12-07-2015, 09:07 PM
(This post was last modified: 12-07-2015, 09:15 PM by SANDOR CLEGANE.)
Καμιά φορά ανατρέχω σε παλαιότερα τόπικ, έτσι έκανα κι εδώ.
Και παίρνοντας αφορμή το :
Αφού ξαναδιάβασα το παραπάνω τότε πρόσεξα ή αλλιώς συνειδητοποίησα ότι το όνομα το βρήκε μόνη της η Νιρν (εκτός αν το "δανείστηκε" από κάπου αλλού) κι είναι αυτό ακριβώς που με εντυπωσιάζει γενικότερα κι ειδικότερα!
Δηλ. πάντα έχω την απορία και θαυμασμό ταυτόχρονα για το πώς και πόσο εύκολα ο κάθε συγγραφέας εφευρίσκει τα διάφορα ονόματα για το-τα έργα του. Μιλάω βέβαια για τα όχι συμβατικά αλλά τα εντελώς φανταστικά.
Βέβαια στον Τόλκιεν-Σιλμαρίλιον* υπάρχει μια τεράστια ποικιλία αλλά είχε κάνει ένα τρικ ώστε παππούς, πατέρας, γιος είχαν παραπλήσια ονόματα και για λόγους διευκόλυνσης γι'αυτόν αλλά και για τους αναγνώστες. Παρόλο αυτά η ποικιλία του ήταν τεράστια και υπήρχαν-υπάρχουν (εφόσον το έργο δεν πεθαίνει - γι' αυτό σου λέω [member=194]nirne[/member] και σε όσους άλλους θέλουν ή αμφιταλαντεύονται, να συνεχίσουν να γράφουν κι ας προσπαθήσουν, χωρίς φόβο , την ολοκλήρωση του συγγραφικού τους έργου) και πάρα πολλά ονόματα ήταν-είναι "θεϊκά" (όπως και για μένα , χωρίς να θέλω να γίνω κουραστικός ή υπερβολικός με το όνομα της mod μας).
Κι όχι μόνο αυτός ο συγγραφέας εννοείται. Για τον Μάρτιν αυτά που ξεχωρίζω είναι με πρώτη σκέψη μου το "Βισσάριον", "Ένταρτ", "Νταϊνέρις", "Λανιστερ" κ.α που μου έρχονται σιγά σιγά στο μυαλό. Σκέφτεται την ιστορία ( ο Μαρτιν -κι ο κάθε Μάρτιν, αλλά ειδικά ο κύριος αυτός σε υπερθετικό βαθμό) , φαντάζεται τα σενάρια, προσπαθεί να τα κολλήσει και να αποφύγει τα κενά και τις αστοχίες κι έχει και να βαφτίσει ως νονός τόσα ... ονόματα... ( Εδώ παίρνεις ένα ζωάκι και δυσκολεύεσαι να βρεις όνομα ή το κατάλληλο όνομα)
Επειδή διαβάζω (ξανά) τα βιβλία του (είμαι λίγο μετά το red wending ) , είναι στο μυαλό μου ακόμα το 2ο βιβλίο με τα καράβια που θα εισέβαλαν στο Kingslanding , τόσα πολλά και διαφορετικά ονόματα!! Θέλω να πω δηλ. έχει που έχει τόσα στο κεφάλι του, έχει και να βρει και όνομα στο κάθε "τούβλο του οικοδομήματός του" !!
Ειλικρινά η απορία κι ο θαυμασμός μου είναι απεριόριστος...
* σχεδόν όλα τα ονόματα που εφηύρε για μένα είναι "θεϊκά"
Λουθιεν Τινούβιελ:
(και το ίδιο του το όνομα ακουστικά, κατ' εμέ, είναι "δυνατό" )
ΥΓ: Μπροστά, γύρω μας είναι ο κόσμος, σε άλλον είναι όμορφος, σε άλλον αδιάφορος, σε άλλον πολύχρωμος, σε άλλον ασπρόμαυρος ... Ευτυχία είναι να μπορείς να συλλάβεις έστω και σε μια στιγμή το "θεϊκό" (ας μην γίνει κλισέ) , κατά την καρδιά σου και να νιώσεις την ομορφιά του...
Και παίρνοντας αφορμή το :
Quote:Το όνομα Nirne (Νίρνε) ήταν το όνομα μιας ηρωίδας ενός μυθιστορήματος φαντασίας που κάποτε είχα ξεκινήσει να γράφω.(μπορώ να ξαναπώ ότι μου αρέσει υπερβολικά; οκ, δεν έχει νόημα η παρένθεση και συνεχίζω σα να μην υπήρχε γιατί η συνέχεια των ειρμών των σκέψεών μου ξεκινά από δω.
Αφού ξαναδιάβασα το παραπάνω τότε πρόσεξα ή αλλιώς συνειδητοποίησα ότι το όνομα το βρήκε μόνη της η Νιρν (εκτός αν το "δανείστηκε" από κάπου αλλού) κι είναι αυτό ακριβώς που με εντυπωσιάζει γενικότερα κι ειδικότερα!
Δηλ. πάντα έχω την απορία και θαυμασμό ταυτόχρονα για το πώς και πόσο εύκολα ο κάθε συγγραφέας εφευρίσκει τα διάφορα ονόματα για το-τα έργα του. Μιλάω βέβαια για τα όχι συμβατικά αλλά τα εντελώς φανταστικά.
Βέβαια στον Τόλκιεν-Σιλμαρίλιον* υπάρχει μια τεράστια ποικιλία αλλά είχε κάνει ένα τρικ ώστε παππούς, πατέρας, γιος είχαν παραπλήσια ονόματα και για λόγους διευκόλυνσης γι'αυτόν αλλά και για τους αναγνώστες. Παρόλο αυτά η ποικιλία του ήταν τεράστια και υπήρχαν-υπάρχουν (εφόσον το έργο δεν πεθαίνει - γι' αυτό σου λέω [member=194]nirne[/member] και σε όσους άλλους θέλουν ή αμφιταλαντεύονται, να συνεχίσουν να γράφουν κι ας προσπαθήσουν, χωρίς φόβο , την ολοκλήρωση του συγγραφικού τους έργου) και πάρα πολλά ονόματα ήταν-είναι "θεϊκά" (όπως και για μένα , χωρίς να θέλω να γίνω κουραστικός ή υπερβολικός με το όνομα της mod μας).
Κι όχι μόνο αυτός ο συγγραφέας εννοείται. Για τον Μάρτιν αυτά που ξεχωρίζω είναι με πρώτη σκέψη μου το "Βισσάριον", "Ένταρτ", "Νταϊνέρις", "Λανιστερ" κ.α που μου έρχονται σιγά σιγά στο μυαλό. Σκέφτεται την ιστορία ( ο Μαρτιν -κι ο κάθε Μάρτιν, αλλά ειδικά ο κύριος αυτός σε υπερθετικό βαθμό) , φαντάζεται τα σενάρια, προσπαθεί να τα κολλήσει και να αποφύγει τα κενά και τις αστοχίες κι έχει και να βαφτίσει ως νονός τόσα ... ονόματα... ( Εδώ παίρνεις ένα ζωάκι και δυσκολεύεσαι να βρεις όνομα ή το κατάλληλο όνομα)
Επειδή διαβάζω (ξανά) τα βιβλία του (είμαι λίγο μετά το red wending ) , είναι στο μυαλό μου ακόμα το 2ο βιβλίο με τα καράβια που θα εισέβαλαν στο Kingslanding , τόσα πολλά και διαφορετικά ονόματα!! Θέλω να πω δηλ. έχει που έχει τόσα στο κεφάλι του, έχει και να βρει και όνομα στο κάθε "τούβλο του οικοδομήματός του" !!
Ειλικρινά η απορία κι ο θαυμασμός μου είναι απεριόριστος...
* σχεδόν όλα τα ονόματα που εφηύρε για μένα είναι "θεϊκά"
Λουθιεν Τινούβιελ:
(και το ίδιο του το όνομα ακουστικά, κατ' εμέ, είναι "δυνατό" )
ΥΓ: Μπροστά, γύρω μας είναι ο κόσμος, σε άλλον είναι όμορφος, σε άλλον αδιάφορος, σε άλλον πολύχρωμος, σε άλλον ασπρόμαυρος ... Ευτυχία είναι να μπορείς να συλλάβεις έστω και σε μια στιγμή το "θεϊκό" (ας μην γίνει κλισέ) , κατά την καρδιά σου και να νιώσεις την ομορφιά του...
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you