(10-06-2014, 10:48 PM)Godric link Wrote: Παντως θα ελεγα πως δεν πρεπει να ξενερωνουν καποιους οι αλλαγες σε σχεση με τα βιβλια. Στο the walking dead για παραδειγμα η σειρα εξελισσεται αρκετα διαφορετικα σε σχεση με το κομικ στο οποιο βασιζεται. Βασικοι χαρακτηρες που ζουν στο κομικ πεθαινουν στη σειρα και το αντιστροφο, εμφανιζονται στο ενα χαρακτηρες που δεν υπηρχαν στο αλλο, μερικοι δεν εμφανιζονται καθολου κλπ. Ο δημιουργος του κομικ ειπε πως αυτο γινεται για να μη χαθει το ενδιαφερον των comic-readers και για να μην ξερουν εξ αρχης το πως θα εξελιχθει η σειρα. Ισως και ο Μαρτιν να κανει κατι τετοιο. Οι αλλαγες που βλεπουμε να ειναι για να εχει καποιος το κινητρο και να δει τη σειρα, αλλα και να διαβασει τα βιβλια. Μπορει επισης οι αλλαγες να γινονται επειδη οταν εγραφε τα βιβλια να ειχε στο μυαλο του εναλλακτικους τροπους εξελιξης της ιστοριας αλλα για προφανεις λογους να αναγκαστηκε να επιλεξει μονο εναν ανα περιπτωση. Και τωρα να του δινεται η ευκαιρια να αναπτυξει καποιες αλλες απ τις ιδεες του
To σενάριο της σειράς δυστυχώς δεν το γράφει ο Μάρτιν, απ' ό, τι έχω καταλάβει έχει ένα ρόλο μάλλον και απλά συμβουλευτικό κι όταν τον ρωτούν γιατί γίνεται η μια αλλαγή και η άλλη, συνήθως δικαιολογεί την όλη κατάσταση με τη φράση: "Είναι το φαινόμενο της πεταλούδας", επειδή άλλαξαν κάποια πράγματα στην αρχή στις ιστορίες, τώρα αναγκαστικά πρέπει να αλλάξουν και τη συνέχεια για να δέσει. Όταν τον ρώτησαν για το βιασμό της Σέρσεϊ από το Τζέιμι είπε για την πεταλούδα όπως επίσης είπε ότι αυτή είναι η δική του υπόθεση μιας και δε συζήτησε ποτέ γι' αυτή την αλλαγή με τους παραγωγούς.
Όμως και σαν απλός θεατής-αναγνώστης καταλαβαίνεις πότε μια αλλαγή γίνεται για να "ανεβάσει" μια ήδη υπάρχουσα σκηνή στο βιβλίο (πχ. λεηλασία του Ασταπόρ, το δρεπάνι στο Τείχος) και πότε είναι φίλλερ, είτε για να κερδηθεί χρόνος, είτε για να κάνουν οικονομία, είτε επειδή θα είναι απλά πιασάρικη μια σκηνή (αμερικανιά).
Αυτές οι παρά τρίχα συναντήσεις αδερφών, θειάδων, μπατζανάκηδων κλπ κλπ ή και οι συναντήσεις χαρακτήρων με διαφορετικές ιστορίες που δεν έχουν κανένα σκοπό και δεν προάγουν την ιστορία (Μπριέν-Άρυα), ή οι ανώφελες επιθέσεις στο κουτουρού και το βάζω στα πόδια (Γιάρα στο κάστρο των Μπόλτον) ή οι αλλαγές ενός ολόκληρου κύριου χαρακτήρα δεν είναι στο πνεύμα των βιβλίων του Μάρτιν και δεν είναι ευχάριστο για πολλούς αναγνώστες να τις παρακολουθούν.
Το αν πρέπει ή δεν πρέπει να μας αρέσουν οι αλλαγές πιστεύω ότι είναι προσωπικό ζήτημα του καθενός κι έχει να κάνει με τα γούστα και την αισθητική του. Δεν ισχύουν όλα για όλους.
οφ τοπικ δι εντ ;D