Μ' άρεσε το επεισόδιο. Σε σχέση με τις υπόλοιπες πρεμιέρες ήταν γρήγορο, με ενδιαφέρουσες σκηνές.
Γενικά τείνουν να με ενθουσιάζουν οι λεπτομέρειες σχετικά με την διαφορετική καθημερινότητα των ανθρώπων τις παλαιότερες εποχές και γι αυτό θα πω ότι μ' άρεσε η σφυρηλάτηση των δύο σπαθιών και η σκηνή που η Ύγκριτ έφτιαχνε βέλη.
Τον Όμπερυν θαρρώ τον κάναν ήδη ιδιαίτερα αγαπητό, μιας και το κοινό μετά τον κόκκινο γάμο θέλει εκδίκηση από τους Λάννιστερς. Ο Όμπερυν στα βιβλία λέει και μια ιστορία στον Τύριον περί όταν είχε επισκεφθεί το Casterly Rock και είχε δει τον Τύριον μωρό, αλλά δεν αποκλείεται να τη δείξουν στη συνέχεια αυτή. Άλλωστε είναι καλύτερα που τον βάλανε να διηγηθεί την ιστορία με την αδερφή του, Elia Martel, και που δείξανε ξεκάθαρα το λόγο που πήγε στο King's Landing.
Γενικότερα στα βιβλία, προσωπικά δεν με εντυπωσίασε ο Όμπερυν σα χαρακτήρας μέχρι προς το τέλος. Δεν είχε πολλές σκηνές που να δείχνουν την προσωπικότητά του. Πιστεύω ότι η σειρά τον παρουσίασε καλύτερα λοιπόν.
Γεμάτη δράση ήταν και η σκηνή στο πανδοχείο με τον Sandor Clegeane, και δείξανε την εκδίκηση για τον θάνατο του Lommy Greenhands.
Η μόνη σκηνή που θα προτιμούσα να ήταν αλλιώς είναι αυτή με Cersei-Jaime.
Επίσης, οι Θενς έμοιαζαν λίγο ψεύτικοι. Και καλά πολύ κακοί κι έτσι, αλλά όχι και τόσο πιστευτοί.
Ικανοποιητικό πάντως το επεισόδιο, του έβαλα 9.
Είμαι επιεικής μιας και μετά από καιρό αναμονής δεν έχω όρεξη να δώσω ιδιαίτερη προσοχή στις ατέλειες.
Γενικά τείνουν να με ενθουσιάζουν οι λεπτομέρειες σχετικά με την διαφορετική καθημερινότητα των ανθρώπων τις παλαιότερες εποχές και γι αυτό θα πω ότι μ' άρεσε η σφυρηλάτηση των δύο σπαθιών και η σκηνή που η Ύγκριτ έφτιαχνε βέλη.
Τον Όμπερυν θαρρώ τον κάναν ήδη ιδιαίτερα αγαπητό, μιας και το κοινό μετά τον κόκκινο γάμο θέλει εκδίκηση από τους Λάννιστερς. Ο Όμπερυν στα βιβλία λέει και μια ιστορία στον Τύριον περί όταν είχε επισκεφθεί το Casterly Rock και είχε δει τον Τύριον μωρό, αλλά δεν αποκλείεται να τη δείξουν στη συνέχεια αυτή. Άλλωστε είναι καλύτερα που τον βάλανε να διηγηθεί την ιστορία με την αδερφή του, Elia Martel, και που δείξανε ξεκάθαρα το λόγο που πήγε στο King's Landing.
Γενικότερα στα βιβλία, προσωπικά δεν με εντυπωσίασε ο Όμπερυν σα χαρακτήρας μέχρι προς το τέλος. Δεν είχε πολλές σκηνές που να δείχνουν την προσωπικότητά του. Πιστεύω ότι η σειρά τον παρουσίασε καλύτερα λοιπόν.
Γεμάτη δράση ήταν και η σκηνή στο πανδοχείο με τον Sandor Clegeane, και δείξανε την εκδίκηση για τον θάνατο του Lommy Greenhands.
Η μόνη σκηνή που θα προτιμούσα να ήταν αλλιώς είναι αυτή με Cersei-Jaime.
Επίσης, οι Θενς έμοιαζαν λίγο ψεύτικοι. Και καλά πολύ κακοί κι έτσι, αλλά όχι και τόσο πιστευτοί.
Ικανοποιητικό πάντως το επεισόδιο, του έβαλα 9.
Είμαι επιεικής μιας και μετά από καιρό αναμονής δεν έχω όρεξη να δώσω ιδιαίτερη προσοχή στις ατέλειες.
"Who are you, child?"
"No one."
"No one."