ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (ΒΙΒΛΙΑ)

[nirne]

Νομίζω ότι όλα έχουν να κάνουν με τις περιστάσεις. Μετά την απόπειρα κατά του Μπραν ο Τύριον ήταν ελεύθερος να αναρωτηθεί για το ποιος ήταν πίσω από την πράξη αυτή και είχε και πολύ χρόνο ακόμη και για να ερευνήσει το θέμα. Αντίθετα, μετά το θάνατο του Τζόφρυ οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές και τον "πήραν από κάτω". Πριν καν καταλάβει τι έγινε, συνελήφθη ο ίδιος για το φόνο και δεν είχε καν την ευκαιρία να μπορέσει να ψάξει τι συνέβη. Δεν είχε δεδομένα και ενδείξεις πέρα από το ποιος ενδεχομένως να είχε κίνητρο. Και όσοι είχαν κίνητρο, είτε πολιτικό είτε προσωπικό, ήταν διάφοροι. Επίσης, αυτό που τον έκαιγε πάνω από όλα ήταν να γλιτώσει ο ίδιος. Μιας και η ζωή του πια βρισκόταν σε κίνδυνο κι εκείνος δεν είχε την πολυτέλεια να σκέφτεται οτιδήποτε πέρα από το πώς να γλυτώσει, δεν είναι περίεργο που δεν ξόδεψε πάρα πολύ χρόνο σε σκέψεις για το ποιος μπορεί να ήταν ο δολοφόνος. Τα πράγματα ήταν πολύ πιεστικά γι' αυτόν. Από την ώρα δε που δραπέτευσε και σκότωσε τον πατέρα του, ο Τύριον δεν ήταν πια αυτός που ήταν πριν. Άλλαξε δραματικά και η οργή και η πικρία μέσα του τον κατέκλυσαν. Ο Τύριον από εκεί και πέρα δεν ενδιαφερόταν για τίποτα άλλο πέρα από την εκδίκηση που θα ήθελε να έχει την ευκαιρία να πάρει από όλους. Η λογική σχεδόν τον εγκαταλείπει μετά την απόδρασή του και γίνεται αρκετά σκοτεινός και εμμονικός.

Όσον αφορά για το τι γύρευε η Σέι με τον Τάιγουιν θεωρώ ότι για τον Τύριον ήταν ακόμη ένα γεγονός του ότι τον "πούλησαν" όλοι, μια απόδειξη ότι ο πατέρας του δεν νοιαζόταν καθόλου γι' αυτόν αλλά απεργαζόταν την καταστροφή του, όπως επίσης και η εδραίωση μέσα του (μαζί με την αποκάλυψη για την Τύσα) για το πόσο λανθασμένη εντύπωση είχε ο ίδιος για τους ανθρώπους της οικογένειάς του όλα τα προηγούμενα χρόνια.