Γειά σας, είναι η πρώτη μου φορά που γράφω... καλώς σας βρήκα λοιπόν και καλές συζητήσεις εύχομαι σε όλους.
Να πω την άποψη μου για το 9ο επεισόδιο...ξετρελάθηκα, κυριολεκτικά!
Νομίζω πως τελικά και η σειρά αξίζει τα δικά της ξεχωριστά συγχαρητήρια και για το δέσιμο του σεναρίου και των σκηνών.
Σαν Τύριον fan, okey, προσωπικά νομίζω πως η συνάντηση του με την Ντάνυ πριν ακόμα αυτή εξαφανιστεί με το δράκος της, του δίνει μια καινούρια πίστη, και με τόσα που έχει δει και συναντήσει, αυτό το site τον αφήνει άφωνο. Και πάνω που έχει ξεμείνει από πίστη, βασιλιάδες και φιλοδοξία, με μόνη επιθυμία ένα φλασκί κρασί, ουαου something new.
Well done, λοιπόν στους παραγωγούς για αυτήν την υπέροχη σκηνή με παρόντα τον Τύριον...
Επίσης η σκηνή με το δράκο, που μπαίνει όταν κτυπούν οι Έρπιες, μία ακόμα δημιουργική παρέμβαση - παράβαση των σεναριογράφων της σειράς, που φυσικά δίνει άλλο νόημα στη σχέση των Dargaryen με τους δράκους τους. Κάτι σαν μεταφυσική, αφήστε που η διαφυγή του Drogon (που δεν ήταν αλυσοδεμένος σαν τα αδέλφια του) αποκτά επιπλέον σημασία όταν δούμε αυτή τη σκηνή όπου η ζωή της Dany και των υπολοίπων είναι σε κίνδυνο (τώρα θα μου πείτε μα στα βιβλία είναι αλλιώς...ακριβώς...η διαφυγή του Drogon έχει μία άλλη βαρύτητα εδώ...)
Οι Έρπυες παίζουν το δικό τους παιχνίδι, πιστεύω πως ακόμα και οι σκοτωμοί του πλήθους υπάγονται σε αυτό ως αντίποινα στην εξουσία της Ντάνυ (που ο θάνατος και οι διωγμοί των αδυνάτων είναι το πιο ευαίσθητο της σημείο, είναι σαν να της λένε "Ξεκουμπήσου, γιατί θα τους ξεκάνουμε όλους...και εσένα και αυτούς").
Επίσης Ντάριο και Τζόρα together, μαζί και ο Τύριον (το τρίο καμπαλέρο άπαικτοι)...
Χάρηκα πολύ που κέρδισε και δημόσια ο Τζόρα πια το συγχωροχάρτι του (πολύ σοφό να τον βάζουν οι σεναριογράφοι να σφραγίζει έτσι την πίστη του στη βασίλισσα, ώστε κανείς δεν μπορεί πια να μιλήσει για προδοσία).
Ο Stanis απαράδεκτος...όση φιλοδοξία...τόση φιλοδοξία ακυρώνει κάθε συμπάθεια που μπορεί να έχει το τηλεοπτικό κοινό για αυτόν...
Ο λόγος που έδιωξε τον Σερ Ντάβος, μου ακούστηκε αργότερα σαν μία φτηνή δικαιολογία γιατί γνώριζε πως ίσως ήταν ο μοναδικός που θα προέβαλλε αντιρρήσεις...
Τέλος η Arya, too young, νομίζω πως τελικά αυτή η συνάντηση στο λιμάνι, το γεγονός που έπρεπε να πάει να δει, ήταν το σημερινό, γάτα ο δάσκαλος...και τώρα θα διαπιστώσει και η ίδια και ο δάσκαλος της αν τελικά μπορεί να αφήσει το παρελθόν πίσω της. Το βλέπω για αυτήν και σαν μία πρόκληση, ίσως και σαν ένα μάθημα για το μέλλον (εξαρτάται που θα το πάει), αλλά σίγουρα κάποια συμπεράσματα της για την εξέλιξη της θα βγουν ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η περιπέτεια... Πολύ έξυπνα στημένο (αν ισχύει φυσικά η θεωρία μου), για να διαπιστωθούν οι ειλικρινές της προθέσεις και για να ξεπεράσει και τον εαυτό της ακόμα, που ίσως χρειάζεται να το κάνει για κάποιο πιο σημαντικό reasoning. Συνέχεια αναρωτιέμαι τι ρόλο μπορεί να παίξει; αρνούμαι να δεχθώ πως η Arya θα μείνει ξεκρέμαστη στο Μπράβος δια παντός. Σίγουρα, δεν είναι η ώρα της ακόμα, έχει πολλά να μάθει.
Αγαπημένος Τζον, που πάει αυτό το παιδί με τους άγριους; ανησυχώ όλο και πιο πολύ, αλλά είναι μαχητής ο Τζον (λέτε να φταίει το αίμα; θα δείξει
, είναι ο μοναδικός που έχει αίσθηση του πραγματικού κινδύνου (αυτός και ο Σαμ), άραγε αν ήξεραν και οι υπόλοιποι τι είναι στην άλλη μεριά, θα τον κοιτούσαν έτσι;
Φοβερός και ο Άλιστερ, για μια φορά έδειξε χαρακτήρα (ελπίζω να τον κρατήσει...).
Α, ξέχασα το Ντορν αλλά εκεί okey τίποτα το ουσιώδες, αλλά από οτι φαίνεται ο Jamie πέτυχε τον σκοπό του να επαναφέρει τη Μιρσέλα, του έκατσε και το γαμπρουδάκι (που υποθέτω πάει για επίσημη κατασκοπεία και όλα καλά... για την ώρα τουλάχιστον).
Αν μη τι άλλο ο Jamie μου κάνει ο μοναδικός που ίσως και λόγω της αγάπης του στη Cersei, αντιδράσει στην κυριαρχία του σπουργίτι, αλλά θα δούμε, κρίμα που τελειώνει, σαν χθες μου φαίνεται που άρχισε....
Να πω την άποψη μου για το 9ο επεισόδιο...ξετρελάθηκα, κυριολεκτικά!
Νομίζω πως τελικά και η σειρά αξίζει τα δικά της ξεχωριστά συγχαρητήρια και για το δέσιμο του σεναρίου και των σκηνών.
Σαν Τύριον fan, okey, προσωπικά νομίζω πως η συνάντηση του με την Ντάνυ πριν ακόμα αυτή εξαφανιστεί με το δράκος της, του δίνει μια καινούρια πίστη, και με τόσα που έχει δει και συναντήσει, αυτό το site τον αφήνει άφωνο. Και πάνω που έχει ξεμείνει από πίστη, βασιλιάδες και φιλοδοξία, με μόνη επιθυμία ένα φλασκί κρασί, ουαου something new.
Well done, λοιπόν στους παραγωγούς για αυτήν την υπέροχη σκηνή με παρόντα τον Τύριον...
Επίσης η σκηνή με το δράκο, που μπαίνει όταν κτυπούν οι Έρπιες, μία ακόμα δημιουργική παρέμβαση - παράβαση των σεναριογράφων της σειράς, που φυσικά δίνει άλλο νόημα στη σχέση των Dargaryen με τους δράκους τους. Κάτι σαν μεταφυσική, αφήστε που η διαφυγή του Drogon (που δεν ήταν αλυσοδεμένος σαν τα αδέλφια του) αποκτά επιπλέον σημασία όταν δούμε αυτή τη σκηνή όπου η ζωή της Dany και των υπολοίπων είναι σε κίνδυνο (τώρα θα μου πείτε μα στα βιβλία είναι αλλιώς...ακριβώς...η διαφυγή του Drogon έχει μία άλλη βαρύτητα εδώ...)
Οι Έρπυες παίζουν το δικό τους παιχνίδι, πιστεύω πως ακόμα και οι σκοτωμοί του πλήθους υπάγονται σε αυτό ως αντίποινα στην εξουσία της Ντάνυ (που ο θάνατος και οι διωγμοί των αδυνάτων είναι το πιο ευαίσθητο της σημείο, είναι σαν να της λένε "Ξεκουμπήσου, γιατί θα τους ξεκάνουμε όλους...και εσένα και αυτούς").
Επίσης Ντάριο και Τζόρα together, μαζί και ο Τύριον (το τρίο καμπαλέρο άπαικτοι)...
Χάρηκα πολύ που κέρδισε και δημόσια ο Τζόρα πια το συγχωροχάρτι του (πολύ σοφό να τον βάζουν οι σεναριογράφοι να σφραγίζει έτσι την πίστη του στη βασίλισσα, ώστε κανείς δεν μπορεί πια να μιλήσει για προδοσία).
Ο Stanis απαράδεκτος...όση φιλοδοξία...τόση φιλοδοξία ακυρώνει κάθε συμπάθεια που μπορεί να έχει το τηλεοπτικό κοινό για αυτόν...
Ο λόγος που έδιωξε τον Σερ Ντάβος, μου ακούστηκε αργότερα σαν μία φτηνή δικαιολογία γιατί γνώριζε πως ίσως ήταν ο μοναδικός που θα προέβαλλε αντιρρήσεις...
Τέλος η Arya, too young, νομίζω πως τελικά αυτή η συνάντηση στο λιμάνι, το γεγονός που έπρεπε να πάει να δει, ήταν το σημερινό, γάτα ο δάσκαλος...και τώρα θα διαπιστώσει και η ίδια και ο δάσκαλος της αν τελικά μπορεί να αφήσει το παρελθόν πίσω της. Το βλέπω για αυτήν και σαν μία πρόκληση, ίσως και σαν ένα μάθημα για το μέλλον (εξαρτάται που θα το πάει), αλλά σίγουρα κάποια συμπεράσματα της για την εξέλιξη της θα βγουν ώστε να ολοκληρωθεί αυτή η περιπέτεια... Πολύ έξυπνα στημένο (αν ισχύει φυσικά η θεωρία μου), για να διαπιστωθούν οι ειλικρινές της προθέσεις και για να ξεπεράσει και τον εαυτό της ακόμα, που ίσως χρειάζεται να το κάνει για κάποιο πιο σημαντικό reasoning. Συνέχεια αναρωτιέμαι τι ρόλο μπορεί να παίξει; αρνούμαι να δεχθώ πως η Arya θα μείνει ξεκρέμαστη στο Μπράβος δια παντός. Σίγουρα, δεν είναι η ώρα της ακόμα, έχει πολλά να μάθει.
Αγαπημένος Τζον, που πάει αυτό το παιδί με τους άγριους; ανησυχώ όλο και πιο πολύ, αλλά είναι μαχητής ο Τζον (λέτε να φταίει το αίμα; θα δείξει
, είναι ο μοναδικός που έχει αίσθηση του πραγματικού κινδύνου (αυτός και ο Σαμ), άραγε αν ήξεραν και οι υπόλοιποι τι είναι στην άλλη μεριά, θα τον κοιτούσαν έτσι; Φοβερός και ο Άλιστερ, για μια φορά έδειξε χαρακτήρα (ελπίζω να τον κρατήσει...).
Α, ξέχασα το Ντορν αλλά εκεί okey τίποτα το ουσιώδες, αλλά από οτι φαίνεται ο Jamie πέτυχε τον σκοπό του να επαναφέρει τη Μιρσέλα, του έκατσε και το γαμπρουδάκι (που υποθέτω πάει για επίσημη κατασκοπεία και όλα καλά... για την ώρα τουλάχιστον).
Αν μη τι άλλο ο Jamie μου κάνει ο μοναδικός που ίσως και λόγω της αγάπης του στη Cersei, αντιδράσει στην κυριαρχία του σπουργίτι, αλλά θα δούμε, κρίμα που τελειώνει, σαν χθες μου φαίνεται που άρχισε....