27-08-2015, 11:31 AM
Τζον I
Συμπόσιο: Βλέπουμε πώς από τα άτομα που είναι καλεσμένοι στο συμπόσιο, ο μόνος που δίνει ιδιαίτερη σημασία στον Τζον είναι ο θείος του, Μπέντζεν Σταρκ. Πάνω στο συζήτηση τους, ωστόσο, ο Τζον αιφνιδιάζει τον θείο του προτείνοντας του να καταταγεί στη ΝΦ. Όπως ομολογεί ο ίδιος ο Τζον, πρόκειται για κάτι που έχει σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό και σχετίζεται άμεσα με την καταγωγή του ως μπάσταρδος. Έχοντας γνώση αυτού, καταλαβαίνει ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να αναδειχθεί σε κάποιο αξίωμα, οπότε η μόνη λύση για αυτό (στα μάτια του ίδιου) είναι η ΝΦ.
Η έξοχη παρατηρητικότητα του Τζον στο ίδιο κεφάλαιο μας δίνει την δυνατότητα να καταλάβουμε τα συναίσθηματα πολλών βασικών χαρακτήρων και τι ακριβώς συμβαίνει κατά τη διάρκεια της γιορτής.
Σέρσεϊ
Ρόμπερτ
Νεντ
Σάνσα και Τζόφρυ
Ένα άλλο, πολύ σημαντικό σημείο του κεφαλαίου, είναι η πρώτη συνάντηση και αλληλεπίδραση του Τζον με τον Τύριον. Ο Τύριον, όντας νάνος, γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον το πώς είναι να είσαι παραγκωνισμένος καθώς βιώνει την περιφρόνηση σχεδόν από όλους. Τα ίδια ακριβώς συναισθήματα βιώνει και ο Τζον καθώς είναι νόθος.
Επομένως, ο Τύριον προσπαθεί να συμβουλέψει τον Τζον να κατανοήσει και να συνειδητοποιήσει το ποιος είναι, την ταυτότητα του (ότι δηλαδή είναι νόθος), ώστε κανείς να μην μπορεί να τον προσβάλλει. Πρόκειται για κάτι που ο Τζον στο πέρας των βιβλίων το καταφέρνει, σε πλήρη αντίθεση με τον Ράμσεϋ, οποίος αντιδρά έντονα όταν κάποιος τον αποκαλεί μπάσταρδο.
Συμπόσιο: Βλέπουμε πώς από τα άτομα που είναι καλεσμένοι στο συμπόσιο, ο μόνος που δίνει ιδιαίτερη σημασία στον Τζον είναι ο θείος του, Μπέντζεν Σταρκ. Πάνω στο συζήτηση τους, ωστόσο, ο Τζον αιφνιδιάζει τον θείο του προτείνοντας του να καταταγεί στη ΝΦ. Όπως ομολογεί ο ίδιος ο Τζον, πρόκειται για κάτι που έχει σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό και σχετίζεται άμεσα με την καταγωγή του ως μπάσταρδος. Έχοντας γνώση αυτού, καταλαβαίνει ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να αναδειχθεί σε κάποιο αξίωμα, οπότε η μόνη λύση για αυτό (στα μάτια του ίδιου) είναι η ΝΦ.
Quote:Το είχε σκεφτεί πολύ καιρό και το 'χε βασανίσει στο μυαλό του, ξαπλωμένος τα βράδια στο κρεβάτι του ενώ γύρω του οι αδελφοί του κοιμούνταν. Ο Ρομπ θα κληρονομούσε κάποια μέρα το Γουίντερφελ, θα πρόσταζε μεγάλους στρατούς ως Φύλακας του Βορρά. Ο Μπραν και ο Ρίκον θα ήταν οι πρόμαχοί του και θα διαφέντευαν φρούρια και οχυρά στο όνομά του. Οι αδελφές του, η Άρυα και η Σάνσα, θα παντρεύονταν τους διαδόχους άλλων μεγάλων οίκων και θα πήγαιναν στο νότο, αρχόντισσες σε κάστρα που θα τους ανήκαν. Σε ποιο αξίωμα όμως μπορούσε να ελπίζει ένας νόθος γιος;
Η έξοχη παρατηρητικότητα του Τζον στο ίδιο κεφάλαιο μας δίνει την δυνατότητα να καταλάβουμε τα συναίσθηματα πολλών βασικών χαρακτήρων και τι ακριβώς συμβαίνει κατά τη διάρκεια της γιορτής.
Σέρσεϊ
Quote:Ο άρχοντας πατέρας του είχε μπει πρώτος συνοδεύοντας τη βασίλισσα. Ήταν αλήθεια όσα έλεγαν οι άντρες για την ομορφιά της. Μια τιάρα στολισμένη με πετράδια άστραφτε πάνω στα χρυσαφένια της μαλλιά και τα σμαράγδια ταίριαζαν απόλυτα με το πράσινο των ματιών της. Ο πατέρας του τη βοήθησε να ανέβει τα σκαλιά της εξέδρας και την οδήγησε στη θέση της, αλλά η βασίλισσα δεν του έριξε ούτε ένα βλέμμα. Παρά τα δεκατέσσερά του χρόνια, ο Τζον μπορούσε να δει πίσω από το χαμόγελό της.
Quote:Δίπλα του όμως η βασίλισσα ήταν ψυχρή σαν γλυπτό από πάγο. «Είναι και η βασίλισσα θυμωμένη» είπε χαμηλόφωνα ο Τζον. «Ο πατέρας πήγε με το βασιλιά κάτω στις κρύπτες σήμερα το απόγευμα. Η βασίλισσα είχε αντίρρηση.»
Ρόμπερτ
Quote:Δυο καθίσματα πιο μακριά, ο βασιλιάς έπινε με την καρδιά του. Το πλατύ του πρόσωπο ήταν αναψοκοκκινισμένο πίσω από την πυκνή, μαύρη γενειάδα του. Έκανε ατελείωτες προπόσεις, γελούσε δυνατά με κάθε αστείο και ορμούσε σε κάθε πιάτο σαν άνθρωπος που είχε μείνει νηστικός για μέρες.
Νεντ
Quote:Ο πατέρας του ακολουθούσε πιστά το πρωτόκολλο, αλλά ήταν τόσο σφιγμένος όσο δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ ο Τζον. Δεν έλεγε πολλά, κοιτούσε έξω από την αίθουσα με βλέμμα βαρύ, χωρίς να βλέπει τίποτε συγκεκριμένο.
Σάνσα και Τζόφρυ
Quote:Η Σάνσα, δυο χρόνια μεγαλύτερη από την αδελφή της, συντροφιά με τον Τζόφρυ Μπαράθηον, το διάδοχο του θρόνου. Ο πρίγκιπας ήταν μόλις δώδεκα χρονών, μικρότερος κι από τον Τζον κι από τον Ρομπ, ψηλότερος όμως κι από τους δύο, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του Τζον. Ο Πρίγκιπας Τζόφρυ είχε μαλλιά σαν της αδελφής του και τα μάτια της μητέρας του. Μια πυκνή χαίτη από ξανθές μπούκλες χυνόταν χαμηλότερα από το χρυσαφένιο του κολάρο και τον ψηλό βελούδινο γιακά του. Η Σάνσα έλαμπε καθώς περπατούσε στο πλάι του, αλλά του Τζον δεν του άρεσαν ούτε τα σουφρωμένα χείλη του Τζόφρυ ούτε το βαριεστημένο, υπεροπτικό ύφος με το οποίο αναμετρούσε τη Μεγάλη Αίθουσα του Γουίντερφελ.
Ένα άλλο, πολύ σημαντικό σημείο του κεφαλαίου, είναι η πρώτη συνάντηση και αλληλεπίδραση του Τζον με τον Τύριον. Ο Τύριον, όντας νάνος, γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον το πώς είναι να είσαι παραγκωνισμένος καθώς βιώνει την περιφρόνηση σχεδόν από όλους. Τα ίδια ακριβώς συναισθήματα βιώνει και ο Τζον καθώς είναι νόθος.
Quote:«Και πού ξέρεις εσύ τι σημαίνει να είσαι νόθος;»
«'Ολοι οι νάνοι είναι νόθα στα μάτια των πατεράδων τους.»
Επομένως, ο Τύριον προσπαθεί να συμβουλέψει τον Τζον να κατανοήσει και να συνειδητοποιήσει το ποιος είναι, την ταυτότητα του (ότι δηλαδή είναι νόθος), ώστε κανείς να μην μπορεί να τον προσβάλλει. Πρόκειται για κάτι που ο Τζον στο πέρας των βιβλίων το καταφέρνει, σε πλήρη αντίθεση με τον Ράμσεϋ, οποίος αντιδρά έντονα όταν κάποιος τον αποκαλεί μπάσταρδο.
Quote:«Θα σου δώσω μια συμβουλή, μπάσταρδε» είπε ο Λάννιστερ. «Μην ξεχάσεις ποτέ ποιος είσαι, γιατί ο κόσμος αποκλείεται να το ξεχάσει. Κάνε το δύναμή σου. Έτσι δε θα μπορέσει ποτέ να γίνει η αδυναμία σου. Θωρακίσου πίσω από αυτή τη γνώση και κανείς δε θα τη χρησιμοποιήσει ποτέ για να σε πληγώσει.»
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”