[Σπόιλερς]- Επεισόδιο 6ο - Unbowed, Unbent, Unbroken

[nirne]

Παντως πλακα πλακα η Σερσει διωχνοντας απο κοντα της ολους συγγενεις και φιλους και συνεργατες και δινοντας ισχυ στους Πιστους ουσιαστικα απογυμνωνεται απο καθε δυνατη βοηθεια οταν θα της χρειαστει. Εκανε ενα γιο εντελως αδυναμο, εκανε εχθρους οσους μπορουσε και οταν ερθει η ωρα της κανεις δεν θα μπορεσει να την βοηθησει. Ακομα και οι κοντινοι της βλεποντας την καταστροφικη της μανια θα προτιμησουν να την αφησουν

Η Σέρσεϊ στα βιβλία είναι εντελώς παρανοϊκή. Νομίζει ότι όλοι την καταδιώκουν και συνωμοτούν εναντίον της, ενώ είναι βλάκες και δεν τους κόβει και ότι αυτή είναι διάνοια. Επειδή όλα αυτά τα διαβάζουμε από τη δική της οπτική γωνία και διαβάζουμε τις σκέψεις της, πραγματικά δεν είναι εύκολο να "χωνέψεις" ότι ένας άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο χαζός, ώστε να πιστεύει ότι όοοολοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι. Δύο πράγματα την χαρακτηρίζουν και είναι αυτά που την καταστρέφουν τελικά. Η πελώρια ιδέα που έχει για τον εαυτό της και η μανία "καταδιώξεως". Επίσης, είναι εξαιρετικά στενόμυαλη, δεν βλέπει μακριά. Αλλά πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει με το κόμπλεξ ανωτερότητας που έχει και την καθιστά απρόσεκτη απέναντι στους άλλους, μιας και τους θεωρεί όλους ανίκανους.

Πληροφοριακά, ο Τόμμεν στα βιβλία είναι μια χαρά παιδάκι. Μέχρι το σημείο που έχουμε διαβάσει, δεν τον έχει καταστρέψει ακόμη. Απλώς, ο Τόμμεν είναι οχτώ χρονών και η Σέρσεϊ είναι αντιβασίλισσα, οπότε το παιδί δεν ανακατεύεται στη διακυβέρνηση κι εκείνη κάνει ό, τι θέλει, λόγω της θέσης της. Στη σειρά ο Τόμμεν μοιάζει σαν ανίκανος επειδή τον παρουσίασαν μεγαλύτερο στην ηλικία, αλλά η συμπεριφορά του παρέμεινε αυτή των βιβλίων (αλλιώς δεν θα μπορούσε να προχωρήσει η υπόθεση, άλλωστε, αν αντιδρούσε ο Τόμμεν) όπου ήταν οχτώ χρονών.