Ποιόν Βασιλιά θα προτιμούσατε?

[Σιέρα]

Συμφωνώ για την Ολέννα και τους Ταιρελ.

Απλώς ήταν βολικό να κατακρίνει τον Ρένλυ και να σχολιάσει τα άρνητικά του στοιχεία, αφότου πέθανε.

Όσο για την Μαργκ στα βιβλία, ο Μαρτιν κάπου είχε πει ότι η Μαργκ στην σειρά είναι όπως θα ήταν η Μαργκ των βιβλίων σε μερικά χρόνια.

Νομίζω ότι καταλαβαίνει το παιχνίδι που παίζει η γιαγιά της και είναι αρκετά πονηρή, αλλά σε κάποιο σημείο ο ΜΔ νομίζω ότι είπε ότι η Μαργκ βαριέται? Θέλει εραστή? Κάτι τέτοιο.

Για την συμμαχία Ταιρέλ-Λάννιστερ, αξίζει να επισημάνω ότι εν μέρει διαλύθηκε επειδη ο Βάρυς ενίσχυσε την παράνοια της Σερσέι με το νόμισμα που έκρυψε, και που αρχικά ανήκε στην Ολέννα.

Οι Ταιρέλ έκαναν αρκετή υπομονή με τους Λάννιστερ και ειδικότερα με την Σερσέι, από την άλλη παίζουν για να κερδίσουν. Π.χ. Τζόφρυ.

Είναι ένας οίκος που απέκτησε ισχύ χάρη στους Ταργκάρυεν, ποτέ δεν είχε το κύρος των Λάννιστερ, μέχρι το τέλος αγωνίστηκαν για τους Ταργκ-δεν θα με εξέπληττε εαν έδιναν την Μαργκ στον Βισέρυς σε περίπτωση που νικούσαν-και όταν έχασαν οι Ταργκ οι Ταιρέλ έπρεπε να ξεκινήσουν από την αρχή.

Είναι αρκετά πονηρή η Ολέννα και απόλυτα κομπλεξική. Λέει στην Σάνσα ότι έκανε τα δυνατά της να μην παντρευτεί με Ταργκ, αλλά πιο πιθανό το βρίσκω οι Ταργκ να την απέρριψαν.

Αναρωτιέμαι ποιός να πρότεινε τον γάμο με τον Ρόμπερτ, η Ολέννα ή ο Ρένλυ, αλλά θεωρώ ότι αυτό είναι ένα ερώτημα τύπου-το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό?

Αν παρατηρήσεις, τα τρια αδέρφια βρήκαν θετές οικογένειες.

Ο Ρόμπερτ βρήκε πατέρα τον Τζον Άρρυν και αδερφό τον Νεντ και στην συνέχεια τους Λάννιστερ.

Ο Στάννις παντρεύτηκε την Σελύς, όμως οι στενοί του σύμβουλοι ήταν η Μελ και ο Ντέιβος.

Ο Ρένλυ όχι μόνο ήταν αγαπητός σε όλους-ακόμα και ο Τζέιμυ τον πήγαινε-αλλά είχε δεσμό με τον Λόρας και προσέφερε στην οικογένεια του το εισιτήριο για τον θρόνο.

Επειδή ήταν μικρότερος, ο Ρένλυ παρατηρούσε τα αδέρφια του και ήξερε τα ελαττώματα τους.
Σε ένα σημείο, ρωτάει έναν άρχοντα που τον φιλοξενεί εάν έχει κόρες, και όταν εκείνος είπε ναι, ο Ρένλυ του είπε ότι  ότι είναι τυχερός που δεν είναι ο Ρόμπερτ.

Όσο για τον Στάννις, ήξερε καλά πόσο δύστροπος ήταν.

"Kings have no friends," Stannis said bluntly, "only subjects and enemies."

"And brothers," a cheerful voice called out behind her.

Η ειρωνεία είναι ότι ο Στάννις δεν αναγνωρίζει την φιλία του Ντέιβος και το πόσο πολύ τον βοήθησε.

"The whole of the realm denies it, brother," said Renly. "Old men deny it with their death rattle, and unborn children deny it in their mothers'wombs. They deny it in Dorne and they deny it on the Wall. No one wants you for their king. Sorry."

Αν και ο Ρένλυ υπερβάλλει, το θέμα είναι ότι όντως κανείς δεν θέλει τον Στάννις για βασιλιά.

"Tyrell swords will make me king. Rowan and Tarly and Caron will make me king, with axe and mace and warhammer. Tarth arrows and Penrose lances, Fossoway, Cuy, Mullendore, Estermont, Selmy, Hightower, Oakheart, Crane, Caswell, Blackbar, Morrigen, Beesbury, Shermer, Dunn, Footly . . . even House Florent, your own wife's brothers and uncles, they will make me king. All the chivalry of the south rides with me, and that is the least part of my power. My foot is coming behind, a hundred thousand swords and spears and pikes. And you will destroy me? With what, pray? That paltry rabble I see there huddled under the castle walls? I'll call them five thousand and be generous, codfish lords and onion knights and sellswords. Half of them are like to come over to me before the battle starts. You have fewer than four hundred horse, my scouts tell me—freeriders in boiled leather who will not stand an instant against armored lances. I do not care how seasoned a warrior you think you are, Stannis, that host of yours won't survive the first charge of my vanguard."

Ο Ρένλυ χάρη στην συμμαχία των Ταιρέλ κατάφερε να φέρει με το μέρος του ακόμα και τους Φλόρεντ.

Why the oldest son, and not the best-fitted? The crown will suit me, as it never suited Robert and would not suit Stannis. I have it in me to be a great king, strong yet generous, clever, just, diligent, loyal to my friends and terrible to my enemies, yet capable of forgiveness, patient—"

"—humble?" Catelyn supplied.

Renly laughed. "You must allow a king some flaws, my lady."

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει κανένα ελάττωμα στον Ρένλυ, πέρα από το γεγονός ότι είναι υπερφίαλος.

"When Mace Tyrell laid siege to Storm's End, Stannis ate rats rather than open his gates."

"Well I remember." Renly lifted his chin to allow Brienne to fasten his gorget in place. "Near the end, Ser Gawen Wylde and three of his knights tried to steal out a postern gate to surrender. Stannis caught them and ordered them flung from the walls with catapults. I can still see Gawen's face as they strapped him down. He had been our master-at-arms."

Lord Rowan appeared puzzled. "No men were hurled from the walls. I would surely remember that."

"Maester Cressen told Stannis that we might be forced to eat our dead, and there was no gain in flinging away good meat." Renly pushed back his hair. Brienne bound it with a velvet tie and pulled a padded cap down over his ears, to cushion the weight of his helm. "Thanks to the Onion Knight we were never reduced to dining on corpses, but it was a close thing. Too close for Ser Gawen, who died in his cell."

Ο Ρένλυ όχι μόνο θυμάται την πολιορκία αλλά παρέχει στους συμμάχους του τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι οι τωρινοί σύμμαχοι ήταν οι παλιοί εχθροί.

Δεν θεωρώ ότι είναι μια στρατιωτική ιδιοφυΐα αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι ήξερε να εκτιμάει καταστάσεις.

Δεν νομίζω ότι οι Ταιρέλ τον χειραγωγούσαν, όπως ήθελαν να κάνουν με την Σάνσα και όπως κάνουν με τον Τόμμεν.

Η Σάνσα το μοναδικό που θα κέρδιζε ήταν ότι θα έφευγε από το Κινγκς Λάντινγκως αντάλλαγμα θα παντρευόταν έναν ανάπηρο και θα έδινε τον Βορρά στους Ταιρέλ.
Ο Ρένλύ όμως πήρε πολλά, πάρα πολλά από τους Ταιρέλ και το μόνο που έδωσε ως αντάλλαγμα ήταν ο εαυτός του, ως σύζηγος της Μαργκ.