Επαναλαμβάνω: Στο πρώτο Ντανκ και Εγκ τρεις Βασιλικοί Φρουροί πολέμησαν σε Δίκη των Επτά υπέρ του εγγονού του βασιλιά, του γιου όχι του διαδόχου, αλλά του αδερφού του διαδόχου.
Επρόκειτο κι εκεί για Δίκη με Μονομαχία και η ζωή του Αίριον ούτε εκεί κινδύνευε καθόλου. Δεν έχει σημασία λοιπόν αν η ζωή της Σέρσεϊ κινδύνευε. Ήταν υποχρεωμένος να την υπερασπιστεί αν του δινόταν η διαταγή. Δεν το πάω εγώ στους όρκους, έχουμε παραδείγματα μέσα από τα βιβλία. Ο Λόρας είναι Βασιλικός Φρουρός και ξέρουμε ότι οι Βασιλικοί Φρουροί όταν διατάσσονται από το βασιλιά ή την βασιλική οικογένεια, κάνουν αυτό που τους λένε. Κανείς από τη βασιλική οικογένεια δεν θα διέτασσε τον Λόρας να υπερασπιστεί τον Τύριον που κατηγορούνταν για τον φόνο του βασιλιά. Επιπλέον, γνωρίζουμε μία τουλάχιστον (μπορεί να υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται στο μυαλό) περίπτωση όπου Βασιλικοί Φρουροί υπερασπίστηκαν σε δίκη με μονομαχία έναν συγγενή της βασιλικής οικογένειας που ήταν και μεγάλο κάθαρμα και έκανε μεγάλη αδικία, τον Αίριον Ταργκάρυεν. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου τους συγκεκριμένους Βασιλικούς Φρουρούς, εφόσον ήταν σπουδαίοι ιππότες (ήταν, αν δεν κάνω λάθος), θα έπρεπε να τους δούμε να παρακούν τη διαταγή του γιου του βασιλιά και να συνασπίζονται με τον Ντανκ που είχε το δίκιο με το μέρος του. Ο Μάρτιν όμως άλλα μας λέει.
Δεν μιλάμε λοιπόν με βάση του τι θα θέλαμε να κάνει ένας χαρακτήρας αλλά με το τι θα έκανε, σύμφωνα με όσα ξέρουμε από τα βιβλία.
Επρόκειτο κι εκεί για Δίκη με Μονομαχία και η ζωή του Αίριον ούτε εκεί κινδύνευε καθόλου. Δεν έχει σημασία λοιπόν αν η ζωή της Σέρσεϊ κινδύνευε. Ήταν υποχρεωμένος να την υπερασπιστεί αν του δινόταν η διαταγή. Δεν το πάω εγώ στους όρκους, έχουμε παραδείγματα μέσα από τα βιβλία. Ο Λόρας είναι Βασιλικός Φρουρός και ξέρουμε ότι οι Βασιλικοί Φρουροί όταν διατάσσονται από το βασιλιά ή την βασιλική οικογένεια, κάνουν αυτό που τους λένε. Κανείς από τη βασιλική οικογένεια δεν θα διέτασσε τον Λόρας να υπερασπιστεί τον Τύριον που κατηγορούνταν για τον φόνο του βασιλιά. Επιπλέον, γνωρίζουμε μία τουλάχιστον (μπορεί να υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μου έρχονται στο μυαλό) περίπτωση όπου Βασιλικοί Φρουροί υπερασπίστηκαν σε δίκη με μονομαχία έναν συγγενή της βασιλικής οικογένειας που ήταν και μεγάλο κάθαρμα και έκανε μεγάλη αδικία, τον Αίριον Ταργκάρυεν. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου τους συγκεκριμένους Βασιλικούς Φρουρούς, εφόσον ήταν σπουδαίοι ιππότες (ήταν, αν δεν κάνω λάθος), θα έπρεπε να τους δούμε να παρακούν τη διαταγή του γιου του βασιλιά και να συνασπίζονται με τον Ντανκ που είχε το δίκιο με το μέρος του. Ο Μάρτιν όμως άλλα μας λέει.
Δεν μιλάμε λοιπόν με βάση του τι θα θέλαμε να κάνει ένας χαρακτήρας αλλά με το τι θα έκανε, σύμφωνα με όσα ξέρουμε από τα βιβλία.