29-10-2015, 04:17 PM
(This post was last modified: 29-10-2015, 04:24 PM by SANDOR CLEGANE.)
Εγώ δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν η τηλεοπτική σειρά αν είχα διαβάσει πιο μπροστά τα βιβλία. Επειδή όμως είδα τους δυο πρωτους κύκλους και μετά ξεκίνησα τα βιβλία , κι έτσι κι αλλιώς μέχρι εκεί ήταν σχεδόν πιστή με τα βιβλία , θεωρούσα τα βιβλία και σειρά αλληλένδετα και συμπλήρωνε το ένα το άλλο, όπως για παράδειγμα με την tv σειρά έβλεπα τα πρόσωπα και τοπία , στα δε βιβλία τις λεπτομέρειες και κυρίως τις σκέψεις και συναισθήματα.
Στη συνέχεια απ' την ανυπομονησία μου διάβασα όσα βιβλία έχουν βγει μέχρι τώρα. Τη σειρά, εικόνα πλέον δεν τη χρειαζόμουν , την είχα στο μυαλό μου σα να τους έβλεπα να παίζουν και πολλά απ' τα τελευταία βιβλία έχω την απατηλή εντύπωση ότι τα είδα ενώ στην πραγματικότητα όχι.
Όταν ξέφυγε κυρίως στον τηλεοπτικό τελευταίο κύκλο, η σειρά, μου φάνηκε όλο αυτό κάτι σαν ξένο ή το αντίστροφο κάτι το ξένο αλλά αλλόκοτα οικείο.
Επαναλαμβάνω, πλέον, αν μου πούνε ότι η σειρά ξαφνικά σταματάει , θα με αφήσει αδιάφορο * ,
αλλά αυτό που με καίει είναι το πώς (και πότε με το καλό) θα τελειώσει η ιστορία και μέχρι να τελειώσει να 'ναι καλά ο συγγραφέας (κι εγώ - κι εμείς) .
Αργότερα όποιος άξιος μπορεί , ας κάνει ό,τι συνέχειες θέλει κι όσες παραλλαγές βγουν , ας βγουν.
Αυτή τη στιγμή η τηλεοπτική σειρά μου φαίνεται ως ένα ευπαρουσίαστο φαγητό αλλά άνοστο μετά την πρώτη μπουκιά (μη μου πείτε βάλε αλάτι - εννοώ ότι τρώγεται όχι πλέον με όρεξη).
* το μόνο που με [δεν βρίσκω το σωτό ρήμα] ενδιαφέρει είναι ότι όταν παίζεται η σειρά έχει παραπάνω κίνηση στο φόρουμ .
Απο Τροποποίηση : Α, κι ότι δε θα δω κάποια αγαπημένα πρόσωπα, απλώς και μόνο να παίζουν.
Στη συνέχεια απ' την ανυπομονησία μου διάβασα όσα βιβλία έχουν βγει μέχρι τώρα. Τη σειρά, εικόνα πλέον δεν τη χρειαζόμουν , την είχα στο μυαλό μου σα να τους έβλεπα να παίζουν και πολλά απ' τα τελευταία βιβλία έχω την απατηλή εντύπωση ότι τα είδα ενώ στην πραγματικότητα όχι.
Όταν ξέφυγε κυρίως στον τηλεοπτικό τελευταίο κύκλο, η σειρά, μου φάνηκε όλο αυτό κάτι σαν ξένο ή το αντίστροφο κάτι το ξένο αλλά αλλόκοτα οικείο.
Επαναλαμβάνω, πλέον, αν μου πούνε ότι η σειρά ξαφνικά σταματάει , θα με αφήσει αδιάφορο * ,
αλλά αυτό που με καίει είναι το πώς (και πότε με το καλό) θα τελειώσει η ιστορία και μέχρι να τελειώσει να 'ναι καλά ο συγγραφέας (κι εγώ - κι εμείς) .
Αργότερα όποιος άξιος μπορεί , ας κάνει ό,τι συνέχειες θέλει κι όσες παραλλαγές βγουν , ας βγουν.
Αυτή τη στιγμή η τηλεοπτική σειρά μου φαίνεται ως ένα ευπαρουσίαστο φαγητό αλλά άνοστο μετά την πρώτη μπουκιά (μη μου πείτε βάλε αλάτι - εννοώ ότι τρώγεται όχι πλέον με όρεξη).
* το μόνο που με [δεν βρίσκω το σωτό ρήμα] ενδιαφέρει είναι ότι όταν παίζεται η σειρά έχει παραπάνω κίνηση στο φόρουμ .
Απο Τροποποίηση : Α, κι ότι δε θα δω κάποια αγαπημένα πρόσωπα, απλώς και μόνο να παίζουν.
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you