Οι "άδικοι" θάνατοι

[nirne]

Ο Νεντ! Ποτέ δεν θα ξεπεράσω τον θάνατο του Νεντ!  ;( ;( ;( ;( ;(

Ο Τζον είχε κάποια ευθύνη για το θάνατό του. Εννοώ ότι έκανε λάθη ως διοικητής και το πλήρωσε. Από το ότι δεν προσπάθησε αρκετά να πείσει τους αδερφούς του για την χρησιμότητα των Αγρίων στο Τείχος, μέχρι το γεγονός ότι ξεκίνησε για μια μάχη που στους αδερφούς του φάνηκε ότι ήταν παραβίαση των όρκων του. Γενικά, δεν εξηγούσε, αλλά απαιτούσε υποταγή. Ναι, οι υπόλοιποι είναι υποχρεωμένοι να υπακούν τους βασιλιάδες, διοικητές, αρχηγούς τους κλπ, αλλά είναι και άνθρωποι με αισθήματα, λογική και θυμικό και ποτέ δεν πρέπει να το υποτιμούμε αυτό.

Ο Ρομπ, όπως είπες κι εσύ,  σκοτώθηκε επειδή υπήρχε πόλεμος και ήταν αρχηγός της μίας παράταξης. Όσο και να είμαι φιλικά διακείμενη απέναντί του λόγω του ονόματός του, δεν μπορώ να το αγνοήσω αυτό. Στον πόλεμο οι άνθρωποι πεθαίνουν. Είτε στη μάχη, είτε σε ενέδρα, είτε αλλιώς.

Ο Κήβαν και πάλι ήταν στρατιωτικός, πολιτικός, είχε επιρροή, ήταν υπεύθυνος για δεινά ανθρώπων, οπότε και πάλι, ανεξάρτητα από τον τρόπο που πέθανε, δεν βλέπω πού βρίσκεται η αδικία στο θάνατό του. Μιλάμε πάντα για το "μεσαιωνικό" κόσμο του Μάρτιν, δεν θέλω να παρεξηγηθώ.

Για να είμαι ειλικρινής, αν βάλω στην άκρη τον "πόνο" που μου προκαλούν κάποιοι θάνατοι κύριων χαρακτήρων επειδή τους αγαπώ, και δω αντικειμενικά τα πράγματα, με πνίγει πολύ περισσότερο η αδικία όταν βρίσκομαι μπροστά σε περιγραφές βασανιστηρίων απλών ανθρώπων  (Τζέυν Πουλ, Πία πχ) και θανάτους επειδή έτσι αποφάσισε κάποιος άρχοντας, τον οποίο δεν τον πιάνει ο νόμος μιας και η ζωή των απλών ανθρώπων του ανήκει, παρά όταν σκοτώνεται ένας ευγενής. Και έχει αμέτρητα τέτοια παραδείγματα στα βιβλία ο Μάρτιν. Αυτοί είναι οι θάνατοι που για μένα είναι άδικοι πρωτίστως στο Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου.