08-11-2015, 06:56 PM
Πλέον έχω διαβάσει προσεκτικά τα παραπάνω και ξαναδίνω τα συγχαρητήριά μου στον Odykal,
είναι όπως προανέφερα : ένα απαραίτητο παράρτημα των βιβλίων και θα ήταν πολύ χρήσιμο,
αν δεν το κάνει στο μέλλον ο Μάρτιν, να δώσει έγκριση σε κάποιους άλλους που θα τον μελετήσουν,
όπως πχ ο Odykal, και να βγουν αρκετά πολλά άλλα.
Να παραλληλίσω λίγο τη δουλειά που μας έδειξε ο Ody(kal {Drogo?} ).
Όλοι μας έχουμε διαβάσει για τις εκστρατείες και μάχες του Μ.Αλεξάνδρου σχεδόν επιγραμματικά. Αν όμως διαβάσουμε
σχετικά βιβλία (και ξένων συγγραφέων) με τις διάφορες λεπτομέρειες , τότε ανακαλύπτουμε πραγματικά το Μεγαλείο!
Δε ξεχνώ ένα ιστορικό ντοκυμαντερ επίσης, που έδειξε το πώς βγήκε απ' το αδιέξοδο ο Μ.Αλ/νδρος , στον Ινδό ποταμό
και την στρατηγική του ευφυία.
Καμία σχέση τα επιγραμματικά και περιληπτικά με τις διάφορες λεπτομέρειες σε οποιοδήποτε ιστορικό (κι όχι μόνο) γεγονός.
Γι' αυτό τα παιδιά, οι μαθητές, δεν αγαπάνε την ιστορία (πλην τη μυθολογία, γιατί εκεί υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες): έχουν
όγκους, να διαβάσουν και "μάθουν" , με περιληψη της περιληψεως κι όλα επιδερμικά.
Πάντως μου ξεκαθαρίστηκε η όλη στάση του Μπόλτον, εγώ όταν τα διάβαζα μου φαινόταν ελαφρώς περιεργα , αλλά επειδή
"βιαζόμουν" , ακόμη κι όταν τα ξαναδιάβαζα ( επτά βιβλία είναι αυτά και μεγάλα), δεν καθομουν να ψάξω και ψαχτώ, [member=2820]odykal[/member],
πώς σου ήρθε ; !!
Επίσης (στα βιβλία μόνο), μου έκανε εντύπωση που η Άρυα συγκρατήθηκε και δεν αποκαλύφθηκε στον Μπόλτον. Ή τον είχε ψυχολόγήσει
παλαιοτερα ή κάτι έπιασαν τα αφτιά της απ' τον πατέρα της ή από άλλον, γιατί εγώ στη θέση της θα είχα αποκαλυφθεί, άντε τη δεύτερη ή τρίτη
μέρα. Βέβαια έβλεπε παράξενα πράγματα κι η κατάσταση ήταν γενικοτερα περίεργη αλλά ο Μπόλτον ήταν βόρειος και προμάχος του πατέρα της.
Ίσως ο Μάρτιν δε μας έδωσε (κι αυτό πιστεύω) λεπτομέρειες απ' τις κινήσεις Μπόλτον σε κείνο το χρονικό σημείο (ή και παλιότερο) ούτε τις
χαρακτήρισε έμμεσα με εμφατικό τροπο , για να μη μας σποϊλάρει και χαλάσει την "έκπληξη" .
είναι όπως προανέφερα : ένα απαραίτητο παράρτημα των βιβλίων και θα ήταν πολύ χρήσιμο,
αν δεν το κάνει στο μέλλον ο Μάρτιν, να δώσει έγκριση σε κάποιους άλλους που θα τον μελετήσουν,
όπως πχ ο Odykal, και να βγουν αρκετά πολλά άλλα.
Να παραλληλίσω λίγο τη δουλειά που μας έδειξε ο Ody(kal {Drogo?} ).
Όλοι μας έχουμε διαβάσει για τις εκστρατείες και μάχες του Μ.Αλεξάνδρου σχεδόν επιγραμματικά. Αν όμως διαβάσουμε
σχετικά βιβλία (και ξένων συγγραφέων) με τις διάφορες λεπτομέρειες , τότε ανακαλύπτουμε πραγματικά το Μεγαλείο!
Δε ξεχνώ ένα ιστορικό ντοκυμαντερ επίσης, που έδειξε το πώς βγήκε απ' το αδιέξοδο ο Μ.Αλ/νδρος , στον Ινδό ποταμό
και την στρατηγική του ευφυία.
Καμία σχέση τα επιγραμματικά και περιληπτικά με τις διάφορες λεπτομέρειες σε οποιοδήποτε ιστορικό (κι όχι μόνο) γεγονός.
Γι' αυτό τα παιδιά, οι μαθητές, δεν αγαπάνε την ιστορία (πλην τη μυθολογία, γιατί εκεί υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες): έχουν
όγκους, να διαβάσουν και "μάθουν" , με περιληψη της περιληψεως κι όλα επιδερμικά.
Πάντως μου ξεκαθαρίστηκε η όλη στάση του Μπόλτον, εγώ όταν τα διάβαζα μου φαινόταν ελαφρώς περιεργα , αλλά επειδή
"βιαζόμουν" , ακόμη κι όταν τα ξαναδιάβαζα ( επτά βιβλία είναι αυτά και μεγάλα), δεν καθομουν να ψάξω και ψαχτώ, [member=2820]odykal[/member],
πώς σου ήρθε ; !!
Επίσης (στα βιβλία μόνο), μου έκανε εντύπωση που η Άρυα συγκρατήθηκε και δεν αποκαλύφθηκε στον Μπόλτον. Ή τον είχε ψυχολόγήσει
παλαιοτερα ή κάτι έπιασαν τα αφτιά της απ' τον πατέρα της ή από άλλον, γιατί εγώ στη θέση της θα είχα αποκαλυφθεί, άντε τη δεύτερη ή τρίτη
μέρα. Βέβαια έβλεπε παράξενα πράγματα κι η κατάσταση ήταν γενικοτερα περίεργη αλλά ο Μπόλτον ήταν βόρειος και προμάχος του πατέρα της.
Ίσως ο Μάρτιν δε μας έδωσε (κι αυτό πιστεύω) λεπτομέρειες απ' τις κινήσεις Μπόλτον σε κείνο το χρονικό σημείο (ή και παλιότερο) ούτε τις
χαρακτήρισε έμμεσα με εμφατικό τροπο , για να μη μας σποϊλάρει και χαλάσει την "έκπληξη" .
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you