01) Κεφάλαια 01 - 07 [24/08/15 - 31/08/15] - [1ο βιβλίο]

[nirne]

Κάτλυν Ι

Τα κύρια θέματα που θέτει αυτό το κεφάλαιο έχουν αναφερθεί παραπάνω από άλλους συνομιλητές, όμως υπάρχουν και κάποιες λεπτομέρειες που δεν θα ήταν ορθό να τις αγνοήσουμε, πιστεύω.


Στο πρώτο κεφάλαιο της Κάτλυν μας δίνονται κατ’ αρχήν κάποιες πρώτες πληροφορίες για τη θρησκεία των Πρώτων Ανθρώπων και την περιγραφή και την ηλικία των  γουέιργουντ. Επίσης αυτό μας πληροφορεί για την τύχη των γουέιργουντ στον νότο και κάνει μια πρώτη αναφορά στο Νησί των Προσώπων.

[size=1.35em]Στο κέντρο του άλσους βρισκόταν ένα αρχαίο γουέιργουντ, που σκέπαζε με τα κλαδιά του μια λιμνούλα με νερά μαύρα και παγωμένα. Το δέντρο της καρδιάς, το έλεγε ο Νεντ. Ο φλοιός του ήταν λευκός σαν οστό, τα φύλλα του βαθυκόκκινα σαν χιλιάδες αιματοβαμμένες παλάμες. Ένα πρόσωπο είχε λαξευτεί στον κορμό του μεγάλου δέντρου με χαρακτηριστικά μακρόστενα και μελαγχολικά, ενώ τα μάτια του, που ήταν βαθιά σμιλεμένα, ήταν κόκκινα από τους ξεραμένους χυμούς και έβλεπαν τα πάντα, άγρυπνα και παράξενα. Αν ήταν αλήθεια οι ιστορίες που λέγονταν, τότε είχαν δει τον Μπράντον τον Τέκτονα να βάζει το θεμέλιο λίθο. Είχαν δει τα γρανιτένια τείχη του κάστρου να ορθώνονται προς τον ουρανό. Λεγόταν πως τα παιδιά του δάσους είχαν λαξέψει τα πρόσωπα αυτά στους αιώνες της αυγής, πριν οι Πρώτοι Άνθρωποι διασχίσουν τη στενή θάλασσα και πατήσουν το πόδι τους σ' αυτούς τους τόπους.[/size]
[size=1.35em]Στο νότο, τα τελευταία γουέιργουντ είχαν κοπεί ή καεί χίλια χρόνια πριν, με εξαίρεση το Νησί των Προσώπων, όπου οι πράσινοι άνθρωποι τα φρουρούσαν ακόμη σιωπηλά. Εδώ στο βορρά, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κάθε κάστρο είχε το ιερό δάσος του και κάθε ιερό δάσος το δέντρο της καρδιάς και κάθε δέντρο της καρδιάς το πρόσωπό του.[/size]

Στην αρχή της κουβέντας της με τον Νεντ αναφέρονται τα λόγια του Οίκου Σταρκ.

[size=1.35em]Ο Νεντ συνοφρυώθηκε. «Πρέπει να μάθει να κοιτάζει κατάματα το φόβο. Δε θα μείνει για πάντα τρίχρονος. Και ο χειμώνας έρχεται.»[/size]
[size=1.35em]«Ναι» συμφώνησε και η Κάτλυν. Όπως της συνέβαινε πάντα, αναρίγησε στο άκουσμα αυτής της φράσης. Το έμβλημα των Σταρκ ... Κάθε ευγενής οίκος είχε μια φράση που αποτελούσε το απόφθεγμά του. Οικογενειακά ρητά, λόγια που πρόσφεραν μια αίσθηση προορισμού, προσευχές, λόγια που συνόψιζαν υψηλά ιδανικά, που μιλούσαν για τιμή και δόξα, που υπόσχονταν αφοσίωση και ειλικρίνεια, που ορκίζονταν πίστη και θάρρος. Τα εμβλήματα όλων των οίκων – εκτός των Σταρκ. Ο Χειμώνας Έρχεται ήταν το έμβλημα των Σταρκ.[/size]

Αυτό το κεφάλαιο μας επιβεβαιώνει, θεωρώ, ότι ο Νεντ πέρα από «σκληρός άρχοντας» που παρουσιάστηκε στο κεφάλαιο του Μπραν, και στο οποίο είχαμε μια μικρή γεύση για το τι είδους πατέρας υπήρξε, είναι μάλλον στοργικός πατέρας και σύζυγός.

[size=1.35em]Εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε. «Κάτλυν» είπε. Η φωνή του ακούστηκε απόμακρη, ψυχρή. «Πού είναι τα παιδιά;»[/size]
[size=1.35em]Πάντοτε της το ρωτούσε αυτό.[/size]

[size=1.35em]Η Κάτλυν έβλεπε τη θλίψη χαραγμένη στο πρόσωπό του, αλλά ακόμη και εκείνη τη στιγμή η ίδια ήταν το πρώτο του μέλημα. «Η αδελφή σου» είπε. «Και ο γιος του Τζον. Τι λέει γι' αυτούς το μήνυμα;»[/size]

Τέλος, έχουμε και μια πρώτη αναφορά στον Μπρύντεν Τάλλυ, τον αποκαλούμενο Μελανιχθύ, όπου μαθαίνουμε ότι είναι Ιππότης της Πύλης.

[size=1.35em]«Ο θείος σου περιμένει στην Κοιλάδα, έτσι δεν είναι; Ο Τζον τον είχε χρίσει Ιππότη της Πύλης, όπως είχα ακούσει.»[/size]
[size=1.35em]Η Κάτλυν έγνεψε καταφατικά. «Ο Μπρύντεν θα κάνει ό,τι μπορεί γι' αυτήν και το αγόρι. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά, αλλά ...»[/size]

Και στον Μπέντζεν Σταρκ που υπηρετεί στο Τείχος.

[size=1.35em]«Πρέπει να στείλουμε μήνυμα στον αδελφό σου στο Τείχος.»[/size]
[size=1.35em]«Ναι, βέβαια» συμφώνησε κι εκείνος. «Κι ο Μπεν θα θέλει να βρίσκεται εδώ. Θα ζητήσω από τον Μέιστερ Λούιν να στείλει το πιο γοργόφτερο πουλί του.»[/size]