Σαν γενική εικόνα, αυτό το επεισόδιο μου άρεσε λίγο περισσότερο από τα προηγούμενα της πέμπτης σεζόν από την άποψη ότι σε πολλά σημεία ένιωθα ότι έβλεπα GoT ενώ με τα τέσσερα προηγούμενα είχα την αίσθηση ότι έβλεπα κάτι άλλο. Ίσως να έχει να κάνει με το ότι είχαμε πολλές σκηνές που εκτυλίσσονταν στο Τείχος. Ίσως πάλι να έχει να κάνει με τη σκηνοθεσία. Δεν έχω ιδέα.
Οι σκηνές που μου άρεσαν:
- Σαμ-Μέιστερ Αίμον (τον λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο):
και στο καπάκι μπαίνει ο Τζον. χεχε
- Τζον-Μέιστερ Αίμον:
Σκηνή από τα βιβλία. Υπέροχη φυσικά. Και με δυνατά λόγια.
Στα βιβλία είναι βέβαια κάπως περισσότερα αυτά που λέει ο Αίμον πριν καταλήξει σ' αυτό και μας μιλάει για τον αδερφό του τον Εγκ (Αίγκον V), στον οποίο είχε κάποτε δώσει την ίδια συμβουλή. Εξαιρετική σκηνή. Και μου άρεσε που κράτησαν το ότι ψηλάφισε το πρόσωπο Τζον. Το παράπονό μου είναι ότι κάνουν τις σκηνές που αξίζουν εξαιρετικά σύντομες. Μόλις πας να νιώσεις το βάρος τους, σε πάνε αλλού. Πού να προλάβουν άλλωστε; Έχουν να δείξουν τις ερωτικές περιπέτειες της Μισσάντεϊ και του Γκριζοσκώληκα, τις ζήλιες της Μυράντα στον Ράμσεϊ, όπως και τον Όλλι που κλαίγεται για τη μαμά και τον μπαμπά του. :
-Σαμ-Γκίλλυ. Αναφορά στο Όλνταουν, την Ακρόπολη, τη βιβλιοθήκη της και το γεγονός ότι ήθελε να γίνει κάποτε μέιστερ ο Σαμ. Θα στείλουν άραγε τον Σαμ στο Όλνταουν; Θα την κρατήσουν αυτήν την ιστορία; Μ' έκαναν να ελπίζω.
-Έξοδος στρατού του Στάννις από το Τείχος για να προελάσει προς το Γουίντερφελ. Επική εικόνα.
-Τζόρα-Τύριον. Εκπληκτικά τα ερείπια της Βαλύρια (μολονότι οι χαρακτήρες δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί). Γύρισα την εικόνα και είδα τη σκηνή δυο τρεις φορές για να τα απολαύσω.
Επίσης, ο δράκος όπως εμφανίστηκε από πάνω. Να, για κάτι τέτοιες σκηνές συνεχίζω να βλέπω την σειρά. Οπτικοποίηση κάποιων, έστω και ελάχιστων, σκηνών από τα βιβλία. Η έκφραση του Τύριον αντικρίζοντας τον δράκο, όλα τα λεφτά. Το έπαιξε πολύ ωραία εδώ.
Τέλος, μια απορία μου. Οι παραγωγοί, οι σκηνοθέτες, η Εμίλια Κλαρκ, όλοι τους, είχαν σκοπό να μας παρουσιάσουν την Νταινέρυς ως νέο Αίρυς II στην αρχή του επεισοδίου ή τους ξέφυγε και πάλι όπως η "ερωτική" σκηνή ανάμεσα στον Τζέιμι και την Σέρσεϊ στο σεπτ με τον νεκρό Τζέφρυ , που άλλα σκόπευαν και άλλα τους βγήκαν τελικά;
Οι σκηνές που μου άρεσαν:
- Σαμ-Μέιστερ Αίμον (τον λατρεύω αυτόν τον άνθρωπο):
Quote: "Ένας Ταργκάρυεν μόνος στον κόσμο είναι φρικτό πράγμα" λέει ο Αίμον
και στο καπάκι μπαίνει ο Τζον. χεχε
- Τζον-Μέιστερ Αίμον:
Σκηνή από τα βιβλία. Υπέροχη φυσικά. Και με δυνατά λόγια.
Quote:"Σκότωσε το αγόρι, Τζον Σνόου. Ο χειμώνας έχει σχεδόν φτάσει. Σκότωσε το αγόρι. Και άφησε τον άντρα να γεννηθεί."
Στα βιβλία είναι βέβαια κάπως περισσότερα αυτά που λέει ο Αίμον πριν καταλήξει σ' αυτό και μας μιλάει για τον αδερφό του τον Εγκ (Αίγκον V), στον οποίο είχε κάποτε δώσει την ίδια συμβουλή. Εξαιρετική σκηνή. Και μου άρεσε που κράτησαν το ότι ψηλάφισε το πρόσωπο Τζον. Το παράπονό μου είναι ότι κάνουν τις σκηνές που αξίζουν εξαιρετικά σύντομες. Μόλις πας να νιώσεις το βάρος τους, σε πάνε αλλού. Πού να προλάβουν άλλωστε; Έχουν να δείξουν τις ερωτικές περιπέτειες της Μισσάντεϊ και του Γκριζοσκώληκα, τις ζήλιες της Μυράντα στον Ράμσεϊ, όπως και τον Όλλι που κλαίγεται για τη μαμά και τον μπαμπά του. :
-Σαμ-Γκίλλυ. Αναφορά στο Όλνταουν, την Ακρόπολη, τη βιβλιοθήκη της και το γεγονός ότι ήθελε να γίνει κάποτε μέιστερ ο Σαμ. Θα στείλουν άραγε τον Σαμ στο Όλνταουν; Θα την κρατήσουν αυτήν την ιστορία; Μ' έκαναν να ελπίζω.
-Έξοδος στρατού του Στάννις από το Τείχος για να προελάσει προς το Γουίντερφελ. Επική εικόνα.
-Τζόρα-Τύριον. Εκπληκτικά τα ερείπια της Βαλύρια (μολονότι οι χαρακτήρες δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί). Γύρισα την εικόνα και είδα τη σκηνή δυο τρεις φορές για να τα απολαύσω.
Επίσης, ο δράκος όπως εμφανίστηκε από πάνω. Να, για κάτι τέτοιες σκηνές συνεχίζω να βλέπω την σειρά. Οπτικοποίηση κάποιων, έστω και ελάχιστων, σκηνών από τα βιβλία. Η έκφραση του Τύριον αντικρίζοντας τον δράκο, όλα τα λεφτά. Το έπαιξε πολύ ωραία εδώ.
Τέλος, μια απορία μου. Οι παραγωγοί, οι σκηνοθέτες, η Εμίλια Κλαρκ, όλοι τους, είχαν σκοπό να μας παρουσιάσουν την Νταινέρυς ως νέο Αίρυς II στην αρχή του επεισοδίου ή τους ξέφυγε και πάλι όπως η "ερωτική" σκηνή ανάμεσα στον Τζέιμι και την Σέρσεϊ στο σεπτ με τον νεκρό Τζέφρυ , που άλλα σκόπευαν και άλλα τους βγήκαν τελικά;