[member=2820]odykal[/member]
καταρχάς ασχέτως του αν συμφωνώ ή διαφωνώ στα σημεία έχεις κάνει μία πολύ καλή ανάλυση του Stannis.
Δυστυχώς λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορώ να αναπτυχθώ όσο θα ήθελα, αλλά θα επισημάνω μερικά σημεία...
Quote:
Αναφέρω αυτό το απόσπασμα καθώς οι συνθήκες που περιγράφεις στη δική σου εκδοχή μοιάζουν πάρα πολύ με αυτές που ο Στάννις αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή, παρόλα αυτά δεν του μπαίνει καν η ιδέα στο μυαλό να θυσιάσει την Σιρήν για να κερδίσει τους Μπόλτον. Δεν την βάζει καν μέσα σε κάποιο τέτοιο πιθανό σχέδιό του για να κερδίσει τους Μπόλτον. Την θεωρεί διάδοχό του. Αν πεθάνει στη μάχη με τους Μπόλτον, τότε ο πόλεμος θα συνεχιστεί για να βάλει εκείνη στον θρόνο. Δεν σκέφτεται να τη θυσιάσει για κερδίσει τους Μπόλτον. Προτιμά να πεθάνει, και να συνεχιστεί ο πόλεμος για την κόρη του, παρά να την θυσιάσει για να νικήσει τους Μπόλτον. Νομίζω τώρα γίνεται αρκετά ξεκάθαρο πώς η σειρά βγήκε εκτός πλαισίου.
Εδώ είναι που κρατάω επιφυλάξεις...αυτές είναι όντως οι τελικές πεποιθήσεις του Στάννις ή όχι;
Αν πάρουμε την εκδοχή της τηλεοπτικής σειράς θα δούμε και στα βιβλία μεταστροφή.
Αν δεν δούμε ή συμβεί κάτω από διαφορετικούς (αναγκαστικούς) για τη σωτηρία όλων παράγοντες - θα τείνω να συμφωνήσω μαζί σου - ότι του έριξαν πολύ άσχημη ταφόπλακα.
Την επιφυλακτικότητα μου την βασίζω στις πληροφορίες εκ των έσω των παραγωγών -που εφόσον χρειάζονται έναν χάρτη για να οδηγήσουν τη σειρά σίγουρα εδώ θα χρειάστηκαν τη πληροφόρηση του Μάρτιν - που σίγουρα εμείς δεν έχουμε, και στο ότι δεν έχουμε δει ακόμα την εξέλιξη στα βιβλία- άρα ας μη βιαστούμε να κρίνουμε γιατί και ο ίδιος ο Μάρτιν έχει την τάση να δημιουργεί εκπλήξεις.
Και μία ακόμα υποψία πως θα καταλήξει ίσως εκεί βασίζεται στην ίδια την πίστη του Τζον πως θα αναζητηθεί μία θυσία στο τοίχος με βασιλικό αίμα και διώχνει το μωρό του Μανς άρον-άρον με τη Γκίλυ σε μία προσπάθεια να σωθούν οι αθώοι, γεγονός που ίσως προδικάζει την κόρη του Στάννις -λαθεμένα φυσικά γιατί δεν έχει βασιλικό αίμα- σε θάνατο στην πυρά, αλλά και φανερώνει μία κατάσταση τρόμου που επικρατεί με την έλευση της Μελισσάντρε και του Στάννις.
Κάπου πάει και αυτό το στοιχείο...για αυτό δεν βιάζομαι να προδικάσω. Υπάρχει ήδη η οσμή και η υποψία...για τις συνθήκες δεν γνωρίζουμε, αλλά ποιος άλλος θα μπορούσε να το κάνει αν όχι η εντολή του ίδιου του Στάννις. Μήπως δεν πρέπει να βιαζόμαστε;
Νομίζω αυτό που προκαλεί στη σειρά είναι πως η μεταστροφή του Στάννις είναι απότομη. Ένα επεισόδιο πριν - αν δεν κάνω λάθος αγκαλιάζει και αγαπά την κόρη του - έχουμε ένα στοργικό για τα πλαίσια του Στάννις πατέρα και στο επόμενο παθαίνεις σοκ μαθαίνοντας την επιλογή του.
Ωστόσο ακόμα και στον περιορισμένο χρόνο τους, του απέδωσαν συναισθήματα και αγάπη, ήταν μία δύσκολη απόφαση για εκείνον, και προσπάθησαν να το δείξουν.
θα τολμούσαν όμως μία τόσο δραστική εξέλιξη αν δεν είχαν την πληροφόρηση;
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρουμε.
Μία δικαιολογία για το πετσόκομα είναι πως η σειρά δεν έχει χρονικά περιθώρια να δείξει ηπιότερα μία μεταστροφή.
Γενικά έχει κάποια αγκαθάκια η προσωπικότητα του Στάννις, που οδηγούν προς την φιλοδοξία όσο και αν ο ίδιος το ονομάζει ή το θεωρεί καθήκον του.
Έχω κάποιες ενστάσεις εδώ. Για αυτό με εκπλήσσει ο Μάρτιν που τον θεωρεί "δίκαιο", πχ.
Ο θάνατος του Ρένλυ ήταν δίκαιος; Ήταν η καθαρή μάχη που θα έδινε ένας δίκαιος βασιλιάς, σε ένα ανοιχτό πεδίο με ίδιες πιθανότητες κινδύνου;
Έχει άδικο η Μπριεν; ήταν μάχη ή δολοφονία που δεν διαφέρει πχ. από το δηλητήριο;
Ή όταν καίει τον Μανς; - ντροπιάζοντας και υποβιβάζοντας τον - ενώ τουλάχιστον μπορούσε να του δώσει έναν clean death; πιο fair αν θες, πιο "αντρίκιο" ας το αποκαλέσω. Τι ανάγκη είχε να το κάνει έτσι; Ακόμα και στον πόλεμο δεν υπάρχουν αν θες πιο δίκαιοι τρόποι, πιο καθαροί να πεθάνει ο αντίπαλος;
Το πρόβλημα με τον Στάννις -κατά την άποψη μου - είναι πως χρησιμοποιεί άνομα μέσα (τις σκοτεινές δυνάμεις - που ούτε καν τις πιστεύει, όπως σωστά λες) για να κερδίσει ένα κατά τα άλλα από τη δική του σκοπιά - δίκαιο αίτημα.
Είναι άλλο πως ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του και τον αγώνα του, και άλλο πως βλέπουμε εμείς αυτόν τον αγώνα...
Αυτό είναι ορατό και στη σειρά και στο βιβλίο.
Το μόνο που θα μπορούσε να τον σώσει εδώ θα ήταν "bright light" ηθικού διδάγματος, πως πχ. καμία φορά χρειάζεται να σκέφτεσαι σαν ηγέτης άρα θα κάνεις και σκληρές πράξεις αλλά για να εξυπηρετήσεις έναν σκοπό πχ. τον πόλεμο με τους Άλλους, που αν δεν τις έκανες, θα ήταν πολύ περισσότεροι άνθρωποι καταδικασμένοι ούτως ή άλλως. Δηλαδή να αποδείξει όντως ο συγγραφέας πως όλα αυτά ήταν μέρος της προσπάθειας του να σώσει και όχι απλώς να πάρει τον θρόνο.
Στη σειρά αυτή η πρόθεση δεν φάνηκε...Ο Μάρτιν έχει ακόμα περιθώρια.
Αλλά επειδή πιστεύω πως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις πιθανές μεταπτώσεις της προσωπικότητας του Στάννις στο μέλλον, ας περιμένουμε να δούμε τα βιβλία, και να καταλάβουμε τελικά πόση εσωτερική πληροφόρηση έχουν οι παραγωγοί ή απλώς τον έκαναν βορρά στην τηλεθέαση.