Προσωπικά, δεν νομίζω ότι το μήνυμα που θέλει να δώσει ο Μάρτιν είναι να είμαστε κακοί και ανάλγητοι για να πάμε μπροστά. Αντίθετα, έχει δηλώσει ότι δεν είναι μηδενιστής, αμοραλιστής κλπ. Περιγράφει έναν κόσμο που αν και φανταστικός, βασίζεται στο Μεσαίωνα, κατά τον οποίο η ζωή του ανθρώπου δεν άξιζε μία, πόσω μάλλον αν δεν ήταν ευγενής. Θεωρώ ότι αντίθετα, με την ωμή περιγραφή εκείνων των καταστάσεων, τις καταδικάζει κι όχι τις εγκρίνει. Αυτό έχω καταλάβει από τα βιβλία, αλλά και από τις συνεντεύξεις του συγγραφέα.
Συγκεκριμένα τώρα, περιγράφει την πραγματικότητα και τις συνέπειες που έχουν γενικά οι πράξεις των ανθρώπων, καλών και κακών, χωρίς να ωραιοποιεί τις καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή οι ήρωές του είναι αγαπητοί στους αναγνώστες. Δεν κερδίζουν μόνο οι κακοί στην ιστορία του Μάρτιν. Και δεν χάνουν μόνο οι καλοί. Απλά, ο κόσμος του είναι σκληρός και οι άνθρωποι σε έναν σκληρό κόσμο, πεθαίνουν. Και σίγουρα θα πρέπει αυτοί - ιδιαίτερα οι άνθρωποι οι οποίοι κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες τόσων ανθρώπων, να σκέφτονται όλες τις κινήσεις τους πολύ καλά όπως και τις συνέπειες που αυτές μπορεί να έχουν και να τις προλαμβάνουν αν μπορούν. Γενικά, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, από τη μια επειδή δεν υπάρχουν απόλυτα καλοί και κακοί άνθρωποι, κι από την άλλη επειδή το ίδιο το φεουδαρχικό σύστημα ήταν τόσο απάνθρωπο και αναξιοκρατικό που και μόνο το γεγονός ότι ήσουν άρχοντας και όριζες τον πλούτο και σου ανήκαν οι ζωές των άλλων ανθρώπων σε καθιστούσε θέσει "κακό".
Συγκεκριμένα τώρα, περιγράφει την πραγματικότητα και τις συνέπειες που έχουν γενικά οι πράξεις των ανθρώπων, καλών και κακών, χωρίς να ωραιοποιεί τις καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή οι ήρωές του είναι αγαπητοί στους αναγνώστες. Δεν κερδίζουν μόνο οι κακοί στην ιστορία του Μάρτιν. Και δεν χάνουν μόνο οι καλοί. Απλά, ο κόσμος του είναι σκληρός και οι άνθρωποι σε έναν σκληρό κόσμο, πεθαίνουν. Και σίγουρα θα πρέπει αυτοί - ιδιαίτερα οι άνθρωποι οι οποίοι κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες τόσων ανθρώπων, να σκέφτονται όλες τις κινήσεις τους πολύ καλά όπως και τις συνέπειες που αυτές μπορεί να έχουν και να τις προλαμβάνουν αν μπορούν. Γενικά, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, από τη μια επειδή δεν υπάρχουν απόλυτα καλοί και κακοί άνθρωποι, κι από την άλλη επειδή το ίδιο το φεουδαρχικό σύστημα ήταν τόσο απάνθρωπο και αναξιοκρατικό που και μόνο το γεγονός ότι ήσουν άρχοντας και όριζες τον πλούτο και σου ανήκαν οι ζωές των άλλων ανθρώπων σε καθιστούσε θέσει "κακό".