[member=3145]Tormund[/member]
Καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Συμφωνώ απόλυτα με το ότι ξαφνικά ο Στάννις ήταν σαν ερασιτέχνης. Η Ντάνυ στο Γουέστερος ήταν παρατραβηγμένο ως θεωρία. Με τους Ντοθράκι έχει νόημα. Άλλωστε στα βιβλία "πρέπει να πάει πίσω για να πάει μπροστά".
Τώρα γενικά για το επεισόδιο
Τόσα πολλά.....
Ο Στάννις πάλι με κέρδισε, αλλά κάποια σημεία ήταν τσαπατσούλικα.
Η μάχη -ας το πούμε μάχη - ήταν καλή σκηνή.
Η αυτοκτονία της Σελίς μου θύμισε λίγο από Λαίδη Μάκβεθ, η οποία αυτοκτόνησε αφότου εκείνη και ο άντρας δολοφόνησαν αθώους για την εξουσία.
Η Μπριεν είναι από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες οπότε δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Η σκηνή ήταν κάτι σαν θεία δίκη. Ο Ρένλυ, η Σιρήν και όχι μόνο, υπέφεραν για τις πράξεις του.
Το σημείο που με μπέρδεψε ήταν η φυγή της Μελισάντρα...
Έτσι ξαφνικά? Γιατί έπαψε να υποστηρίζει τον Στάννις? Ήταν πολύ απότομο και αναρωτιέμαι εαν άξιζε να απορροφήσει το Χάρντχομ όλο τον προυπολογισμό.... Θα έπρεπε να είχαμε πιο εντυπωσιακή σκηνή μάχης και ήττας.
Από την στιγμή που έφυγε η Μελ, η μοίρα του Στάννις ήταν προκαθορισμένη, θάνατος.
Όσο για το Ντορν, δεν μου έκανε εντύπωση ο θάνατος της Μυρσέλλα. Ο Όμπερυν θα στριφογυρίζει στον τάφο του. Μου κάνει εντύπωση η αντίδραση του Τρύσταν. Έχει αντίδοτο και αυτός? Το πλοίο θα γυρίσει πίσω? Πώς θα αντιδράσουν οι Λάννιστερ στον θάνατο της Μυρσέλλα? Και το πιο σημαντικό-τί θα απογίνει ο Τρίσταν? Θα επιστρέψει στο Ντορν? Θα πάει στο ΚΛ?
https://www.youtube.com/watch?v=xt8lJ3RohL0
Όσο για τον Όλλυ, αν και το περίμενα, ΔΕΝ μπορώ να το χωνέψω. Θα προτιμούσα να του είχε δώσει το τελικό χτύπημα ένας άντρας, ο Θορν ή ο Μαρς, όχι το πιτσιρίκι.
Καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Συμφωνώ απόλυτα με το ότι ξαφνικά ο Στάννις ήταν σαν ερασιτέχνης. Η Ντάνυ στο Γουέστερος ήταν παρατραβηγμένο ως θεωρία. Με τους Ντοθράκι έχει νόημα. Άλλωστε στα βιβλία "πρέπει να πάει πίσω για να πάει μπροστά".
Τώρα γενικά για το επεισόδιο
Τόσα πολλά.....
Ο Στάννις πάλι με κέρδισε, αλλά κάποια σημεία ήταν τσαπατσούλικα.
Η μάχη -ας το πούμε μάχη - ήταν καλή σκηνή.
Η αυτοκτονία της Σελίς μου θύμισε λίγο από Λαίδη Μάκβεθ, η οποία αυτοκτόνησε αφότου εκείνη και ο άντρας δολοφόνησαν αθώους για την εξουσία.
Η Μπριεν είναι από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες οπότε δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Η σκηνή ήταν κάτι σαν θεία δίκη. Ο Ρένλυ, η Σιρήν και όχι μόνο, υπέφεραν για τις πράξεις του.
Το σημείο που με μπέρδεψε ήταν η φυγή της Μελισάντρα...
Έτσι ξαφνικά? Γιατί έπαψε να υποστηρίζει τον Στάννις? Ήταν πολύ απότομο και αναρωτιέμαι εαν άξιζε να απορροφήσει το Χάρντχομ όλο τον προυπολογισμό.... Θα έπρεπε να είχαμε πιο εντυπωσιακή σκηνή μάχης και ήττας.
Από την στιγμή που έφυγε η Μελ, η μοίρα του Στάννις ήταν προκαθορισμένη, θάνατος.
Όσο για το Ντορν, δεν μου έκανε εντύπωση ο θάνατος της Μυρσέλλα. Ο Όμπερυν θα στριφογυρίζει στον τάφο του. Μου κάνει εντύπωση η αντίδραση του Τρύσταν. Έχει αντίδοτο και αυτός? Το πλοίο θα γυρίσει πίσω? Πώς θα αντιδράσουν οι Λάννιστερ στον θάνατο της Μυρσέλλα? Και το πιο σημαντικό-τί θα απογίνει ο Τρίσταν? Θα επιστρέψει στο Ντορν? Θα πάει στο ΚΛ?
https://www.youtube.com/watch?v=xt8lJ3RohL0
Όσο για τον Όλλυ, αν και το περίμενα, ΔΕΝ μπορώ να το χωνέψω. Θα προτιμούσα να του είχε δώσει το τελικό χτύπημα ένας άντρας, ο Θορν ή ο Μαρς, όχι το πιτσιρίκι.
He was sick of it, sick of lords and lies, sick of his father, his sister, sick of the whole bloody business.