Sansa Stark-τι είναι πραγματικά?

[direwolf]

thanos1985 συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Για εμένα η αντιπαθέστερη Stark.

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά μου αρέσει να σκέφτομαι ότι επειδή ακριβώς δεν έχει τα χαρακτηριστικά των Stark έμεινε χωρίς ανταρόλυκο!

Βέβαια υπάρχει και η θεωρία ότι ο λύκος της που πέθανε, ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν οι Stark για την ζωή του Bran.
Μπορεί επίσης να ήτανε προοικονομία για την συμπεριφορά των Lannister, οι οποίοι ήθελαν να καταστρέψουν την Sansa.
Μπορεί να ήταν η αρχή του τέλους για τις νότιες φιλοδοξίες του παππού της.
Μπορεί να προοικονομούσε την καταδίκη του πατέρα της, μπορεί να προοικονομούσε ότι ο Robert δεν θα προστάτευε τον Ned.
Μπορεί να προοικονόμουσε ότι για όποια πράξη και εαν έκαναν τα αδέρφια της, στο τέλος εκείνη θα την πλήρωνε.

Σωστά μπορεί να είναι οτιδήποτε από αυτά, για αυτό γράφω: \"μου αρέσει να σκέφτομαι\". Είναι μια ιδέα που μου ταιριάζει, χωρίς να ξέρω αν ο συγγραφέας είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του.

[jons spearwife]

Ακριβώς. Όταν λέω στάρκς εννοώ αυτούς που ξέρουμε στα βιβλία (την οικογένεια του Νεντ)

και ξερουμε οτι η πατρικη οικογενεια του Νεντ δεν ηταν όπως ο Νεντ και τα παιδια του

Μα δεν υπάρχουν Σταρκρηστικά ή σταρκόμετρο όπως λες... οπότε...

ξερουμε ομως πως ηταν ο Αρυν και πως ηταν η πατρικη οικογενεια του Νεντ.

[alie kladis]

Συμπέρασμα: Η Σάνσα διαφέρει απο τα υπόλοιπα παιδιά του Νεντ στον χαρακτήρα και στις ηθικές αξίες. Μοιάζει περισσότερο στην μητέρα της! ΤΈΛΟΣ!

[direwolf]

Συμπέρασμα: Η Σάνσα διαφέρει απο τα υπόλοιπα παιδιά του Νεντ στον χαρακτήρα και στις ηθικές αξίες. Μοιάζει περισσότερο στην μητέρα της! ΤΈΛΟΣ!

σφύριξες και έληξε... :lol:

[alie kladis]

Συμπέρασμα: Η Σάνσα διαφέρει απο τα υπόλοιπα παιδιά του Νεντ στον χαρακτήρα και στις ηθικές αξίες. Μοιάζει περισσότερο στην μητέρα της! ΤΈΛΟΣ!

σφύριξες και έληξε... :lol:

Θα σας βάλω τάξη εγώ εδώ μέσα :lol: :lol:

[γiouλa]

ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ,ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΩΝ ΣΤΑΡΚ......3

[phoenix]

Όνειρα, σκέψεις και ...κουβέντες!... Συνεχίζει να έχει σωστό timing! Έχει μάθει πλέον πως να συμπεριφέρεται σε άτομα σαν τους Λάννιστερ ή στον ΛΦ! Αλλά μέχρι εκεί! Πράξη δεν έχει κάνει ακόμα... περιμένουμε ακόμα

Είχα αναφερθεί και σε προηγούμενο ποστ αλλά μάλλον πέρασε απαρατήρητο. Η Sansa κάνει πράξεις. Προσπαθεί να διαπραγματευτεί τη σωτηρία του πατέρα της και σχεδόν θα τα κατάφερνε αν δν ήταν ο τρελο-Joffrey, χρησιμοποιεί ξανά το μυαλό της για να σώσει τον Dontos αν και δεν της ήταν τίποτα και διακινδυνεύοντας την οργή του Joffrey, επιδεικνύει μοναδική ψυχική δύναμη και προσαρμοστικότητα παρά τα όσα πρέπει να υπομείνει και παρά τους συνεχείς εξευτελισμούς και τελικά έχει το θάρρος να διακινδυνεύσει και να επιχειρήσει να αποδράσει. Μην ξεχνάμε ότι δεν ήξερε για τη συμμετοχή του LF στην απόδρασή της ώστε να το έχει σιγουράκη!

Δεν κατανοώ γιατί η προηγούμενη συμπεριφορά ενός ανθρώπου πρέπει να τον στηγματίζει αιώνια και να μην του αναγνωρίζεται η βελτίωση και η εξέλιξη όταν εμφανώς έχει επιτευχθεί. Υπάρχουν άραγε στον Martin ή ακόμα και στην πραγματική ζώη τέλειοι χαρακτήρες ούτως ώστε να μην μπορούμε να συγχωρούμε λάθη σε ανθρώπους επειδή είχαν στιγμές αδυναμίας χαρακτήρα ή έκαναν λάθος επιλογή, όχι από κακία αλλά από αφέλια και ανωριμότητα?

Αναρωτιέμαι πόσοι από εδώ θα άντεχαν τα όσα πέρασε και περνάει η Sansa κουβαλώντας όλες τις απωλείες της οικογενείας της και τις τύψεις της και γνωρίζοντας ότι είναι μόνη και ξεκρέμαστη στον κόσμο. Ο Martin φτιάχνει γκρίζους χαρακτήρες γι\' αυτό τον λόγο ακριβώς, ώστε να μπορούμε να ταυτιστούμε με πτυχές ακόμα και του πιο αδύναμου και κακού χαρακτήρα και να δώσουμε ελαφρυντικά.

[alie kladis]

Σωστός και για να διορθώσω την έκφραση της άποψής μου θα πως το εξής... από τους χαρακτήρες του Μάρτιν και κυρίως από τους στενούς ανθρώπους της Σάνσα (Σταρκ, Λάννιστερ, ΜΔ) είναι η πιο αδύναμη!

Της αναγνωρίζω την πρόοδο από την αρχή των βιβλίων αλλά αντιλαμβάνομαι επίσης και το μικρό ποσοστό αυτής! ΄ταν την βάζω δίπλα σε εμένα μπορεί να είναι καλύτερη αλλά εγώ δεν είμαι γόνος μιας βασιλικής οικογένειας με ιστορία 10.000 χρόνων και οι οποίοι είναι άρχοντες μιας τεράστιας περιφέριας!... βάλε την όμως δίπλα στο Ρομπ, την Άρυα, τον Τζον ακόμα και τον Μπραν και πες μου ότι είναι θαραλέα και με πολλές σημαντικές πράξεις στην ζωή της!

Ακολούθησε τον Ντόντος, δεν έκανε δικό της σχέδιο, ακολούθησε τον ΜΔ δεν έκανε δικό της σχέδιο, έσωσε τον Ντόντος αλλά και η ίδια αντιλαμβάνεται ότι ήταν μια παρορμητική σκέψη! Δεν σκέφτηκε καθαρά, απλά ξέφυγε!... όχι για εμένα η Σάνσα ΜΈΧΡΙ ΣΤΙΓΜΉΣ δεν έχει κάνει τίποτα αξιοθαύμαστο!... απλά ακολουθούσε το αίσθημά της και ευχόταν!

Και φυσικά ξανά λέω. Δεν είναι άχρηστη! Δεν είναι καλή ή κακή. Απλά σε σύγκριση με ΌΛΟΥΣ τους άλλους... είναι η κυρία-πρόβατο!

[Σιέρα]

Και φυσικά ξανά λέω. Δεν είναι άχρηστη! Δεν είναι καλή ή κακή. Απλά σε σύγκριση με ΌΛΟΥΣ τους άλλους... είναι η κυρία-πρόβατο!

Μπορείς να παραθέσεις σχετικά αποσπάσματα?

Αναφορικά με τα αδέρφια της, κανείς δεν είναι τέλειος.

Ο Robb όχι μόνο δεν αντάλλαξε τις αδερφές του με τον Jaime, αλλά έχασε τον Βορρά, τους Karstark, τους Frey, και έδωσε αφορμή στον Tywin να τον καταστρέψει. Επέτρεψε στον εαυτό του να χειραγωγηθεί από την οικογένεια της Jeyne.

H Arya, κάθε άλλο παρά τέλεια είναι, όπως η Sansa προσπαθεί να επιβιώσει στο παλάτι, έτσι και η Arya προσπαθεί να επιβιώσει στον δρόμο. Η διαφορά είναι ότι η Arya πάντα έχει έναν απο μηχανή θεό να την σώσει και μαγικούς φίλους, όπως τον Syrio, Yoren, Beric, Sandor, Jaqen, Kindly Man. Από ένα σημείο και έπειτα, ήταν αρκετά προβλέψιμο το τι θα της συμβεί.

O Jon, από όλα τα παιδιά είναι αυτός που είναι πιο κοντά στην Sansa, σε ότι αφορά την εξέλιξη των χαρακτήρων. Ειδικότερα σε ότι αφορά το θέμα της προδοσίας και του ονόματος, η Sansa έγινε Alayne Stone, ο Jon έγινε Lord Snow. Οι ρόλοι και η θέση τους στην κοινωνία αναστράφηκαν. O Jon χρειάστηκε να πει ψέμματα σε κάποιο σημείο, όπως και η Sansa. Βασικά όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες χρειάστηκε να πουν ψέμματα κάποια στιγμή.

Ο Bran δεν έχει ενεργό ρόλο, είναι ισχυρός, αλλά η εξέλιξη του χαρακτήρα του τον τοποθετεί σε μια μαγική θέση. Κατά κάποιο τρόπο είναι διαφορετικός από όλους στα βιβλία, όχι μόνο από την Sansa. Το ότι ελέχγει το μυαλό του Hodor, δεν είναι και πολύ ηρωικό, ούτε ηθικό. Και πάλι δεν μπορώ να δω γιατί η Sansa είναι η κυρία πρόβατο. Τότε ο Bran που τον εκπαιδεύει ο Bloodraven, τι είναι?

Κάθε χαρακτήρας έχει την σημασία του. Η Sansa δείχνει ότι οι Stark, ως βόρειοι, σε ένα μεγάλο βαθμό ανήκουν στον Βορρά. Κατά κάποιο τρόπο η πλοκή και η εξέλιξη του χαρακτήρα της, ενισχύει την θεωρία ότι ο Jon είναι γιός του Rhaegae και της Lyanna, και ότι το δικό του τραγούδι είναι του πάγου και της φωτιάς. Η Sansa νόμιζε ότι ήθελε να πάει στον νότο, νόμιζε ότι θα έβρισκε ασφάλεια εκεί, αλλά ουσιαστικά συνειδητοποίησε ότι ανήκει στον Βορρά. Ο Robert ήθελε να ενώσει τον οίκο του με τους Stark, αλλά και αυτό απέτυχε.
Δίχως καμμία βοήθεια, κατάφερε να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον όπου απέτυχαν να προσαρμοστούν οι δικοί της. Και με το απέτυχαν, εννοώ κατασφαγιάστηκαν.
Έχει μια τρομακτική ανθεκτικότητα και αυτό φαίνεται από την αντίδραση της στον θάνατο του ιππότη στο πρώτο βιβλίο,

“Jeyne Poole wept so hysterically that Septa Mordane finally took her off to regain her composure, but Sansa sat with her hands folded in her lap, watching with a strange fascination. She had never seen a man die before. She ought to be crying too, she thought, but the tears would not come.”

Ξέρει να κρύβει τις πραγματικές της σκέψεις,

But this was the Red Keep, this was King\'s Landing, this was the court of King Joffrey Baratheon, the First of His Name, and if there was one thing that Sansa Stark had learned here, it was mistrust.

Επειδή η Sansa πίστευε στα τραγούδια και στους ιππότες, η δική της ιστορία ουσιαστικά αποδομεί τα στερεότυπα.

”my skin has turned from porcelain, to ivory, to steel”

\"She\'s beside herself with joy.\" Lord Petyr dismissed him with a wave, and returned to the pomegranate again as Oswell shuffled down the steps. \"Tell me, Alayne - which is more dangerous, the dagger brandished by an enemy, or the hidden one pressed to your back by someone you never even see?\"

\"The hidden dagger.\"

\"There\'s a clever girl.\"

It is not me she wants her son to marry, it is my claim.

\"It\'s not so great.\" The boy knelt before the gatehouse. \"Look, here comes a giant to knock it down.\" He stood his doll in the snow and moved it jerkily. \"Tromp tromp I\'m a giant, I\'m a giant,\" he chanted. \"Ho ho ho, open your gates or I\'ll mash them and smash them.\" Swinging the doll by the legs, he knocked the top off one gatehouse tower and then the other.

It was more than Sansa could stand. \"Robert, stop that.\" Instead he swung the doll again, and a foot of wall exploded. She grabbed for his hand but she caught the doll instead. There was a loud ripping sound as the thin cloth tore. Suddenly she had the doll\'s head, Robert had the legs and body, and the rag-and-sawdust stuffing was spilling in the snow.

She wasn\'t a beggar, no matter what her aunt said. She was thirteen, a woman flowered and wed, the heir to Winterfell.

\"I am composing a new song, you should know. A song so sweet and sad it will melt even your frozen heart. \'The Roadside Rose,\' I mean to call it. About a baseborn girl so beautiful she bewitched every man who laid eyes upon her.\"

I am a Stark of Winterfell, she longed to tell him.

I will tell my aunt that I don\'t want to marry Robert. Not even the High Septon himself could declare a woman married if she refused to say the vows. She wasn\'t a beggar, no matter what her aunt said. She was thirteen, a woman flowered and wed, the heir to Winterfell. Sansa felt sorry for her little cousin sometimes, but she could not imagine ever wanting to be his wife

\"Do you understand what happened here, Alayne?\"

Sansa hesitated a moment. \"You gave Lord Nestor the Gates of the Moon to be certain of his support.\"

\"The signature . . . you might have had Lord Robert put his hand and seal to it, but instead . . .\"

\". . . I signed myself, as Lord Protector. Why?\"

\"So . . . if you are removed, or . . . or killed . . .\"

\". . . Lord Nestor\'s claim to the Gates will suddenly be called into question. I promise you, that is not lost on him. It was clever of you to see it. Though no more than I\'d expect of mine own daughter.\"

Το ότι η Sansa καταστρέφει ένα γίγαντα καιτο ότι το έμβλημα του LF είναι ένας γίγαντας, μπορεί να σημαίνει πολλά.

Συμπέρασμα: Η Σάνσα διαφέρει απο τα υπόλοιπα παιδιά του Νεντ στον χαρακτήρα και στις ηθικές αξίες. Μοιάζει περισσότερο στην μητέρα της! ΤΈΛΟΣ!

Έχουν ήδη δοθεί απαντήσεις σε αυτό το ζήτημα, υπάρχουν άπειρα σημεία στα βιβλία που δείχνουν τις ομοιότητες μεταξύ Ned+Sansa, Arya+Catelyn, δεδομένης της συμπεριφοράς της μητέρας της, θα έλεγα πως δεν της μοιάζει καθόλου.

Όνειρα, σκέψεις και ...κουβέντες!... Συνεχίζει να έχει σωστό timing! Έχει μάθει πλέον πως να συμπεριφέρεται σε άτομα σαν τους Λάννιστερ ή στον ΛΦ! Αλλά μέχρι εκεί! Πράξη δεν έχει κάνει ακόμα... περιμένουμε ακόμα

Είχα αναφερθεί και σε προηγούμενο ποστ αλλά μάλλον πέρασε απαρατήρητο. Η Sansa κάνει πράξεις. Προσπαθεί να διαπραγματευτεί τη σωτηρία του πατέρα της και σχεδόν θα τα κατάφερνε αν δν ήταν ο τρελο-Joffrey, χρησιμοποιεί ξανά το μυαλό της για να σώσει τον Dontos αν και δεν της ήταν τίποτα και διακινδυνεύοντας την οργή του Joffrey, επιδεικνύει μοναδική ψυχική δύναμη και προσαρμοστικότητα παρά τα όσα πρέπει να υπομείνει και παρά τους συνεχείς εξευτελισμούς και τελικά έχει το θάρρος να διακινδυνεύσει και να επιχειρήσει να αποδράσει. Μην ξεχνάμε ότι δεν ήξερε για τη συμμετοχή του LF στην απόδρασή της ώστε να το έχει σιγουράκη!

Δεν κατανοώ γιατί η προηγούμενη συμπεριφορά ενός ανθρώπου πρέπει να τον στηγματίζει αιώνια και να μην του αναγνωρίζεται η βελτίωση και η εξέλιξη όταν εμφανώς έχει επιτευχθεί. Υπάρχουν άραγε στον Martin ή ακόμα και στην πραγματική ζώη τέλειοι χαρακτήρες ούτως ώστε να μην μπορούμε να συγχωρούμε λάθη σε ανθρώπους επειδή είχαν στιγμές αδυναμίας χαρακτήρα ή έκαναν λάθος επιλογή, όχι από κακία αλλά από αφέλια και ανωριμότητα?

Αναρωτιέμαι πόσοι από εδώ θα άντεχαν τα όσα πέρασε και περνάει η Sansa κουβαλώντας όλες τις απωλείες της οικογενείας της και τις τύψεις της και γνωρίζοντας ότι είναι μόνη και ξεκρέμαστη στον κόσμο. Ο Martin φτιάχνει γκρίζους χαρακτήρες γι\' αυτό τον λόγο ακριβώς, ώστε να μπορούμε να ταυτιστούμε με πτυχές ακόμα και του πιο αδύναμου και κακού χαρακτήρα και να δώσουμε ελαφρυντικά.

Συμφωνώ απόλυτα!

[sunspear]

οι Κινέζοι έχουν μια παροιμία που λέει: \'\' να προσέχεις τι εύχεσαι..\'\' όταν σκέφτομαι την Sansa, αλλά και την Arya, νομίζω οτι τους ταιριάζει απόλυτα...