Πόσο εύκολα εκθρονίζεις έναν Τρελό Βασιλιά;

[nirne]

Αν και δεν μπόρεσα να το σκεφτώ καλά το θέμα, ούτε να ψάξω στο World για να ξανατσεκάρω όλη την ιστορία των βασιλέων του Γουέστερος, θα πω πώς το σκέφτομαι από τα όσα γνωρίζω έτσι πρόχειρα.

Θεωρώ ότι εκθρόνιση γίνεται κατά κύριο λόγο με επανάσταση. Οι κοντινοί του βασιλιά (Μικρό Συμβούλιο) είναι στην πραγματικότητα οι ευνοούμενοι του βασιλιά, δηλαδή αυτοί που έχουν να χάσουν τα περισσότερα στην περίπτωση της εκθρόνισής του. Οπότε θεωρώ ότι είναι λιγότερο πιθανό να εκθρονιστεί κάποιος από το Μικρό του Συμβούλιο (όχι αδύνατον, αλλά υπάρχουν λιγότερες πιθανότητες). Μια επανάσταση όμως από δυσαρεστημένους άρχοντες είναι πιο πιθανή, όπως και έχουμε στην περίπτωση της εκθρόνισης των Ταργκάρυεν.
Ο λαός, από την άλλη, οι απλοί χωρικοί δηλαδή εκείνες τις εποχές σε μια φεουδαρχική κοινωνία θεωρώ ότι δεν ήταν εύκολο να ξεσηκωθούν σύσσωμοι ενάντια στον βασιλιά κι άλλωστε, η κάθε περιοχή είχε τον άρχοντά της, οπότε οι χωρικοί θα έρχονταν πρώτα αντιμέτωποι με τους ιππότες εκείνου. Δύσκολα τα πράγματα, λοιπόν. Επίσης, θεωρώ ότι οι απλοί άνθρωποι καταπιέζονταν κυρίως από τους άρχοντες στους οποίους ήταν υποτελείς κι όχι από το βασιλιά που γι' αυτούς ήταν κάτι μακρινό και σχεδόν δεν τους αφορούσε. Οπότε, αν ξεσηκώνονταν, θα το έκαναν για να απαλλαγούν από το ζυγό του άρχοντά τους. Αν ξεσηκώνονταν, που δεν νομίζω ότι θα το έκαναν εύκολα.

Δεν θυμάμαι εκθρόνιση βασιλιά στα βιβλία για να είμαι ειλικρινής, πέρα από του Αίρυς. Μπορεί να υπήρξε, αλλά δεν τη θυμάμαι καθόλου.

Ο βασιλιάς όντως ήταν παντοδύναμος. Και γι' αυτό ήθελε τρομερή προσοχή και σοφία για να συνωμοτήσεις με επιτυχία εναντίον του. Συνήθως, όπως είπα και πιο πάνω, όταν ήσουν κοντά του, αυτό σήμαινε ότι ήσουν ένας από τους ευνοούμενούς του, οπότε θα είχες πολλά να χάσεις από την εκθρόνισή του. Ο άλλος τρόπος, αν έχανες την εύνοιά του, ήταν να τον σκοτώσεις. Αυτό συνέβη κάποιες φορές, φυσικά. Αλλά συνήθως συνέβαινε από αυτούς που ήταν οι επόμενοι στη διαδοχή, οπότε είχαν συμφέρον από το θάνατο και την εκθρόνισή του.

Πάντως, το κίνητρο για να σκοτώσουν ένα βασιλιά, συνήθως δεν ήταν το αν ήταν κακός ή τρελός, αλλά το συμφέρον που είχαν κάποιοι από το θάνατό του. Είδαμε αρκετούς βασιλιάδες κάκιστους και μουρλούς που δεν τους πείραξε κανείς και πέθαναν από άλλα αίτια.

- Εαν ο Βασιλιάς δεν παραιτείται, μόνο ο θάνατος του αφαιρεί το Στέμμα;

Ναι. Ή ο θάνατος ή η επανάσταση που φυσικά θα επιφέρει και το θάνατό του.

- Θα μπορούσε το Μικρό Συμβούλιο να εισηγηθεί καθαίρεση; Είναι ο λόγος των Συμβούλων πάνω από τον απόλυτο λόγο/νόμο/διαταγή του Βασιλιά; Μπορεί το Μικρό Συμβούλιο μόνο του να αφαιρέσει στέμμα από τον πατέρα και να το δώσει στον γιο πχ;

Νομικά, ούτε για πλάκα, πιστεύω. Είναι το "υπουργικό συμβούλιο" του βασιλιά και είναι υποχρεωμένο να υπακούει στις εντολές του. Μόνο να συνωμοτήσει για καθαίρεση θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου.

- Η θέση της Βασιλικής Φρουράς ποια είναι; Εαν υπακούουν τυφλά και απόλυτα τον Βασιλιά, τότε με μία διαταγή του, θα τσουλούσαν όλα τα κεφάλια των αντιφρονούντων επιτόπου.

Η Βασιλική Φρουρά είναι τα ορκισμένα σπαθιά και οι ορκισμένες ασπίδες του βασιλιά. Το πρωταρχικό και μοναδικό τους σχεδόν καθήκον είναι να προστατεύουν το βασιλιά και την οικογένειά του με τη ζωή τους. Οποιαδήποτε άλλη πράξη εναντιώνεται σ' αυτό, τους κάνει επίορκους. Τώρα αν κάποιοι το κάνουν, πάλι θα είναι στα πλαίσια κάποιας συνωμοσίας.

Εκτός αν... τον "καθάριζαν" με μυστικές διαδικασίες. Πχ. με έναν Απρόσωπο Δολοφόνο (καλά το παιζω το αγγλικο -> ελληνικο ;; ). Ξέρουν οι ΑΔ. Δεν αφήνουν ίχνη. Και κλάααααμα το βασίλειο. Not.

Νομίζω ότι το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ ο τρόπος που θα σκοτωνόταν ένας βασιλιάς. Αν ήταν δηλαδή με μαχαίρι, δηλητήριο, πνιγμό ή Απρόσωπο. Το πρόβλημα πάντα ήταν η πιθανότητα αποκάλυψη της συνωμοσίας και η επικινδυνότητα που είχε αυτή. Κι αν βέβαια άξιζε τον κόπο η ενθρόνιση κάποιου άλλου.

- Πόσο εμ... νόμιμη να το πω θα ήτανε μια πράξη καθαίρεσης; Έχουμε στον κόσμο του ASoIaF άλλο παράδειγμα Βασιλιά να καθαιρείται;

Όπως είπα και πιο πάνω δεν θυμάμαι άλλη καθαίρεση, μόνο φόνους βασιλιάδων. Νόμιμη πάντως δεν ήταν ποτέ, πιστεύω, η καθαίρεση. Ο βασιλιάς είναι ισόβιος σύμφωνα με τον νόμο. Τώρα να υπήρχαν παραθυράκια, δεν νομίζω, αλλά αν ξέρει κανείς καλύτερα, ας μας δώσει την πληροφορία.

Ένας σχετικά νόμιμος τρόπος είναι το Μεγάλο Συμβούλιο, το οποίο όμως συγκαλούνταν σε περιπτώσεις αμφιλεγόμενης διαδοχής. Όταν για παράδειγμα, μετά από το θάνατο ενός βασιλιά,  δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος έπρεπε να τον διαδεχτεί. Τότε, συγκαλούνταν αυτό και αποφάσιζε. Ίσως λοιπόν, ένα Μεγάλο Συμβούλιο να μπορούσε να εκθρονίσει ένα βασιλιά. Αλλά δεν ξέρω αν έχουμε παρόμοια περίπτωση στην ιστορία του Μάρτιν. Ούτε αν ο νόμος προέβλεπε κάτι τέτοιο.