Λυπητερές Φράσεις

[nirne]

Ο Μέιστερ Κρέσσεν ανοιγόκλεισε τα μάτια. Στάννις, Άρχοντά μου ... σκυθρωπό, λυπημένο μου αγόρι, γιε που ποτέ δεν είχα ... δεν πρέπει να το κάνεις αυτό. Δεν ξέρεις τάχα πόσο σε νοιαζόμουν, δεν καταλαβαίνεις ότι ζούσα για σένα, ότι εγώ σε αγαπούσα, αντίθετα από όλους τους άλλους; Ναι, σε αγαπούσα περισσότερο ακόμα κι από τον Ρόμπερτ ή τον Ρένλυ, γιατί εσένα δε σε αγαπούσε κανείς και με είχες τόσο ανάγκη ...
-Μέιστερ Κρέσσεν

Αυτή η σκηνή πραγματικά με είχε πληγώσει!  ;(

Είχε φτάσει στην πόρτα, όταν εκείνη τον φώναξε. «Τζον» είπε. Θα είχε συνεχίσει το δρόμο του, αλλά ποτέ μέχρι τότε δεν τον είχε φωνάξει με το όνομά του. Γύρισε και την είδε να τον κοιτά καταπρόσωπο, σαν να τον έβλεπε για πρώτη φορά. «Ναι;» ρώτησε το αγόρι. «'Επρεπε να βρίσκεσαι εσύ στη θέση του» είπε. -Κάτλυν και Τζον

Κι αυτή ήταν η σκηνή που έριξε την ταφόπετρα στη σχέση μου με την Κάτλυν Σταρκ. Της τα είχα μαζεμένα, αλλά αυτό ήταν το αποφασιστικό χτύπημα!