16-09-2015, 02:14 PM
[member=2032]SANDOR CLEGANE[/member]
Σχετικά με το ζήτημα που έθιξες, ο Μάρτιν έχει δηλώσει ότι έχει επηρεαστεί από την γραφή του Φώκνερ και από την πεποίθηση του ότι
[color=rgb(24, 24, 24)]“τα προβλήματα της ανθρώπινης καρδιάς που βρίσκεται σε σύγκρουση με τον ίδιο της τον εαυτό προσφέρουν υλικό για καλό γράψιμο επειδή μόνο για αυτά αξίζει να γράφει κανείς και αξίζει την αγωνία και τον ιδρώτα”.
Υποθέτω ότι ο Μάρτιν ήθελε να δείξει τις επιπτώσεις του πολέμου στον απλό κόσμο.
Το 4ο βιβλίο δεν έχει την γρήγορη ροή του 3ου αλλά σε ένα βαθμό αυτό είναι λογικό. Στο 3ο είχαμε τον Κόκκινο Γάμο, τον Μωβ, τους φόνους της Λάισα και του Τάηγουην, τις μάχες στο Τείχος, την Ντάνυ να καίει την Άσταπορ...
Ο Μάρτιν θα ήθελε να αφήσει χώρο και για αναστοχασμό και προσωπικά ο μονόλογος του σέπτον μου άρεσε αρκετά.
Από την άλλη είναι όντως πολύ μεγάλο και υπάρχουν αρκετές περιγραφές και περιττα στοιχεία που θα μπορούσαν να φύγουν.
Ελπίζω στα επόμενα βιβλία να βρει τον παλιό του ρυθμό.[/color]
He was sick of it, sick of lords and lies, sick of his father, his sister, sick of the whole bloody business.