09-01-2016, 10:03 AM
(08-01-2016, 11:23 PM)nirne link Wrote: ΥΓ1: Ξέχασα να αναφέρω μια πάρα πολύ μη δημοφιλή άποψή μου: Δεν θεωρώ την Άρυα badass. Την θεωρώ ένα απίστευτα τραγικό μικρό παιδάκι. Κάθε φορά που σκότωνε στα βιβλία, εμένα σφιγγόταν το στομάχι μου. Κι όταν σκότωσε εκείνον της Νυχτερινής φρουράς εντελώς εν ψυχρώ, εγώ βούρκωσα. Δεν μπόρεσα ούτε στιγμή να νιώσω συγκίνηση για την εκδίκηση που έπαιρνε, αντίθετα, πονούσα για το ότι έχανε τον εαυτό της, την παιδικότητά της, για το ότι μετατρεπόταν αργά και σταθερά σ' έναν άνθρωπο απόλυτα απαθή. Εμένα αυτό με άγγιξε από την ιστορία της Άρυα. Η καταστροφή του ψυχισμού της σε τόσο μικρή ηλικία. Και έχω την αίσθηση ότι αυτός ήταν ο σκοπός του Μάρτιν.Συμφωνώ, ειδικά για την Άρυα. Είναι ένα παιδί τραυματισμένο από τον πόλεμο και την απώλεια και όταν λέει "[είμαι] κανένας" δεν είναι να πανηγυρίσεις...
ΥΓ2: Με εξαίρεση ίσως την Άσα, δεν συμπαθώ τους Σιδερογέννητους και τους βαριέμαι θανάσιμα.
She was his most trusted counsellor and his right hand