24-08-2015, 12:35 PM
(This post was last modified: 24-08-2015, 01:13 PM by Tywin Lannister.)
Πρόλογος
Κύριο θέμα του προλόγου είναι αρκετά ξεκάθαρα η «επιβεβαίωση» της ύπαρξης των Άλλων. Ήδη από τον πρόλογο ως αναγνώστες μαθαίνουμε ότι είναι πέρα για πέρα αληθινοί, σε αντίθεση με το τι πιστεύει η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του Γουέστερος.
Μαζί με την πρώτη τους εμφάνιση μαθαίνουμε επίσης για ορισμένα χαρακτηριστικά τους:
1.Η εμφάνισή τους συνοδεύεται από ένα ξαφνικό κρύο. Τόσο ο Γουίλ, όσο και ο Γουέιμαρ το αισθάνονται καθώς οι Άλλοι βρίσκονται κοντά.
2.Η φωτιά ίσως είναι πιθανό να τους «ενοχλεί», κρατώντας τους σε απόσταση (κάτι που επιβεβαιώνεται αργότερα στα βιβλία)
3.Η πανοπλία τους τους προσφέρει «καμουφλάζ», έχοντας κατά αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα να περνούν απαρατήρητοι ακόμα και όταν βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από ανθρώπους
4.Έχουν την δυνατότητα να μετατρέπουν τους νεκρούς Πέρα από το Τείχος σε wights, ξαναζωντανεύοντάς τους δηλαδή ώστε να τους χρησιμοποιήσουν στο στρατό τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Γουέιμαρ σκοτώνει τον Γουίλ, ο οποίος ετοιμαζόταν να μαζέψει το διαλυμένο σπαθί του Γουέιμαρ και να το φέρει πίσω στο Μαύρο Κάστρο ως απόδειξη του τι τους συνέβη.
Ένα άλλο θέμα που θα μπορούσε να συζητηθεί είναι η αξιοκρατία που υποτίθεται ότι υπάρχει στη ΝΦ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν επαληθεύεται καθώς επικεφαλής της ομάδας έχει οριστεί ο Σερ Γουέιμαρ Ρόυς (με μόλις 6 μήνες εμπειρία στη Φρουρά), ιππότης με καταγωγή από τον Οίκο Ρόυς του Ρούνστοουν (τρίτο παιδί), στη θέση των Γκάρεντ και Γουίλ, οι οποίοι αν και χωρικοί έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία απ’ ότι εκείνος (ο Γκάρεντ έχει 40 χρόνια ενώ ο Γουίλ 4). Το αποτέλεσμα όπως φαίνεται και από τα βιβλία είναι καταστροφικό.
Από τα λόγια του Γουίλ μαθαίνουμε επίσης το πώς η ΝΦ επανδρωνόταν σε ένα μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να φτάσει εκεί που έφτασε εν τέλει.
Μπραν I
Εκτέλεση Γκάρεντ: Ο Μπραν, όντας 7 χρονών πλέον, συμμετέχει για πρώτη φορά σε μια εκτέλεση. Μέσω αυτής της εμπειρίας, ο Ένταρντ προσπαθεί να περάσει στα παιδιά του ορισμένα μηνύματα.
Η εύρεση των Ανταρόλυκων: Ο θάνατος του Ανταρόλυκου από το ελάφι μπορεί εύκολα να ληφθεί ως προοικονομία αυτών που θα ακολουθήσουν. Ο Ρόμπερτ, δηλάδή, προσφέροντας στον Νεντ το αξίωμα του Χεριού θα τον εκθέσει σε κίνδυνο με τελικό αποτέλεσμα τον θάνατό του. Τουλάχιστον κάπως έτσι το εκλαμβάνω εγώ.
Στο κεφάλαιο παίρνουμε επίσης ορισμένες πληροφορίες για τους Άγριους, από τους ανθρώπους, ωστόσο, που τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία και τους μισούν.
Είναι πολύ λογικό, επομένως, να σχηματίσει κανείς μια λανθασμένη άποψη για εκείνους. Ευτυχώς, η ψευδαίσθηση αυτή διαλύεται με την παρουσία του Τζον στο «στρατόπεδο» των Αγρίων
Κύριο θέμα του προλόγου είναι αρκετά ξεκάθαρα η «επιβεβαίωση» της ύπαρξης των Άλλων. Ήδη από τον πρόλογο ως αναγνώστες μαθαίνουμε ότι είναι πέρα για πέρα αληθινοί, σε αντίθεση με το τι πιστεύει η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του Γουέστερος.
Μαζί με την πρώτη τους εμφάνιση μαθαίνουμε επίσης για ορισμένα χαρακτηριστικά τους:
1.Η εμφάνισή τους συνοδεύεται από ένα ξαφνικό κρύο. Τόσο ο Γουίλ, όσο και ο Γουέιμαρ το αισθάνονται καθώς οι Άλλοι βρίσκονται κοντά.
Quote:«Γουίλ, πού είσαι;» φώναξε ο Σερ Γουέιμαρ. «Βλέπεις τίποτα;» Ο άντρας γυρνούσε γύρω γύρω κάνοντας ένα μικρό κύκλο, επιφυλακτικός ξαφνικά και με το σπαθί έτοιμο. Πρέπει να τους είχε νιώσει, όπως τους είχε νιώσει κι ο Γουίλ. Δεν υπήρχε τίποτε να δει. «Απάντησέ μου! Γιατί κάνει τόσο κρύο;»
Έκανε στ' αλήθεια κρύο. Ο Γουίλ σφίχτηκε ακόμη πιο γερά στο δέντρο τρέμοντας. Το πρόσωπό του κόλλησε στον κορμό. Ένιωσε στο μάγουλό του το γλυκό, κολλώδη χυμό.
Quote:Ο Σερ Γουέιμαρ ίσως και να την ένιωσε την παγωνιά που έφερναν μαζί τους, δεν τους είδε όμως ούτε τους άκουσε.
2.Η φωτιά ίσως είναι πιθανό να τους «ενοχλεί», κρατώντας τους σε απόσταση (κάτι που επιβεβαιώνεται αργότερα στα βιβλία)
Quote:«Υπάρχουν εχθροί που η φωτιά τούς διώχνει μακριά» είπε ο Γκάρεντ. «Αρκούδες, ανταρόλυκοι και ... άλλα πλάσματα.»
3.Η πανοπλία τους τους προσφέρει «καμουφλάζ», έχοντας κατά αυτόν τον τρόπο την δυνατότητα να περνούν απαρατήρητοι ακόμα και όταν βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από ανθρώπους
Quote:Η πανοπλία του έμοιαζε ν' αλλάζει χρώματα καθώς κινιόταν - εδώ φάνταζε λευκή σαν το απάτητο χιόνι, εκεί μαύρη σαν ίσκιος, γεμάτη πιτσιλιές από το βαθύ γκριζοπράσινο των δέντρων. Και με κάθε βήμα που έκανε τα χρώματα γλιστρούσαν και άλλαζαν σαν το φεγγαρόφωτο στην επιφάνεια του νερού.
Quote:Τα σχέδια που άλλαζαν συνεχώς πάνω στις περίτεχνες πανοπλίες τους τους έκαναν σχεδόν αόρατους.
4.Έχουν την δυνατότητα να μετατρέπουν τους νεκρούς Πέρα από το Τείχος σε wights, ξαναζωντανεύοντάς τους δηλαδή ώστε να τους χρησιμοποιήσουν στο στρατό τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Γουέιμαρ σκοτώνει τον Γουίλ, ο οποίος ετοιμαζόταν να μαζέψει το διαλυμένο σπαθί του Γουέιμαρ και να το φέρει πίσω στο Μαύρο Κάστρο ως απόδειξη του τι τους συνέβη.
Ένα άλλο θέμα που θα μπορούσε να συζητηθεί είναι η αξιοκρατία που υποτίθεται ότι υπάρχει στη ΝΦ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν επαληθεύεται καθώς επικεφαλής της ομάδας έχει οριστεί ο Σερ Γουέιμαρ Ρόυς (με μόλις 6 μήνες εμπειρία στη Φρουρά), ιππότης με καταγωγή από τον Οίκο Ρόυς του Ρούνστοουν (τρίτο παιδί), στη θέση των Γκάρεντ και Γουίλ, οι οποίοι αν και χωρικοί έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία απ’ ότι εκείνος (ο Γκάρεντ έχει 40 χρόνια ενώ ο Γουίλ 4). Το αποτέλεσμα όπως φαίνεται και από τα βιβλία είναι καταστροφικό.
Από τα λόγια του Γουίλ μαθαίνουμε επίσης το πώς η ΝΦ επανδρωνόταν σε ένα μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να φτάσει εκεί που έφτασε εν τέλει.
Quote:Ο Γουίλ ήταν κυνηγός προτού καταταγεί στη Νυχτερινή Φρουρά. Λαθροθήρας, για την ακρίβεια. Οι ελεύθεροι καβαλάρηδες των Μάλλιστερ τον είχαν τσακώσει μέσα στο ίδιο το δάσος των Μάλλιστερ να γδέρνει ένα από τα ελάφια του οίκου και τον έβαλαν να διαλέξει: ή θα ντυνόταν στα μαύρα ή θα του έκοβαν το χέρι.
Μπραν I
Εκτέλεση Γκάρεντ: Ο Μπραν, όντας 7 χρονών πλέον, συμμετέχει για πρώτη φορά σε μια εκτέλεση. Μέσω αυτής της εμπειρίας, ο Ένταρντ προσπαθεί να περάσει στα παιδιά του ορισμένα μηνύματα.
Quote:«Καταλαβαίνεις γιατί το έκανα;»
Quote:Εμείς όμως ακολουθούμε το παλιό έθιμο. Το αίμα των Πρώτων Ανθρώπων κυλά ακόμη στις φλέβες των Σταρκ, και εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως ο άντρας που αποφασίζει την καταδίκη πρέπει και να κρατά το σπαθί. Αν είναι να πάρεις τη ζωή ενός ανθρώπου, του το χρωστάς να τον κοιτάξεις στα μάτια και να ακούσεις τα τελευταία του λόγια. Κι αν δεν αντέχεις να το κάνεις, τότε ίσως να μην αξίζει ο άντρας αυτός να πεθάνει. Κάποια μέρα, Μπραν, θα γίνεις πρόμαχος του Ρομπ και θα διαφεντεύεις το δικό σου φρούριο στο όνομα του αδελφού σου και του βασιλιά, και το καθήκον της δικαιοσύνης θα βαρύνει τους ώμους σου. Όταν έρθει εκείνη η μέρα, δεν πρέπει να αντλείς ευχαρίστηση από το καθήκον σου αλλά ούτε και να αποστρέφεις το βλέμμα. Άρχοντας που κρύβεται πίσω από πληρωμένους δήμιους σύντομα ξεχνά τι σημαίνει θάνατος.»
Η εύρεση των Ανταρόλυκων: Ο θάνατος του Ανταρόλυκου από το ελάφι μπορεί εύκολα να ληφθεί ως προοικονομία αυτών που θα ακολουθήσουν. Ο Ρόμπερτ, δηλάδή, προσφέροντας στον Νεντ το αξίωμα του Χεριού θα τον εκθέσει σε κίνδυνο με τελικό αποτέλεσμα τον θάνατό του. Τουλάχιστον κάπως έτσι το εκλαμβάνω εγώ.
Στο κεφάλαιο παίρνουμε επίσης ορισμένες πληροφορίες για τους Άγριους, από τους ανθρώπους, ωστόσο, που τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία και τους μισούν.
Quote:Ο Ρομπ πίστευε πως ήταν ένας από τους άγριους που ακολουθούσαν τον Μανς Ρέιντερ, τον Βασιλιά-πέρα-από-το-Τείχος. Ο Μπραν ανατρίχιαζε και μόνο στη σκέψη. Θυμήθηκε τις ιστορίες που τους έλεγε δίπλα στο παραγώνι η Γριά Παραμάνα. Οι άγριοι είναι σκληροί κι απάνθρωποι, έλεγε, δουλέμποροι, ληστές και φονιάδες. Συντρόφους τους έχουν γίγαντες και βρικόλακες, κλέβουν κοριτσάκια μες στα μαύρα μεσάνυχτα και πίνουν το αίμα τους μέσα σε στιλβωμένα κέρατα. Και οι γυναίκες τους ζευγαρώνουν με τους Άλλους τη Μεγάλη Νύχτα και γεννάνε τρομερά, μισοανθρώπινα πλάσματα.
Είναι πολύ λογικό, επομένως, να σχηματίσει κανείς μια λανθασμένη άποψη για εκείνους. Ευτυχώς, η ψευδαίσθηση αυτή διαλύεται με την παρουσία του Τζον στο «στρατόπεδο» των Αγρίων
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”