25-04-2016, 04:22 PM
Η φάση έχει αρχίσει να θυμίζει σαπουνόπερα.
Πραγματικά μετά τον απογοητευτικό και γεμάτο σεναριακά κενά 5ο κύκλο, ο 6ος αρχίζει ακόμη χειρότερα.
Τι να πρωτοσχολιάσω; Ενώ στο τείχος έχουν περάσει μερικές ώρες από τον προηγούμενο κύκλο και το πτώμα του Τζον δεν έχει προλάβει να κρυώσει που λέει ο λόγος, ενώ η Σανσα ακόμη τρέχει να ξεφυγει και ο Ραμσει έχει γινει ένα ευαισθητο αγοράκι που κλαίει για το κοριτσι του αλλά μετά το ταίζει στους σκύλους, την ίδια στιγμή ο Τζειμι όχι μονο έχει φτάσει απο το Σανσπιαρ στο Κινγκς Λαντινγκ (όπου παρακολουθούμε έναν απο τους βαρετότερους διαλόγους με την δακρυβρεχτη Σερσει), αλλά έχει προλάβει να φτάσει και η αλληλογραφία με την ειδηση της δολοφονίας στον Ντοράν ο οποιος με την σειρα του δολοφονείται σε μια αχαρακτηριστη σκηνη. την ίδια στιγμή τα φίδια της ερήμου εμφανίζονται ως δια μαγείας μεσα στο καραβι του τρισταν που ήταν στο κινγκς Λαντινγκ συνεχίζοντας την παράνοια.
Απο την άλλη έχω χάσει λογαριασμο για το πόσες φορές έχει εμφανιστει η Μπριεν συμπτωματικά κάπου για να σκοτωσει ή να σώσει κάποιον. οποια πέτρα και αν σηκωσεις η Μπριεν απο κάτω.
Οι διαλογοι Τυριον με τον Βαρυς, του Σπουργίτη και της Μαρτζορι και των γκομενων της Καλισι περισσότερο έμοιαζαν σαν μια προσπάθεια να μας θυμίσουν απλα την υπαρξη των χαρακτήρων και να γεμίσουν χρόνο γι αυτο και δεν έδωσα τπτ ουσιαστικο.
Πραγματικά είναι κρίμα να έχουν στα χέρια τους εναν κόσμο πλασμένο απο τα χέρια του Μαρτιν, γεμάτο λεπτομεριες φαντασία και ιντριγκα και να τον μεταχειρίζονται τόσο ανιαρά και προβλέψιμα
Πραγματικά μετά τον απογοητευτικό και γεμάτο σεναριακά κενά 5ο κύκλο, ο 6ος αρχίζει ακόμη χειρότερα.
Τι να πρωτοσχολιάσω; Ενώ στο τείχος έχουν περάσει μερικές ώρες από τον προηγούμενο κύκλο και το πτώμα του Τζον δεν έχει προλάβει να κρυώσει που λέει ο λόγος, ενώ η Σανσα ακόμη τρέχει να ξεφυγει και ο Ραμσει έχει γινει ένα ευαισθητο αγοράκι που κλαίει για το κοριτσι του αλλά μετά το ταίζει στους σκύλους, την ίδια στιγμή ο Τζειμι όχι μονο έχει φτάσει απο το Σανσπιαρ στο Κινγκς Λαντινγκ (όπου παρακολουθούμε έναν απο τους βαρετότερους διαλόγους με την δακρυβρεχτη Σερσει), αλλά έχει προλάβει να φτάσει και η αλληλογραφία με την ειδηση της δολοφονίας στον Ντοράν ο οποιος με την σειρα του δολοφονείται σε μια αχαρακτηριστη σκηνη. την ίδια στιγμή τα φίδια της ερήμου εμφανίζονται ως δια μαγείας μεσα στο καραβι του τρισταν που ήταν στο κινγκς Λαντινγκ συνεχίζοντας την παράνοια.
Απο την άλλη έχω χάσει λογαριασμο για το πόσες φορές έχει εμφανιστει η Μπριεν συμπτωματικά κάπου για να σκοτωσει ή να σώσει κάποιον. οποια πέτρα και αν σηκωσεις η Μπριεν απο κάτω.
Οι διαλογοι Τυριον με τον Βαρυς, του Σπουργίτη και της Μαρτζορι και των γκομενων της Καλισι περισσότερο έμοιαζαν σαν μια προσπάθεια να μας θυμίσουν απλα την υπαρξη των χαρακτήρων και να γεμίσουν χρόνο γι αυτο και δεν έδωσα τπτ ουσιαστικο.
Πραγματικά είναι κρίμα να έχουν στα χέρια τους εναν κόσμο πλασμένο απο τα χέρια του Μαρτιν, γεμάτο λεπτομεριες φαντασία και ιντριγκα και να τον μεταχειρίζονται τόσο ανιαρά και προβλέψιμα