[Σπόιλερς] - Επεισόδιο 7ο - The Gift

[SANDOR CLEGANE]

( το έγραψα σε word, για να μην το ξαν χάσω  και θα είναι περίπου κοντά στα «χαμένα» - το πρόβλημα είναι ότι δε θα είμαι αυθόρμητος και θα προσπαθήσω να αντιγράψω τον εαυτό μου )

  Μετά από πολλές κακές κριτικές (από μέρους μου ) ασυνείδητα αποφάσισα να δω την tv σειρά σα να μην διάβασα τα βιβλία  και άφησα τα σχόλια και συγκρίσεις  στο τέλος του επεισοδίου  (βέβαια όταν ξαναβλέπω ταινίες ή ξαναδιαβάζω βιβλία  για μένα είναι σχεδόν σαν «πρώτη φορά» -  στις ταινίες-βιβλία, δυστυχώς, κάνω σύγκριση ) .
  Μου άρεσε αυτό το επεισόδιο,  ωραία εισαγωγή  με Μαύρο Κάστρο  και ωραίος επίλογος  με Σέρσεϊ  στο κελί.  Κάποια με χάλασαν λίγο ή πήγαν να με χαλάσουν :
  σκηνή Ντάνυ στο κρεβάτι (άντε πάλι , το έχουμε κατανοήσει, πάμε παρακάτω  όχι ότι είχε κάτι ιδιαίτερο  [ παιδιά γιατί έχει πολύ ανοιχτά μαλλιά και σκούρα φρύδια ;  έτσι το έχει θέσει ο Μάρτιν ή ο σκηνοθέτης  ή τους έχει  ξεφύγει  - μετά από τόσες σεζόν τώρα το παρατήρησα  κι έλεγα κάτι  δεν … ] ) , 
  σκηνή Σαμ-Γκίλι  ( όχι,  δεν χρειάζεται να το δείξετε …  αλλά ευτυχώς δεν το συνέχισαν )
  σκηνή Ντορν-φυλακές  (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ, ναι το ομολογώ ***,  τώρα τι βλέπουμε κοιτάω αριστερά-δεξιά σίγουρα GOT;*  χωρίς να συγκρίνεται ως προς τα προηγούμενα γυμνά που μέχρι τώρα έχει δείξει  ** )

* αφού όταν δείξει λίγο «ακατάλληλο» στην tv, λέμε « όπα, Γκέιμ οφ θρόνς »

** εδώ έχω ένσταση  με το προηγούμενο του Atropos :  Μπορεί στα βιβλία να γράφει για (ολίγον) γυμνό ή για έρωτα, σεξ , αλλά δεν μένει εκεί  ως περιγραφή  και  πάρα πάρα πολλές παρόμοιες σκηνές  απλώς δεν υπάρχουν,  κάποιες από αυτές μπορεί να υπονοούνται

*** (η παρεμβολή είναι μετά από αναγκαστικό διάλειμμα , με τις σκέψεις μου να «δουλεύουν» )
  … παρότι  η παρουσίαση της … (δε θυμάμαι τα’ όνομα) ως κόρης του Όμπεριν με το αυτό σκηνικό ήταν πολύ εξεζητημένη  [ κι εδώ έρχεται ο «εσωτερικός» αντίλογος ],  μήπως όμως (χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες) ήταν κι ο  ιδανικός τρόπος  ως πραγματική κόρη του Όμπεριν;!!

Γέλασα πολύ (ξανά)  με το τραγούδι και φωνή του Μπρον ( καλή φωνή)  γιατί μου θύμιζε κάουντρι  και λίγο από Λούκι Λουκ  ( « … φτωχός και μόνος καομπόυ … )

Τζέιμι:  πιστεύω ότι έχει μετατραπεί σε έναν απ’ τους πιο αδιάφορους χαρακτήρες    κι εδώ μπαίνει το ερώτημα :  κρατάς τον  «Σταρ»  σου έστω και σε ουδέτερο κι αδιάφορο ρόλο  ή  αφήνεις  τους τηλεθεατές στο περίμενε ;

Στάνις:  η πιο εμβληματική (κατ’ εμέ) φιγούρα στο westeros ( και κόσμο του GoT )  μετά τον Τάιγουιν (μιλάω πάντα για tv  κι εξαίρεση το Νεντ – ίσως αυτός να ήταν άλλου είδους μορφή ) 

Σάνσα:  από μικρή μεγαλωμένη  στα «σαλόνια»  κι όνειρα για  «πρίγκιπα του παραμυθιού», πέρασε φοβερές εμπειρίες  αλλά σωματικά ακέραιη,  παρόλα αυτά  μετά τον  ( και τους ) βιασμό της απ’ τον 3ο σύζυγό της , δεν είδα ( ως ερμηνεία ηθοποιού ) αυτό που θα έπρεπε να δείχνει    κι εδώ μπαίνει πάλι μια ερώτηση:  μήπως η ιστορία είναι τόσο ψεύτικη  που κι οι ίδιοι ηθοποιοί δεν την πιστεύουν  άρα κι ερμηνεύουν σωστά ;

Μέιστερ Αίμον:  (κάποτε είχα κατεβάσει μια εικόνα, σα ζωγραφιά, του Αίμον και Σαμ στο καράβι εν ώρα βροχής  και την είχα screensaver για πολύ καιρό )  φοβερές ομολογουμένως  (φωτογραφικές) εικόνες (άριστα στον σκηνοθέτη κι επιτελείο του)  αλλά …  πολύ λίγο …  Δεν συγκινήθηκα γιατί (θα πω μια απ’ τις νεώτερες  νεοελληνικές λέξεις)  σποϊλαριστεί  και δεν το συγκρίνω αυτό το «λίγο»  με το  «ταξίδι»  που χάσαμε. Ο ηθοποιός  μου ήταν πολύ συμπαθής  (ακόμη ένας λιγότερος  [στον κόσμο του Μάρτιν : «only the strong can survive”  -  ελπίζω όχι ο Στρογκ-τέρας ]  -  δεν κατάλαβα ποτέ: ο Μπάρισταν, γιατί;; )

ΥΓ: για μια ακόμη φορά συγνώμη  για τη μακρυγορία μου