Σειρά ή Βιβλία;

[Alyssane]

Πιστεύω πως μια τηλεοπτική μεταφορά μπορεί να αφηγηθεί επαρκώς, μερικές φορές να βελτιώσει, ένα βιβλίο, αν οι παραγωγοί έχουν κατανοήσει το όραμα του συγγραφέα και τα ηθικά διδάγματα που θέλει να περάσει. Σαν φαν-φίξιον ένα πράγμα. Αν την γράφει κάποιος που καταλαβαίνει τους υπάρχοντες χαρακτήρες, τις προσωπικότητες, τα πάθη και τα ελαττώματά τους, μπορεί να φτιάξει μια πιστευτή ιστορία για αυτούς, χωρίς να τους βάζουν να κάνουν πράγματα εκτός χαρακτήρα. Πέρα από βαθιά ανάλυση του γραμμένου κειμένου, εδώ χρειάζεται και κάποιο συγγραφικό ταλέντο. Οι D&D στερούνται και των δύο, και γι' αυτό το Game of Thrones είναι μια παρωδία του Τραγουδιού της Φωτιάς και του Πάγου. Όχι μόνο βάζουν χαρακτήρες να κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν ποτέ, αλλά οι ιστορίες είναι χωρίς αλληλουχία και περιεχόμενο· απλά συμβαίνουν, και πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με γεγονότα που προηγήθηκαν ή ακολουθούν. Οι χαρακτήρες είναι επιφανειακοί, χωρίς στρώσεις, και δεν υπάρχει εξέλιξη χαρακτήρα. Όπως ήταν στην πρώτη σεζόν είναι και τώρα. Δεν μαθαίνουν τίποτα, και ζουν σε έναν απαίσιο κόσμο όπου απαίσια πράγματα συμβαίνουν σε απαίσιους χαρακτήρες. Είναι εντυπωσιακό πόσο λίγα καλά γίνονται εκεί, που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν αυτοκτονούν όλοι εκεί πέρα. Το ASOIAF είναι, νομίζω, φιλοειρηνικό στο χαρακτήρα του. Το GoT έχει κολλήσει σε δύο σημεία· εκδίκηση και όλοι πεθαίνουν, που δεν είναι το μήνυμα που περνάει το ASoIaF. Βάλε σε αυτό το μισογυνισμό και την ομοφοβία και έχεις μια φτωχή προσαρμογή. Ούτε καν προσαρμογή. Εμπνευσμένο, όχι βασισμένο στο Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου θα έπρεπε να λέει.