[Spoilers] Δηλητηρίασε ο Όμπερυν τον Τάιγουιν;

[odykal]

Έπεσα τυχαία πάνω σε αυτή θεωρία πριν από κάποιο καιρό στο αγγλικό φόρουμ του asoiaf, και έπειτα από την παρότρυνση της kallia, αποφάσισα να ανεβάσω τη θεωρία και στο δικό μας φόρουμ.

Η θεωρία είναι, όπως αναφέρεται και στον τίτλο, αν ο Όμπερυν δηλητηρίασε τον Τάιγουιν. Φυσικά προτού παραθέσω τα στοιχεία της θεωρίας (τα οποία είναι κάμποσα), πρέπει να πω ότι η θεωρία αυτή είναι αρκετά παρατραβηγμένη και αμφιβόλου αξίας, ωστόσο πιστεύω ότι αξίζει να αναφερθεί. Από εδώ και πέρα, ότι υπάρχει από κάτω δεν είναι κάποια δική μου ιδέα, αλλά ότι ισχυρίζεται η θεωρία (σε κάποια σημεία μόνο έχω προσθέσει κάποια πράγματα για να γίνει καλύτερα κατανοητό και αλλού έχω αφαιρέσει κάποια πράγματα γιατί στην ουσία είναι αχρείαστα).


Προτού γίνει αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία μέσα από το κείμενο πρέπει να αναφερθεί το σχέδιο του Όμπερυν πριν έρθει στο Κινγκς Λάντινγκ.
Με τον Έιμορυ Λορτς νεκρό στο Χάρρενχαλ (είναι ο τύπος που σκοτώθηκε από την αρκούδα), ο Όμπερυν ερχόμενος στο Κινγκς Λάντινγκ είχε πλέον δύο στόχους: τον Γκρέγκορ και τον Τάιγουιν.
Το σχέδιό του ήταν το εξής:
1.Θα ζητούσε ανοιχτά και συνεχώς δικαιοσύνη στο Κινγκς Λάντινγκ (κάτι το οποίο έκανε)
2.Θα μιλούσε για το γεγονός ότι ο Τάιγουιν μπορούσε να πεθάνει ανά πάσα στιγμή μπροστά σε πολλούς μάρτυρες ή στα "πουλάκια" του Βάρυς (κάτι το οποίο έκανε)
3.Θα δηλητηρίαζε τον Τάιγουιν με το Widow's Blood με την πρώτη ευκαιρία (κάτι που επίσης έκανε αν και το αρχικό του σχέδιο είχε αλλάξει σε αυτό το σημείο)
4.Θα περίμενε μέχρι ο Τάιγουιν να πεθάνει από το δηλητήριο
5.Όταν ο Τάιγουιν θα πέθαινε από το δηλητήριο, όλα όσα είχε πει στον Τύριον θα έβγαιναν αληθινά, επομένως θα γινόταν ο κύριος ύποπτος για τη δολοφονία (το βήμα 2 θα έπαιζε το ρόλο του) οπότε θα δικαζόταν.
6.Σε αυτό το σημείο θα ζητούσε δίκη με μονομαχία
7.Ποιος λέτε να ήταν ο πρωταθλητής της Σέρσεϊ?

Δεν αμφέβαλε ποτέ ότι θα μπορούσε να σκοτώσει τον Γκρέγκορ σε μονομαχία. Αν το σχέδιό του πετύχαινε, τότε θα γύριζε σαν "κύριος" στο Ντορν, έχοντας επιτύχει το στόχο του.

Παρόλα αυτά, ο φόνος του Τζόφρυ άλλαξε το αρχικό σχέδιο του Όμπερυν. Γνωρίζει ότι σε περίπτωση δίκης με μονομαχία, ο Γκρέγκορ θα ήταν ο πρωταθλητής των Λάννιστερ. Κατάφερε να δηλητηριάσει τον Τάιγουιν στην πρώτη ευκαιρία που είχε, και εφόσον αυτό είχε επιτευχθεί, προσφέρθηκε να βοηθήσει τον Τύριον. Σε αντάλλαγμα, ήθελε να πάρει τον Τύριον στο Ντορν μαζί με τη Σάνσα (την οποία πίστευε ότι ο Τύριον έκρυβε κάπου).

Αφού έγινε αναφορά στο σχέδιο του Όμπερυν, ας προχωρήσουμε στα στοιχεία που υπάρχουν αυτούσια μέσα στο κείμενο.

"Πού θα βρω τον άρχοντα πατέρα μου;"
"Στο αιθριο με τον Άρχοντα Ταϊρέλ και τον Πρίγκιπα Όμπερυν."
Ο Μέις Ταϊρέλ και η Κόκκινη Έχιδνα τρώνε μαζί; Παράδοξο.
-- Ο Τζέιμι και ο Σερ Μέρυν Τραντ, όταν επέστρεψε ο Τζέιμι στο Κινγκς Λάντινγκ.

Εδώ φαίνεται η ευκαιρία που είχε ο Όμπερυν όπου και κατάφερε να δηλητηριάσει τον Τάιγουιν.

“"Το Αίμα της Χήρας, έτσι ονομάζεται αυτό, εξαιτίας του χρώματος. Ένα σκληρό φαρμάκι. Κλείνει την ουρήθρα και τα έντερα του ανθρώπου, μέχρι που πνίγεται στα ίδια του τα σωματικά δηλητήρια." -- Ο Μέγας Μέιστερ Παϊσέλ, κατά τη διάρκεια της δίκης του Τύριον.

Εδώ φαίνεται πώς δρα το δηλητήριο το οποίο ο Όμπερυν χρησιμοποίησε για να δηλητηριάσει τον Τάιγουιν. Θυμηθείτε επίσης που ο Τύριον βρήκε τον πατέρα του:

Βρήκε τον πατέρα του εκεί που ήξερε ότι θα τον έβρισκε, καθισμένο στη σκοτεινιά της ιδιωτικής τουαλέτας, με το νυχτικό του σηκωμένο γύρω από τους γοφούς του.
[...]
Για μια φορά, ο πατέρας του έκανε αυτό που του ζήτησε ο Τύριον. Η απόδειξη ήταν η ξαφνική δυσωδία, καθώς τα έντερά του χαλάρωναν την ώρα του θανάτου του. Λοιπόν, βρισκόταν στο κατάλληλο μέρος γι' αυτή τη δουλειά, σκέφτηκε ο Τύριον. Αλλά η βρόμα που γέμισε τα ιδιαίτερα ήταν επαρκής απόδειξη ότι το συχνά επαναλαμβανόμενο αστείο για τον πατέρα του ήταν άλλο ένα ψέμα.
Ο Άρχοντας Τάιγουιν Λάννιστερ, τελικά, δεν έχεζε χρυσάφι.
-- από τη δολοφονία του Τάιγουιν από τον Τύριον κατά την απόδρασή του από τα μαύρα κελιά.

"Να είσαι σίγουρος, έχω να ευχαριστήσω για πολλά την αδερφή σου. Αν δεν σε κατηγορούσε στο γλέντι, θα μπορούσες κάλλιστα να είσαι εσύ που δικάζεις εμένα, αντί εγώ να δικάζω εσένα." Τα μάτια του πρίγκιπα είχαν σκοτεινιάσει από την ικανοποίηση. "Ποιος ξέρει περισσότερα για τα δηλητήρια από την Κόκκινη Έχιδνα του Ντορν, άλλωστε;"
[...]
"Ο πατέρας σου," είπε ο Πρίγκιπας Όμπερυν, "ίσως δε ζήσει για πάντα."
Κάτι στον τρόπο που το είπε έκανε τις τρίχες στον αυχένα του Τύριον να σηκωθούν. Ξαφνικά θυμήθηκε την Έλια πάλι και όλα όσα ο Όμπερυν είχε πει καθώς διέσχιζαν το πεδίο της στάχτης. Θέλει το κεφάλι αυτού που έδωσε τη διαταγή, όχι μόνο το χέρι που κατέβασε το σπαθί. "Δεν είναι σοφό να μιλάς προδοτικά μέσα στο Κόκκινο Φρούριο, πρίγκιπά μου. Τα πουλάκια ακούν."
"Άφησέ τα να ακούν. Είναι προδοσία να πεις ότι κάποιος είναι θνητός; Βάλαρ Μοργκάλις έλεγαν στην παλιά Βαλύρια. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν. Και ο Όλεθρος ήρθε και τους έβγαλε αληθινούς.."
-- Ο Πρίγκιπας Όμπερυν Μαρτέλ και ο Τύριον στο κελί του Τύριον

Το παραπάνω απόσπασμα είναι το βήμα δύο που αναφέρθηκε προηγουμένως.

Το Χέρι του Βασιλιά σάπιζε φανερά. Το πρόσωπό του είχε πάρει μια πρασινωπή απόχρωση και τα μάτια του ήταν ιδιαίτερα βαθουλωμένα, δυο μαύρες λακκούβες. Σκασιματιές είχαν ανοίξει στα μάγουλά του κι ένα βρομερό άσπρο υγρό έτρεχε από τις ενώσεις της μεγαλοπρεπούς χρυσοκόκκινης πανοπλίας του για να λιμνάσει κάτω από το πτώμα του.
[...]
Με κόκκινα μάτια και χλωμή, η Σέρσεϊ ανέβηκε τα σκαλιά για να γονατίσει πάνω από τον πατέρα τους τραβώντας τον Τόμμεν δίπλα της. Το αγόρι τραβήχτηκε πίσω εξαιτίας του θεάματος, αλλά η μητέρα του του άρπαξε τον καρπό πριν προλάβει να φύγει. "Προσευχήσου" του ψιθύρισε, και ο Τόμμεν προσπάθησε. Αλλά ήταν μόνο οχτώ χρονών και ο Άρχοντας Τάιγουιν ήταν αποτροπιαστικός. Μια απεγνωσμένη ανάσα αέρα κι έπειτα ο βασιλιάς άρχισε τα αναφιλητά. "Πάψε!" είπε η Σέρσεϊ. Ο Τόμμεν έστρεψε το κεφάλι και διπλώθηκε στα δύο αναγουλιάζοντας. Το στέμμα του έπεσε και κύλισε στο μαρμάρινο δάπεδο. Η μητέρα του τραβήχτηκε με αηδία και ξαφνικά ο βασιλιάς έτρεχε προς τις πύλες όσο γρήγορα τα οχτάχρονα πόδια του μπορούσαν να τρέξουν.
"Σερ Όσμουντ, αντικατέστησέ με." είπε ο Τζέιμι αυστηρά καθώς ο Κέτλμπλακ γύρισε να κυνηγήσει το στέμμα. Έδωσε στον άντρα το χρυσό ξίφος του και πήγε να βρει το βασιλιά του. Στην Αίθουσα των Λυχνιών τον έπιασε, μπροστά στα μάτια εικοσιτεσσάρων ξαφνιασμένων Σεπτών. "Συγγνώμη." είπε ο Τόμμεν κλαίγοντας. "Θα τα καταφέρω καλύτερα αύριο. Η μητέρα λέει ότι ο βασιλιάς πρέπει να δίνει το παράδειγμα, αλλά η μυρωδιά μ' έκανε να αναγουλιάσω."
Αυτό δεν μπορούσε να γίνει εκεί. Υπήρχαν πολλά πρόθυμα αυτιά και μάτια που παρακολουθούσαν. "Καλύτερα να πάμε έξω, Μεγαλειότατε." Ο Τζέιμι οδήγησε το αγόρι έξω, εκεί που ο αέρας ήταν όσο καθαρός γινόταν να είναι στο Κινγκς Λάντινγκ.
Σαράντα χρυσοί χιτώνες είχαν τοποθετηθεί γύρω από την πλατεία για να φρουρούν τα άλογα και τις άμαξες. Πήρε τον βασιλιά στο πλάι, μακριά από όλους και τον κάθισε κάτω στα μαρμάρινα σκαλιά. "Δε φοβήθηκα," επέμεινε το αγόρι. "Η μυρωδιά με αναγούλιασε. Εσένα δε σ' αναγούλιασε; Πώς μπόρεσες να την αντέξεις, Θείε, σερ;"
--- ο Τζέιμι, η Σέρσεϊ κι ο Τόμμεν κατά τη διάρκεια της κηδείας του Τάιγουιν.

Η πολύ περίεργη μυρωδιά (δυσωδία για την ακρίβεια) που "βγαίνει" από το σώμα του άψυχου Τάιγουιν ίσως να οφείλεται στο δηλητήριο. Δεν έχει αναφερθεί ποτέ να υπάρχει κάποια παρόμοια μυρωδιά σε κάποιο άλλο νεκρό.

Ο Παϊσέλ μίλησε ακατάληπτα. "Αυτός ο άντρας είναι.. Αυτό είναι ανάρμοστο..."
“Μην τολμήσεις να μιλήσεις σ' εμένα για αρμονία. Όχι μετά από εκείνη τη βρομερή φάρσα στην οποία μετέτρεψες το πτώμα του άρχοντα πατέρα μου."
"Η Μεγαλειότητά σου δεν μπορεί να σκέφτεται..." Σήκωσε ένα κηλιδωμένο χέρι, σαν να προσπάθησε να αποκρούσει ένα χτύπημα. "Οι σιωπηλές αδελφές αφαίρεσαν τα έντερα και τα όργανα του Άρχοντα Τάιγουιν, αποστράγγιξαν το αίμα του... κάθε φροντίδα του δόθηκε... το πτώμα του παραγεμίστηκε με άλατα και αρωματικά βότανα..."
"Ω, άσε κατά μέρος τις αηδιαστικές λεπτομέρειες. Μύρισα τα αποτελέσματα της φροντίδας σου. Οι θεραπευτικές τέχνες του Άρχοντα Κουάιμπερν έσωσαν τη ζωή του αδερφού μου και δεν αμφιβάλω ότι θα υπηρετήσει τον βασιλιά πιο ικανοποιητικά από εκείνον τον χαζοχαρούμενο ευνούχο."

Γνωρίζουμε ότι ο Κουάιμπερν ασχολήθηκε με το νεκρό σώμα για κάποιο διάστημα. Μπορεί να θεωρηθεί ότι "πείραξε" το σώμα για να μειώσει τον Παϊσέλ, αλλά και πάλι οι σιωπηλές αδερφές έκαναν τη δουλειά τους μετά τον Κουάιμπερν φροντίζοντας το σώμα με βότανα για να φύγει η απαίσια μυρωδιά. Χρησιμοποίησε λοιπόν ο Κουάιμπερν κάποια ουσία που κατάφερε να παραμείνει ενεργή και μετά την φροντίδα των σιωπηλών αδερφών και την εξέταση του Παϊσέλ; Αν ο Κουάιμπερν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, τότε θα μπορούσε σίγουρα να το κάνει και ο Όμπερυν, ο οποίος σπούδασε στην Ακρόπολη φτιάχνοντας έξι αλυσίδες των μέιστερ, και έγινε γνωστός για τις γνώσεις του στα δηλητήρια εξαιτίας αυτής του της θητείας. Επομένως είναι και οι δύο ικανοί για το τελικό αποτέλεσμα (απαίσια μυρωδιά του Τάιγουιν) με βάση τις γνώσεις τους.

Απ' όλους τους πενθούντες, ο Μέγας Μέιστερ Παϊσέλ έμοιαζε ο πιο αλλόφρων. "Υπηρέτησα έξι βασιλείς," είπε στον Τζέιμι μετά τη δεύτερη τελετή, [glow=red,2,300]ενώ μύριζε καχύποπτα το πτώμα,[/glow] "αλλά εδώ μπροστά μας κείτεται ο σπουδαιότερος άντρας που γνώρισα ποτέ. Ο Άρχοντας Τάιγουιν δεν φόρεσε στέμμα, κι όμως ήταν ό, τι κάθε βασιλιάς θα έπρεπε να είναι."

"Γι' αυτό άραγε μοιάζει τόσο ικανοποιημένος με τον εαυτό του;"
[glow=red,2,300]Οι αναθυμιάσεις που αναδύονταν από το πτώμα έκαναν τα μάτια του Παϊσέλ να δακρύζουν.[/glow] "Η σάρκα... καθώς η σάρκα στεγνώνει, οι μυς τεντώνονται και τραβούν τα χείλη πάνω. Αυτό δεν είναι χαμόγελο, μόνο ένα... ένα στέγνωμα, αυτό είναι όλο." Βλεφάρισε για να διώξει τα δάκρυα.

Κάθε είδους φροντίδα πάρθηκε για το σώμα του Τάιγουιν. Κανονικά, όλα τα βότανα που χρησιμοποιήθηκαν έπρεπε να είχαν σταματήσει τη μυρωδιά. Ως άνθρωπος της επιστήμης, ο Παϊσέλ βρίσκει πολύ περίεργη τη μυρωδιά του σώματος. Έκλαψε από την αγάπη του για τον Τάιγουιν ή για την απαίσια μυρωδιά που έβγαινε από το σώμα;

Τα περισσότερα απ΄όσα είχε ακούσει τα είχε μάθει στο Σίστερτον, από τον Άρχοντα Γκόντρικ ή τους κατοίκους της Κοιλιάς της Φάλαινας. Ο Τάιγουιν Λάννιστερ ήταν νεκρός, δολοφονήθηκε από τον νάνο γιο του. [glow=red,2,300]Το πτώμα του βρομούσε τόσο άσχημα που κανείς δεν μπορούσε να μπει στο Μεγάλο Σεπτ του Μπέιλορ για μέρες μετά.[/glow] Η Αρχόντισσα του Έυρι δολοφονήθηκε από έναν τραγουδιστή. Ο Μικροδάχτυλος διοικούσε τώρα στην Κοιλάδα, αλλά ο Μπρούτζινος Γιον Ρόυς έχει ορκιστεί να τον ρίξει. Ο Μπέιλον Γκρέιτζοϋ επίσης πέθανε και οι αδερφοί του πολεμούσαν για τον Θρόνο της Θαλασσόπετρας. Ο Σάντορ Κλέγκεϊν έγινε παράνομος και λήστευε και σκότωνε στις περιοχές κατά μήκος της Τρίαινας. Το Μυρ και το Λυς και το Τάιρος ενεπλάκησαν σε άλλον έναν πόλεμο. Μια ανταρσία σκλάβων μαινόταν στην ανατολή.

Ο Ντάβος άκουσε τα παραπάνω σε κάποιο πανδοχείο. Παρόλο που τα νέα είναι παλιά, η μυρωδιά του σώματος του Τάιγουιν αναφέρεται ως κάτι σημαντικό. Από δω και στο εξής, ο Τάιγουιν θα μείνει γνωστός για την μυρωδιά του σώματός του στην κηδεία του, πράγμα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ότι ήθελε να επιτύχει ο Τάιγουιν για την κληρονομιά και την υστεροφημία της οικογένειάς του. Ποιος όμως θα μπορούσε να είχε σκεφτεί αυτή τη μικρή λεπτομέρεια; Η απάντηση έρχεται από τον ίδιο τον Τάιγουιν.

Η παρουσία του Πρίγκιπα Όμπερυν εδώ είναι ατυχής. Ο αδερφός του είναι ένας συνετός άντρας, λογικός, οξυδερκής, επιφυλακτικός, ακόμη και νωθρός σε ένα βαθμό. Είναι ένας άνθρωπος που ζυγίζει τις συνέπειες κάθε λέξης και κάθε φράσης."

"Μια φορά είχα την καλή τύχη να δω ένα αντίγραφο από τους Βίους των Τεσσάρων Βασιλέων," έλεγε ο Πρίγκιπας Όμπερυν στον άρχοντα σύζυγό της. "Ήταν καταπληκτικό να παρακολουθείς τη διαπαιδαγώγηση, αλλά ο Κηθ ήταν πολύ ευγενικός στα μισά που έλεγε για τον Βασιλιά Βισέρυς."
Ο Τύριον του έριξε ένα αυστηρό βλέμμα. "Πολύ ευγενικός; Παράβλεψε ξεδιάντροπα τον Βισέρυς κατά την αποψή μου. Θα έπρεπε να ήταν οι Βίοι των Πέντε Βασιλέων."
Ο πρίγκιπας γέλασε. "Ο Βισέρυς μόλις και μετά βίας βασίλεψε για ένα δεκαπενθήμερο."
"Βασίλεψε περισσότερο από έναν χρόνο." είπε ο Τύριον.
Ο Όμπερυν ανασήκωσε τους ώμους. "Ένας χρόνος ή ένα δεκαπενθήμερος, τι σημασία έχει; Δηλητηρίασε τον ίδιο του τον ανιψιό για να κατακτήσει το θρόνο κι όταν τον πήρε, δεν έκανε τίποτα απολύτως."
"Ο Μπαίλορ πέθανε από την πείνα με τη νηστεία," είπε ο Τύριον. "Ο θείος του τον υπηρέτησε πιστά ως Χέρι, όπως είχε υπηρετήσει τον Νεαρό Δράκο πριν απ' αυτόν. Ο Βισέρυς μπορεί να βασίλεψε ένα χρόνο μα διοίκησε δεκαπέντε, ενώ ο Νταίρον πολεμούσε και ο Μπαίλορ προσευχόταν."  Στραβομουτσούνιασε. "Κι αν πραγματικά απομάκρυνε τον ανιψιό του, μπορείς να τον κατηγορήσεις; Κάποιος έπρεπε να σώσει το βασίλειο από τις τρέλες του Μπαίλορ."
Η Σάνσα ήταν σοκαρισμένη. "Μα ο Μπαίλορ ο Ευσεβής ήταν σπουδαίος βασιλιάς. Βάδισε την Οδό των Οστών ξιπόλυτος για να κάνει ειρήνη με το Ντορν και να σώσει τον Δρακοϊππότη από το λάκκο των φιδιών. Οι έχιδνες αρνήθηκαν να του επιτεθούν επειδή αυτός ήταν τόσο αγνός και άγιος."
Ο Πρίγκιπας Όμπερυν χαμογέλασε. "Αν ήσουν έχιδνα, αρχόντισσά μου, θα ήθελες να δαγκώσεις ένα άσαρκο στυλιάρι σαν τον Μπαίλορ τον Ευσεβή; [glow=red,2,300]Εγώ θα προτιμούσα να κρατήσω τα δόντια μου για κάποιον πιο ζουμερό..."[/glow]
"Ο πρίγκιπάς μου αστειεύεται μαζί σου, Αρχόντισσα Σάνσα," είπε η Ελλάρια Σαντ. "Οι σέπτον και οι τραγουδιστές αρέσκονται να λένε ότι τα φίδια δεν δάγκωσαν τον Μπαίλορ, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Δαγκώθηκε πενήντα φορές και θα έπρεπε να έχει πεθάνει απ΄αυτό."
"Αν είχε πεθάνει, ο Βισέρυς θα βασίλευε για δώδεκα χρόνια," είπε ο Τύριον, "και τα Επτά Βασιλεια θα είχαν έναν καλύτερο βασιλιά. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Μπαίλορ είχε σαλέψει από όλο εκείνο το δηλητήριο."
"Ναι," είπε ο Πρίγκιπας Όμπερυν, "αλλά δεν έχω δει φίδια στο Κόκκινο Φρούριό σας. Άρα, πώς θα κανονίσεις τον Τζόφρυ;"
"Προτιμώ να μην τον κανονίσω."

Αυτό εδώ το κομμάτι είναι από το POV της Σάνσα. Ο Μάρτιν έκανε καταπληκτική δουλειά στην απόδοση του κεφαλαίου από την πλευρά της Σάνσα. Αν θυμηθείτε την πρώτη συνομιλία του Τύριον με τον Βάρυς, θα καταλάβετε και την ικονότητα του Τύριον να διαβάζει πίσω από τις λέξεις:

"Θα πάρω λίγο κρασί." Ο Τύριον κάθισε δίπλα στη Σέι. Κατάλαβε τι συνέβαινε εδώ, αν η Τζέλλα και το κορίτσι δεν κατάλαβαν. Ο Βάρυς μετέφερε ένα μήνυμα. Όταν είπε, ένιωσα μια ξαφνική ανάγκη να συναντήσω την νεαρή αρχόντισσά σου, αυτό που εννοούσε ήταν, προσπάθησες να την κρύψεις, αλλά εγώ ήξερα πού βρίσκεται και ποια ήταν και να' μαι. Αναρωτήθηκε ποιος τον είχε προδώσει. Ο πανδοχέας, εκείνο το αγόρι στο στάβλο, ένας φύλακας στην πύλη... ή ενας από τους δικούς του;
"Μου αρέσει πάντα να επιστρέφω στην πόλη μέσω της Πύλης των Θεών," είπε ο Βάρυς στη Σέι καθώς γέμιζε τις κούπες με κρασί. "Τα σκαλίσματα στο φυλάκιο είναι έξοχα, με κάνουν να βουρκώνω κάθε φορά που τα βλέπω. Τα μάτια... τόσο εκφραστικά, δε νομίζεις; Μοιάζουν σχεδόν να σε ακολουθούν καθώς ιππεύεις κάτω από την καταρρακτή.."
"Ποτέ δεν το πρόσεξα, άρχοντά μου," απάντησε η Σέι. "Θα κοιτάξω ξανά αύριο, αν σε ευχαριστεί."
Μην κάνεις τον κόπο, γλυκιά μου, σκέφτηκε ο Τύριον, στροβιλίζοντας το κρασί στην κούπα του. Ποσώς νοιάζεται για τα σκαλίσματα. Τα μάτια για τα οποία κομπάζει είναι τα δικά του. Αυτό που εννοεί είναι ότι αυτός παρακολουθούσε, ότι αυτός ήξερε ότι ήμασταν εδώ την ίδια στιγμή που περάσαμε μέσα από τις πύλες.
"Να είσαι προσεκτική, παιδί μου," παρακάλεσε ο Βάρυς. "Το Κινγκς Λάντινγκ δεν είναι εντελώς ασφαλές αυτόν τον καιρό. Εγώ ξέρω καλά αυτούς τους δρόμους και πάλι σχεδόν φοβήθηκα που ήρθα μόνος και άοπλος. Παράνομοι υπάρχουν παντού σ' αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς, ω, ναι. Άνθρωποι με κρύο ατσάλι και πιο κρύες καρδιές." Όπου εγώ μπορεί να έρθω μόνος και άοπλος, άλλοι μπορούν να έρθουν με σπαθιά και τις γροθιές τους, έλεγε.
Η Σέι απλά γέλασε. "Αν προσπαθήσουν να με πειράξουν, θα έχουν ένα αυτί λιγότερο όταν η Τσέλλα θα τους κάνει να το βάλουν στα πόδια."
Ο Βάρυς γέλασε λες και αυτό ήταν το πιο αστείο πράγμα που είχε ακούσει ποτέ αλλά δεν υπήρχε γέλιο στα μάτια του, όταν στράφηκε στον Τύριον. "Η νεαρή κυρία σου είναι αξιαγάπητη. Θα την πρόσεχα πολύ αν ήμουν στη θέση σου."
"Αυτό έχω σκοπό. Όποιος προσπαθήσει να τη βλάψει - εντάξει, ειμαι πολύ μικρόσωμος για να είμαι το Μαύρο Αυτί και δεν διεκδικώ τίτλους στο κουράγιο." [glow=red,2,300]Βλέπεις; Μιλώ την ίδια γλώσσα μ' εσένα, ευνούχε. Πείραξέ την, και θα πάρω το κεφάλι σου.[/glow]

(συνεχίζεται)....

[odykal]

....
Το επόμενο απόσπασμα που ακολουθεί είναι ο διάλογος μεταξύ του Τύριον και του Όμπερυν που αναφέρθηκε προηγουμένως, με την προσθήκη κάποιων σημειώσεων. Προτού γίνει αυτό όμως πρέπει να αναφερθούν κάποια ιστορικά στοιχεία. Ο Βισέρυς II ήταν ο δέκατος βασιλιάς Ταργκάρυεν που κάθισε στον Σιδερένιο Θρόνο. Ήταν ο αδεφός του Αίγκον III, γιος των Ραινύρα και Νταίμον Ταργκάρυεν, και πατέρας του Βασιλιά Αίγκον IV, του Αίμον Δρακοϊππότη, και της Βασίλισσας Ναίρυς Ταργκάρυεν.
Ο Βισέρυς υπηρέτησε ως Χέρι του Βασιλιά των ανιψιών του και είχε καθοριστική συμβολή στην διοίκηση του βασιλείου ενώ ο Νταίρον βρισκόταν σε πόλεμο στο Ντορν και ο Μπαίλορ προσευχόταν. Φημολογείται, μάλιστα, ότι ο Βισέρυς δηλητηρίασε τον χτίστη που ο Μπαίλορ όρισε Υψηλό Σέπτον για να γλυτώσει το βασίλειο από τη ντροπή. Ο Βισέρυς έγινε βασιλιάς μετά τον θάνατο του Μπαίλορ I Ταργκάρυεν, αλλά δεν είναι αγαπητός στον λαό καθώς λέγεται ότι δηλητηρίασε τον Μπαίλορ για να πάρει τον θρόνο αλλά δεν έκανε τίποτα όταν κάθισε σε αυτόν. Ο Βισέρυς βασίλεψε για ένα μόνο χρόνο, αλλά στο πόστο του Χεριού, είχε κυβερνήσει για πολύ μεγαλύτερο διάστημα. Ο Βισέρυς κυβέρνησε το βασίλειο ως Χέρι την εποχή αδύναμων βασιλιάδων. Αυτό ακριβώς που έκανε και ο Τάιγουιν δηλαδή στο παρελθόν. Αρά στον διάλογο, όταν μιλούσαν για τον Βισέρυς, ο Όμπερυν και ο Τύριον αναφέρονταν στον Τάιγουιν.

"Μια φορά είχα την καλή τύχη να δω ένα αντίγραφο από τους Βίους των Τεσσάρων Βασιλέων," έλεγε ο Πρίγκιπας Όμπερυν στον άρχοντα σύζυγό της. "Ήταν καταπληκτικό να παρακολουθείς τη διαπαιδαγώγηση, αλλά ο Κηθ ήταν πολύ ευγενικός στα μισά που έλεγε για τον Βασιλιά Βισέρυς."

Ξέρω ότι ο Τάιγουιν είναι ο πραγματικός βασιλιάς. Και έχει ένα θέμα για το οποίο πρέπει να λογοδοτήσει.

[glow=red,2,300]Ο Τύριον του έριξε ένα αυστηρό βλέμμα.[/glow] "Πολύ ευγενικός; Παράβλεψε ξεδιάντροπα τον Βισέρυς κατά την αποψή μου. Θα έπρεπε να ήταν οι Βίοι των Πέντε Βασιλέων."

Ναι, καταλαβαίνω σε ποιον αναφέρεσαι. Ο Τάιγουιν είναι ο πραγματικός βασιλιάς και αξίζει να μετράται σαν βασιλιάς.

Ο πρίγκιπας γέλασε. "Ο Βισέρυς μόλις και μετά βίας βασίλεψε για ένα δεκαπενθήμερο."

Η βασιλεία του Τάιγουιν θα είναι πολύ μικρότερη. Ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει ακόμα.

"Βασίλεψε περισσότερο από έναν χρόνο." είπε ο Τύριον.

Ο Τάιγουιν θα "τελειώσει" τους επαναστάτες μέσα σε ένα χρόνο.

Ο Όμπερυν ανασήκωσε τους ώμους. "Ένας χρόνος ή ένα δεκαπενθήμερο, τι σημασία έχει; Δηλητηρίασε τον ίδιο του τον ανιψιό για να κατακτήσει το θρόνο κι όταν τον πήρε, δεν έκανε τίποτα απολύτως."

Ο Τάιγουιν θα πεθάνει σύντομα χωρίς να κάνει τίποτα.

"Ο Μπαίλορ πέθανε από την πείνα με τη νηστεία," είπε ο Τύριον. "Ο θείος του τον υπηρέτησε πιστά ως Χέρι, όπως είχε υπηρετήσει τον Νεαρό Δράκο πριν απ' αυτόν. Ο Βισέρυς μπορεί να βασίλεψε ένα χρόνο μα διοίκησε δεκαπέντε, ενώ ο Νταίρον πολεμούσε και ο Μπαίλορ προσευχόταν." 

Ο Τάιγουιν βασίλεψε, και θα συνεχίσει να βασιλεύει ότι και να κάνεις.

Στραβομουτσούνιασε. "Κι αν πραγματικά απομάκρυνε τον ανιψιό του, μπορείς να τον κατηγορήσεις; Κάποιος έπρεπε να σώσει το βασίλειο από τις τρέλες του Μπαίλορ.

Εάν είναι να κάνεις κάτι, σκότωσε τον Τζόφρυ.

Η Σάνσα ήταν σοκαρισμένη. "Μα ο Μπαίλορ ο Ευσεβής ήταν σπουδαίος βασιλιάς. Βάδισε την Οδό των Οστών ξιπόλυτος για να κάνει ειρήνη με το Ντορν και να σώσει τον Δρακοϊππότη από το λάκκο των φιδιών. Οι έχιδνες αρνήθηκαν να του επιτεθούν επειδή αυτός ήταν τόσο αγνός και άγιος."
Ο Πρίγκιπας Όμπερυν χαμογέλασε. "Αν ήσουν έχιδνα, αρχόντισσά μου, θα ήθελες να δαγκώσεις ένα άσαρκο στυλιάρι σαν τον Μπαίλορ τον Ευσεβή; [glow=red,2,300]Εγώ θα προτιμούσα να κρατήσω τα δόντια μου για κάποιον πιο ζουμερό..."[/glow]

Δεν θέλω τον αδύναμο βασιλιά. Έχω στο μυαλό μου κάποιον άλλο, πιο νόστιμο.

"Ο πρίγκιπάς μου αστειεύεται μαζί σου, Αρχόντισσα Σάνσα," είπε η Ελλάρια Σαντ. "Οι σέπτον και οι τραγουδιστές αρέσκονται να λένε ότι τα φίδια δεν δάγκωσαν τον Μπαίλορ, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Δαγκώθηκε πενήντα φορές και θα έπρεπε να έχει πεθάνει απ΄αυτό."
"Αν είχε πεθάνει, ο Βισέρυς θα βασίλευε για δώδεκα χρόνια," είπε ο Τύριον, "και τα Επτά Βασιλεια θα είχαν έναν καλύτερο βασιλιά. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Μπαίλορ είχε σαλέψει από όλο εκείνο το δηλητήριο."

Μην σε μπερδεύει η επιθυμία σου για εκδίκηση. Ο Τζόφρυ είναι ο αληθινός κίνδυνος. Εάν τον σκοτώσεις θα κάνω ότι μπορώ για να σε βοηθήσω στην απονομή δικαιοσύνης.

"Ναι," είπε ο Πρίγκιπας Όμπερυν, "αλλά δεν έχω δει φίδια στο Κόκκινο Φρούριό σας. Άρα, πώς θα κανονίσεις τον Τζόφρυ;"

Αν θέλεις τόσο πολύ να ξεφορτωθείς τον Τζόφρυ, έπρεπε να είχες αρχίσει κάτι ήδη. Εγώ δεν θα σε βοηθήσω καθόλου.

"Προτιμώ να μην τον κανονίσω."

Βλάκα.

"Έχεις χάσει τα λογικά σου;" είπε ο πατέρας του.
"Όχι, τα βρήκα. Απαιτώ δίκη με μονομαχία!"
Η γλυκιά του η αδερφή δεν μπορούσε να είναι πιο ευχαριστημένη. "Έχει αυτό το δικαίωμα, άρχοντές μου," υπενθύμισε στους δικαστές. "Αφήστε τους θεούς να τον δικάσουν. Ο Σερ Γκρέγκορ Κλέγκεϊν θα είναι ο πρόμαχος του Τζόφρυ. Επέστρεψε στην πόλη προχθές τη νύχτα για να θέσει το σπαθί του στην υπηρεσία μου."
[glow=red,2,300]Το πρόσωπο του Άρχοντα Τάιγουιν ήταν τόσο σκοτεινό που για μισό καρδιοχτύπι ο Τύριον αναρωτήθηκε αν είχε πιει κι αυτός από το δηλητηριασμένο κρασί.[/glow] Χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι, πολύ οργισμένος για να μιλήσει.

Το παραπάνω απόσπασμα είναι και το είδος της προοικονομίας στην οποία αρέσκεται ο Μάρτιν.



Αυτά είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την θεωρία.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για μια θεωρεία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (προσωπικά δεν την υποστηρίζω), η οποία μπορεί να περιέχει κάποια κενά, αλλά δεν μπορεί παρόλα αυτά να απορριφθεί εντελώς.

ΥΣ1: Η μετάφραση των σημειώσεων από τα αγγλικά είναι δική μου, οπότε ζητώ την κατανόησή σας για τυχόν λάθη. Ελπίζω να σας βοήθησα να καταλάβετε έστω και κάποια από τα στοιχεία της θεωρίας.
ΥΣ2. Το ποστ δε θα ήταν ολοκληρωμένο χωρίς την καθοριστική βοήθεια της Nirne, η οποία ανέλαβε τη μετάφραση όλων των παραθέσεων από τα αγγλικά στα ελληνικά.

Πηγές: http://asoiaf.westeros.org/index.php/top...win-vol-2/
http://asoiaf.westeros.org/index.php/top...ned-tywin/

[nirne]

Όταν διάβασα το συμβάν αυτό στα βιβλία, δεν είχα σταθεί πολύ στο γεγονός και δεν είχα αναρωτηθεί, γιατί στο καλό μυρίζει έτσι ο Τάιγουιν και γιατί βρίσκεται σ' αυτήν την οικτρή κατάσταση το πτώμα του. Έπειτα από σκέψη ωστόσο, πρέπει να παραδεχτώ ότι φυσιολογικό αυτό το πράγμα δεν το λες! Δεν ξέρω αν τον δηλητηρίασε ο Όμπερυν, πράγμα πάρα πολύ πιθανό για μένα μετά από τα χωρία που παρέθεσε στην ανάρτησή του ο Odykal,  αλλά είμαι σίγουρη ότι κάτι πρέπει να συνέβη για να γίνει έτσι το πτώμα.

[odykal]

Δεν ξέρω αν τον δηλητηρίασε ο Όμπερυν, πράγμα πάρα πολύ πιθανό για μένα μετά από τα χωρία που παρέθεσε στην ανάρτησή του ο Odykal, αλλά είμαι σίγουρη ότι κάτι πρέπει να συνέβη για να γίνει έτσι το πτώμα.

Ο Όμπερυν δεν είναι ο μόνος υποψήφιος για πιθανό δηλητηριασμό του Τάιγουιν. Ένας άλλος πιθανός υποψήφιος είναι ο Βάρυς, ο οποίος είχε όχι μόνο το κίνητρο, αλλά και την ευκαιρία χάρη στα "πουλάκια" του και τα μυστικά περάσματα. Φυσικά αυτό βασίζεται κυρίως σε υποθέσεις, αλλά δεν παύει να είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση.

[Aerion Targaryen]

Μα πως γίνεται ο Όμπερυν να δηλητηρίασε τον Τάιγουιν αφού είδαμε ξεκάθαρα να τον σκοτώνει ο Τύριον;Από την άλλη και να τον είχε δηλητηριάσει πιο πριν γιατί να κάνει ο Μάρτιν όλο αυτό το ''foreshadowing'' για κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην ιστορία;Μου φαίνεται πως μερικές φορές το παρακάνετε με τις θεωρίες .

[nirne]

Μα πως γίνεται ο Όμπερυν να δηλητηρίασε τον Τάιγουιν αφού είδαμε ξεκάθαρα να τον σκοτώνει ο Τύριον;

Μάλλον έγινε μια παρανόηση εδώ. Η θεωρία δεν υποστηρίζει ότι ο Όμπερυν σκότωσε τον Τάιγουιν δηλητηριάζοντάς τον, αλλά ότι πρόλαβε και του έδωσε δηλητήριο. Γνωρίζουμε άλλωστε κι από την περίπτωση του Βουνού ότι πολλά δηλητήρια δρουν αργά και βασανιστικά και το Αίμα της Χήρας, το δηλητήριο που υποτίθεται ότι δόθηκε στον Τάιγουιν, δε σκοτώνει ακαριαία. Όπως λέει και το σχετικό απόσπασμα, εμποδίζει τη διαφυγή των σωματικών "απόβλητων" με συνέπεια ο άνθρωπος σιγά σιγά να δηλητηριάζεται επειδή αυτά παραμένουν μέσα του.

Από την άλλη και να τον είχε δηλητηριάσει πιο πριν γιατί να κάνει ο Μάρτιν όλο αυτό το ''foreshadowing'' για κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην ιστορία;

Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω και είναι όντως ένα αναπάντητο ερώτημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντεπιχείρημα στη θεωρία. Ωστόσο, το πτώμα του Τάιγουιν, παρ' όλες τις φροντίδες, είχε αναθυμιάσεις, βρομούσε αφύσικα και έβγαζε άσπρα δυσώδη υγρά. Αυτή η κατάσταση δε δικαιολογείται "επιστημονικά", οπότε θα πρέπει να εξηγηθεί με κάποιον τρόπο γιατί ο Μάρτιν αποκλείεται να παρουσίασε ένα τέτοιο πτώμα ενός τόσο σημαντικού ανθρώπου χωρίς να έχει κάποιο σκοπό. Από κει και πέρα, το αν ο Τάιγουιν είχε δηλητηριαστεί όσο ήταν εν ζωή από τον Όμπερυν, τον Βάρυς ή αν έκανε κάτι στο πτώμα ο Κουάιμπερν για κάποιο λόγο, είναι συζητήσιμο.

Μου φαίνεται πως μερικές φορές το παρακάνετε με τις θεωρίες .

Ίσως. Η θεωρία βέβαια δεν είναι "δική μας", κυκλοφορεί ευρέως, και προσωπικά δε μου φαίνεται και τόσο "τρελή" όσο άλλες. 

[jons spearwife]

AAA ναι το έχω δεί αλλά πραγματικά δεν μου κάνει καμία αίσθηση. Και να το έκανε so what?

[odykal]

Όντως, και να το έκανε, δε θα είχε καμία διαφορά στην εξέλιξη της ιστορίας. Προσωπικά το ανέβασα απλά γιατί θεώρησα ότι ήταν ενδιαφέρουσα θεωρία και είχε πλάκα  ;D. Δε σημαίνει ότι κάθε θεωρία που υπάρχει πρέπει να ισχύει κιόλας. Οι περισσότερες θεωρίες ούτως ή άλλως δεν θα επαληθευτούν στο τέλος των βιβλίων. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τις απορρίπτουμε χωρίς συζήτηση. Κάποιες, όπως η συγκεκριμένη, ακόμη και να ίσχυαν δε θα έπαιζαν κανένα ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, αλλά παρόλα αυτά μπορούν αποτελέσουν την αρχή μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης.

[jons spearwife]

Όντως, και να το έκανε, δε θα είχε καμία διαφορά στην εξέλιξη της ιστορίας. Προσωπικά το ανέβασα απλά γιατί θεώρησα ότι ήταν ενδιαφέρουσα θεωρία και είχε πλάκα  ;D. Δε σημαίνει ότι κάθε θεωρία που υπάρχει πρέπει να ισχύει κιόλας. Οι περισσότερες θεωρίες ούτως ή άλλως δεν θα επαληθευτούν στο τέλος των βιβλίων. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τις απορρίπτουμε χωρίς συζήτηση. Κάποιες, όπως η συγκεκριμένη, ακόμη και να ίσχυαν δε θα έπαιζαν κανένα ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, αλλά παρόλα αυτά μπορούν αποτελέσουν την αρχή μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης.

Όχι καλέ δεν είπα γιατί το έγραψες. Την γνώμη μου για την θεωρεία είπα εσύ εννοείται ότι καλά έκανες και την μετέφερες (kudos για το link)

[odykal]

Τότε φοβάμαι ότι παρερμήνευσα το μήνυμα σου ;D