Καλησπέρα!
Έχει τύχει κάποιος να παίξει το παιχνίδι που βγήκε σχετικά με το asoiaf; Αν ναι εντυπώσεις;
Για να κάνω την αρχή λοιπόν, έχω παίξει τα δύο πρώτα επεισόδια. Θα περιγράψω πρώτα το στυλ του παιχνιδιού, και μετά τις εντυπώσεις μου.
Όπως και τα περισσότερα παιχνίδια της Telltale, το παιχνίδι μοιάζει πιο πολύ με ταινία, παρά με παιχνίδι δράσης. Η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται με τον τρόπο των βιβλίων: υπάρχουν διάφοροι Point Of View χαρακτήρες, διαφόρων ηλικιών και φύλων, σε διαφορετικές τοποθεσίες. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες επηρεάζει με το δικό του τρόπο την πλοκή. Ο παίκτης θα πρέπει να παίξει την ιστορία τους και να πάρει αποφάσεις για το πώς θα χειριστούν την κάθε περίσταση.
Ο παίκτης έχει να διαχειριστεί τα του Οίκου Forrester, με λόγια "Iron from Ice". Ο μακρυπρόθεσμος στόχος του παιχνιδιού είναι η επιβίωση του οίκου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των διάφορων επιλογών που ο παίκτης κάνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μέσω των χαρακτήρων POV.
Τώρα, όσον αφορά τις εντυπώσεις.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η μετάβαση από θεατής σε ενεργό μέλος της ιστορίας. Πλέον δεν έχεις μόνο αγωνία για το πώς θα καταλήξουν οι χαρακτήρες, αλλά και την ευθύνη τους. Πρέπει να αποφασίσεις το πώς θα δράσουν, και δεν είναι απλή επιχειρηματολογία για το ποια θα ήταν η καλύτερη τακτική, είναι επιλογή που επηρεάζει, και πρέπει να γίνει άμεσα, χωρίς πολλή σκέψη. Το βρήκα ιδιαίτερα συναρπαστικό αυτό. Σου δίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία να επέμβεις στον κόσμο τον οποίο σχολιάζεις και μελετάς όλον αυτόν τον καιρό.
Παρατηρώ μια ωραία εξέλιξη των χαρακτήρων, κυρίως στο δεύτερο επεισόδιο. Είναι συμπαθείς, ανθρώπινοι και καλοφτιαγμένοι. Φυσικά, είναι αναπόφευκτη και κάποια σύγκριση μεταξύ των χαρακτήρων του παιχνιδιού και των βιβλίων. Πχ, ο πατέρας έχει την νοοτροπία του Νεντ, η μητέρα θυμίζει πολύ Κάτελυν Σταρκ, και ο Gared Tuttle τον Τζον Σνόου. Και φυσικά, η μεγάλη κόρη η Mira που βρίσκεται στο Κινγκς Λάντινγκ και είναι το αντίστοιχο της Σάνσας. Σταδιακά όμως, αρχίζουν και διαφοροποιούνται από αυτούς και ελπίζω να γίνει ακόμα πιο έντονα αυτό στη συνέχεια.
Επίσης, οι επιλογές του παίκτη, δεν επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ιστορία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Φαντάζομαι ότι μακροπρόθεσμα θα έχουν μια επίπτωση βέβαια.
Η πλοκή χτίζεται ομαλά και σταδιακά, έχει και αρκετά σημεία συναισθηματικής φόρτισης και δράσης. Η βία δεν ήταν έντονη, χρησιμοποιήθηκε στα σωστά σημεία και με μέτρο. Σεξ δεν υπήρχε.
Το παιχνίδι είναι μικρό, μόλις μερικές ώρες και δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς gamer για να το παίξει. Είμαι αρκετά ικανοποιημένη θα έλεγα, και το συνιστώ σε όλους όσους αρέσει το asoiaf.
Έχει τύχει κάποιος να παίξει το παιχνίδι που βγήκε σχετικά με το asoiaf; Αν ναι εντυπώσεις;
Για να κάνω την αρχή λοιπόν, έχω παίξει τα δύο πρώτα επεισόδια. Θα περιγράψω πρώτα το στυλ του παιχνιδιού, και μετά τις εντυπώσεις μου.
Όπως και τα περισσότερα παιχνίδια της Telltale, το παιχνίδι μοιάζει πιο πολύ με ταινία, παρά με παιχνίδι δράσης. Η εξιστόρηση των γεγονότων γίνεται με τον τρόπο των βιβλίων: υπάρχουν διάφοροι Point Of View χαρακτήρες, διαφόρων ηλικιών και φύλων, σε διαφορετικές τοποθεσίες. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες επηρεάζει με το δικό του τρόπο την πλοκή. Ο παίκτης θα πρέπει να παίξει την ιστορία τους και να πάρει αποφάσεις για το πώς θα χειριστούν την κάθε περίσταση.
Ο παίκτης έχει να διαχειριστεί τα του Οίκου Forrester, με λόγια "Iron from Ice". Ο μακρυπρόθεσμος στόχος του παιχνιδιού είναι η επιβίωση του οίκου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των διάφορων επιλογών που ο παίκτης κάνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού μέσω των χαρακτήρων POV.
Τώρα, όσον αφορά τις εντυπώσεις.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η μετάβαση από θεατής σε ενεργό μέλος της ιστορίας. Πλέον δεν έχεις μόνο αγωνία για το πώς θα καταλήξουν οι χαρακτήρες, αλλά και την ευθύνη τους. Πρέπει να αποφασίσεις το πώς θα δράσουν, και δεν είναι απλή επιχειρηματολογία για το ποια θα ήταν η καλύτερη τακτική, είναι επιλογή που επηρεάζει, και πρέπει να γίνει άμεσα, χωρίς πολλή σκέψη. Το βρήκα ιδιαίτερα συναρπαστικό αυτό. Σου δίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία να επέμβεις στον κόσμο τον οποίο σχολιάζεις και μελετάς όλον αυτόν τον καιρό.
Παρατηρώ μια ωραία εξέλιξη των χαρακτήρων, κυρίως στο δεύτερο επεισόδιο. Είναι συμπαθείς, ανθρώπινοι και καλοφτιαγμένοι. Φυσικά, είναι αναπόφευκτη και κάποια σύγκριση μεταξύ των χαρακτήρων του παιχνιδιού και των βιβλίων. Πχ, ο πατέρας έχει την νοοτροπία του Νεντ, η μητέρα θυμίζει πολύ Κάτελυν Σταρκ, και ο Gared Tuttle τον Τζον Σνόου. Και φυσικά, η μεγάλη κόρη η Mira που βρίσκεται στο Κινγκς Λάντινγκ και είναι το αντίστοιχο της Σάνσας. Σταδιακά όμως, αρχίζουν και διαφοροποιούνται από αυτούς και ελπίζω να γίνει ακόμα πιο έντονα αυτό στη συνέχεια.
Επίσης, οι επιλογές του παίκτη, δεν επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ιστορία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Φαντάζομαι ότι μακροπρόθεσμα θα έχουν μια επίπτωση βέβαια.
Η πλοκή χτίζεται ομαλά και σταδιακά, έχει και αρκετά σημεία συναισθηματικής φόρτισης και δράσης. Η βία δεν ήταν έντονη, χρησιμοποιήθηκε στα σωστά σημεία και με μέτρο. Σεξ δεν υπήρχε.
Το παιχνίδι είναι μικρό, μόλις μερικές ώρες και δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς gamer για να το παίξει. Είμαι αρκετά ικανοποιημένη θα έλεγα, και το συνιστώ σε όλους όσους αρέσει το asoiaf.
"Who are you, child?"
"No one."
"No one."