Πόσο εύκολα εκθρονίζεις έναν Τρελό Βασιλιά;

[arwyn]

Αυτός που θα υποκινούσε καθαίρεση/επανάσταση, θα έπαιζε το κεφάλι του κορώνα γράμματα. Η θέση του Ραίγκαρ ήτανε απελπιστικά δύσκολη.

- Ήτανε ο μόνος Διαδοχος. Ο Βισέρυς επι Χαρρενχαλ ήτανε παιδάκι και ο γιος Αιγκον γεννήθηκε αργότερα.

- Ο Αιρυς τον είχε στη μπούκα. Τον παρακολουθούσε και δεν τον εμπιστευονταν. Μια λάθος κινηση και θα τον αποκλήρωνε.

- Οι Αρχοντες υπόκεινται στον Βασιλιά, όχι στον Πριγκηπα. Άρνηση υπακοής στον Βασιλιά ίσον προδοσία.

- Με τις τρέλες του ο Αιρυς στέρησε στον Ραίγκαρ ίσως τον πολυτιμότερο σύμμαχο: τον Ταϊγουην Λάννιστερ. Λίγο ο μη γάμος με την Σέρσεϊ, λίγο ο Τζέιμι στη Βασιλική Φρουρά, ο Τάιγουην είχε απογοητευτεί/θυμώσει και με το δίκιο του. Δυστυχως δεν ξέρουμε τι σχέση ειχανε πραγματικά Τάιγουην και Ραιγκαρ. Το WoIaF λέει ότι επί Duskendale, ο Τάιγουην θεωρούσε τον Ραίγκαρ καλύτερο ως βασιλιά. Αλλά μετά;...

Για να πετυχεις επικινδυνους, πολυπλοκους σκοπους και χειρισμούς, πρεπει να εισαι πανέξυπνος γάτος. Λίγη παραπάνω αλαζονία, λίγη υπερβολικη αυτοπεποίθηση, λίγος τυχοδιωκτισμός και μπορει να την πατησεις. Χοντρά. Ο Ραιγκαρ ήτανε τέτοιος γάτος; Πολλοί φαν τον θεωρούν δειλό και μετά ανευθυνο. Δειλό γιατί δεν πήρε την κατάσταση στα χέρια του να "καθαρίσει" τον Αιρυς νωρίτερα, ανευθυνο γιατι πήρε τη Λυαννα μετα και μην τον ειδατε τον Παναή για κανά χρόνο. Για το πρώτο έχω να πω ότι δεν βλέπω πότε θα ήτανε ασφαλής στιγμή να κινηθει ο Ραιγκαρ εναντίον του Αιρυς. Ο κλοιός παρακολουθησης ητανε σφιχτος και ο κινδυνος αποκληρωσης ορατός. Οσο για τη Λυάννα, εκτός θέματος, δεν θα το συζητήσω εδώ.