[member=2820]odykal[/member]
Να εξηγήσω για να μην παρερμηνευθώ, “πρέπει” δεν υφίσταται, ο καθένας μας κρίνει-συγκρίνει λογικό…
Για να οριοθετήσουμε τη συζήτηση επί της αρχικής της βάσης για την αρχή αυτού του διαλόγου βάλαμε μέσα την παράμετρο “αδικία” και την παράμετρο “ουσία”.
Τι συνιστά αδικία ουσίας για έναν χαρακτήρα του βιβλίου όταν πια απεικονίζεται στην τηλεοπτική σειρά;
Το ότι είναι μια σειρά με 12 ώρες μόνο προβολής στην καλύτερη, το χρόνο, κάνει αυτονόητο από μόνο του το γεγονός πως πολλά-πολλά κομμάτια θα μείνουν απ’ έξω, άλλοι χαρακτήρες θα κοπούν, άλλοι δεν θα φωτιστούν καθόλου. Δεν μπορεί να υπάρχει πιστή αναπαράσταση ανάμεσα σε βιβλία και σειρά. Άρα εκ των πραγμάτων αδικεί και κόβει, αλλά αυτό είναι, και ο Μάρτιν συμφώνησε σε αυτό και συνεργάστηκε. Ξέρει εκ των προτέρων ότι αυτό που θα δούμε στην τηλεόραση, δεν θα είναι ποτέ αυτό που θα διαβάσουμε στα βιβλία.
Άρα το ταξίδι θα είναι διαφορετικό τελείως και ήδη κατά τη δική μου άποψη με τόσο υλικό και διαλόγους και χαρακτήρες έχουν κάνει φοβερή δουλειά. Ας μην τα βλέπουμε όλα ανάποδα, θα μπορούσαν να έχουν φοβερές απώλειες.
Άρα αν θέλουμε να την κρίνουμε για αυτό που είναι, για μία τηλεοπτική σειρά, δεν μπορούμε να τα βάζουμε μαζί της για κάθε λεπτομέρεια που δεν αποδίδεται με ακρίβεια- ναι, φυσικά αν κάποιος θέλει, μπορεί να το κάνει, αλλά τότε απλώς και μόνο δεν θα σταματήσει ποτέ να βρίσκει ελαττώματα και να διαπιστώνει διαφορετικά ταξίδια. Ποτέ!
Για αυτό καταλήγουμε στη λογική της ουσίας. Η αλλαγή της σειράς διαφοροποιεί τον ήρωα σε θέματα ουσίας: αρχών, προθέσεων, επιδιώξεων;
Γιατί εκεί είναι η ουσία, αυτό είναι το ζουμί. Στο τέλος όλα εκεί θα μετρηθούν.
Όλα τα υπόλοιπα και παραγωγοί και συγγραφέας γνωρίζουν πως κατά ανάγκη θα περιοριστούν.
Αλλά δεν μπορούμε να λέμε και πως ο Μάρτιν είναι αμέτοχος ή δεν συμφώνησε σε αυτό, συμφώνησε. Άρα το όλο "στοίχημα" εδώ είναι η διατήρηση της ουσίας, είναι το μοναδικό που και αυτός και οι παραγωγοί μπορούν να κάνουν δεδομένου του πλαισίου της σειράς.
Στο παράδειγμα του Στάννις αν στα βιβλία το κάνει από λαθεμένη πίστη πως θυσιάζοντας το παιδί του θα μπορέσει να σώσει εκαντοντάδες χιλιάδες, και τον παραποίησαν τόσο πολύ στη σειρά, θα είμαι η πρώτη που θα τους κράξω.
Ωστόσο στέκω ακόμα πολύ επιφυλακτική γιατί μέσα μου δεν μπορώ να πιστέψω πως θα βγουν τόσο εκτός πλαισίου. Περιμένω ένα σενάριο όπου θα βρεθεί σε πολύ μειονεκτική θέση ίσως απομονωμένος κάπου με λίγο στράτευμα και σε επικοινωνία με τη Μελ, τρόπο τινά, μπορεί να μην είναι έτσι αλλά αντιλαμβάνεσαι το πλαίσιο που το λέω, θα της πει να το κάνει για να κερδίσει τα μεταφυσικά καλούδια και να χτυπήσει τους Bolton.
Στο τελευταίο που παρέθεσα πράγματι ο κοινός προορισμός θα έχει επιτευχθεί και απλώς θα έχουν παραληφθεί, ποια; τα πισωγυρίσματα...
Δεν μπορώ να ξέρω για το σχόλιο του Μάρτιν με ποια έννοια το εννοεί….
εφόσον και έχει κάνει και το σχόλιο: “Πόσα παιδιά είχε η Σκάρλετ στο βιβλίο και πόσα είχε στην ταινία;”
και επομένως με αυτό μας λέει να μην αναμένουμε διαφορές ουσίας (που αν ήθελε θα μπορούσε να είχε αποφύγει το σχόλιο πχ. με ένα πιο διπλωματικό τρόπο του τύπου “δεν μπορώ να σας πω τίποτα, σίγουρα θα δείτε διαφορές, και θα τα πούμε μετά”), ξέρεις ή το ένα ισχύει ή το άλλο εκτός και αν ο ίδιος βλέπει το Στάνις και τον αγώνα του που δίνει ως δίκαιο με όλα τα μέσα που μπορεί να υπάρχουν σε αυτό τον αγώνα> δηλαδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και αν πρόκειται περί αυτού και εγώ θα συγκλίνω με τους D&D.
Nα σου πω την αλήθεια αυτή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα άποψη, που δεν την είχα λάβει υπόψη μου, πως δηλαδή οι παραγωγοί μπορεί να διαβάζουν και αυτοί διαφορετικά πράγματα και να έχουν άλλη αντίληψη. Αλλά όπως λες δεν αποκλείεται. Ωστόσο ας μην ξεχνάμε πως εκείνοι έχουν την πληροφόρηση εκ των έσω όχι εμείς...
Ας το δούμε αλλιώς αν ισχύει το σενάριο με το Στάνις όπως το παρέθεσες εσύ με τη Σήριν και τους άλλους, δικαιώνεται ο Μάρτιν, αν ισχύει τρόπο τινά όπως παρέθεσα εγώ δικαιώνονται οι παραγωγοί.
Θεωρώ το παράδειγμα του Στάνις πολύ δυνατό, γιατί εκεί όντως έχουμε μία ουσιώδης διαφορά που σπάει κόκκαλα και πιθανώς και θα δώσει το στίγμα πως αντιμετωπίζουν το έργο οι παραγωγοί.
Να εξηγήσω για να μην παρερμηνευθώ, “πρέπει” δεν υφίσταται, ο καθένας μας κρίνει-συγκρίνει λογικό…
Για να οριοθετήσουμε τη συζήτηση επί της αρχικής της βάσης για την αρχή αυτού του διαλόγου βάλαμε μέσα την παράμετρο “αδικία” και την παράμετρο “ουσία”.
Τι συνιστά αδικία ουσίας για έναν χαρακτήρα του βιβλίου όταν πια απεικονίζεται στην τηλεοπτική σειρά;
Το ότι είναι μια σειρά με 12 ώρες μόνο προβολής στην καλύτερη, το χρόνο, κάνει αυτονόητο από μόνο του το γεγονός πως πολλά-πολλά κομμάτια θα μείνουν απ’ έξω, άλλοι χαρακτήρες θα κοπούν, άλλοι δεν θα φωτιστούν καθόλου. Δεν μπορεί να υπάρχει πιστή αναπαράσταση ανάμεσα σε βιβλία και σειρά. Άρα εκ των πραγμάτων αδικεί και κόβει, αλλά αυτό είναι, και ο Μάρτιν συμφώνησε σε αυτό και συνεργάστηκε. Ξέρει εκ των προτέρων ότι αυτό που θα δούμε στην τηλεόραση, δεν θα είναι ποτέ αυτό που θα διαβάσουμε στα βιβλία.
Άρα το ταξίδι θα είναι διαφορετικό τελείως και ήδη κατά τη δική μου άποψη με τόσο υλικό και διαλόγους και χαρακτήρες έχουν κάνει φοβερή δουλειά. Ας μην τα βλέπουμε όλα ανάποδα, θα μπορούσαν να έχουν φοβερές απώλειες.
Άρα αν θέλουμε να την κρίνουμε για αυτό που είναι, για μία τηλεοπτική σειρά, δεν μπορούμε να τα βάζουμε μαζί της για κάθε λεπτομέρεια που δεν αποδίδεται με ακρίβεια- ναι, φυσικά αν κάποιος θέλει, μπορεί να το κάνει, αλλά τότε απλώς και μόνο δεν θα σταματήσει ποτέ να βρίσκει ελαττώματα και να διαπιστώνει διαφορετικά ταξίδια. Ποτέ!
Για αυτό καταλήγουμε στη λογική της ουσίας. Η αλλαγή της σειράς διαφοροποιεί τον ήρωα σε θέματα ουσίας: αρχών, προθέσεων, επιδιώξεων;
Γιατί εκεί είναι η ουσία, αυτό είναι το ζουμί. Στο τέλος όλα εκεί θα μετρηθούν.
Όλα τα υπόλοιπα και παραγωγοί και συγγραφέας γνωρίζουν πως κατά ανάγκη θα περιοριστούν.
Αλλά δεν μπορούμε να λέμε και πως ο Μάρτιν είναι αμέτοχος ή δεν συμφώνησε σε αυτό, συμφώνησε. Άρα το όλο "στοίχημα" εδώ είναι η διατήρηση της ουσίας, είναι το μοναδικό που και αυτός και οι παραγωγοί μπορούν να κάνουν δεδομένου του πλαισίου της σειράς.
Στο παράδειγμα του Στάννις αν στα βιβλία το κάνει από λαθεμένη πίστη πως θυσιάζοντας το παιδί του θα μπορέσει να σώσει εκαντοντάδες χιλιάδες, και τον παραποίησαν τόσο πολύ στη σειρά, θα είμαι η πρώτη που θα τους κράξω.
Ωστόσο στέκω ακόμα πολύ επιφυλακτική γιατί μέσα μου δεν μπορώ να πιστέψω πως θα βγουν τόσο εκτός πλαισίου. Περιμένω ένα σενάριο όπου θα βρεθεί σε πολύ μειονεκτική θέση ίσως απομονωμένος κάπου με λίγο στράτευμα και σε επικοινωνία με τη Μελ, τρόπο τινά, μπορεί να μην είναι έτσι αλλά αντιλαμβάνεσαι το πλαίσιο που το λέω, θα της πει να το κάνει για να κερδίσει τα μεταφυσικά καλούδια και να χτυπήσει τους Bolton.
Στο τελευταίο που παρέθεσα πράγματι ο κοινός προορισμός θα έχει επιτευχθεί και απλώς θα έχουν παραληφθεί, ποια; τα πισωγυρίσματα...
Δεν μπορώ να ξέρω για το σχόλιο του Μάρτιν με ποια έννοια το εννοεί….
εφόσον και έχει κάνει και το σχόλιο: “Πόσα παιδιά είχε η Σκάρλετ στο βιβλίο και πόσα είχε στην ταινία;”
και επομένως με αυτό μας λέει να μην αναμένουμε διαφορές ουσίας (που αν ήθελε θα μπορούσε να είχε αποφύγει το σχόλιο πχ. με ένα πιο διπλωματικό τρόπο του τύπου “δεν μπορώ να σας πω τίποτα, σίγουρα θα δείτε διαφορές, και θα τα πούμε μετά”), ξέρεις ή το ένα ισχύει ή το άλλο εκτός και αν ο ίδιος βλέπει το Στάνις και τον αγώνα του που δίνει ως δίκαιο με όλα τα μέσα που μπορεί να υπάρχουν σε αυτό τον αγώνα> δηλαδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και αν πρόκειται περί αυτού και εγώ θα συγκλίνω με τους D&D.
Nα σου πω την αλήθεια αυτή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα άποψη, που δεν την είχα λάβει υπόψη μου, πως δηλαδή οι παραγωγοί μπορεί να διαβάζουν και αυτοί διαφορετικά πράγματα και να έχουν άλλη αντίληψη. Αλλά όπως λες δεν αποκλείεται. Ωστόσο ας μην ξεχνάμε πως εκείνοι έχουν την πληροφόρηση εκ των έσω όχι εμείς...
Ας το δούμε αλλιώς αν ισχύει το σενάριο με το Στάνις όπως το παρέθεσες εσύ με τη Σήριν και τους άλλους, δικαιώνεται ο Μάρτιν, αν ισχύει τρόπο τινά όπως παρέθεσα εγώ δικαιώνονται οι παραγωγοί.
Θεωρώ το παράδειγμα του Στάνις πολύ δυνατό, γιατί εκεί όντως έχουμε μία ουσιώδης διαφορά που σπάει κόκκαλα και πιθανώς και θα δώσει το στίγμα πως αντιμετωπίζουν το έργο οι παραγωγοί.