02-06-2015, 12:47 PM
(This post was last modified: 02-06-2015, 12:49 PM by SANDOR CLEGANE.)
2 Και στην αποκορύφωση του επεισοδίου: αγωνία, ένταση, καρδιοχτύπι αλλά και ταυτόχρονα απορίες.
Οι άγριοι ήξεραν εως ένα βαθμό τι θα αντιμετώπιζαν. Πού ήταν οι αμυντικές τους γραμμές; Κι απ’ τη στιγμή που δεν ήξεραν ότι θα έρθει βοήθεια να τους πάρει ή και κάποιοι αποφάσισαν να μη φύγουν θα έπρεπε να ήταν λίγο παραπάνω ασφαλισμένοι. Πώς και τι αμυντικές γραμμές; Μα φυσικά με περιμετρικές οχυρώσεις με φωτιά και ενδιάμεσα στον καταυλισμό πολλές εστίες φωτιάς. Αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση κατά τη στιγμή της επίθεσης.
Στη συνέχεια, παρότι μας έχουν δείξει ήδη τα «ζόμπι» τα οποία ήταν αργά, αυτά έτρεχαν κι επιτίθονταν σαν σεληνιασμένα και ντοπαρισμένα! Θυμάμαι ότι μόνο οι White Walkers μπορούσαν να κινηθούν (το λιγότερο ή περισσότερο ) ως άνθρωποι. Αυτή η αλλαγή δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, μάλλον το αντίθετο. Κι θεαματική βουτιά των «ζόμπι», οκ, σηκώθηκαν, αλλά «λογικά» θα έπρεπε να σηκωθούν με λιγότερα κόκαλα κι όχι να φεύγουν σφαίρα!! Και κατευθείαν μου γεννήθηκε άλλη απορία: πώς μπόρεσαν να επιβιώσουν , έστω και λίγοι, στην κανονική μάχη στη «Γροθιά των πρώτων ανθρώπων» (τότε με τον Μόρμοντ διοικητή) ;
Για τη νεοανάσταση των νεκρών το θεώρησα δεδομένο, αλλά όντως παρουσιάστηκε θεαματικά και η οπτική αντιπαράθεση general White Walker – Jon ήταν συγκλονιστική με πολλές προσδοκίες …
Θεωρώ γενικότερα , τη «μάχη» του Χαρντχομ ως χρονικό μπάλωμα (πολύ ωραίο) για Τζον κι ένα χρυσωμένο χάπι για την πραγματική μάχη που δεν έδειξαν ( «Γροθιά των πρώτων ανθρώπων» ) (πολύ καλό «χάπι» κι αυτό αλλά θεωρώ υπερβολή την ταχύτητα κι ενέργεια των νεκροζώντανων [ τελευταία νομίζω έχουν βγει κάτι ταινίες με ζόμπι «Σπίντι Γκονζάλες» ] )
ΥΓ: δεν περιμένω να συμφωνήσετε όλοι μαζί μου, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου κι επειδή μακρυγόρησα «σπάω» το κέιμενο σε δυο
Οι άγριοι ήξεραν εως ένα βαθμό τι θα αντιμετώπιζαν. Πού ήταν οι αμυντικές τους γραμμές; Κι απ’ τη στιγμή που δεν ήξεραν ότι θα έρθει βοήθεια να τους πάρει ή και κάποιοι αποφάσισαν να μη φύγουν θα έπρεπε να ήταν λίγο παραπάνω ασφαλισμένοι. Πώς και τι αμυντικές γραμμές; Μα φυσικά με περιμετρικές οχυρώσεις με φωτιά και ενδιάμεσα στον καταυλισμό πολλές εστίες φωτιάς. Αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση κατά τη στιγμή της επίθεσης.
Στη συνέχεια, παρότι μας έχουν δείξει ήδη τα «ζόμπι» τα οποία ήταν αργά, αυτά έτρεχαν κι επιτίθονταν σαν σεληνιασμένα και ντοπαρισμένα! Θυμάμαι ότι μόνο οι White Walkers μπορούσαν να κινηθούν (το λιγότερο ή περισσότερο ) ως άνθρωποι. Αυτή η αλλαγή δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, μάλλον το αντίθετο. Κι θεαματική βουτιά των «ζόμπι», οκ, σηκώθηκαν, αλλά «λογικά» θα έπρεπε να σηκωθούν με λιγότερα κόκαλα κι όχι να φεύγουν σφαίρα!! Και κατευθείαν μου γεννήθηκε άλλη απορία: πώς μπόρεσαν να επιβιώσουν , έστω και λίγοι, στην κανονική μάχη στη «Γροθιά των πρώτων ανθρώπων» (τότε με τον Μόρμοντ διοικητή) ;
Για τη νεοανάσταση των νεκρών το θεώρησα δεδομένο, αλλά όντως παρουσιάστηκε θεαματικά και η οπτική αντιπαράθεση general White Walker – Jon ήταν συγκλονιστική με πολλές προσδοκίες …
Θεωρώ γενικότερα , τη «μάχη» του Χαρντχομ ως χρονικό μπάλωμα (πολύ ωραίο) για Τζον κι ένα χρυσωμένο χάπι για την πραγματική μάχη που δεν έδειξαν ( «Γροθιά των πρώτων ανθρώπων» ) (πολύ καλό «χάπι» κι αυτό αλλά θεωρώ υπερβολή την ταχύτητα κι ενέργεια των νεκροζώντανων [ τελευταία νομίζω έχουν βγει κάτι ταινίες με ζόμπι «Σπίντι Γκονζάλες» ] )
ΥΓ: δεν περιμένω να συμφωνήσετε όλοι μαζί μου, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου κι επειδή μακρυγόρησα «σπάω» το κέιμενο σε δυο
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you