[member=3005]summer[/member]
Αυτή τη φορά θα τα πάρω λίγο ανακατεμένα, ελπίζω μόνο να μην ξεχάσω κάτι από αυτά που ήθελα να πω γιατί το κείμενο είναι πολύ μεγάλο (και ζητώ συγνώμη γι' αυτό, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς) καθώς ήθελα να επικεντρωθώ στον Στάννις.
Όσον αφορά τον Στάννις, η προσωπική μου άποψη είναι πώς υπάρχει ξεκάθαρη διαφοροποίηση. Θα προσπαθήσω να το δείξω με χωρία μέσα από το κείμενο.
Είχα κάνει και εδώ μια σύγκριση http://westeros.gr/forum/index.php/topic,10511.0.html, οπότε τα στοιχεία προέρχονται από εκεί.
Ούτε εγώ (νομίζω κανείς δεν θα το ήθελε) ήθελα να βγουν ποτέ τόσο εκτός πλαισίου και πίστευα ότι παρά τις πολλές διαφοροποιήσεις στον χαρακτήρα του Στάννις δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τόσο ακραίο. Δυστυχώς, όμως, πολύ φοβάμαι ότι διαψεύστηκα κατηγορηματικά. Καταλαβαίνω, φυσικά, τι εννοείς, το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείς την θυσία, (αν και ο τρόπος επικοινωνίας με την Μελισάνδρα είναι μια ένσταση που έχω σε αυτή την σκέψη) απλώς θα ήθελα να αναφέρω ότι η κατάσταση στην οποία τον τοποθετείς είναι τουλάχιστον παρόμοια με αυτή που βρίσκεται στα βιβλία:
Ο Στάννις στα βιβλία βρίσκεται στην εξής κατάσταση:
Παρόλο που είναι με ελάχιστη τροφή και προμήθειες, με κάκιστο καιρό, λιγότερο στρατό από τους Μπόλτον, αρνείται να κάψει τον οποιονδήποτε (ούτε καν την κόρη του) για να εξευμενίσει τον Ρ΄Λορ.
Αντιθέτως στη σειρά καίει την ίδια του την κόρη για να πετύχει ακριβώς αυτό το στόχο. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στις δύο καταστάσεις. Στη μία καίει την ίδια του την κόρη ενώ στην άλλη δεν καταδέχεται να κάψει κανένα ενώ οι συνθήκες στις δύο περιπτώσεις (σειρά-βιβλία) είναι ίδιες.
Και την στιγμή αυτή, όπου αντιμετωπίζει αυτές τις δυσκολίες και βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, η άποψή του για την Σιρήν είναι η εξής:
Σπόιλερ από Winds of Winter Theon Chapter
Αναφέρω αυτό το απόσπασμα καθώς οι συνθήκες που περιγράφεις στη δική σου εκδοχή μοιάζουν πάρα πολύ με αυτές που ο Στάννις αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή, παρόλα αυτά δεν του μπαίνει καν η ιδέα στο μυαλό να θυσιάσει την Σιρήν για να κερδίσει τους Μπόλτον. Δεν την βάζει καν μέσα σε κάποιο τέτοιο πιθανό σχέδιό του για να κερδίσει τους Μπόλτον. Την θεωρεί διάδοχό του. Αν πεθάνει στη μάχη με τους Μπόλτον, τότε ο πόλεμος θα συνεχιστεί για να βάλει εκείνη στον θρόνο. Δεν σκέφτεται να τη θυσιάσει για κερδίσει τους Μπόλτον. Προτιμά να πεθάνει, και να συνεχιστεί ο πόλεμος για την κόρη του, παρά να την θυσιάσει για να νικήσει τους Μπόλτον. Νομίζω τώρα γίνεται αρκετά ξεκάθαρο πώς η σειρά βγήκε εκτός πλαισίου.
Νομίζω πώς είναι ξεκάθαρο ότι οι παραγωγοί δεν έχουν "πιάσει" τον Στάννις ως χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να το υποδείξει κανείς, μπορούμε να διαπιστώσουμε και μόνοι μας. Δες για παράδειγμα τι λένε εδώ:
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο καθήκον και την φιλοδοξία/επιθυμία. Ο Στάννις, σε αντίθεση με τους παραγωγούς τονίζει ότι το καθήκον του είναι αυτό που κινεί τις πράξεις του. Υπάρχει διαφορά ως προς την ουσία του χαρακτήρα.
https://www.youtube.com/watch?v=DaslqlBtSbc
Η πελώρια επιθυμία=φιλοδοξία, διαφέρει και πάλι από το καθήκον όπως και παραπάνω.
https://www.youtube.com/watch?v=mWQMqaFm5X0#t=259
Ο Στάννις μπορεί να στερείται συναισθημάτων των κοινών ανθρώπων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζεται για εκείνους. Εφόσον σύμφωνα με τον νόμο είναι ο νόμιμος βασιλιάς (άσχετα από το πιστεύει ο καθένας, αυτό θεωρεί εκείνος), το βλέπει ως καθήκον του να προστατέψει το βασίλειο και τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτό. Έτσι πηγαίνει στο Τείχος και σώζει την ΝΦ θεωρώντας τους Άλλους ως την πραγματική απειλή.
Το σενάριο δεν είναι δικό μου, το έχει επεξεργαστεί άλλο άτομο που προφανώς ξέρει πολλά περισσότερα από εμένα. Αν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις την θεωρία του αναλυτικά σου δίνω εδώ το λινκ https://racefortheironthrone.wordpress.c...k-vs-show/ (γενικά η ιστοσελίδα του είναι πολύ χρήσιμη). Όσο για το ποιος θα δικαιωθεί εν τέλει, αυτό θα το μάθουμε μόνο όταν βγει το καινούριο βιβλίο. Μέχρι τότε υπομονή.
Καταλαβαίνω τι θες να πεις (νομίζω τουλάχιστον), δεν είναι αρκετά ξεκάθαρο για ποιον λόγο τον χαρακτηρίζει ως δίκαιο, αλλά για να τον χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Μάρτιν με αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι υπάρχει λόγος. Δυσκολεύομαι να φανταστώ έναν δίκαιο άνθρωπο (από όποια πλευρά κι αν το εννοεί) να σκοτώνει το ίδιο του το παιδί για καθαρά προσωπικές φιλοδοξίες.
Προσωπικά, δεν ζητώ τίποτα παραπάνω από το απεικονίσουν τους χαρακτήρες με τον τρόπο που παρουσιάζονται στα βιβλία. Ως προς την ουσία τους. Και ας αλλάξουν κάπως τα γεγονότα. Αλλά η ουσία τους να μείνει η ίδια (όσο αυτό είναι δυνατόν) Τίποτα παραπάνω. Δυστυχώς για ορισμένους χαρακτήρες (στη συγκεκριμένη περίπτωση για τον Στάννις) δεν το κατόρθωσαν αυτό. Και εδώ υπάρχει μια διαφορά φιλοσοφίας, την οποία προσπάθησα να δείξω με εκείνο το απόσπασμα στο προηγούμενο ποστ μου.
Σχετικά με τις λεπτομέρειες τώρα, η αλήθεια είναι ότι είναι απολύτως λογικό αυτό που λες, αλλά αν συγκεντρώσουμε μαζί πολλές λεπτομέρειες που έχουν αλλάξει από τα βιβλία είναι πολύ πιθανό να μας οδηγήσουν σε λάθος συμπέρασμα. Υπάρχουν μερικά γεγονότα τα οποία αν και μπορούν να θεωρηθούν ως λεπτομέρειες αν τα συνδυάσουμε μας οδηγούν σε εντελώς λάθος απεικόνιση ενός προσώπου χωρίς ξεκάθαρο λόγο (ως προς την ουσία του). Για παράδειγμα, ο θάνατος του Άλεστερ Φλόρεντ (από τον Στάννις) στη σειρά δικαιολογήθηκε με το γεγονός ότι ο Στάννις τον διέταξε να κάψει τα είδωλά του και εκείνος αρνήθηκε, κάνοντας τον υπαινιγμό ότι ο Στάννις είναι φανατικός του Ρ’Λορ. Στα βιβλία, ωστόσο, καταδικάζεται σε θάνατο με την κατηγορία της προδοσίας καθώς προσπάθησε να κλείσει ειρήνη με τους Λάννιστερ εν αγνοία του Στάννις παντρεύοντας την κόρη του.
Λεπτομέρεια θα πει κανείς, αλλά αν συνδυαστεί μαζί με άλλες, διαφοροποιεί τον Στάννις ως προς την ουσία του. Ο Στάννις σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει στον Ρ’Λορ. Χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως μέσο για να πετύχει αυτό που θέλει.
Τι τους πείραζε επομένως να κρατήσουν την ίδια δικαιολογία με τα βιβλία; Για ποιον λόγο να αλλάξουν αυτή τη λεπτομέρεια και να τον παρουσιάσουν ως φανατισμένο θρησκευόμενο; Δεν θα τους κόστιζε κάτι αν το άφηναν ίδιο. Εκτός κι αν… ο σκοπός τους ήταν ακριβώς αυτός, δηλαδή να παρουσιάσουν τον Στάννις ως φανατικό του Ρ’ Λορ. Τότε το πέτυχαν.
Είναι όμως έτσι;
Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πώς ο Στάννις αντιμετωπίζει την θρησκεία εντελώς χρησιμοθηρικά.
Και επειδή μπορεί κανείς να πει ότι ο Στάννις έχει αλλάξει άποψη με την πάροδο του χρόνου:
Και εδώ έρχεται το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν η σειρά να παρουσιάζει έναν άθεο, ως φανατικό του Ρ’ Λορ; Από που ξεκινά όλο αυτό; Από τη λανθασμένη αντίληψη των παραγωγών για τον Στάννις.
Αυτή τη φορά θα τα πάρω λίγο ανακατεμένα, ελπίζω μόνο να μην ξεχάσω κάτι από αυτά που ήθελα να πω γιατί το κείμενο είναι πολύ μεγάλο (και ζητώ συγνώμη γι' αυτό, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς) καθώς ήθελα να επικεντρωθώ στον Στάννις.
Quote:Για αυτό καταλήγουμε στη λογική της ουσίας. Η αλλαγή της σειράς διαφοροποιεί τον ήρωα σε θέματα ουσίας: αρχών, προθέσεων, επιδιώξεων;
Όσον αφορά τον Στάννις, η προσωπική μου άποψη είναι πώς υπάρχει ξεκάθαρη διαφοροποίηση. Θα προσπαθήσω να το δείξω με χωρία μέσα από το κείμενο.
Είχα κάνει και εδώ μια σύγκριση http://westeros.gr/forum/index.php/topic,10511.0.html, οπότε τα στοιχεία προέρχονται από εκεί.
Quote:Στο παράδειγμα του Στάννις αν στα βιβλία το κάνει από λαθεμένη πίστη πως θυσιάζοντας το παιδί του θα μπορέσει να σώσει εκαντοντάδες χιλιάδες, και τον παραποιήσουν τόσο πολύ θα είμαι η πρώτη που θα τους κράξω. Ωστόσο στέκω ακόμα πολύ επιφυλακτική γιατί μέσα μου δεν μπορώ να πιστέψω πως θα βγουν τόσο εκτός πλαισίου. Περιμένω ένα σενάριο όπου θα βρεθεί σε πολύ μειονεκτική θέση ίσως απομονωμένος κάπου με λίγο στράτευμα και σε επικοινωνία με τη Μελ, τρόπο τινά, μπορεί να μην είναι έτσι αλλά αντιλαμβάνεσαι το πλαίσιο που το λέω, θα της πει να το κάνει για να κερδίσει τα μεταφυσικά καλούδια και να χτυπήσει τους Bolton.
Ούτε εγώ (νομίζω κανείς δεν θα το ήθελε) ήθελα να βγουν ποτέ τόσο εκτός πλαισίου και πίστευα ότι παρά τις πολλές διαφοροποιήσεις στον χαρακτήρα του Στάννις δεν θα έκαναν ποτέ κάτι τόσο ακραίο. Δυστυχώς, όμως, πολύ φοβάμαι ότι διαψεύστηκα κατηγορηματικά. Καταλαβαίνω, φυσικά, τι εννοείς, το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείς την θυσία, (αν και ο τρόπος επικοινωνίας με την Μελισάνδρα είναι μια ένσταση που έχω σε αυτή την σκέψη) απλώς θα ήθελα να αναφέρω ότι η κατάσταση στην οποία τον τοποθετείς είναι τουλάχιστον παρόμοια με αυτή που βρίσκεται στα βιβλία:
Ο Στάννις στα βιβλία βρίσκεται στην εξής κατάσταση:
Quote:Και δεν υπήρχε φαγητό, πέρα από τα άλογα που πέθαιναν, τα ψάρια από τις λίμνες (που λιγόστευαν κάθε μέρα) και όποια πενιχρή τροφή μπορούσαν να βρουν οι άντρες τους σε αυτά τα παγωμένα, νεκρά δάση
Παρόλο που είναι με ελάχιστη τροφή και προμήθειες, με κάκιστο καιρό, λιγότερο στρατό από τους Μπόλτον, αρνείται να κάψει τον οποιονδήποτε (ούτε καν την κόρη του) για να εξευμενίσει τον Ρ΄Λορ.
Quote:«Μια θυσία θα αποδείξει ότι η φλόγα της πίστης μας καίει ακόμα δυνατή» είχε πει ο Κλέιτον Σαγκς στο βασιλιά. Και ο Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς είπε: «Οι παλιοί θεοί του Βορρά έστειλαν αυτή τη θύελλα εναντίον μας. Μόνο ο Ρ'λορ μπορεί να τη σταματήσει. Πρέπει να του δώσουμε κάποιον άπιστο.»
«Ο μισός στρατός μου αποτελείται από άπιστους» είχε απαντήσει ο Στάννις. «Δε θα ανεχτώ να καεί κανείς. Προσευχηθείτε σκληρότερα.»
Αντιθέτως στη σειρά καίει την ίδια του την κόρη για να πετύχει ακριβώς αυτό το στόχο. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στις δύο καταστάσεις. Στη μία καίει την ίδια του την κόρη ενώ στην άλλη δεν καταδέχεται να κάψει κανένα ενώ οι συνθήκες στις δύο περιπτώσεις (σειρά-βιβλία) είναι ίδιες.
Και την στιγμή αυτή, όπου αντιμετωπίζει αυτές τις δυσκολίες και βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, η άποψή του για την Σιρήν είναι η εξής:
Σπόιλερ από Winds of Winter Theon Chapter
Αναφέρω αυτό το απόσπασμα καθώς οι συνθήκες που περιγράφεις στη δική σου εκδοχή μοιάζουν πάρα πολύ με αυτές που ο Στάννις αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή, παρόλα αυτά δεν του μπαίνει καν η ιδέα στο μυαλό να θυσιάσει την Σιρήν για να κερδίσει τους Μπόλτον. Δεν την βάζει καν μέσα σε κάποιο τέτοιο πιθανό σχέδιό του για να κερδίσει τους Μπόλτον. Την θεωρεί διάδοχό του. Αν πεθάνει στη μάχη με τους Μπόλτον, τότε ο πόλεμος θα συνεχιστεί για να βάλει εκείνη στον θρόνο. Δεν σκέφτεται να τη θυσιάσει για κερδίσει τους Μπόλτον. Προτιμά να πεθάνει, και να συνεχιστεί ο πόλεμος για την κόρη του, παρά να την θυσιάσει για να νικήσει τους Μπόλτον. Νομίζω τώρα γίνεται αρκετά ξεκάθαρο πώς η σειρά βγήκε εκτός πλαισίου.
Quote:και επομένως με αυτό μας λέει να μην αναμένουμε διαφορές ουσίας (που αν ήθελε θα μπορούσε να είχε αποφύγει το σχόλιο πχ. με ένα πιο διπλωματικό τρόπο του τύπου “δεν μπορώ να σας πω τίποτα, σίγουρα θα δείτε διαφορές, και θα τα πούμε μετά”), ξέρεις ή το ένα ισχύει ή το άλλο εκτός και αν ο ίδιος βλέπει το Στάνις και τον αγώνα του που δίνει ως δίκαιο με όλα τα μέσα που μπορεί να υπάρχουν σε αυτό τον αγώνα> δηλαδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Και αν πρόκειται περί αυτού και εγώ θα συγκλίνω με τους D&D.
Nα σου πω την αλήθεια αυτή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα άποψη, που δεν την είχα λάβει υπόψη μου, πως δηλαδή οι παραγωγοί μπορεί να διαβάζουν και αυτοί διαφορετικά πράγματα και να έχουν άλλη αντίληψη.
Νομίζω πώς είναι ξεκάθαρο ότι οι παραγωγοί δεν έχουν "πιάσει" τον Στάννις ως χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να το υποδείξει κανείς, μπορούμε να διαπιστώσουμε και μόνοι μας. Δες για παράδειγμα τι λένε εδώ:
Quote:"Είναι η δυσκολότερη επιλογή που είχε να κάνει στη ζωή του, δηλαδή να διαλέξει ανάμεσα στην φιλοδοξία του και στην οικογενειακή αγάπη. Και ο Στάννις, δυστυχώς, πρόκρινε την φιλοδοξία του."
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο καθήκον και την φιλοδοξία/επιθυμία. Ο Στάννις, σε αντίθεση με τους παραγωγούς τονίζει ότι το καθήκον του είναι αυτό που κινεί τις πράξεις του. Υπάρχει διαφορά ως προς την ουσία του χαρακτήρα.
Quote:Δεν είναι θέμα θέλησης. Ο θρόνος είναι δικός μου, είμαι κληρονόμος του Ρόμπερτ. Αυτός είναι ο νόμος. Έπειτα από μένα θα περάσει στην κόρη μου, εκτός αν η Σελύζ μου χαρίσει επιτέλους ένα γιο.» Διέτρεξε ελαφρά με τρία από τα δάχτυλά του το τραπέζι, τα στρώματα του λούστρου, που είχαν σκουρύνει με τα χρόνια. «Είμαι βασιλιάς. Το τι θέλω δεν έχει σχέση. Έχω καθήκον απέναντι στην κόρη μου. Στο βασίλειο. Ακόμα και στον Ρόμπερτ.
Quote:Δε ζήτησα ποτέ κάτι τέτοιο, όπως δε ζήτησα ποτέ να γίνω βασιλιάς. Μπορώ όμως να την αγνοήσω;» Έτριξε τα δόντια του. «Δεν επιλέγουμε το πεπρωμένο μας. Παρ' όλα αυτά πρέπει ... πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας, σωστά; Μεγάλο ή μικρό, πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας.
Quote:«Είσαι αρκετά θαρραλέος για να είσαι Σταρκ. Ναι, έπρεπε να είχα έρθει νωρίτερα. Αν δεν ήταν το Χέρι μου μπορεί να μην είχα έρθει καθόλου. Ο Άρχοντας Σήγουορθ είναι ένας άντρας με ταπεινή καταγωγή, αλλά μου υπενθύμισε το καθήκον μου, όταν το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν τα δικαιώματά μου. Ο Ντέιβος πίστευε πως νοιαζόμουν πιο πολύ για το κάρο παρά για το άλογο. Προσπαθούσα να κερδίσω το θρόνο για να σώσω το βασίλειο, όταν θα έπρεπε να σώσω το βασίλειο για να κερδίσω το θρόνο.»
https://www.youtube.com/watch?v=DaslqlBtSbc
Quote:" Όλα είναι θεμιτά επειδή θεωρεί ότι όλα τα μέσα δικαιολογούνται προκειμένου να επιτευχθεί ο κύριος στόχος και ο κύριος στόχος είναι ο Στάννις να ανέβει στον θρόνο. Κι έτσι τίθεται το ερώτημα αν θέλει πραγματικά να γίνει βασιλιάς επειδή είχε πάντα αυτήν την πελώρια επιθυμία να κυβερνήσει τα Επτά Βασίλεια μιας και ποτέ δεν τον ακούς να μιλάει για το τι θέλει να κάνει για τον λαό του Γουέστερος. Δεν πρόκειται για το όραμά του λοιπόν που αφορά το πώς θα μπορούσε να γίνει ένας (καλός) βασιλιάς. Πρόκειται μόνο για το ότι «είναι δίκαιο, είναι δικό μου, είναι δικαίωμά μου."
Η πελώρια επιθυμία=φιλοδοξία, διαφέρει και πάλι από το καθήκον όπως και παραπάνω.
https://www.youtube.com/watch?v=mWQMqaFm5X0#t=259
Quote:"Ο Στάννις θα ήταν απαίσιος βασιλιάς πιθανότατα γιατί στερείται αισθημάτων απέναντι στους κοινούς ανθρώπους τους οποίους υποτίθεται ότι θα κυβερνήσει"
Ο Στάννις μπορεί να στερείται συναισθημάτων των κοινών ανθρώπων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζεται για εκείνους. Εφόσον σύμφωνα με τον νόμο είναι ο νόμιμος βασιλιάς (άσχετα από το πιστεύει ο καθένας, αυτό θεωρεί εκείνος), το βλέπει ως καθήκον του να προστατέψει το βασίλειο και τους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτό. Έτσι πηγαίνει στο Τείχος και σώζει την ΝΦ θεωρώντας τους Άλλους ως την πραγματική απειλή.
Quote:«Είσαι αρκετά θαρραλέος για να είσαι Σταρκ. Ναι, έπρεπε να είχα έρθει νωρίτερα. Αν δεν ήταν το Χέρι μου μπορεί να μην είχα έρθει καθόλου. Ο Άρχοντας Σήγουορθ είναι ένας άντρας με ταπεινή καταγωγή, αλλά μου υπενθύμισε το καθήκον μου, όταν το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν τα δικαιώματά μου. Ο Ντέιβος πίστευε πως νοιαζόμουν πιο πολύ για το κάρο παρά για το άλογο. Προσπαθούσα να κερδίσω το θρόνο για να σώσω το βασίλειο, όταν θα έπρεπε να σώσω το βασίλειο για να κερδίσω το θρόνο.»
Quote:«Δαίμονες φτιαγμένοι από πάγο και κρύο» είπε ο Στάννις Μπαράθηον. «Ο παλιός εχθρός. Ο μόνος εχθρός που έχει σημασία.»
Quote:Ας το δούμε αλλιώς αν ισχύει το σενάριο με το Στάνις όπως το παρέθεσες εσύ με τη Σήριν και τους άλλους, δικαιώνεται ο Μάρτιν, αν ισχύει τρόπο τινά όπως παρέθεσα εγώ δικαιώνονται οι παραγωγοί.
Το σενάριο δεν είναι δικό μου, το έχει επεξεργαστεί άλλο άτομο που προφανώς ξέρει πολλά περισσότερα από εμένα. Αν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις την θεωρία του αναλυτικά σου δίνω εδώ το λινκ https://racefortheironthrone.wordpress.c...k-vs-show/ (γενικά η ιστοσελίδα του είναι πολύ χρήσιμη). Όσο για το ποιος θα δικαιωθεί εν τέλει, αυτό θα το μάθουμε μόνο όταν βγει το καινούριο βιβλίο. Μέχρι τότε υπομονή.
Quote:Δεν μπορώ να ξέρω για το σχόλιο του Μάρτιν με ποια έννοια το εννοεί….
Καταλαβαίνω τι θες να πεις (νομίζω τουλάχιστον), δεν είναι αρκετά ξεκάθαρο για ποιον λόγο τον χαρακτηρίζει ως δίκαιο, αλλά για να τον χαρακτηρίσει ο ίδιος ο Μάρτιν με αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι υπάρχει λόγος. Δυσκολεύομαι να φανταστώ έναν δίκαιο άνθρωπο (από όποια πλευρά κι αν το εννοεί) να σκοτώνει το ίδιο του το παιδί για καθαρά προσωπικές φιλοδοξίες.
Quote:Άρα αν θέλουμε να την κρίνουμε για αυτό που είναι, για μία τηλεοπτική σειρά, δεν μπορούμε να τα βάζουμε μαζί της για κάθε λεπτομέρεια που δεν αποδίδεται με ακρίβεια- ναι, φυσικά αν κάποιος θέλει, μπορεί να το κάνει, αλλά τότε απλώς και μόνο δεν θα σταματήσει ποτέ να βρίσκει ελαττώματα και να διαπιστώνει διαφορετικά ταξίδια. Ποτέ!
Προσωπικά, δεν ζητώ τίποτα παραπάνω από το απεικονίσουν τους χαρακτήρες με τον τρόπο που παρουσιάζονται στα βιβλία. Ως προς την ουσία τους. Και ας αλλάξουν κάπως τα γεγονότα. Αλλά η ουσία τους να μείνει η ίδια (όσο αυτό είναι δυνατόν) Τίποτα παραπάνω. Δυστυχώς για ορισμένους χαρακτήρες (στη συγκεκριμένη περίπτωση για τον Στάννις) δεν το κατόρθωσαν αυτό. Και εδώ υπάρχει μια διαφορά φιλοσοφίας, την οποία προσπάθησα να δείξω με εκείνο το απόσπασμα στο προηγούμενο ποστ μου.
Σχετικά με τις λεπτομέρειες τώρα, η αλήθεια είναι ότι είναι απολύτως λογικό αυτό που λες, αλλά αν συγκεντρώσουμε μαζί πολλές λεπτομέρειες που έχουν αλλάξει από τα βιβλία είναι πολύ πιθανό να μας οδηγήσουν σε λάθος συμπέρασμα. Υπάρχουν μερικά γεγονότα τα οποία αν και μπορούν να θεωρηθούν ως λεπτομέρειες αν τα συνδυάσουμε μας οδηγούν σε εντελώς λάθος απεικόνιση ενός προσώπου χωρίς ξεκάθαρο λόγο (ως προς την ουσία του). Για παράδειγμα, ο θάνατος του Άλεστερ Φλόρεντ (από τον Στάννις) στη σειρά δικαιολογήθηκε με το γεγονός ότι ο Στάννις τον διέταξε να κάψει τα είδωλά του και εκείνος αρνήθηκε, κάνοντας τον υπαινιγμό ότι ο Στάννις είναι φανατικός του Ρ’Λορ. Στα βιβλία, ωστόσο, καταδικάζεται σε θάνατο με την κατηγορία της προδοσίας καθώς προσπάθησε να κλείσει ειρήνη με τους Λάννιστερ εν αγνοία του Στάννις παντρεύοντας την κόρη του.
Quote:Τον έχρισα Χέρι μου κι εκείνος θα πουλούσε τον θρόνο μου για μια γαβάθα χυλό. Θα τους πρόσφερε ακόμα και τη Σιρήν. Τη μοναχοκόρη μου, που θα την πάντρευε με έναν μπάσταρδο, καρπό αιμομιξίας.».
Λεπτομέρεια θα πει κανείς, αλλά αν συνδυαστεί μαζί με άλλες, διαφοροποιεί τον Στάννις ως προς την ουσία του. Ο Στάννις σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει στον Ρ’Λορ. Χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως μέσο για να πετύχει αυτό που θέλει.
Τι τους πείραζε επομένως να κρατήσουν την ίδια δικαιολογία με τα βιβλία; Για ποιον λόγο να αλλάξουν αυτή τη λεπτομέρεια και να τον παρουσιάσουν ως φανατισμένο θρησκευόμενο; Δεν θα τους κόστιζε κάτι αν το άφηναν ίδιο. Εκτός κι αν… ο σκοπός τους ήταν ακριβώς αυτός, δηλαδή να παρουσιάσουν τον Στάννις ως φανατικό του Ρ’ Λορ. Τότε το πέτυχαν.
Είναι όμως έτσι;
Quote:Ο Στάννις σηκώθηκε απότομα. «Ρ'λορ. Γιατί είναι τόσο δύσκολο; Δε θα με αγαπήσουν είπες; Και πότε μ' αγάπησαν; Πώς θα μπορούσα να χάσω κάτι που δεν ήταν ποτέ δικό μου;» Πλησίασε στο νότιο παράθυρο και κοίταξε τη φεγγαροφώτιστη θάλασσα. «'Επαψα να πιστεύω στους θεούς τη μέρα που είδα το Καμάρι του Ανέμου να τσακίζεται στα βράχια. Δε θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να λατρέψει θεούς που ήταν τόσο μοχθηροί ώστε να πνίξουν τον πατέρα και τη μητέρα μου, το ορκίστηκα. Στο Κινγκς Λάντινγκ, ο Υψηλός Σέπτον με ζάλισε με την καλοσύνη και τη δικαιοσύνη των Επτά, αλλά οι θεοί που έβλεπα εγώ ήταν έργο ανθρώπων.»
«Αν δεν πιστεύεις στους αρχαίους θεούς -»
«Γιατί να ασχοληθώ με τον καινούριο;» απόσωσε την ερώτηση ο Στάννις. «Κι εγώ έχω αναρωτηθεί. Λίγα ξέρω για τους θεούς κι ακόμα λιγότερο με νοιάζουν, αλλά η κόκκινη ιέρεια έχει δύναμη.». (Σύγκρουση Βασιλέων)
Quote:»'Οταν ήμουν παλικαράκι, είχα βρει ένα πληγωμένο κιρκινέζι, μια θηλυκιά, και την έκανα καλά. Καμαρωτή την είχα βγάλει. Κούρνιαζε στον ώμο μου κι έτρωγε από το χέρι μου και φτερούγιζε ξοπίσω μου από δωμάτιο σε δωμάτιο, αλλά δεν πετούσε ψηλά. Την έπαιρνα συχνά για κυνήγι, αλλά δεν ανέβαινε ποτέ ψηλότερα από τις κορυφές των δέντρων. Ο Ρόμπερτ την έλεγε Μισερή. Είχε ένα γεράκι που το έλεγε Βροντή και δεν αστοχούσε ποτέ. Μια μέρα ο γερο-θείος μας, ο Σερ Χάρμπερτ, μου είπε να δοκιμάσω ένα άλλο πουλί. Με την Καμαρωτή έδειχνα γελοίος, είπε, και είχε δίκιο.» Ο Στάννις Μπαράθηον τράβηξε το βλέμμα του από το παράθυρο κι από τα φαντάσματα που σάλευαν πάνω από τη νότια θάλασσα. «Οι Επτά δε μου έφεραν ούτε σπουργίτι. Είναι καιρός να δοκιμάσω καινούριο γεράκι, Ντέιβος. Κόκκινο γεράκι.» (Σύγκρουση Βασιλέων)
Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πώς ο Στάννις αντιμετωπίζει την θρησκεία εντελώς χρησιμοθηρικά.
Και επειδή μπορεί κανείς να πει ότι ο Στάννις έχει αλλάξει άποψη με την πάροδο του χρόνου:
Quote:«Μια θυσία θα αποδείξει ότι η φλόγα της πίστης μας καίει ακόμα δυνατή» είχε πει ο Κλέιτον Σαγκς στο βασιλιά. Και ο Γκόντρυ ο Γιγαντοφονιάς είπε: «Οι παλιοί θεοί του Βορρά έστειλαν αυτή τη θύελλα εναντίον μας. Μόνο ο Ρ'λορ μπορεί να τη σταματήσει. Πρέπει να του δώσουμε κάποιον άπιστο.»
«Ο μισός στρατός μου αποτελείται από άπιστους» είχε απαvτήσει ο Στάννις. «Δε θα ανεχτώ να καεί κανείς. Προσευχηθείτε σκληρότερα.» (Ο Χορός των Δράκων)
Και εδώ έρχεται το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν η σειρά να παρουσιάζει έναν άθεο, ως φανατικό του Ρ’ Λορ; Από που ξεκινά όλο αυτό; Από τη λανθασμένη αντίληψη των παραγωγών για τον Στάννις.
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”