Πόσο εύκολα εκθρονίζεις έναν Τρελό Βασιλιά;

[nirne]

Μόνο μια Επανάσταση θα είχε αποτέλεσμα, όπως λέτε. Μπορεί και να εκανε τελικα Επανασταση ο Ραιγκαρ, Ταργκαρυεν Επανασταση, αλά Μπλακφάιερ.

Επισης... αντε και γινοτανε Μεγαλο Συμβουλιο. Εαν έχαναν οι ραιγκαριανοι, αν ητανε μειοψηφια; Θα τους εκτελουσε τελικα ο Αιρυς, δημοσιο μπαρμπεκιου, κομπλε με γλεντια, νταουλια, ποπ κορν και μαλλί της γριάς. Και η εξουσια πάλι στα χέρια του Θεοτρελου. Και μετά... τι; Βασιλιάς Βισερυς; Εκει να δειτε γελια. Και εννοειται Τζον δεν θα ειχαμε, μπορει ουτε και Ντενερυς. Εαν δε το Συμβουλιο τολμαγε να το καλεσει ο Ραιγκαρ στο Χαρρενχαλ και έχανε, τότε ουτε ο Αιγκον θα προλαβαινε να γεννηθει. Γενικα καλώς πιστευω υποχωρησε στο Χαρρενχαλ ο Ραιγκαρ, διοτι η γραμμή διαδοχής ήτανε πάαααρα πολυ ευθραυστη. Κεφάλια δράκων γιοκ.

Προσωπική μου άποψη, ο Ραίγκαρ δεν είχε σκοπό να προκαλέσει επανάσταση για να ρίξει τον πατέρα του. Και στο Χάρρενχαλ δεν ξέρουμε ποιος ήταν από πίσω (οι φήμες ήταν απλά φήμες και μας δείχνουν ότι κάτι πήγε να γίνει εκεί, αλλά όχι το ποιος θα το έκανε).
Όπως μας πληροφορεί ο Τζέιμι, ο Ραίγκαρ του είχε πει ξεκάθαρα αυτό:

"'Οταν τελειώσει η μάχη, σκοπεύω να συγκαλέσω συμβούλιο. Θα γίνουν αλλαγές. Ήθελα να το κάνω εδώ και καιρό, αλλά ... δεν έχει νόημα να μιλάμε για δρόμους που δεν πήραμε. Θα μιλήσουμε όταν επιστρέψω."

Άρα αν είχε σκοπό να κάνει κάτι ο Ραίγκαρ, αυτό ήταν να συγκαλέσει Μεγάλο Συμβούλιο.

Τι σημαίνει τώρα αυτό.
Δεν έχει σχέση με την διαιρεμένη αυλή τους. Το Μεγάλο Συμβούλιο αποτελείται από τους μεγάλους άρχοντες των Επτά Βασιλείων. Οπότε θα πρέπει να σκεφτούμε τι θα ήθελε κάθε άρχοντας. Ναι, στην επανάσταση που ακολούθησε, υπήρχαν δύο σχεδόν ισοδύναμοι στρατοί. Ο ένας ήταν υπέρ των Ταργκάρυεν ο άλλος εναντίνον τους. Απ' ό, τι διαβάζουμε μέσα στο κείμενο, οι περισσότεροι άρχοντες είχαν συνασπιστεί με τους Ταργκ λόγω του Ραίγκαρ. Οι επαναστάτες στην ουσία ήταν ενάντια στον Αίρυς  μιας και η επανάσταση δεν ξέσπασε όταν ο Πρίγκιπας έκλεψε τη Λυάννα, αλλά όταν ο Αίρυς ζήτησε τα κεφάλια κάποιων αρχόντων. Θέλω να πω ότι τους άρχοντες τους αφορούσε η θέση τους, τα προνόμιά τους, τα συμφέροντά τους και η ειρήνη του βασιλείου. Και ο Αίρυς πλέον ήταν επικίνδυνος για όλα αυτά. Οπότε ήταν λογικό να στραφούν εναντίον του ελπίζοντας ότι με την επανάσταση θα τον ξεφορτωθούν.

Πριν από την επανάσταση λοιπόν, πριν από το κλέψιμο της Λυάννα, πριν από οτιδήποτε, οι περισσότεροι άρχοντες απλά θα ήθελαν να ξεφορτωθούν τον τρελό βασιλιά και να βάλουν στη θέση του έναν πιο λογικό. Από τους Ταργκάρυεν πάντα, γιατί αυτοί ήταν τότε οι νόμιμοι διάδοχοι στη συνείδηση όλων. Άρα θεωρώ ότι σε ένα Μεγάλο Συμβούλιο σ' εκείνη τη φάση, ο Ραίγκαρ δεν θα αντιμετώπιζε πρόβλημα για να προκριθεί ο ίδιος ως βασιλιάς. Το πρόβλημα ήταν ότι το Μεγάλο Συμβούλιο δεν συγκλήθηκε ποτέ και όσα ακολούθησαν, βγήκαν εκτός ελέγχου λόγω του Αίρυς.

Επομένως, η μόνη λύση πλέον για να καθαιρεθεί ο Αίρυς ήταν η επανάσταση και έτσι την έκαναν.

edit: Να συμπληρώσω και κάτι ακόμη που νομίζω πως πρέπει να ειπωθεί μιας και το ανέφερε η arwyn. Ναι, πιστεύω ότι σε περίπτωση που το Μεγάλο Συμβούλιο αποφάσιζε κατά της καθαίρεσης του Αίρυς και υπέρ της παραμονής του στον θρόνο, τότε ο Ραίγκαρ θα είχε πελώριο θέμα. Πρώτον, σίγουρα θα έχανε τον τίτλο του διαδόχου και, δεύτερον, μάλλον και το κεφάλι του. Ωστόσο, θεωρώ ότι πριν συγκαλέσει το Συμβούλιο θα έπρεπε να είχε τσεκάρει την "ατμόσφαιρα", δηλαδή τις διαθέσεις και προθέσεις των αρχόντων ώστε να είναι σίγουρος ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα απέβαινε σε καταστροφή όλων, τόσο του ιδίου όσο και των αρχόντων που θα είχαν ψηφίσει υπέρ της καθαίρεσης του Αίρυς.