Πόσο βία αντέχετε?

[SANDOR CLEGANE]

Αυτό ως απάντηση μου θα κολλούσε και στις "εξομοληγήσεις".
Γενικά, νομίζω, ο "έρωτας" και οι "τολμηρές" σκηνές είναι πιο δυνατές
όταν δεν απεικονίζονται ωμά
εν αντιθέσει με τις αποκρουστικές (όπως το γράφω) σκηνές με κομμένα χέρια και ... και ...
Στα βιβλία η "εικόνα" του κομμένου χεριού "περνάει" γρήγορα  ή το προσπερνάμε γρήγορα
όπως  αντίστοιχα  η θέα ενός στήθους ή οπισθίου (μιλάω τώρα για Game of Thrones κι όχι κάτι άλλο  που εκείνη τη στιγμή λες "ώπα" !! , γιατί το ενδιαφέρον είναι να δεις με αγωνία το παρακάτω ,  αλλιώς θα έβλεπες κάτι άλλο).
Σε εικόνα "εικόνα" όμως η ωμή-σκληρή σκηνή μπαίνει κι αποτυπώνεται μέσα σου κι αν υποσυνείδητα ακόμη χειρότερα.  Για παράδειγμα μια κοπέλα (ενήλικη) δεν μπορεί να
δει καμία κούκλα που μοιάζει με αυτήν του "Saw" . Ή ας πούμε  τα "Πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον (ταινία με το "Χριστό" - ακατάλληλη δια ανηλίκους !! ) .
Θα έλεγα ότι το μοναδικό "μείον"στη σειρά κι ας έκαναν κάποιες αλλαγές κακές ή καλές, είναι οι πολύ ωμές σκηνές ( ώστε να παρακολουθείται κι από λίγο μικρότερο σε ηλικία κοινό) όπως και τα αχρείαστα γυμνά (που δε λέω ΟΧΙ, αλλά όχι και τόσο υπερβολή  από τη στιγμή μάλιστα που θες να καλύψεις σε λίγα σχετικά επεισόδια τόσο υλικό)

Επίσης θα 'θελα να πω, ότι όσο βία βλέπουμε  τόσο θα θέλουμε κι εμείς να αναπαράγουμε,
γιατί τα μεγαλύτερα κακά  ξεκινάνε πάντα με την καλύτερη κι αγνότερη διάθεση (κάπου πρέπει να το διάβασα αυτό )  ( εγώ για τον Τζόφρυ ...  )