02-05-2016, 09:10 AM
[member=396]arwyn[/member]
Αληθώς Ανέστη!!!
Η Μελ το κανε το θαύμα της!
[member=3008]WardenOfTheNorth1[/member]
Σαφώς και ήταν καλύτερο από το πρώτο. Οι διαφημίσεις του Τζάμπο είναι καλυτερες από το 1ο επεισόδιο.
Το συγκεκριμένο επεισόδιο συνοψίζει τα προβλήματα που έχω με την σειρά-και τα οποία αφορούν σχεδόν αποκλειστικά το σενάριο.
Οι πιο δυνατές και ουσιαστικές σκηνές-με ελάχιστες εξαιρέσεις-ήταν είτε ακριβώς βγαλμένες από τα βιβλία είτε βασισμένες με μικρές παραλλαγές.
Εφόσον το συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν σε γενικές γραμμές πιστό στα βιβλία, ήταν πετυχημένο.
Η πιο δυνατή και σημαντική σκηνή για εμένα ήταν το φλασμπακ με τα Σταρκάκια (υπάρχει αντίστοιχη σκηνή στα βιβλία). Μου άρεσε η αντίδραση της Μήρα και καλό είναι να καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο που ελλοχεύει ότι ο Μπραν έχει οράματα.
Άραγε αυτό σημαίνει ότι ο Μπραν θα απωλέσει την φυσική του υπόσταση?
Ο Τόμμεν στην σειρά για πρώτη φορά εμφανίζει κοινά στοιχεία με τον Τόμμεν των βιβλών. Είναι όπως η Μυρσέλλα καλόκαρδος αλλά σε αντίθεση με την αδερφή του είναι αδύναμος και επιρρεπής σε πιο ισχυρές προσωπικότητες.
Η αντιπαράθεση Τζέιμυ-Σπουργίτη ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα-αναρωτιέμαι εαν προοικονομείται η πτώση του Σπουργίτη.
Ανήκω στην μειοψηφία που πιστεύει ότι ο Τύριον είναι γιός του Αίρυς. Η σκηνή με τους δράκους αν μη τι άλλο δίνει ελπίδες. Η σκηνή με τους δράκους βασίζεται στα βιβλία, όπου ο Τύριον εξηγεί ότι ήθελε δράκο για δώρο και φαντασιωνόταν ότι ήταν Ταργκάρυεν πριγκηπόπουλο.
Γενικά η Άρυα από τα γεγονότα του 3ου βιβλίου και έπειτα με αφήνει αδιάφορη. Στα βιβλία η πλοκή της στο 4ο και 5ο ήταν αφάνταστα βαρετή. Στην σειρά τουλάχιστον ακολουθούν πιο γρήγορο ρυθμό.
Βέβαια σε αυτό τον κύκλο η Άρυα θα κάνει κάτι ενδιαφέρον επιτέλους
Η σκηνή με τον Ράμσεϋ ήταν περίεργη.
Αυτό που με χαλάει στην σειρά είναι ο εύκολος τρόπος με τον οποίο ξεμπερδεύουν με χαρακτήρες.
ίσως και στα βιβλία να παίξει αντίστοιχη φάση, αλλά ελπίζω όχι τόσο τσαπατσούλικα. Ο Ρους ήταν από τους πιο καλογραμμένους χαρακτήρες-ακόμα και στην σειρά-ελπίζω ο Ράμσεϋ να μην γίνει καρικατούρα χωρίς τον πατέρα του.
Από την άλλη η πράξη του προβληματίζει, νομιμοποιημένος μπάσταρδος μεν, αλλά και kinslayer...Δεν έχει λογική αυτό που έκανε.
RIP Roose, Walda και μωρό.
Για την σκηνη Σάνσα-Θήον, ήταν συγκινητική αλλά προτιμώ την πλοκή από τα βιβλία. Βέβαια είμαι προκατηλλημένη. Σάνσα και Θήον είναι δύο από τους πιο αγαπημένους μου χαρακτήρες (ο Τζέιμυ είναι Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας) και ενώ στα βιβλία είναι συναρπαστική η εξέλιξη τους, στην σειρά, ειδικά η Σάνσα έχει δευτερεύων ρόλο. Χαίρομαι που η θεωρία ότι ο Θήον θα θυσιαστεί για τον Τζον δεν έχει βάση.
Είδαμε επιτέλους τον Έουρον και τώρα πέθανε και ο τελευταίος από τους 5 βασιλείς!Τέλος εποχής! Υποθέτω ότι στο επόμενο επεισόδιο θα δούμε
.
Απορία: Εφόσον δεν θα δούμε τον Βικτάριον, η Γιάρα ή ο Έουρον θα αφομοιώσουν την πλοκή του?
Για όσους δεν ξέρουν ποιός ή πως είναι ο Βικτάριον, μοιάζει έτσι:
![[Image: 400px-Matt_Olson_V_Greyjoy.jpg]](http://awoiaf.westeros.org/images/thumb/9/9b/Matt_Olson_V_Greyjoy.jpg/400px-Matt_Olson_V_Greyjoy.jpg)
H ανάσταση του Τζον ήταν τέλεια!
Ούτε κάτι εντυπωσιακό ούτε κάτι τρομακτικό!
Βέβαια το μεγάλο ερώτημα ποτέ δεν ήταν το εαν θα αναστηθεί αλλά το πώς και ως τί θα επιστρέψει...
Ο Μπέρικ είχε πει ότι πάντα κάτι λείπει από μια επιστροφή, τί θα χάσει ο Τζον?
Ούτε και εμένα μου άρεσε το νέο όνομα του Χόντορ, αλλά μπορώ να συμβιβαστώ με αυτό.
Η εξέλιξη του Ντάβος είναι ασύμβατη με τον χαρακτήρα του.
Ποτέ δεν είχε πολλά πολλά με τον Τζον και μισούσε την Μελ.
Παρατήρησε κανείς ότι το 2ο επεισόδιο είχε έντονο θρησκευτικό στοιχείο?
Επίσης έχουμε άνοδο των Μπάσταρδων.
Ελλάρια και Φίδια ξεκάνουν τους Μαρτέλ.
Ράμσεϋ ξεκάνει τον μπαμπά του, το αδερφάκι του και την μητριά του.
Τζον επιστρέφει ως... Σταρκ?
Ο Σερ Ρόμπερτ ήταν ενδιαφέρον τύπος...Θέλω να τον δω να ξεκάνει τον Σπουργίτη(το μίσος μου για τον Σπουργίτη είναι απύθμενο)
Και κάτι τελευταίο,
Γουν Γουν είσαι λατρεία! (hug)
Για να συνοψίσω:
H σειρά εξοκολουθεί να έχει διαζύγιο με την λογική. Ειδικά στις περίπτωσεις Ράμσεϋ, Ντάβος. Έχω αποδεχτεί πιά ότι θα κάνουν ότι θέλουν αλλά τουλάχιστον ας το κάνουν με σεβασμό στο αρχικό κείμενο και σε ένα μεγάλο βαθμό, το 2ο επεισόδιο έδειξε ότι σέβονται τα βιβλία.
Αληθώς Ανέστη!!!
Η Μελ το κανε το θαύμα της!
[member=3008]WardenOfTheNorth1[/member]
Σαφώς και ήταν καλύτερο από το πρώτο. Οι διαφημίσεις του Τζάμπο είναι καλυτερες από το 1ο επεισόδιο.
Το συγκεκριμένο επεισόδιο συνοψίζει τα προβλήματα που έχω με την σειρά-και τα οποία αφορούν σχεδόν αποκλειστικά το σενάριο.
Οι πιο δυνατές και ουσιαστικές σκηνές-με ελάχιστες εξαιρέσεις-ήταν είτε ακριβώς βγαλμένες από τα βιβλία είτε βασισμένες με μικρές παραλλαγές.
Εφόσον το συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν σε γενικές γραμμές πιστό στα βιβλία, ήταν πετυχημένο.
Η πιο δυνατή και σημαντική σκηνή για εμένα ήταν το φλασμπακ με τα Σταρκάκια (υπάρχει αντίστοιχη σκηνή στα βιβλία). Μου άρεσε η αντίδραση της Μήρα και καλό είναι να καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο που ελλοχεύει ότι ο Μπραν έχει οράματα.
Άραγε αυτό σημαίνει ότι ο Μπραν θα απωλέσει την φυσική του υπόσταση?
Ο Τόμμεν στην σειρά για πρώτη φορά εμφανίζει κοινά στοιχεία με τον Τόμμεν των βιβλών. Είναι όπως η Μυρσέλλα καλόκαρδος αλλά σε αντίθεση με την αδερφή του είναι αδύναμος και επιρρεπής σε πιο ισχυρές προσωπικότητες.
Η αντιπαράθεση Τζέιμυ-Σπουργίτη ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα-αναρωτιέμαι εαν προοικονομείται η πτώση του Σπουργίτη.
Ανήκω στην μειοψηφία που πιστεύει ότι ο Τύριον είναι γιός του Αίρυς. Η σκηνή με τους δράκους αν μη τι άλλο δίνει ελπίδες. Η σκηνή με τους δράκους βασίζεται στα βιβλία, όπου ο Τύριον εξηγεί ότι ήθελε δράκο για δώρο και φαντασιωνόταν ότι ήταν Ταργκάρυεν πριγκηπόπουλο.
Γενικά η Άρυα από τα γεγονότα του 3ου βιβλίου και έπειτα με αφήνει αδιάφορη. Στα βιβλία η πλοκή της στο 4ο και 5ο ήταν αφάνταστα βαρετή. Στην σειρά τουλάχιστον ακολουθούν πιο γρήγορο ρυθμό.
Βέβαια σε αυτό τον κύκλο η Άρυα θα κάνει κάτι ενδιαφέρον επιτέλους
Η σκηνή με τον Ράμσεϋ ήταν περίεργη.
Αυτό που με χαλάει στην σειρά είναι ο εύκολος τρόπος με τον οποίο ξεμπερδεύουν με χαρακτήρες.
ίσως και στα βιβλία να παίξει αντίστοιχη φάση, αλλά ελπίζω όχι τόσο τσαπατσούλικα. Ο Ρους ήταν από τους πιο καλογραμμένους χαρακτήρες-ακόμα και στην σειρά-ελπίζω ο Ράμσεϋ να μην γίνει καρικατούρα χωρίς τον πατέρα του.
Από την άλλη η πράξη του προβληματίζει, νομιμοποιημένος μπάσταρδος μεν, αλλά και kinslayer...Δεν έχει λογική αυτό που έκανε.
RIP Roose, Walda και μωρό.
Για την σκηνη Σάνσα-Θήον, ήταν συγκινητική αλλά προτιμώ την πλοκή από τα βιβλία. Βέβαια είμαι προκατηλλημένη. Σάνσα και Θήον είναι δύο από τους πιο αγαπημένους μου χαρακτήρες (ο Τζέιμυ είναι Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας) και ενώ στα βιβλία είναι συναρπαστική η εξέλιξη τους, στην σειρά, ειδικά η Σάνσα έχει δευτερεύων ρόλο. Χαίρομαι που η θεωρία ότι ο Θήον θα θυσιαστεί για τον Τζον δεν έχει βάση.
Είδαμε επιτέλους τον Έουρον και τώρα πέθανε και ο τελευταίος από τους 5 βασιλείς!Τέλος εποχής! Υποθέτω ότι στο επόμενο επεισόδιο θα δούμε
Απορία: Εφόσον δεν θα δούμε τον Βικτάριον, η Γιάρα ή ο Έουρον θα αφομοιώσουν την πλοκή του?
Για όσους δεν ξέρουν ποιός ή πως είναι ο Βικτάριον, μοιάζει έτσι:
H ανάσταση του Τζον ήταν τέλεια!
Ούτε κάτι εντυπωσιακό ούτε κάτι τρομακτικό!
Βέβαια το μεγάλο ερώτημα ποτέ δεν ήταν το εαν θα αναστηθεί αλλά το πώς και ως τί θα επιστρέψει...
Ο Μπέρικ είχε πει ότι πάντα κάτι λείπει από μια επιστροφή, τί θα χάσει ο Τζον?
Ούτε και εμένα μου άρεσε το νέο όνομα του Χόντορ, αλλά μπορώ να συμβιβαστώ με αυτό.
Η εξέλιξη του Ντάβος είναι ασύμβατη με τον χαρακτήρα του.
Ποτέ δεν είχε πολλά πολλά με τον Τζον και μισούσε την Μελ.
Παρατήρησε κανείς ότι το 2ο επεισόδιο είχε έντονο θρησκευτικό στοιχείο?
Επίσης έχουμε άνοδο των Μπάσταρδων.
Ελλάρια και Φίδια ξεκάνουν τους Μαρτέλ.
Ράμσεϋ ξεκάνει τον μπαμπά του, το αδερφάκι του και την μητριά του.
Τζον επιστρέφει ως... Σταρκ?
Ο Σερ Ρόμπερτ ήταν ενδιαφέρον τύπος...Θέλω να τον δω να ξεκάνει τον Σπουργίτη(το μίσος μου για τον Σπουργίτη είναι απύθμενο)
Και κάτι τελευταίο,
Γουν Γουν είσαι λατρεία! (hug)
Για να συνοψίσω:
H σειρά εξοκολουθεί να έχει διαζύγιο με την λογική. Ειδικά στις περίπτωσεις Ράμσεϋ, Ντάβος. Έχω αποδεχτεί πιά ότι θα κάνουν ότι θέλουν αλλά τουλάχιστον ας το κάνουν με σεβασμό στο αρχικό κείμενο και σε ένα μεγάλο βαθμό, το 2ο επεισόδιο έδειξε ότι σέβονται τα βιβλία.
He was sick of it, sick of lords and lies, sick of his father, his sister, sick of the whole bloody business.