25-04-2016, 01:18 PM
(This post was last modified: 25-04-2016, 01:33 PM by SANDOR CLEGANE.)
Ας πω κι εγώ μια που τα έχω φρέσκα (δε νομίζω να ξαναδώ αυτό το επεισόδιο κι η αλήθεια είναι ότι δεν ξανάδα τον προηγούμενο κύκλο!! { το θαυμαστικό το βάζω για τον εαυτό μου } ) και θα περιγράψω πώς τα βίωσα:
- Μου άρεσε η αρχή , ρεσπέκτ που οι παραγωγοί μας σεβάστηκαν και μας έδειξαν αυτό που "έκαιγε" και δε μας το άφησαν για μετά.
- (Σάνσα) Όπως, κι ο Durzo είπε
(συνεχίζω) φτάνουμε στη σκηνή όπου τα σκυλιά γαβγίζουν μανιωδώς μπροστά στη Σάνσα με τους φύλακές τους και , στα "καουμπόικα έργα πάντα φτάνει στο τέλος το ιππικό, όταν ξεκίνησε η Μπριέν την επίθεσή της , έδειξε μόνο στρατιώτες Μπόλτον - συμφωνώ ότι ο τελευταίος σκοτώθηκε πισώπλατα με ασπίδα, όχι ότι δεν γίνεται αλλά λίγο δύσκολα - κι αφού σκοτώθηκε κι ο τελευταίος, τα σκυλιά κι οι φύλακες τους άφαντοι. Μου φάνηκε πολύ πρόχειρο αυτό, ένας δε βρέθηκε να κάνει την παρατήρηση και να κάνουν "κατι" ;!!
- Η Άρυα ζητιάνευε σε μέρος όπου δεν περπατούσε ψυχή;!! (κι έφαγε το ξύλο της χωρίς κάποιος "χριστιανός" να τη βοηθήσει)
- Παρομοίως στο Μυρήν. Ερημιά στους δρόμους, αλλά το Κυριότερο που πας-πάτε ρε Καραμήτροι Τύριον και Βάρυς , εκδρομή σε μια ήσυχη περιοχή; χωρίς συνοδεία; τόσο άνετα; (πάααρα πολύ too mutch)
- Ομολογώ , και ήθελα να το γράψω στο τόπικ "Εξομολογήσεις" , ότι όταν είδα τον Άρυο Χότα και Ντόραν Μαρτέλ να "ξεπαστρεύονται" τόσο γρήγορα (ενώ υπήρχε τόσο μυστήριο γύρω τους ως προς τα πού συνομωτούνε κ.α. ) , ξέσπασα σε φωναχτά γέλια ... (Συγνώμη, ήμαρτον - αυτό ήθελα να εξομολογηθώ ) γιατί μου φάνηκε πολύ ... υπερβολικά γρήγορος ο θάνατος τους ή μάλλον το πέρασμά τους απ' το GoT , σα να τους εκδικήθηκαν οι Παραγωγοί ...
Κι επίσης, όπως στον προηγούμενο κύκλο, η Ελάρια που βλέπω ( αλήθεια, τώρα τι προσδοκά; να πάρει την εξουσία του Ντορν και να μπει σε πόλεμο με το Κινκς Λάντινγκ και τα άλλα Βασίλεια; ... α π ο ρ ώ ) δεν είναι αυτή των βιβλίων, η οποία μου έκανε εντύπωση για τη σοφία της όταν νουθετούσε τα "φίδια" ... (κρίμα)
- Τζέιμι και Σέρσεϊ, ουδέν σχόλιο.
- ( Μελ ) Διάβασα ότι κάποιο μέλος μας έγραψε ότι σε προηγούμενο κύκλο έβγαλε το περιδέραιο και δεν έγινε τίποτε. Οκ.
Οκ, που πήγε για ύπνο - το παίρνω ότι απογοητεύτηκε κι ίσως το πρωί να μην ζει. Αυτό που με προβληματίζει και αναρωτήθηκα αμέσως ήταν " Τι θέλει να πει ο Ποιητής ; " , γιατί όταν τελειώνεις ένα επεισόδιο - κι ειδικά του GoT - τελειώνεις με κάτι που σε σοκάρει ή κάτι άλλο, άρα το σενάριο ( που είπα πριν ) "να μην ξυπνήσει" δεν παίζει . Τι θα συμβεί με τη Μελ ή απλώς μόνο μας έδειξαν ότι είναι πολλών ετών (ουσιαστικά πλήρης ημερών) . Το κακό είναι ότι πλέον δεν έχω κι εγώ υψηλές πλέον προσδοκίες ...
ΥΓ: Σε γενικές γραμμές, αν δεν είχα διαβάσει τα βιβλία θα έλεγα ; Wow !!
- Μου άρεσε η αρχή , ρεσπέκτ που οι παραγωγοί μας σεβάστηκαν και μας έδειξαν αυτό που "έκαιγε" και δε μας το άφησαν για μετά.
- (Σάνσα) Όπως, κι ο Durzo είπε
Quote: 1) Να παντρευτώ τον Τζόφρεϊ αφού σκοτώσει τον πατέρα μου: Check !, εδώ πήδηξε τόσα μέτρα ψηλά απ' τα τείχη, "τι λέει αυτή ; "
2) Να φύγω με τον Μικροδάχτυλο και να πάω στην υστερική θεία μου, που μπορεί και να με πετάξει από το παράθυρο: Check !
3) Να πάω να με βιάσει ο Ράμσεϊ Μπόλτον: Check !
4) Να περάσω ένα ποτάμι: I CAN'T DO THAT !!!
(συνεχίζω) φτάνουμε στη σκηνή όπου τα σκυλιά γαβγίζουν μανιωδώς μπροστά στη Σάνσα με τους φύλακές τους και , στα "καουμπόικα έργα πάντα φτάνει στο τέλος το ιππικό, όταν ξεκίνησε η Μπριέν την επίθεσή της , έδειξε μόνο στρατιώτες Μπόλτον - συμφωνώ ότι ο τελευταίος σκοτώθηκε πισώπλατα με ασπίδα, όχι ότι δεν γίνεται αλλά λίγο δύσκολα - κι αφού σκοτώθηκε κι ο τελευταίος, τα σκυλιά κι οι φύλακες τους άφαντοι. Μου φάνηκε πολύ πρόχειρο αυτό, ένας δε βρέθηκε να κάνει την παρατήρηση και να κάνουν "κατι" ;!!
- Η Άρυα ζητιάνευε σε μέρος όπου δεν περπατούσε ψυχή;!! (κι έφαγε το ξύλο της χωρίς κάποιος "χριστιανός" να τη βοηθήσει)
- Παρομοίως στο Μυρήν. Ερημιά στους δρόμους, αλλά το Κυριότερο που πας-πάτε ρε Καραμήτροι Τύριον και Βάρυς , εκδρομή σε μια ήσυχη περιοχή; χωρίς συνοδεία; τόσο άνετα; (πάααρα πολύ too mutch)
- Ομολογώ , και ήθελα να το γράψω στο τόπικ "Εξομολογήσεις" , ότι όταν είδα τον Άρυο Χότα και Ντόραν Μαρτέλ να "ξεπαστρεύονται" τόσο γρήγορα (ενώ υπήρχε τόσο μυστήριο γύρω τους ως προς τα πού συνομωτούνε κ.α. ) , ξέσπασα σε φωναχτά γέλια ... (Συγνώμη, ήμαρτον - αυτό ήθελα να εξομολογηθώ ) γιατί μου φάνηκε πολύ ... υπερβολικά γρήγορος ο θάνατος τους ή μάλλον το πέρασμά τους απ' το GoT , σα να τους εκδικήθηκαν οι Παραγωγοί ...
Κι επίσης, όπως στον προηγούμενο κύκλο, η Ελάρια που βλέπω ( αλήθεια, τώρα τι προσδοκά; να πάρει την εξουσία του Ντορν και να μπει σε πόλεμο με το Κινκς Λάντινγκ και τα άλλα Βασίλεια; ... α π ο ρ ώ ) δεν είναι αυτή των βιβλίων, η οποία μου έκανε εντύπωση για τη σοφία της όταν νουθετούσε τα "φίδια" ... (κρίμα)
- Τζέιμι και Σέρσεϊ, ουδέν σχόλιο.
- ( Μελ ) Διάβασα ότι κάποιο μέλος μας έγραψε ότι σε προηγούμενο κύκλο έβγαλε το περιδέραιο και δεν έγινε τίποτε. Οκ.
Οκ, που πήγε για ύπνο - το παίρνω ότι απογοητεύτηκε κι ίσως το πρωί να μην ζει. Αυτό που με προβληματίζει και αναρωτήθηκα αμέσως ήταν " Τι θέλει να πει ο Ποιητής ; " , γιατί όταν τελειώνεις ένα επεισόδιο - κι ειδικά του GoT - τελειώνεις με κάτι που σε σοκάρει ή κάτι άλλο, άρα το σενάριο ( που είπα πριν ) "να μην ξυπνήσει" δεν παίζει . Τι θα συμβεί με τη Μελ ή απλώς μόνο μας έδειξαν ότι είναι πολλών ετών (ουσιαστικά πλήρης ημερών) . Το κακό είναι ότι πλέον δεν έχω κι εγώ υψηλές πλέον προσδοκίες ...
ΥΓ: Σε γενικές γραμμές, αν δεν είχα διαβάσει τα βιβλία θα έλεγα ; Wow !!
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you