείς μπροστά σε ένα δέντρο;»
«Όχι.» Αστείο ήταν αυτό; Με τον Στάννις, ήταν δύσκολο να πει.
«Σύμφωνοι, λοιπόν. Τώρα, πού είναι αυτοί οι άντρες;»
«Θα τους βρεις εδώ.» Ο Τζον άπλωσε το καμένο του χέρι στο χάρτη, δυτικά της βασιλικής οδού και νότια του Γκιφτ.
«Αυτά τα βουνά;» Ο Στάννις ήταν καχύποπτος. «Δε βλέπω κάστρα σημειωμένα εδώ. Ούτε δρόμους ούτε πόλεις ούτε χωριά.»
«Ο χάρτης δεν είναι η γη, έλεγε συχνά ο πατέρας μου. Οι ψηλές κοιλάδες και τα ορεινά βοσκοτόπια κατοικούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια από φατρίες που ελέγχονται από τους αρχηγούς τους. Μικρούς άρχοντες θα τους έλεγες, αν και δε χρησιμοποιούν τέτοιους τίτλους μεταξύ τους. Οι πρόμαχοι της κάθε φατρίας πολεμούν με μεγάλα σπαθιά που χρειάζονται δύο χέρια, ενώ οι απλοί χωρικοί πετούν πέτρες και κοπανούν ο ένας τον άλλο με μπαστούνια από φλαμουριά. Ένας καβγατζίδικος λαός, πρέπει να πω. Όταν δε σκοτώνονται μεταξύ τους, φροντίζουν τα κοπάδια τους, ψαρεύουν στον Κόλπο των Πάγων και αναθρέφουν τα πιο τριχωτά άλογα που έχεις δεις ποτέ.»

Quote:«Και θα πολεμήσουν για μένα, πιστεύεις;»
«Αν τους το ζητήσεις.»
«Γιατί να ικετέψω γι' αυτό που μου οφείλουν;»
«Να το ζητήσεις, είπα, όχι να ικετέψεις.» Ο Τζον τράβηξε το χέρι του. «Δεν έχει νόημα να στείλεις αγγελιοφόρους. Θα πρέπει να πας ο ίδιος, Μεγαλειότατε. Μοιράσου το ψωμί και το αλάτι τους, πιες την μπίρα τους, άκουσε τις φλογέρες τους, παίνεσε την ομορφιά των θυγατέρων τους και το κουράγιο των γιων τους, και θα έχεις τα σπαθιά τους. Οι φατρίες δεν έχουν δει βασιλιά από τότε που ο Τόρρεν Σταρκ έκλινε το γόνυ. Η επίσκεψή σού θα είναι μεγάλη τιμή. Αν τους διατάξεις να πολεμήσουν για σένα, θα κοιτάξουν ο ένας τον άλλο και θα πουν: "Ποιος είναι αυτός ο άντρας; Δεν είναι βασιλιάς μου."»
«Για πόσες φατρίες μιλάμε;»
«Καμιά εικοσαριά, μεγάλες και μικρές. Οι Φλιντ, οι Γουάλ, οι Νόρρεϋ, οι Λιντλ ... αν κερδίσεις τον γερο-Φλιντ και τον Κουβά, οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν.»
«Τον Κουβά;»
«Τον Γουάλ. Έχει τη μεγαλύτερη κοιλιά σε όλο το βουνό και τους περισσότερους άντρες. Οι Γουάλ ψαρεύουν στον Κόλπο των Πάγων και προειδοποιούν τα μικρά τους ότι θα τους αρπάξουν οι σιδεράνθρωποι, αν δεν είναι καλά παιδιά. Για να τους φτάσεις, όμως, θα πρέπει να περάσεις μέσα από τη γη των Νόρρεϋ. Ζουν πιο κοντά στο Γκιφτ και ήταν πάντα καλοί φίλοι της Φρουράς. Θα μπορούσα να σου δώσω οδηγούς.»
«Θα μπορούσες;» Του Στάννις δεν του ξέφευγε τίποτα. «'Η θα μου δώσεις;»
«Θα σου δώσω. Θα τους χρειαστείς. Και κάποια γκαρρόν με σταθερό πάτημα επίσης. Τα μονοπάτια εκεί πάνω δεν είναί κάτι παραπάνω από κατσικόδρομοι.»

.....

«Κι αυτοί οι βουνίσιοι άρχοντες δε θα εμποδίσουν το πέρασμά μου;»
«Μόνο με τσιμπούσια. Ο καθένας τους θα προσπαθήσει να ξεπεράσει τους άλλους στη φιλοξενία. Ο άρχοντας πατέρας μου έλεγε ότι δεν έτρωγε ποτέ καλύτερα απ' ό,τι όταν επισκεπτόταν τις φατρίες.»
«Για τρεις χιλιάδες άντρες φαντάζομαι πως θα μπορούσα να ανεχτώ μερικές φλογέρες και λίγο χυλό» είπε ο βασιλιάς, αν και από τον τόνο του δυσφορούσε ακόμα και γι' αυτό.

Quote:«Και πού θα ήθελες να οδηγήσω αυτούς τους γενναίους, αν όχι ενάντια στο Ντρέντφορτ;»
Ο Τζον κοίταξε κάτω το χάρτη. «Στο Ντήπγουντ Μοτ.» Το χτύπησε με το δάχτυλο. «Αν ο Μπόλτον σκοπεύει να πολεμήσει τους σιδερανθρώπους, το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ. Το Ντήπγουντ είναι ένα κάστρο μέσα στο δάσος, όπου μπορείς εύκολα να φτάσεις χωρίς να γίνεις αντιληπτός. Ένα ξύλινο κάστρο, που προστατεύεται από μια χωμάτινη τάφρο κι ένα φράχτη από ξύλινους πασσάλους. Η πορεία θα είναι πιο αργή μέσα από τα βουνά ομολογουμένως, αλλά εκεί πάνω ο στρατός σου μπορεί να κινηθεί αθέατος και να βγει σχεδόν στις πύλες του Ντήπγουντ.»

Quote:Οι Βόρειοι ακολουθούσαν πίσω από την εμπροσθοφυλακή, με τα κουρελιασμένα τους λάβαρα να κυματίζουν στον άνεμο. Ο Ρηκ τούς παρακολούθησε να περνούν. Οι περισσότεροι ήταν πεζοί, και ήταν τόσο λίγοι. Θυμήθηκε τη μεγάλη σrρατιά που είχε προελάσει νότια με το Νεαρό Λύκο, κάτω από τον ανταρόλυκο του Γουίντερφελ. Είκοσι χιλιάδες σπαθιά και λόγχες είχαν πάει στον πόλεμο με τον Ρομπ, ή σχεδόν τόσοι που δεν είχε διαφορά, αλλά μόνο δύο στους δέκα επέστρεφαν πίσω, και οι περισσότεροι απ' αυτούς ήταν άντρες του Ντρέντφορτ.

Quote:Ο Κλάιντας είχε έρθει κι είχε φύγει, είδε ο Τζον καθώς κρεμούσε το μανδύα του στο καρφί δίπλα στην πόρτα. Ένα γράμμα ήταν αφημένο στο τραπέζι. Από το Ανατολικό Παρατηρητήpιο ή τον Πύργο της Σκιάς, υπέθεσε αρχικά. Αλλά το βουλοκέρι ήταν χρυσό, όχι μαύρο. Η σφραγίδα έδειχνε ένα ελάφι σε μια φλεγόμενη καρδιά. Ο Στάννις. Ο Τζον έσπασε το κερί, ίσιωσε την περγαμηνή, τη διάβασε. Το χέρι ενός μέιmερ αλλά τα λόγια του βασιλιά. Ο Στάννις είχε πάρει το Ντήπγουντ Μοτ και οι ορεινές φατρίες είχαν συμμαχήσει μαζί του. Οι Φλιντ, οι Νόρρεϋ, οι Γουάλ, οι Λιντλ, όλοι.

Και είχαμε κι άλλη βοήθεια, αναπάντεχη αλλά καλοδεχούμενη, από μία κόρη της Νήσου της Άρκτου. Η Αλυσάννη Μόρμοντ, οι άντρες της οποίας την αποκαλούν Αρκούδα, έκρυψε πολεμιστές μέσα σε μια χούφτα ψαρόβαρκες και αιφνιδίασε τους σιδερανθρώπους εκεί όπου είχαν δέσει τα πλοία τους. Τα πλοία της Γκρέιτζοϋ κάηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, τα πληpώματά της σφαγιάστηκαν ή παραδόθηκαν. Τους καπετάνιους, τους ιππότες, τους σημαίνοντες πολεμιστές και τους υπόλοιπους υψηλής καταγωγής θα τους ανταλλάξουμε με λύτρα, τους υπόλοιπους σκοπεύω να τους κρεμάσω ...

Quote:. . . περισσότεροι Βόρειοι έρχονται καθώς διαδίδεται η νίκη μας. Ψαράδες, ελεύθεροι καβαλάρηδες, βουνίσιοι, μικροκτηματίες από τα βάθη του Δάσους των Λύκων και χωρικοί που άφησαν τα σπίτια τους στην Πέτρινη Ακτή για να ξεφύγουν από τους σιδερανθρώπους, επιζώντες της μάχης έξω από το Γουίντερφελ, άντρες που είχαν ορκιστεί κάποτε στους Χόρνγουντ, τους Σέργουιν και τους Τώλχαρτ. Η δύναμή μας φτάνει τους πέντε χιλιάδες άντρες καθώς γράφω και οι αριθμοί μας μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα. Και μάθαμε πως ο Ρους Μπόλτον κινείται προς το Γουίντερφελ με όλες του τις δυνάμεις για να παντρέψει εκεί τον μπάσταρδο γιο του με την ετεροθαλή αδερφή σου. Δεν πρέπει να του επιτρέψουμε να ανακτήσει το κάστρο. Προελαύνουμε εναντίον του. Ο Άρνολφ Κάρσταρκ και ο Μορς Άμπερ θα έρθουν μαζί μας. Θα σώσω την αδερφή σου, αν μπορώ, και θα της βρω έναν πιο ταιριαστό σύζυγο από τον Ράμσεϊ Σνόου. Εσύ και οι αδερφοί σου πρέπει να κρατήσετε το Τείχος μέχρι να επιστρέψω.

Quote:Αναρωτήθηκε πόσους άντρες θα έφερνε ο γερο-Κορακοφάγος και πόσα σπαθιά θα μπορούσε να μαζέψει ο Άρνολφ Κάρσταρκ. Οι μισοί Άμπερ θα ήταν στην άλλη παράταξη με τον Πορνοκτόνο, πολεμώντας δίπλα στο γδαρμένο άντρα του Ντρέντφορτ, και η μεγαλύτερη δύναμη και των δύο οίκων είχε εκστρατεύσει νότια με τον Ρομπ, για να μην επιστρέψει ποτέ. Ακόμα και κατεστραμμένο, το ίδιο το Γουίντερφελ θα πρόσφερε ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε όποιον το είχε. Ο Ρόμπερτ Μπαράθηον θα το είχε καταλάβει αυτό αμέσως και θα είχε κινηθεί γρήγορα για να εξασφαλίσει το κάστρο, με τις νυχτερινές πορείες για τις οποίες είχε γίνει διάσημος. Θα ήταν ο αδερφός του το ίδιο τολμηρός;
Μάλλον απίθανο. Ο Στάννις ήταν ένας προσεχτικός διοικητής και ο στρατός του ήταν ένα μισομαγειρεμένο μείγμα από βουνίσιους, Νότιους ιππότες, άντρες του βασιλιά και άντρες της βασίλισσας, καρυκευμένο με μερικούς Βόρειους άρχοντες. Θα έπρεπε να πάει στο Γουίντερφελ είτε γρήγορα είτε καθόλου, σκέφτηκε ο Τζον. Δεν ήταν η θέση του να συμβουλεύει το βασιλιά, αλλά ...

Quote:«Δε βρήκες τους χαμένους μας Φρέυ.» Όπως το είπε ο Ρους Μπόλτον, ακούστηκε περισσότερο σα δήλωση παρά σαν ερώτηση.
«Γυρίσαμε πίσω εκεί όπου ο Άρχοντας Χοίρος ισχυρίζεται ότι χώρισαν οι δρόμοι τους, αλλά τα κορίτσια δεν μπορούσαν να πιάσουν τη μυρωδιά.»

Quote:«Καθόλου. Υπάρχουν νέα που πρέπει να μάθεις. Ο Άρχοντας Στάννις άφησε τελικά το Τείχος.» Ακούγοντάς το, ο Ράμσεϊ ανασηκώθηκε από τη θέση του με ένα χαμόγελο να γυαλίζει στα πλατιά, υγρά του χείλη. «Θα επιτεθεί στο Ντρέντφορτ;»
«Δυστυχώς όχι. Ο Άρνολφ δεν το καταλαβαίνει. Ορκίζεται πως έκανε ό,τι μπορούσε για να δολώσει την παγίδα.»
«Αναρωτιέμαι. Ξύσε έναν Κάρσταρκ και θα βρεις έναν Σταρκ.»
«Μετά το ξύσιμο που χάρισε ο Νεαρός Λύκος στον Άρχοντα Ρίκαρντ, αυτό μάλλον δεν ισχύει όσο πριν. Όπως και να 'χει, ο Άρχοντας Στάννις πήρε το Ντήπγουντ Μοτ από τους σιδερανθρώπους και το επέστρεψε στον Οίκο των Γκλόβερ. Ακόμα χειρότερα, οι ορεινές φατρίες συμμάχησαν μαζί του, οι Γουάλ και οι Νόρρεϋ και οι Λιντλ και οι υπόλοιποι. Η δύναμή του μεγαλώνει.»

Quote:«Ακόμα και κατεστραμμένο και ερειπωμένο, το Γουίντερφελ παραμένει το σπίτι της Αρχόντισσας Άρυα. Υπάρχει καλύτερο μέρος να την παντρευτείς, να πλαγιάσεις μαζί της και να διεκδικήσεις τον τίτλο της; Αλλά αυτό είναι μόνο το μισό. Θα ήμασταν ανόητοι να επιτεθούμε στον Στάννις. Ας επιτεθεί ο Στάννις σε μας. Είναι πολύ επιφυλακτικός για να έρθει στο Μπάροουτον ... αλλά πρέπει να έρθει στο Γουίντερφελ. Οι φατρίες δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την κόρη του πολύτιμου Νεντ τους στα χέρια κάποιου σαν και σένα. Ο Στάννις θα πρέπει να επιτεθεί ή να τους χάσει ... και όντας τόσο προσεχτικός, θα καλέσει όλους τους φίλους και τους σύμμαχούς του. Θα καλέσει τον Άρνολφ Κάρσταρκ.»

Quote:Μέσα στην αίθουσα, μια γυναίκα στεκόταν δίπλα στο τζάκι, ζεσταίνοντας τα χέρια της στα κάρβουνα μιας ετοιμοθάνατης φωτιάς. Ήταν ντυμένη στα μαύρα, από την κορυφή ως τα νύχια και δε φορούσε καθόλου χρυσάφι ή πετράδια, αλλά ήταν ευγενικής καταγωγής, αυτό ήταν ολοφάνερο. Αν και υπήρχαν ρυτίδες στις γωνίες του στόματός της και ακόμα περισσότερες γύρω από τα μάτια της, ήταν ακόμα ψηλή, στητή και όμορφη. Τα μαλλιά της ήταν εξίσου γκρίζα και καστανά και τα είχε σφιχτοδεμένα πίσω σε έναν κότσο που φανέρωνε πως ήταν χήρα.

Quote:«Γιατί εγώ;» είχε ρωτήσει, όταν η Αρχόντισσα Ντάστιν τού είπε ότι έπρεπε να παραδώσει τη νύφη. «Ο πατέρας της είναι νεκρός, όπως και όλα τα αδέρφια της. Η μητέρα της πέθανε στους Διδύμους. Οι θείοι της είναι άφαντοι ή νεκροί ή αιχμάλωτοι.»
«Έχει ακόμα έναν αδερφό.» Έχει ακόμα τρεις αδερφούς θα μπορούσε να είχε πει. «Ο Τζον Σνόου είναι στη Νυχτερινή Φρουρά.»
«Ετεροθαλής αδερφός, μπάσταρδος και ορκισμένος στο Τείχος. Εσύ ήσουν ο κηδεμονευόμενος του πατέρα της, ό,τι κοντινότερο έχει σε ζωντανό συγγενή. Το πρέπον είναι να δώσεις εσύ το χέρι της.» Ό,τι κοντινότερο έχει σε ζωντανό συγγενή. Ο Θήον Γκρέιτζοϋ είχε μεγαλώσει μαζί με την Άρυα Σταρκ. Ο Θήον θα αναγνώριζε την αληθινή κόρη του Ένταρντ Σταρκ. Αν τον έβλεπαν να παραδίδει την υποκρίτρια του Μπόλτον ως Άρυα, οι βόρειοι άρχοντες που είχαν μαζευτεί για να σταθούν ως μάρτυρες στο γάμο δε θα είχαν λόγο να αμφισβητήσουν την καταγωγή της. Ο Στάουτ και ο Σλέιτ, ο Πορνοκτόνος Άμπερ, οι καβγατζήδες Ράυσγουελ, οι άντρες των Χόρνγουντ και οι ξάδερφοι Σέργουιν, ο χοντρός Άρχοντας Γουάιμαν Μάντερλυ ... κανένας απ' αυτούς δεν ήξερε τις κόρες του Άρχοντα Ένταρντ ούτε το μισό απ' όσο αυτός. Και αν κάποιοι έτρεφαν αμφιβολίες, σίγουρα θα ήταν αρκετά σώφρονες να κρατήσουν αυτές τις σκέψεις για τον εαυτό τους.
Με χρησιμοποιούν για να κρύψουν την απάτη τους, βάζουν το δικό μου πρόσωπο στο ψέμα τους.

Quote:Αυτό δεν ήταν το κάστρο που θυμόταν από το καλοκαίρι της νιότης του. Αυτό το μέρος ήταν σημαδεμένο και κατεστραμμένο, περισσότερο ερείπιο παρά κάστρο, λημέρι κορακιών και πτωμάτων. Το μεγάλο διπλό εξωτερικό τείχος στεκόταν ακόμα, καθώς ο γρανίτης δεν υποχωρεί εύκολα στη φωτιά, αλλά οι περισσότεροι από τους πύργους και τα οχυρά στο εσωτερικό ήταν χωρίς στέγη. Μερικοί είχαν καταρρεύσει. Οι καλαμοσκεπές και τα δοκάρια είχαν χαθεί και κάτω από τους σπασμένους υαλοπίνακες των Γυάλινων Κήπων τα φρούτα και τα λαχανικά που θα είχαν συντηρήσει το κάστρο κατά τη διάρκεια του χειμώνα ήταν νεκρά και μαύρα και παγωμένα. Σκηνές γέμιζαν τον περίβολο, μισοθαμμένες στο χιόνι. Ο Ρους Μπόλτόν είχε φέρει το στρατό του μέσα στα τείχη, μαζί με τους φίλους του τους Φρέυ· χιλιάδες συνωστίζονταν ανάμεσα στα ερείπια, γεμίζοντας κάθε περίβολο, καταλύοντας σε κελάρια και κάτω από γκρεμισμένους πύργους και σε κτήρια εγκαταλειμμένα εδώ και αιώνες.

Quote:Το Γουίντερφελ ήταν γεμάτο από καταληψίες, όταν η εμπροσθοφυλακή του Μπόλτον είχε φτάσει στο κάστρο. Πάνω από δυο ντουζίνες είχαν οδηγηθεί υπό την απειλή λόγχης έξω από τις φωλιές που είχαν φτιάξει στα μισοκατεστραμμένα οχυρά και στους πύργους του κάστρου. Είχαν κρεμάσει τους πιο τολμηρούς και επιθετικούς και τους υπόλοιπους τους έστρωσαν στη δουλειά. Υπηρετήστε με καλά τους είχε πει ο Άρχοντας Μπόλτσν και θα εiμαι ελεήμων. Η πέτρα και το ξύλο ήταν άφθονα, με το Δάσος των Λύκων τόσο κοντά. Νέες γερές πόρτες υψώθηκαν πρώτα, για να αντικαταστήσουν εκείνες που είχαν καεί. Κι ύστερα η κατεστραμμένη στέγη της Μεγάλης Αίθουσας είχε απομακρυνθεί και μια καινούργια είχε μπει πρόχειρα στη θέση της. Όταν τελείωσαν τα έργα, ο Άρχοντας Μπόλτον κρέμασε τους εργάτες. Κρατώντας το λόγο του, τους έδειξε έλεος και δεν έγδαρε ούτε έναν.

.....

Όμως, τα ζωηρά χρώματά τους δεν μπορούσαν να καλύψουν τελείως τους μαυρισμένους τοίχους πίσω τους, ούτε τις σανίδες που έκλειναν τρύπες όπου υπήρχαν κάποτε παράθυρα. Ακόμα και η στέγη ήταν λάθος, με τις νέες σανίδες ανοιχτόχρωμες, εκεί όπου τα παλιά δοκάρια ήταν σχεδόν μαύρα από τους αιώνες καπνιάς.

Quote:Πέρα από τις σκηνές, τα μεγάλα πολεμικά άλογα των ιπποτών από το Λευκό Λιμάνι και τους Διδύμους έτρεμαν στις γραμμές των αλόγων. Ο Ράμσεϊ είχε κάψει τους στάβλους όταν λεηλάτησε το Γουίντερφελ, κι έτσι ο πατέρας του είχε χτίσει καινούργιους, διπλάσιους σε μέγεθος αήό τους παλιούς, για να στεγάσει τα πολεμικά άλογα και τους κέλητες των πρόμαχών του και των ιπποτών του. Τα υπόλοιπα άλογα τα είχαν δέσει στον περίβολο. Ιπποκόμοι χωμένοι στις κουκούλες τους κινούνταν ανάμεσά τους καλύπτοντας τα άλογα με κουβέρτες, για να τα κρατήσουν ζεστά.

Quote:Οι άντρες του βρυχήθηκαν επιδοκιμαστικά, χτυπώντας τις γροθιές τους στα μακριά ξύλινα τραπέζια. Το Γουίντερφελ μπορεί να ήταν κατεστραμμένο, αλλά τα γρανιτένια τείχη του κρατούσαν ακόμα το περισσότερο κρύο και τον άνεμο μακριά. Είχαν αρκετές προμήθειες φαγητού και ποτού· είχαν φωτιές για να τους ζεσταίνουν όταν δεν είχαν σκοπιά, ένα μέρος για να στεγνώσουν τα ρούχα τους, ζεστές γωνιές για να ξαπλώσουν και να κοιμηθούν. Ο Άρχοντας Μπόλτον είχε φροντίσει να μαζέψει αρκετά ξύλα για να κρατήσουν ζωντανές τις φωτιές επί μισό χρόνο, κι έτσι η Μεγάλη Αίθουσα ήταν πάντα ζεστή και φιλόξενη. Ο Στάννις δεν είχε τίποτε απ' αυτά.
Ο Θήον Γκρέιτζοϋ δε συμμετείχε στις ζητωκραυγές. Ούτε και οι άντρες του Οίκου των Φρέυ, πρόσεξε. Είναι κι αυτοί ξένοι εδώ σκέφτηκε, παρακολουθώντας τον Σερ Αίνυς Φρέυ και τον ετεροθαλή αδερφό του, τον Σερ Χοστήν. Γεννημένοι και μεγαλωμένοι στις παραποτάμιες περιοχές, οι Φρέυ δεν είχαν δει ποτέ τέτοιο χιόνι. Ο Βορράς έχει πάρει ήδη τρεις συγγενείς τους σκέφτηκε ο Θήον, καθώς θυμήθηκε τους άντρες που έψαχνε μάταια ο Ράμσεϊ, χαμένους μεταξύ Λευκού Λιμανιού και Μπάροουτον.

.....

Στο διπλανό τραπέζι οι άντρες συζητούσαν για τη χιονοθύελλα και έκαναν υποθέσεις για το πόσο θα κρατούσε η χιονόπτωση. «'Ολη μέρα κι όλη νύχτα, ίσως κι ακόμα περισσότερο» επέμενε ένας μεγαλόσωμος τοξότης με μαύρη γενειάδα, με έναν πέλεκυ των Σέργουιν ραμμένο στο στήθος του. Μερικοί από τους μεγαλύτερους άντρες μίλησαν για άλλες χιονοθύελλες και επέμεναν ότι αυτό δεν ήταν παρά ελαφριά χιονόπτωση σε σύγκριση με αυτό που είχαν ζήσει σε χειμώνες της νιότης τους. Οι στρατιώτες από τις παραποτάμιες περιοχές έμειναν άναυδοι. Δεν τους αρέσει το κρύο και το χιόνι, σ' αυτά τα νότια σπαθιά. Οι άντρες που έμπαιναν στην αίθουσα κουλουριάζονταν δίπλα στις φωτιές ή έτριβαν τα χέρια τους πάνω από αναμμένα μαγκάλια, καθώς οι μανδύες τους κρέμονταν στάζοντας από τα καρφιά δίπλα στην πόρτα.

Quote:Ακόμα και οι αιχμάλωτοι έχουν αυτιά, και είχε ακούσει όλες τις κουβέντες ότο Ντήπγουντ Μοτ, ενώ ο Βασιλιάς Στάννις και οι λοχαγοί του διαφωνούσαν γι' αυτή την προέλαση. Ο Σερ Τζάστιν ήταν αντίθετος από την αρχή, μαζί με πολλούς ιππότες και άρχοντες που είχαν έρθει με τον Στάννις από το Νότο. Αλλά οι λύκοι επέμεναν· δεν μπορούσαν να ανεχτούν να κρατήσει το Γουίντερφελ ο Ρους Μπόλτον και έπρεπε να σώσουν το κορίτσι του Νεντ από τα νύχια του μπάσταρδού του. Έτσι είπαν ο Μόργκαν Λιντλ, ο Μπράντον Νόρρεϋ, ο Γουάλ ο Κουβάς, οι Φλιντ, ακόμα και η Αρκούδα. «Είναι εκατό λεύγες από το Ντήπγουντ Μοτ ως το Γουίντερφελ» είπε ο Άρτος Φλιντ, τη νύχτα όπου η διαφωνία εντάθηκε στη μεγάλη αίθουσα του Γκάλμπαρτ Γκλόβερ. «Τριακόσια μίλια όπως πετάει το κοράκι.»
«Μακριά πορεία» είπε ένας ιππότης ονόματι Κόρλις Πέννυ.
«'Οχι και τόσο» επέμεινε ο Σερ Γκόντρυ, ο μεγαλόσωμος ιππότης που οι άντρες αποκαλούσαν Γιγαντοφονιά. «'Εχουμε διανύσει ήδη αντίστοιχη απόσταση. Ο Κύριος του Φωτός θα μας ανοίξει το δρόμο.»
«Κι όταν φτάσουμε έξω από το Γουίντερφελ;» είπε ο Τζάστιν Μάσσεϋ. «Δύο τείχη με μια τάφρο ανάμεσά τους, και το εσωτερικό τείχος εκατό πόδια ψηλό. Ο Μπόλτον δε θα βγει ποτέ να μας αντιμετωπίσει έξω από τα τείχη, και δεν έχουμε αρκετές προμήθειες για πολιορκία.»
«Μην ξεχνάς ότι ο Άρνολφ Κάρσταρκ θα ενώσει τις δυνάμεις του με τις δικές μας» είπε ο Χάργουντ Φελ. «Ο Μορς Άμπερ επίσης. Θα έχουμε τόσους βόρειους όσους και ο Μπόλτον. Και τα δάση είναι πυκνά βόρεια του κάστρου. Θα υψώσουμε πολιορκητικούς πύργους, θα φτιάξουμε κριούς ... »
Και θα πεθάνετε κατά εκατοντάδες σκέφτηκε η Άσα.
«Θα ήταν καλύτερα να ξεχειμωνιάσσυμε εδώ» πρότεινε ο Άρχοντας Πήσμπερυ.
«Να ξεχειμωνιάσουμε εδώ;» βρυχήθηκε ο Κουβάς. «Πόσα τρόφιμα και ζωοτροφή πιστεύεις ότι έχει φυλάξει ο Γκάλμπαρτ Γκλόβερ;»

Quote:Ο βασιλιάς τον έκοψε. «'Ολοι ξέρουμε τι θα έκανε ο αδερφός μου. Ο Ρόμπερτ θα κάλπαζε στις πύλες του Γουίντερφελ ολομόναχος, θα τις έσπαγε με το σφυρί του και θα διέσχιζε τα χαλάσματα για να σφάξει τον Ρους Μπόλτον με το αριστερό του χέρι και τον Μπάσταρδο με το δεξί.» Ο Στάννις σηκώθηκε όρθιος. «Δεν είμαι ο Ρόμπερτ. Αλλά θα προελάσουμε και θα ελευθερώσουμε το Γουίντερφελ ... ή θα πεθάνουμε προσπαθώντας.»

Quote:Η πομπή ξεκίνησε υπό τον ήχο της σάλπιγγας. Λόγχες έλαμπαν στο φως του ανατέλλοντος ήλιου και παντού γύρω τους το γρασίδι γυάλιζε από την πρωινή πάχνη. Εκατό λεύγες δάσους απλώνονταν ανάμεσα στο Ντήπγουντ Μοτ και το Γουίντερφελ. Τριακόσια μίλια όπως πετάει το κοράκι. «Δεκαπέντε μέρες» έλεγαν οι ιππότες μεταξύ τους.

Quote:Εκατό λεύγες από το Ντήπγουντ Μστ ως το Γουίντερφελ. Τριακόσια μίλια όπως πετάει το κοράκι. «Μακάρι να ήμασταν κοράκια» είπε ο Τζάστιν Μάσσεϋ την τέταρτη μέρα της πορείας τους, τη μέρα που άρχισε να χιονίζει. Μόνο μερικές νιφάδες στην αρχή. Κρύες και υγρές, αλλά τίποτα που δεν μπορούσαν να το διαπεράσουν εύκολα. Αλλά χιόνισε ξανά την επόμενη μέρα και τη μεθεπόμενη και τη μεθεπόμενη. Οι πυκνές γενειάδες των λύκων καλύφθηκαν σύντομα από πάγο εκεί όπου πάγωνε η ανάσα τους, και κάθε ξυρισμένος νότιος άντρας άφηνε τη γενειάδα του να μεγαλώσει για να κρατήσει το πρόσωπό του ζεστό. Πολύ σύντομα μια λευκή κουβέρτα σκέπασε το
έδαφος μπροστά από την πομπή, καλύπτοντας πέτρες και μπλεγμένες ρίζες και λακκούβες, κάνοντας κάθε βήμα περιπέτεια. Ο άνεμος δυνάμωσε επίσης, φέρνοντας μαζί του χιόνι. Ο στρατός του βασιλιά έγινε μια πομπή από χιονάνθρωπους, που προχωρούσαν με κόπο στο χιόνι που έφτανε ως το γόνατο.

Quote:Την τρίτη μέρα της χιονόπτωσης ο στρατός του βασιλιά άρχισε να διαλύεται. Ενώ οι νότιοι ιππότες και άρχοντες υπέφεραν, οι άντρες των βορινών λόφων τα πήγαιναν καλύτερα. Τα γκαρρόν τους ήταν ζώα με σίγουρο πάτημα, που έτρωγαν λιγότερο από τους κέλητες και πολύ λιγότερο από τα μεγάλα πολεμικά άλογα, και οι άντρες που τα ίππευαν ήταν εξοικειωμένοι με το χιόνι. Πολλοί από τους λύκους φόρεσαν κάτι περίεργα πράγματα στα πόδια τους. Αρκουδοπατούσες τις έλεγαν, περίεργα μακριά πράγματα φτιαγμένα από λυγισμένα κλαδιά και πετσί. Δεμένα στις μπότες τους, τους επέτρεπαν με κάποιο τρόπο να περπατούν πάνω στο χιόνι χωρίς να σπάνε την κρούστα και να βυθίζονται μέσα ως το γοφό.
Κάποιοι είχαν αρκουδοπατούσες και για τα άλογά τους, και τα μαλλιαρά μικρά γκαρρόν τις φορούσαν όσο άνετα φορούσαν άλλα άλογα τα σιδερένια πέταλα ... αλλά οι κέλητες και τα πολεμικά άλογα δεν ήθελαν καμία σχέση μαζί τους. Όταν παρ' όλα αυτά κάποιοι από τους ιππότες του βασιλιά τα έδεσαν στα πόδια τους, τα μεγάλα άλογα από το Νότο τσίνησαν και αρνήθηκαν να κινηθούν ή προσπάθησαν να βγάλουν τα πράγματα απ' τα πόδια τους. Ένα πολεμικό άλογο έσπασε έναν αστράγαλο στην προσπάθειά του να περπατήσει μ' αυτά.
Οι βόρειοι με τις αρκουδοπατούσες τους άρχισαν σύντομα να απομακρύνονται από την υπόλοιπη πομπή. Προσπέρασαν τους ιππότες στην κυρίως φάλαγγα, ύστερα τον Σερ Γκόντρυ Φάρρινγκ και την εμπροσθοφυλακή του. Στο μεταξύ, τα κάρα και οι άμαξες έμεναν όλο και πιο πίσω· τόσο, που οι άντρες της οπισθοφυλακής τούς φώναζαν συνεχώς να προχωρήσουν πιο γρήγορα.

Quote:Την πέμπτη μέρα της χιονοθύελλας η σκευοφόρος διέσχισε μια ακανόνιστη έκταση χιονιού που έφτανε ως τη μέση και κάλυπτε μια παγωμένη λιμνούλα. Όταν ο κρυμμένος πάγος έσπασε κάτω από το βάρος των κάρων, το παγωμένο νερό κατάπιε τρεις ζευγολάτες και τέσσερα άλογα, μαζί με δύο από τους άντρες που προσπάθησαν να τους σώσουν. Ο ένας ήταν ο Χάργουντ Φελ. Οι ιππότες του τον έβγαλαν έξω προτού πνιγεί, αλλά όχι προτού τα χείλη του μελανιάσουν και το δέρμα του γίνει άσπρο σαν το γάλα. Τίποτα δε φαινόταν ικανό να τον ζεστάνει ύστερα απ' αυτό. Έτρεμε βίαια για ώρες, ακόμα κι όταν του έβγαλαν τα μουλιασμένα ρούχα του, τον τύλιξαν με ζεστές προβιές και τον κάθισαν δίπλα στη φωτιά. Εκείνη την ίδια νύχτα γλίστρησε σε έναν πυρετώδη ύπνο. Δεν ξύπνησε ποτέ.

.....

Ακόμα κι όταν ερχόταν η διαταγή να κατασκηνώσουν για τη νύχτα, δεν ήταν εύκολο να ζεσταθείς. Οι σκηνές ήταν υγρές και βαριές, δύσκολο να τις στήσεις, ακόμα πιο δύσκολο να τις ξεστήσεις, και επιρρεπείς σε ξαφνική κατάρρευση, αν μαζευόταν υπερβολικά πολύ χιόνι πάνω τους. Ο στρατός του βασιλιά σερνόταν στην καρδιά του μεγαλύτερου δάσους των Επτά Βασιλείων, όμως τα ξερά ξύλα ήταν δυσεύρετα. Κάθε νύχτα που κατασκήνωναν έκαιγαν όλο και λιγότερες φωτιές, κι εκείνες που άναβαν έβγαζαν περισσότερο καπνό παρά ζέστη. Τις περισσότερες φορές το φαγητό τους ήταν κρύο, αν όχι και ωμό.

.....

Τα άλογα και οι κοινοί στρατιώτες τραβούσαν τα χειρότερα. Δύο ακόλουθοι από τις ανατολικές περιοχές κάρφωσαν έναν στρατιώτη μέχρι θανάτου, σε μια διαφωνία για το ποιος θα καθίσει πιο κοντά στη φωτιά. Την επόμενη νύχτα κάποιοι τοξότες απεγνωσμένοι για λίγη ζέστη κατάφεραν με κάποιο τρόπο να βάλουν φωτιά στη σκηνή τους, κάτι που τουλάχιστον ζέστανε τα διπλανά αντίσκηνα. Πολεμικά άλογα άρχισαν να πεθαίνουν από την κούραση και τις κακουχίες. Οι άντρες έφτιαχναν γρίφους. «Τι είναι ένας ιππότης χωρίς άλογο; Ένας χιονάνθρωπος με σπαθί.» Κάθε άλογο που έπεφτε σφαγιαζόταν επί τόπου για το κρέας του. Οι προμήθειές τους είχαν αρχίσει να μειώνονται επίσης.

Quote:Ο Πήσμπερυ, ο Κομπ, ο Φόξγκλοβ και άλλοι νότιοι άρχοντες παρότρυναν το βασιλιά να κατασκηνώσουν μέχρι να περάσει η θύελλα. Ο Στάννις δεν ήθελε ούτε να το ακούσει.

Quote:Τα μάτια του ήταν βαθουλωμένα, η κοντοκουρεμένη γενειάδα του δεν ήταν παρά μια σκιά στα στενεμένα μάγουλά του και στο κοκαλιάρικο πιγούνι του. Κι όμως, υπήρχε δύναμη στο βλέμμα του, μια ατσάλινη αγριότητα που φανέρωνε στην Άσα ότι αυτός ο άντρας ποτέ μα ποτέ δε θα παρέκλινε από το σκοπό του.

Quote:Εκείνη τη νύχτα ήταν που η Άσα άκουσε πρώτη φορά τους άντρες της βασίλισσας να μουρμουρίζουν για μια θυσία - μια προσφορά στον κόκκινο θεό τους, για να σταματήσει τη χιονοθύελλα. «Οι θεοί του Βορρά έστειλαν αυτή τη θύελλα εναντίον μας» είπε ο Σερ Κόρλις Πέννυ. «Ψεύτικοι θεοί» επέμεινε ο Σερ Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς. «Ο Ρ'λορ είναι μαζί μας» είπε ο Σερ Κλέιτον Σαγκς. «Ναι, αλλά η Μελισάντρα όχι» είπε ο Τζάστιν Μάσσεϋ.

.....

Αυτή την ιστορία την έμαθε από τον Τζάστιν Μάσσεϋ, ο οποίος ήταν λιγότερο ευσεβής από τους περισσότερους. «Μια θυσία θα αποδείξει ότι η φλόγα της πίστης μας καίει ακόμα δυνατή» είχε πει ο Κλέιτον Σαγκς στο βασιλιά. Και ο Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς είπε: «Οι παλιοί θεοί του Βορρά έστειλαν αυτή τη θύελλα εναντίον μας. Μόνο ο Ρ'λορ μπορεί να τη σταματήσει. Πρέπει να του δώσουμε κάποιον άπιστο.»
«Ο μισός στρατός μου αποτελείται από άπιστους» είχε απαvτήσει ο Στάννις. «Δε θα ανεχτώ να καεί κανείς. Προσευχηθείτε σκληρότερα.»

Quote:Μέχρι την ένατη μέρα πια της χιονοθύελλας κάθε βράδυ έβρισκε τους λοχαγούς και τους διοικητές να μπαίνουν στη σκηνή του βασιλιά βρεγμένοι και καταπονημένοι, να πέφτουν στο ένα γόνατο και να αναφέρουν τις απώλειες της ημέρας.
«'Ενας άvτρας νεκρός, τρεις αγνοούμενοι.»
«Χάθηκαν έξι άλογα, ανάμεσά τους και το δικό μου.»
«Δύο νεκροί, ο ένας ιππότης. Τέσσερα άλογα σωριάστηκαν. Σηκώσαμε το ένα. Τα άλλα χάθηκαν. Πολεμικά, και ένας κέλητας.»
Παγερό Μέτρημα άκουσε η Άσα να το αποκαλούν. Η σκευοφόρος υπέφερε τα χειρότερα: νεκρά άλογα, χαμένοι άvτρες, άμαξες αναποδογυρισμένες και σπασμένες. «Τα άλογα σωριάζοvται στο χιόνι» είπε ο Τζάστιν Μάσσεϋ στο βασιλιά. «Οι άvτρες χάνουν το δρόμο τους ή απλώς πέφτουν κάτω και περιμένουν να πεθάνουν.»
«Άσ' τους» γάβγισε ο Βασιλιάς Στάννις. «Συνεχίζουμε.»
Οι βόρειοι τα πήγαιναν πολύ καλύτερα, με τα γκαρρόν τους και τις αρκουδοπατούσες τους. Ο Μαύρος Ντόννελ Φλιvτ και ο ετεροθαλής αδερφός του Άρτος είχαν χάσει μόνο έναν άvτρα. Οι Λιvτλ, οι Γουάλ και οι Νόρρεϋ δεν είχαν χάσει κανέναν. Ένα από τα μουλάρια του Μόργκαν Λιvτλ είχε ξεστρατίσει, αλλά ο ίδιος έδειχνε να πιστεύει ότι το είχαν κλέψει οι Φλιvτ.

Quote:Την εικοστή έκτη μέρα της πορείας των δεκαπέντε ημερών καταναλώθηκαν και τα τελευταία λαχανικά. Την τριακοσrή δεύτερη μέρα τα τελευτάία σιτηρά και η τελευταία ζωοτροφή. Η Άσα αναρωτήθηκε πόσο καιρό μπορούσε να επιζήσει κανείς με ωμό, μισοπαγωμένο αλογίσιο κρέας.

Quote:Τελικά, ύστερα από μία εφιαλτική μέρα, όταν η πομπή προχώρησε μόλις ένα μίλι και έχασε μια ντουζίνα άλογα και τέσσερις άντρες, ο Άρχοντας Πήσμπερυ στράφηκε ενάντια στους βόρειους. «Αυτή η προέλαση είναι μια τρέλα. Όλο και περισσότεροι πεθαίνουν κάθε μέρα, και γιατί; Για ένα κορίτσι;»
«Το κορίτσι του Νεντ»

Quote:«Το κορίτσι του Νεντ» αντιλάλησε ο Κουβάς Γουάλ. «Και θα είχαμε και εκείνη και το κάστρο μέχρι τώρα, αν εσείς οι κορδωμένοι νότιοι λιμοκοντόροι δε βρέχατε τα μεταξωτά σας παντελόνια με λίγο χιόνι.»
«Λίγο χιόνι;» Το απαλό κοριτσίστικο στόμα του Πήσμπερυ έτρεμε από θυμό. «Η συμβουλή σας μας επέβαλε αυτή την προέλαση, Γουάλ. Αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ήσουν πλάσμα του Μπόλτον εξαρχής. Έτσι είναι; Σε έστειλε σε εμάς για να ψιθυρίζεις δηλητηριασμένα λόγια στο αυτί του βασιλιά;»
Ο Κουβάς τού γέλασε κατάμουτρα. «Ο Άρχοντας Κατουρλής. Αν ήσουν άντρας, θα σε σκότωνα γι' αυτό. Αλλά το σπαθί μου είναι φτιαγμένο από πολύ καλό ατσάλι για να το λερώσω με το αίμα ενός δειλού.» Ήπιε μια γουλιά μπίρα και σκούπισε το στόμα του. «Ναι, άντρες πεθαίνουν. Περισσότεροι ακόμα θα πεθάνουν πριν φτάσουμε στο Γουίντερφελ. Και λοιπόν; Έχουμε πόλεμο. Άντρες πεθαίνουν στον πόλεμο. Έτσι πρέπει να είναι. Όπως ήταν πάντα.»
Ο Σερ Κόρλις Πέννυ έριξε στον αρχηγό της φατρίας ένα έκπληκτο βλέμμα. «Θέλεις να πεθάνεις, Γουάλ;»
Αυτό φάνηκε να διασκεδάζει τον βόρειο. «Θέλω να ζήσω για πάντα σε μια χώρα όπου το καλοκαίρι κρατάει χίλια χρόνια. Θέλω ένα κάστρο στα σύννεφα απ' όπου θα μπορώ να κοιτάζω τον κόσμο από κάτω μου. Θέλω να είμαι είκοσι έξι χρονών ξανά. Όταν ήμουν είκοσι έξι μπορούσα να πολεμάω όλη μέρα και να πηδάω όλη νύχτα. Δεν έχει σημασία τι θέλει κανείς.
»Ο χειμώνας σχεδόν έχει φτάσει, αγόρι. Και ο χειμώνας είναι θάνατος. Προτιμώ να πεθάνουν οι άντρες μου πολεμώντας για το κορίτσι του Νεντ παρά μόνοι και πεινασμένοι στο χιόνι, ρίχνοντας δάκρυα που παγώνουν στα μάγουλά τους. Κανένας δε φτιάχνει τραγούδια για άντρες που πεθαίνουν έτσι. Όσο για μένα, είμαι γέρος. Αυτός θα είναι ο τελευταίος μου χειμώνας. Ας λουστώ στο αίμα του Μπόλτον προτού πεθάνω. Θέλω να νιώσω το αίμα να πετάγεται στο πρόσωπό μου καθώς χώνω το τσεκούρι μου σ' ένα κρανίο Μπόλτον. Θέλω να το γλείψω στα χείλη μου και να πεθάνω με τη γεύση του στη γλώσσα μου.»

Quote:«Υπάρχουν ψάρια σ' αυτές τις λίμνες» είπε ο Χορπ στο βασιλιά. «Θα ανοίξουμε τρύπες στον πάγο. Οι βόρειοι ξέρουν πώς γίνεται.»

.....

«Ψαρέψτε, λοιπόν» είπε [Ο Στάννις], φτύνοντας τις λέξεις. «Αλλά φεύγουμε με το πρώτο φως.»

Quote:Όμως, όταν ήρθε το πρωί, το στρατόπεδο ξύπνησε στο χιόνι και στη σιωπή. Από μαύρος, ο ουρανός έγινε λευκός, κι όμως δε φάνηκε να φωτίζει περισσότερο. Η Άσα Γκρέιτζοϋ ξύπνησε πιασμένη και παγωμένη κάτω από το σωρό με τις προβιές, ακούγοντας τα ροχαλητά της Αρκούδας. Δεν είχε γνωρίσει ποτέ γυναίκα που ροχάλιζε τόσο δυνατά, αλλά το είχε συνηθίσει κατά τη διάρκεια της προέλασης και, τώρα, μέχρι που το έβρισκε και παρηγορητικό. Η σιωπή ήταν που την ανησυχούσε. Καμία σάλπιγγα δεν ήχησε για να καλέσει τους άντρες να ιππεύσουν, να σχηματίσουν φάλαγγες, να ετοιμαστούν για αναχώρηση. Κανένα πολεμικό κέρας δεν κάλεσε τους βόρειους. Κάτι δεν πάει καλά.
Η Άσα γλίστρησε έξω από τις προβιές της και βγήκε έξω από τη σκηνή, ρίχνοντας στην άκρη το τείχος χιονιού που την είχε σφραγίσει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι αλυσίδες της κροτάλιζαν καθώς σηκωνόταν όρθια και έπαιρνε μια ανάσα από τον παγωμένο πρωινό αέρα. Το χιόνι έπεφτε ακόμα, ακόμα πιο πυκνό απ' όταν είχε συρθεί μέσα στη σκηνή. Οι λίμνες είχαν εξαφανιστεί, και το δάσος επίσης. Μπορούσε να δει το σχήμα των άλλων σκηνών και υπόστεγων και την αχνή πορτοκαλιά λάμψη της συνθηματικής φωτιάς πάνω στο παρατηρητήριο, αλλά όχι και το ίδιο το παρατηρητήριο. Η χιονοθύελλα είχε καταπιεί όλα τα υπόλοιπα.
Κάπου μπροστά τους ο Ρους Μπόλτον τούς περίμενε πίσω από τα τείχη του Γουίντερφελ, αλλά ο στρατός του Στάννις Μπαράθηον ήταν ακινητοποιημένος και λιμοκτονούσε, μισοθαμμένος στο χιόνι και στον πάγο.

Quote:Ο Ρους Μπόλτον δεν είπε τίποτε απολύτως. Αλλά ο Θήον Γκρέιτζοϋ είδε κάτι σια χλομά του μάτια που δεν είχε ξαναδεί ποτέ - μια ανησυχία, ίσως ακόμα και μια σπίθα φόβου.

Quote:«Ο γιος του αδερφού μου του Μέρρετ.» Ο Χοστήν Φρέυ χαμήλωσε τη σορό στο δάπεδο μπροστά από την εξέδρα. «Σφαγμένος σαν ελάφι και παραχωμένος μέσα στο χιόνι. Ένα αγόρι.»

Quote:«Άρχοντά μου» βρυχήθηκε ο Χοστήν Φρέυ. «Ξέρουμε ποιος το έκανε. Ποιος σκότωσε αυτό το αγόρι και όλους τους υπόλοιπους. Όχι με το ίδιο του το χέρι, όχι. Είναι πολύ χοντρός και δειλός για να κάνει τους ίδιους του τους φόνους. Αλλά κατά διαταγή του.» Γύρισε στον Γουάιμαν Μάντερλυ. «Το αρνείσαι;»
Ο Άρχοντας του Λευκού Λιμανιού έκοψε ένα λουκάνικο στα δύο. «Ομολογώ ... » Σκούπισε το λίπος από τα χείλη του με το μανίκι του. « ... ομολογώ ότι ήξερα ελάχιστα το άμοιρο παιδί. Ακόλουθος του Άρχονια Ράμσεϊ, δεν ήταν; Πόσο χρονών ήταν το αγόρι;»
«Εννιά, στην τελευταία γιορτή του ονόματός του.»
«Τόσο μικρός» είπε ο Γουάιμαν Μάνιερλυ. «Αν και ίσως είναι ευλογία, τελικά. Άν ζούσε, θα μεγάλωνε και θα γινόταν ένας Φρέυ.»
Ο Σερ Χοστήν κοπάνησε με το πόδι του την κορυφή του τραπεζιού, ρίχνονιάς το από τους τρίποδές του πάνω στην πρησμένη κοιλιά του Αρχονια Γουάιμαν. Κύπελλα και δίσκοι πέταξαν ολόγυρα, λουκάνικα πετάχτηκαν πανιού και μια νιουζίνα άνιρες του Μάνιερλυ σηκώθηκαν όρθιοι βρίζονιας. Κάποιοι άρπαξαν μαχαίρια, δίσκους, καράφες, οτιδήποτε μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως όπλο.
Ο Σερ Χοστήν Φρέυ τράβηξε το σπαθί του από το θηκάρι και χίμηξε προς τον Γουάιμαν Μάνιερλυ. Ο Άρχονιας του Λευκού Λιμανιού προσπάθησε να τραβηχτεί, αλλά το τραπέζι τον κρατούσε καρφωμένο στην καρέκλα του. Η λεπίδα έσκισε τρία από τα τέσσερα προγούλια του, ψεκάζοντας λαμπερό κόκκινο αίμα. Η Αρχόντισσα Γουόλντα άφησε μια κραυγή και γραπώθηκε από το μπράτσο του συζύγου της. «Σταματήστε» φώναξε ο Ρους Μπόλτον. «Σταματήστε αυτή την τρέλα.» Οι δικοί του άντρες έτρεξαν μπροστά, καθώς οι άντρες του Μάντερλυ πηδούσαν πάνω από τους πάγκους, για να ορμήσουν στους Φρέυ. Ο ένας χίμηξε στον Σερ Χοστήν με ένα στιλέτο, αλλά ο μεγαλόσωμος ιππότης στριφογύρισε και του έκοψε το χέρι από τον ώμο. Ο Άρχοντας Γουάιμαν κατάφερε να σηκωθεί όρθιος, για να καταρρεύσει αμέσως μετά. Ο γερο-Άρχονιας Λοκ φώναζε για έναν μέιστερ καθώς ο Μάντερλυ σωριαζόταν στο πάτωμα σαν χτυπημένη φώκια, σε μια λίμνη αίματος που όλο και μεγάλωνε. Γύρω του τα σκυλιά τσακώνονιαν για τα λουκάνικα.

Quote:Ατελείωτο, αδιάκοπο, ανελέητο, το χιόνι έπεφτε μέρα και νύχτα. Σωροί ολόκληροι σκαρφάλωναν στα τείχη και γέμιζαν τα κενά ανάμεσα στις επάλξεις, λευκές κουβέρτες κάλυπταν κάθε οροφή, σκηνές βούλιαζαν κάτω από το βάρος. Σκοινιά δέθηκαν από αίθουσα σε αίθουσα, για να βοηθούν τους άντρες να βρίσκουν το δρόμο τους καθώς διέσχιζαν τους περιβόλους. Οι σκοποί συνωστίζονταν στα φυλάκια για να ζεστάνουν τα μισοπαγωμένα χέρια τους πάνω από αναμμένα μαγκάλια, αφήνοντας τα τείχη στους χιονισμένους φρουρούς που είχαν φτιάξει οι ακόλουθοι, οι οποίοι φαίνονταν όλο και μεγαλύτεροι και πιο περίεργοι κάθε νύχτα, καθώς ο άνεμος και η θύελλα τους σμίλευαν. Ακανόνιστες γενειάδες από πάγο απλώνονταν ως τις λόγχες που έσφιγγαν στις παγωμένες γροθιές τους. Ο ίδιος ο Χοστήν Φρέυ, ο οποίος είχε δηλώσει βρυχώμενος ότι δε φοβόταν λίγο χιόνι, έχασε ένα αυτί από κρυοπάγημα.
Τα άλογα στις αυλές υπέφεραν τα χειρότερα. Οι κουβέρτες που είχαν ρίξει πάνω τους, για να τα κρατήσουν ζεστά, μούσκευαν και πάγωναν, αν δεν τις άλλαζαν τακτικά. Όταν άναβαν φωτιές για να κρατήσουν το κρύο μακριά, περισσότερο κακό έκαναν παρά ωφελούσαν. Τα πολεμικά άλογα φοβούνταν τις φλόγες και πάλευαν να απομακρυνθούν, τραυματίζοντας τον εαυτό τους και τα άλλα άλογα καθώς στριφογύριζαν στις γραμμές τους. Μόνο τα άλογα στους στάβλους ήταν ασφαλή και ζεστά, αλλά οι στάβλοι ήταν ήδη κατάμεστοι.

.....

Εκείνη τη νύχτα ο νέος στάβλος κατέρρευσε από το βάρος του χιονιού που τον είχε θάψει. Είκοσι έξι άλογα και δύο ιπποκόμοι πέθαναν, καταπλακωμένοι από την πεσμένη οpοφή ή θαμμένοι στο χιόνι. Χρειάστηκαν σχεδόν όλο το πρωί για να ξεθάψουν τα πτώματα. Ο Άρχοντας Μπόλτον πρόβαλε για λίγο στον εξωτερικό περίβολο, για να επιθεωρήσει το σκηνικό, κι ύστερα διέταξε να φέρουν όσα άλογα είχαν απομείνει μέσα, μαζί με τα ζώα που ήταν ακόμα δεμένα στον περίβολο. Και προτού καν προλάβουν να ξεθάψουν τους νεκρούς άντρες και να σφάξουν τα άλογα, οι άντρες ανακάλυψαν άλλο ένα πτώμα.

Quote:«[Ο Στάννις] Θα μπορούσε να έχει κατασκηνώσει πέντε πόδια απ' τα τείχη μας με εκατό χιλιάδες άντρες» είπε ένας τοξότης που φορούσε χρώματα των Σέργουιν. «Δε θα βλέπαμε ούτε έναν τους σ' αυτή τη χιονοθύελλα.»

Quote:Και τότε άκουσε το βούκινο.
Ένα μακρύ, χαμηλό βογκητό, που φάνηκε νά αιωρείται πάνω από τις επάλξεις, να πλανάται στο μαύρο αέρα, να χώνεται βαθιά στα κόκαλα κάθε άντρα που το άκουσε. Παντού κατά μήκος των τειχών σκοποί γύριζαν προς τον ήχο, σφίγγοντας τις λαβές από τις λόγχες τους. Στις κατεστραμμένες αίθουσες και στους πύργους του Γουίντερφελ άρχοντες ζητούσαν από άλλους άρχοντες να σωπάσουν, άλογα χλιμίντριζαν και αποκοιμισμένοι άντρες ανασάλευαν σε σκοτεινές γωνιές. Δεν είχε προλάβει να σβήσει ο ήχος του πολεμικού κέρατος, όταν ένα τύμπανο άρχισε να χτυπά. Μπουμ μπουμ μπουμ μπουμ, σαν τον ερχομό του ολέθρου. Και ένα όνομα πέρασε από τα χείλη κάθε άντρα στον διπλανό του, γραμμένο με λευκές αχνιστές ανάσες. Ο Στάννις ψιθύρισαν, ο Στάννις είναι εδώ, ο Στάννις ήρθε, ο Στάννις, ο Στάννις, ο Στάννις.

Quote:Βρίσκονταν τρεις μέρες από το Γουίντερφελ εδώ και δεκαεννιά μέρες. Εκατό λεύγες από το Ντήπγουντ Μοτ ως το Γουίντερφελ. Τριακόσια μίλια όπως πετάει το κοράκι. Αλλά κανένας τους δεν ήταν κοράκι, και η θύελλα ήταν ανυποχώρητη. Κάθε πρωί η Άσα ξυπνούσε ελπίζοντας να δει τον ήλιο, μόνο για να βρει άλλη μία μέρα με χιόνι. Η θύελλα είχε θάψει κάθε καλύβα και τρώγλη κάτω από λοφίσκους βρόμικου χιονιού, και σύντομα το χιόνι θα ήταν αρκετά βαθύ για να καταπιεί και τη μακριά αίθουσα.

Quote:Και δεν υπήρχε φαγητό, πέρα από τα άλογα που πέθαιναν, τα ψάρια από τις λίμνες (που λιγόστευαν κάθε μέρα) και όποια πενιχρή τροφή μπορούσαν να βρουν οι άντρες τους σε αυτά τα παγωμένα, νεκρά δάση. Με τους ιππότες και τους άρχοντες του βασιλιά να διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος από το αλογίσιο κρέας, απέμενε όλο και λιγότερο για τη συντήρηση των κοινών στρατιωτών.

Quote:Είχαμε οκτακόσια άλογα όταν ξεκινήσαμε από το Ντήπγουντ Μοτ. Χτες το βράδυ μετρήσαμε εξήντα τέσσερα.»

Quote:Η Άσα είχε νιώσει φρίκη, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, όταν η Αρκούδα τής είπε ότι τέσσερις άντρες του Πήσμπερυ βρέθηκαν να κάνουν κομμάτια τη σορό ενός άντρα του μακαρίτη Άρχοντα Φελ, να τεμαχίζουν τους μηρούς και τα οπίσθιά του την ώρα που το ένα μπράτσο του νεκρού γύριζε πάνω από τη φωτιά. Δεν μπορούσε καν να υποκριθεί ότι ξαφνιάστηκε. Ήταν σίγουρη ότι οι τέσσερις άντρες δεν ήταν οι πρώτοι που δοκίμασαν ανθρώπινη σάρκα σε αυτή την καταραμένη πορεία - ήταν απλώς οι πρώτοι που ανακαλύφθηκαν.
Οι τέσσερις άντρες του Πήσμπερυ θα πλήρωναν για το γεύμα τους με τη ζωή τους, κατά διαταγή του βασιλιά ... και η θυσία τους θα έβαζε τέλος στη θύελλα, ισχυρίζονταν οι άντρες της βασίλισσας.

Quote:«Αν προελάσουμε, θα πεθάνουμε κατά εκατοντάδες.»
«Θα πεθάνουμε κατά εκατοντάδες αν μείνουμε εδώ» είπε ο Σερ Χάμφρεϋ Κλίφτον. «Είναι προέλαση ή θάνατος, λέω εγώ.»
«Η προέλαση είναι θάνατος, απαντάω εγώ. Κι αν φτάσουμε στο Γουίντερφελ, τότε τι; Πώς θα το καταλάβουμε; Οι μισοί μας άντρες είναι τόσο αδύναμοι που μετά βίας μπορούν να περπατήσουν. Θα τους στείλεις να σκαρφαλώσουν τα τείχη; Να φτιάξουν πολιορκητικούς πύργους;»
«Θα έπρεπε να μείνουμε εδώ μέχρι να φτιάξει ο καιρός» είπε ο Σερ Όρμουντ Γουάιλντ, ένας κοκαλιάρης γερο-ιππότης, ο χαρακτήρας του οποίου διέψευδε το όνομά του. Η Άσα είχε ακούσει φήμες ότι κάποιοι στρατιώτες έβαζαν στοιχήματα για το ποιος από τους σπουδαίους ιππότες θα πέθαινε μετά. Ο Σερ Όρμουντ ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Και πόσα νομίσματα έχουν στοιχηματίσει σ' εμένα, αναρωτιέμαι; σκέφτηκε η Άσα. Ίσως έχουμε ακόμα χρόνο να στοιχηματίσω κι εγώ. «Εδώ τουλάχιστον έχουμε καταφύγιο» επέμεινε ο Γουάιλντ «και υπάρχουν ψάρια στις λίμνες.»
«Πολύ λίγα ψάρια και πολύ λίγοι ψαράδες» είπε μελαγχολικά ο Άρχοντας Πήσμπερυ. Είχε καλό λόγο να μελαγχολεί· ήταν δικοί του άντρες αυτοί που μόλις είχε κάψει ο Σερ Γκόντρυ, και υπήρχαν κάποιοι ακόμα και μέσα στην ίδια την αίθουσα που τους είχαν ακούσει να λένε ότι ο Πήσμπερυ σίγουρα ήξερε τι έκαναν και ότι ίσως είχε συμμετάσχει και στα γεύματά τους. «Δεν έχει άδικο» μούγκρισε ο Νεντ Γουντς, ένας από τους ανιχνευτές από το Ντήπγουντ. Κουτσομύτη Νενττον αποκαλούσαν· είχε χάσει την άκρη της μύτης του από κρυοπάγημα δύο χειμώνες πριν. Ο Γουντς ήξερε το Δάσος των Λύκων καλύτερα από κάθε άλλον. Ακόμα και οι πιο περήφανοι άρχοντες του βασιλιά είχαν μάθει να ακούνε όταν μιλούσε. «Ξέρω αυτές τις λίμνες. Πέσατε πάνω τους σαν σκουλήκια σε πτώμα, κατά εκατοντάδες. Ανοίξατε τόσες τρύπες στον πάγο που είναι θαύμα που δεν έχει πέσει μέσα κανένας άλλος. Κοντά στο νησί υπάρχουν μέρη που μοιάζουν με τυρί που το μασούλησαν αρουραίοι.» Κούνησε το κεφάλι του. «Οι λίμνες τελείωσαν. Τις αδειάσατε από τα ψάρια.»
«Άλλος ένας λόγος να προχωρήσουμε» επέμεινε ο Χάμφρεϋ Κλίφτον. «Αν μοίρα μας είναι ο θάνατος, ας πεθάνουμε με τα σπαθιά στα χέρια.»
Ήταν η ίδια διαφωνία με χτες, η ίδια διαφωνία με προχτές. Να συνεχίσουμε και να πεθάνουμε, να μείνουμε εδώ και να πεθάνουμε, να υποχωρήσουμε και να πεθάνουμε.
«Μπορείς να πεθάνεις αν το θέλεις, Χάμφρεϋ» είπε ο Τζάστιν Μάσσεϋ. «Εγώ θα προτιμούσα να ζήσω για να δω την άνοιξη.»
«Κάποιος μπορεί να το έλεγε δειλία» απάντησε ο Άρχοντας Πήσμπερυ.
«Καλύτερα δειλός παρά κανίβαλος.» Το πρόσωπο του Πήσμπερυ παραμορφώθηκε από οργή. «Παλιό-»
«Ο θάνατος είναι κομμάτι του πολέμου, Τζάστιν.» Ο Σερ Ρίτσαρντ Χορπ στεκόταν στην πόρτα, με τα μαύρα μαλλιά υγρά από το χιόνι που έλιωνε. «'Οσοι έρθουν μαζί μας θα έχουν μερίδιο σε όσα λάφυρα πάρουμε από τον Μπόλτον και τον μπάσταρδό του, και ένα μεγαλύτερο μερίδιο αθάνατης δόξας. Όσοι είναι πολύ αδύναμοι για να συνεχίσουν θα πρέπει να φροντίσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Αλλά έχετε το λόγο μου, θα στείλουμε τρόφιμα αμέσως μόλις πάρουμε το Γουίντερφελ.»
«Δε θα πάρετε το Γουίντερφελ!»
«Ναι, θα το πάρουμε» αποκρίθηκε μια βραχνή φωνή από το υπερυψωμένο τραπέζι, όπου ο Άρνολφ Κάρσταρκ καθόταν με το γιο του Άρθορ και τρεις εγγονούς. Ο Άρχοντας Άρνολφ σηκώθηκε όρθιος, σαν γύπας που υψώνεται από τη λεία του. Ένα κηλιδωμένο χέρι σφίχτηκε στον ώμο του γιου του για υποστήριξη. «Θα το πάρουμε για τον Νεντ και την κόρη του. Ναι, και για τον Νεαρό Λύκο επίσης, εκείνον που σφάξανε τόσο άκαρδα. Εγώ και οι δικοί μου θα σας δείξουμε το δρόμο, αν χρειαστεί. Το είπα και στον Μεγαλειότατο το βασιλιά. Ας προελάσουμε είπα και, προτού προλάβει να γυρίσει το φεγγάρι, θα λουστούμε όλοι στο αίμα των Φρέυ και των Μπόλτον.»
Οι άντρες άρχισαν να ποδοκροτούν, να χτυπούν τις γροθιές τους στα τραπέζια. Σχεδόν όλοι ήταν βόρειοι, πρόσεξε η Άσα. Στην άλλη άκρη της φωτιάς οι νότιοι άρχοντες κάθονταν σιωπηλοί στους πάγκους.

Quote:Μπάσταρδε ήταν η μόνη γραμμένη λέξη στην περγαμηνή. Όχι Άρχοντα Σνόου, ούτε Τζον Σνόου ούτε Άρχοντα Διοικητή. Απλώς Μπάσταρδε. Και το γράμμα ήταν σφραγισμένο με μια μουντζούρα ξεραμένο ροζ κερί. «Καλά έκανες και το έφερες αμέσως» είπε ο Τζον. Καλά έκανες και φοβήθηκες. Έσπασε τη σφραγίδα, ίσιωσε την περγαμηνή και διάβασε.

Ο ψεύτικος βασιλιάς σου είναι νεκρός, μπάσταρδε. Διαλύσαμε αυτόν και το στρατό του σε μια επταήμερη μάχη. Έχω το μαγικό σπαθί του. Πες το στην κόκκινη πόρνη.
Οι φίλοι του ψεύτικου βασιλιά σου είναι νεκροί. Τα κεφάλια τους είναι στα τείχη του Γουίντερφελ. Έλα να τα δεις, μπάσταρδε. Ο ψεύτικος βασιλιάς σου είπε ψέματα, το ίδιο κι εσύ. Είπες στον κόσμο ότι έκαψες τον Βασιλιά πέρα-από-το-Τείχος. Αντί γι' αυτό τον έστειλες στο Γουίντερφελ για να κλέψει τη νύφη μου.
Θέλω πίσω τη νύφη μου. Αν θέλεις πίσω τον Μανς Ρέιντερ, έλα να τον πάρεις. Τον έχω σε ένα κλουβί για να τον βλέπει όλος ο Βορράς, απόδειξη του ψέματός σας. Το κλουβί είναι παγωμένο, αλλά του έφτιαξα έναν ωραίο μανδύα γδέρνοντας τις έξι πόρνες που ήρθαν μαζί του στο Γουίντερφελ.
Θέλω πίσω τη νύφη μου. Θέλω τη βασίλισσα του ψεύτικου βασιλιά. Θέλω την κόρη του και την κόκκινη μάγισσά του. Θέλω την πριγκίπισσα των αγρίων του.
Θέλω τον μικρό του πρίγκιπα, το μωρό των αγρίων. Και θέλω τον Ρηκ μου. Στείλ' τους πίσω, μπάσταρδε, και δε θα ενοχλήσω εσένα ή τα μαύρα κοράκια σου. Αρνήσου, και θα ξεριζώσω την μπάσταρδη καρδιά σου και θα τη φάω.

Είχε υπογράψει ως

Ράμσεϊ Μπόλτον,
Δικαιωματικός Άρχοντας του Γουίντερφελ

Quote:Το χωριό ήταν χτισμένο ανάμεσα σε δύο λίμνες, η μεγαλύτερη με μικρά δεντρόφυτα νησάκια που ξεπρόβαλλαν από τον πάγο σαν τις παγωμένες γροθιές κάποιου πνιγμένου γίγαντα. Από ένα τέτοιο νησάκι υψωνόταν ένα ροζιασμένο, αρχαίο γουέιργουντ, με κορμό και κλαδιά λευκά σαν το χιόνι που το περιέβαλλε.

Quote:"Bolton has blundered," the king declared. "All he had to do was sit inside his castle whilst we starved. Instead he has sent some portion of his strength forth to give us battle. His knights will be horsed, ours must fight afoot. His men will be well nourished, ours go into battle with empty bellies. It makes no matter. Ser Stupid, Lord Too-Fat, the Bastard, let them come. We hold the ground, and that I mean to turn to our advantage."
"The ground?" said Theon. "What ground? Here? This misbegotten tower? This wretched little village? You have no high ground here, no walls to hide beyond, no natural defenses."
"Yet".

Asha I (

Quote:[daughter] of the Lord Reaper of Pyke. __ __ ___ ____ __ ___ ____ ____ __, Asha thought, as she took a _ ___ ____ [of/at?] the land.
The leader of the enemy wore silvered plate and mail, inlaid with [detail?] of lapis lazuli. The [crest] of his [helmet/warhelm?] was [tall?], fashioned in the shape of the Twin Towers of House Frey. Before him rode three banner bearers. One bore the stag and lion standard of King Tommen, another the Twin Towers of House Frey. The third brandished a bloody head impaled upon the point of a tall spear. An old man’s head it was, white-bearded and one eyed. The spear was ________ with a pale wood, almost white. ___ ___ along its upper shaft had ________ dark and red. Crowfood Umber, Asha knew. The old northman had fought to his death, it seemed. Perhaps the [foe?] had thought the sight of the severed head would [take?] the [heart] of the…
They rushed together [like?] ___ _____ _____ _______ _____