16-06-2014, 11:10 AM
Θα το έγραφα νωρίτερα αλλά ήμουν αρκετά απογοητευμένος με τον τρόπο που εξελίχθηκε το 10ο επεισόδιο. Συνήθως οι αλλαγές που γίνονται από βιβλία σε σειρές μου αρέσουν, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτή τη φορά το παράκαναν.
Θα ξεκινήσω με αυτά που μου άρεσαν:
- Τα γεγονότα που εξελίσσονται στο Τείχος με την άφιξη του Στάννις πραγματικά μου άρεσαν πολύ (ειδικά εκείνη η σκηνή που δείχνει τα δύο τμήματα του στρατού του από ψηλά να εφορμούν στο στρατόπεδο των αγρίων είναι από τις αγαπημένες μου) και λίγο πολύ ακολουθούν την πλοκή των βιβλίων με μία μεγάλη όμως εξαίρεση (Βαλ)
- Η σκηνές τις Ντάνυ σε αυτό το επεισόδιο μου φάνηκαν καλές και μου άρεσαν, σε αντίθεση με κάποιες άλλες σκηνές τις από πρόσφατα επεισόδια. Στη σκηνή που ο χωρικός τραυλίζοντας αποκαλύπτει ότι οι δράκοι σκότωσαν το παιδί του, μπορώ να πω ότι λυπήθηκα κάπως την Ντάνυ
- Η σκηνή της Μπριέν με τον Σκύλο ήταν μία από τις σκηνές που ανυπομονούσα να δω και μπορώ να πω ότι δε με απογοήτευσε. Η στιγμή που πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ είναι η σκηνή που η Μπριέν καταλαβαίνει ότι μπροστά της βρίσκεται η Άρυα και ακολουθεί σιωπή μερικών δευτερολέπτων. Σχετικά με τη μονομαχία θα έλεγα ότι τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα με συνεχή εναλλαγή καταστάσεων και συναισθημάτων
- Επίσης η σκηνή της Άρυα με τον Σκύλο παρέμεινε πιστή στα βιβλία, οπότε δεν έχω παράπονο εκεί
- Όπως επίσης δεν έχω κανένα απολύτως παράπονο για τη στιγμή που η Άρυα μιλά με τον καπετάνιο.
Στον αντίποδα τώρα, οι σκηνές που δε μου άρεσαν σε αυτό το επεισόδιο ήταν πολλές:
- Καταρχάς θα ξεκινήσω με κάτι που δεν είναι σκηνή , αλλά η έλλειψη ενός σημαντικού χαρακτήρα για τη συνέχεια, της Βαλ, η οποία είναι η αδελφή της γυναίκας του Μανς. Είμαι περίεργος να δω πως θα ακολουθήσουν την πλοκή στη σειρά
- Επίσης η σκηνή με την γέννηση του παιδιού του Μανς τη στιγμή της μάχης παραλείφθηκε, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο να διορθωθεί στη συνέχεια
- Η σκηνή με το Βουνό ξαπλωμένο και ήρεμο(!) και χωρίς να ουρλιάζει(!) από τον πόνο. Αυτό δεν είναι μεγάλη αλλαγή αλλά όπως και να 'χει αφαιρούν από τον Όμπερυν έστω και την λίγη αυτή δικαιοσύνη που απέδωσε στο Βουνό
- Η σκηνή Τάιγουιν-Σέρσει πραγματικά με αιφνιδίασε. Ποτέ στα βιβλία δεν έχω δει τον Τάιγουιν να χάνει τη "μάχη" με κάποιον, και η Σέρσει, όπως ανέφερε και η Σιέρα παραπάνω, δεν αποκαλύπτει σ'αυτόν την αιμομιξία Τζέιμι-Σέρσει
- Η σκηνή Τζέιμι-Σέρσει είναι κάτι που επίσης δε συμβαίνει στα βιβλία, καθώς εκεί, σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται στη σειρά, ο χαρακτήρας του Τζέιμι έχει αρχίσει να αλλάζει και μάλιστα αντιστέκεται στη Σέρσει όταν εκείνη τον προσεγγίζει για να κάνει έρωτα
- Ο θάνατος του Τζόζεν δε συμβαίνει στα βιβλία (έμεινα άναυδος! :'() και δε μου είναι και τόσο ξεκάθαρο στο που αποσκοπεί αυτό στη σειρά. Επίσης τη στιγμή που το παιδί του δάσους πετάει βόμβες, ή τέλος πάντων ότι είναι αυτό που πετάει, έμεινα. Δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε αυτό αλλά εμένα δεν μου έκατσε καθόλου καλά. Έπρεπε να είχαν βάλει τον Κρυοχέρη στην ιστορία...
- Το γεγονός ότι ο Τζέιμι αποκαλύπτει στον Τύριον ότι η πρώτη του γυναίκα (Tysha) δεν ήταν πόρνη, παραλείπεται στη σειρά χωρίς λόγο (προσωπική άποψη πάντα), καθώς εκείνη είναι η κρίσιμη στιγμή που αλλάζει ο χαρακτήρας του Τύριον, και θέλει να βλάψει όχι μόνο τον Τάιγουιν, αλλά ακόμα και τον Τζέιμι που τον έσωσε. Ουσιαστικά αυτό που έγινε στη σειρά είναι ότι άλλαξε το κίνητρο του Τύριον για την δολοφονία του πατέρα του, και με τον τρόπο που το δείχνει η σειρά, ο Τύριον δεν έχει καμία απολύτως δουλειά στα δωμάτια του Τάιγουιν εκτός κι αν θέλει να τον πιάσουν. Βέβαια, εδώ μπορεί να πει κανείς ότι η εκδίκηση ήταν το κίνητρο του Τύριον, καθώς ο Τάιγουιν του έχει κάνει τόσα κακά, αλλά νομίζω ότι η σειρά θα ήταν καλύτερο να είχε παραμείνει πιστή στα βιβλία
Αυτά από εμένα, ελπίζω να μην κούρασα κανένα, αλλά είχα ανάγκη να εκτονωθώ κάπου γιατί ήμουν αρκετά σκασμένος. Φυσικά ότι έχω γράψει πιο πάνω είναι προσωπική γνώμη και ο καθένας είναι ελεύθερος να διαφωνήσει.
ΥΣ. Νομίζω το φινάλε με την Σκληρόκαρδη θα ήταν το ιδανικό για να κλείσει ο κύκλος, αλλά εφόσον δεν συνέβη αυτό ελπίζω να την δείξουν στον επόμενο κύκλο (συναντώντας την Μπριέν)
Θα ξεκινήσω με αυτά που μου άρεσαν:
- Τα γεγονότα που εξελίσσονται στο Τείχος με την άφιξη του Στάννις πραγματικά μου άρεσαν πολύ (ειδικά εκείνη η σκηνή που δείχνει τα δύο τμήματα του στρατού του από ψηλά να εφορμούν στο στρατόπεδο των αγρίων είναι από τις αγαπημένες μου) και λίγο πολύ ακολουθούν την πλοκή των βιβλίων με μία μεγάλη όμως εξαίρεση (Βαλ)
- Η σκηνές τις Ντάνυ σε αυτό το επεισόδιο μου φάνηκαν καλές και μου άρεσαν, σε αντίθεση με κάποιες άλλες σκηνές τις από πρόσφατα επεισόδια. Στη σκηνή που ο χωρικός τραυλίζοντας αποκαλύπτει ότι οι δράκοι σκότωσαν το παιδί του, μπορώ να πω ότι λυπήθηκα κάπως την Ντάνυ
- Η σκηνή της Μπριέν με τον Σκύλο ήταν μία από τις σκηνές που ανυπομονούσα να δω και μπορώ να πω ότι δε με απογοήτευσε. Η στιγμή που πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ είναι η σκηνή που η Μπριέν καταλαβαίνει ότι μπροστά της βρίσκεται η Άρυα και ακολουθεί σιωπή μερικών δευτερολέπτων. Σχετικά με τη μονομαχία θα έλεγα ότι τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα με συνεχή εναλλαγή καταστάσεων και συναισθημάτων
- Επίσης η σκηνή της Άρυα με τον Σκύλο παρέμεινε πιστή στα βιβλία, οπότε δεν έχω παράπονο εκεί
- Όπως επίσης δεν έχω κανένα απολύτως παράπονο για τη στιγμή που η Άρυα μιλά με τον καπετάνιο.
Στον αντίποδα τώρα, οι σκηνές που δε μου άρεσαν σε αυτό το επεισόδιο ήταν πολλές:
- Καταρχάς θα ξεκινήσω με κάτι που δεν είναι σκηνή , αλλά η έλλειψη ενός σημαντικού χαρακτήρα για τη συνέχεια, της Βαλ, η οποία είναι η αδελφή της γυναίκας του Μανς. Είμαι περίεργος να δω πως θα ακολουθήσουν την πλοκή στη σειρά
- Επίσης η σκηνή με την γέννηση του παιδιού του Μανς τη στιγμή της μάχης παραλείφθηκε, αλλά έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο να διορθωθεί στη συνέχεια
- Η σκηνή με το Βουνό ξαπλωμένο και ήρεμο(!) και χωρίς να ουρλιάζει(!) από τον πόνο. Αυτό δεν είναι μεγάλη αλλαγή αλλά όπως και να 'χει αφαιρούν από τον Όμπερυν έστω και την λίγη αυτή δικαιοσύνη που απέδωσε στο Βουνό
- Η σκηνή Τάιγουιν-Σέρσει πραγματικά με αιφνιδίασε. Ποτέ στα βιβλία δεν έχω δει τον Τάιγουιν να χάνει τη "μάχη" με κάποιον, και η Σέρσει, όπως ανέφερε και η Σιέρα παραπάνω, δεν αποκαλύπτει σ'αυτόν την αιμομιξία Τζέιμι-Σέρσει
- Η σκηνή Τζέιμι-Σέρσει είναι κάτι που επίσης δε συμβαίνει στα βιβλία, καθώς εκεί, σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται στη σειρά, ο χαρακτήρας του Τζέιμι έχει αρχίσει να αλλάζει και μάλιστα αντιστέκεται στη Σέρσει όταν εκείνη τον προσεγγίζει για να κάνει έρωτα
- Ο θάνατος του Τζόζεν δε συμβαίνει στα βιβλία (έμεινα άναυδος! :'() και δε μου είναι και τόσο ξεκάθαρο στο που αποσκοπεί αυτό στη σειρά. Επίσης τη στιγμή που το παιδί του δάσους πετάει βόμβες, ή τέλος πάντων ότι είναι αυτό που πετάει, έμεινα. Δεν ξέρω ποιος το σκέφτηκε αυτό αλλά εμένα δεν μου έκατσε καθόλου καλά. Έπρεπε να είχαν βάλει τον Κρυοχέρη στην ιστορία...
- Το γεγονός ότι ο Τζέιμι αποκαλύπτει στον Τύριον ότι η πρώτη του γυναίκα (Tysha) δεν ήταν πόρνη, παραλείπεται στη σειρά χωρίς λόγο (προσωπική άποψη πάντα), καθώς εκείνη είναι η κρίσιμη στιγμή που αλλάζει ο χαρακτήρας του Τύριον, και θέλει να βλάψει όχι μόνο τον Τάιγουιν, αλλά ακόμα και τον Τζέιμι που τον έσωσε. Ουσιαστικά αυτό που έγινε στη σειρά είναι ότι άλλαξε το κίνητρο του Τύριον για την δολοφονία του πατέρα του, και με τον τρόπο που το δείχνει η σειρά, ο Τύριον δεν έχει καμία απολύτως δουλειά στα δωμάτια του Τάιγουιν εκτός κι αν θέλει να τον πιάσουν. Βέβαια, εδώ μπορεί να πει κανείς ότι η εκδίκηση ήταν το κίνητρο του Τύριον, καθώς ο Τάιγουιν του έχει κάνει τόσα κακά, αλλά νομίζω ότι η σειρά θα ήταν καλύτερο να είχε παραμείνει πιστή στα βιβλία
Αυτά από εμένα, ελπίζω να μην κούρασα κανένα, αλλά είχα ανάγκη να εκτονωθώ κάπου γιατί ήμουν αρκετά σκασμένος. Φυσικά ότι έχω γράψει πιο πάνω είναι προσωπική γνώμη και ο καθένας είναι ελεύθερος να διαφωνήσει.
ΥΣ. Νομίζω το φινάλε με την Σκληρόκαρδη θα ήταν το ιδανικό για να κλείσει ο κύκλος, αλλά εφόσον δεν συνέβη αυτό ελπίζω να την δείξουν στον επόμενο κύκλο (συναντώντας την Μπριέν)
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”