17-05-2016, 11:33 AM
(This post was last modified: 17-05-2016, 11:46 AM by SANDOR CLEGANE.)
[member=194]nirne[/member],
σ' ευχαριστώ ,
σήμερα κατά παράξενο τρόπο παίζει.
Επειδή τα τελευταία (μνμ) έχουν να κάνουν με Τζον , και δικαίως, θεωρώ είτε έτσι πως το παρουσιάζει η τηλεοπτική εκδοχή είτε υποθετικά και με τις ευχές όλων μας στα βιβλία, ο Τζον είναι μεταξύ αυτού που λέμε "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα" . Βέβαια , "απουσιάζει" το άμεσο επείγον απ' την παρουσία και επικείμενη εισβολή των ¨Αλλων" , ανεξήγητα γιατί (αν έβλεπε κάποιος πρώτη φορά τη σειρά και ξεκινούσε απ' αυτόν τον κύκλο, θα αγνοούσε εντελώς τους "Άλλους" ) , οπότε "όλοι" συμφωνούν ότι πρέπει να δει τα νώτα του στο Βορρά , την αποκατάσταση της "δικαιοσύνης" και το σώσιμο του αδερφού του με δράση στρατιωτική εναντίον του Μπόλτον .
Επαναλαμβάνω βέβαια - ισως πλέον κουραστικά - ότι για να πάει απ' το Μαύρο Κάστρο στο Γουίντερφελ θα πρέπει να διανύσει εκατοντάδες χλμ και δεν είναι νικάω κι αυριο-μεθαύριο ξαναγυρνάω να αντιμετωπίσω τους "Άλλους" , οποτε θα πρέπει να αποφασίσει το τι πρέπει να κάνει βάζοντας προτεραιότητες . Δεν μπορεί να τα κάνει και τα δύο ούτε και τίποτα.
Βεβαίως όμως και πρέπει να ρισκάρει, ή το ένα ή το άλλο κι αν πολύ τυχερός - γιατί παίζει κι ο απρόβλεπτος χρόνος απ' τη μεριά των οποιοδήποτε άλλων - να "χτυπήσει" και το άλλο. Πάντως είναι σε τρομερό δίλημμα , και φυσικά αν μου έλεγαν "πάρε και ζήσε οποιονδήποτε χαρακτήρα απ' το GoT ή ASOIAF" δε θα διάλεγα , παρότι υποστήριζα, ποτέ του Τζον.
Επίσης τον καταλαβαίνω και συναισθάνομαι για το πώς νιώθει απ' την Προδοσία των Μαύρων"αδελφών" του, λόγω του χαρακτήρα του. Ακόμη κι η "κίνηση" της κρεμάλας δεν ήταν γι' αυτόν κάτι ευχάριστο ως προς την ανταπόδωση, εκδίκηση, αλλά ακόμη θα θέλει μέσα του να εξιλεωθεί κυρίως για το πώς θα μπορούσε να είχε καταφέρει να αποφύγει την αιτία της Στάσης-Προδοσίας.
Τώρα που το σκέφτομαι , νομίζω ότι το "βαρέθηκα να πολεμάω" πιο πολύ το έλεγε για το εσωτερικό του εαυτού του κι όχι για τις κυριολεκτικές μάχες που έδωσε . Όμως όταν "πέφτουμε" κι είμαστε στα "κάτω" μας , ανήμποροι πλέον χωρίς ορατή δύναμη, σωνόμαστε από κάποια που δεν υπολογίζαμε ή δεν δίναμε σημασία στα "καλά" μας. Ένα πολύ απλό πχ. θα μας σώσει κυρολεκτικά ένα ... γατάκι * ! Είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτό και η αγάπη μας γι' αυτό μας βοηθά να "ορθοποδήσουμε" . Πόσο άλλον ο Τζον που έχει πολλά "κάποια" και σοβαρά ..
Εδώ ο Τζον , πιστεύω θα ξεχάσει και "το παιδί" αλλά και "τον άνδρα" με άλλα λόγια τον εαυτό του (ίσως πλέον πιο συνειδητά) για να σώσει ... (έχει μπόλικο πράμα, παρακαλώ , με τη σειρά, μην σπρώχνεστε ... )
ΥΓ: "Στην υγειά μας , κ. Μάρτιν ... !! "
* από πέρσι έχω 2 γατάκια μες στο σπίτι μου (νυν γάτοι) - το πχ είναι τυχαίο (όχι απόλυτα τυχαίο, αφού μας έχουν όλους "ανεβάσει" - τώρα που τα βλέπω να παίζουν με "τρελαίνουν" )
σ' ευχαριστώ ,
σήμερα κατά παράξενο τρόπο παίζει.
Επειδή τα τελευταία (μνμ) έχουν να κάνουν με Τζον , και δικαίως, θεωρώ είτε έτσι πως το παρουσιάζει η τηλεοπτική εκδοχή είτε υποθετικά και με τις ευχές όλων μας στα βιβλία, ο Τζον είναι μεταξύ αυτού που λέμε "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα" . Βέβαια , "απουσιάζει" το άμεσο επείγον απ' την παρουσία και επικείμενη εισβολή των ¨Αλλων" , ανεξήγητα γιατί (αν έβλεπε κάποιος πρώτη φορά τη σειρά και ξεκινούσε απ' αυτόν τον κύκλο, θα αγνοούσε εντελώς τους "Άλλους" ) , οπότε "όλοι" συμφωνούν ότι πρέπει να δει τα νώτα του στο Βορρά , την αποκατάσταση της "δικαιοσύνης" και το σώσιμο του αδερφού του με δράση στρατιωτική εναντίον του Μπόλτον .
Επαναλαμβάνω βέβαια - ισως πλέον κουραστικά - ότι για να πάει απ' το Μαύρο Κάστρο στο Γουίντερφελ θα πρέπει να διανύσει εκατοντάδες χλμ και δεν είναι νικάω κι αυριο-μεθαύριο ξαναγυρνάω να αντιμετωπίσω τους "Άλλους" , οποτε θα πρέπει να αποφασίσει το τι πρέπει να κάνει βάζοντας προτεραιότητες . Δεν μπορεί να τα κάνει και τα δύο ούτε και τίποτα.
Βεβαίως όμως και πρέπει να ρισκάρει, ή το ένα ή το άλλο κι αν πολύ τυχερός - γιατί παίζει κι ο απρόβλεπτος χρόνος απ' τη μεριά των οποιοδήποτε άλλων - να "χτυπήσει" και το άλλο. Πάντως είναι σε τρομερό δίλημμα , και φυσικά αν μου έλεγαν "πάρε και ζήσε οποιονδήποτε χαρακτήρα απ' το GoT ή ASOIAF" δε θα διάλεγα , παρότι υποστήριζα, ποτέ του Τζον.
Επίσης τον καταλαβαίνω και συναισθάνομαι για το πώς νιώθει απ' την Προδοσία των Μαύρων"αδελφών" του, λόγω του χαρακτήρα του. Ακόμη κι η "κίνηση" της κρεμάλας δεν ήταν γι' αυτόν κάτι ευχάριστο ως προς την ανταπόδωση, εκδίκηση, αλλά ακόμη θα θέλει μέσα του να εξιλεωθεί κυρίως για το πώς θα μπορούσε να είχε καταφέρει να αποφύγει την αιτία της Στάσης-Προδοσίας.
Τώρα που το σκέφτομαι , νομίζω ότι το "βαρέθηκα να πολεμάω" πιο πολύ το έλεγε για το εσωτερικό του εαυτού του κι όχι για τις κυριολεκτικές μάχες που έδωσε . Όμως όταν "πέφτουμε" κι είμαστε στα "κάτω" μας , ανήμποροι πλέον χωρίς ορατή δύναμη, σωνόμαστε από κάποια που δεν υπολογίζαμε ή δεν δίναμε σημασία στα "καλά" μας. Ένα πολύ απλό πχ. θα μας σώσει κυρολεκτικά ένα ... γατάκι * ! Είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτό και η αγάπη μας γι' αυτό μας βοηθά να "ορθοποδήσουμε" . Πόσο άλλον ο Τζον που έχει πολλά "κάποια" και σοβαρά ..
Εδώ ο Τζον , πιστεύω θα ξεχάσει και "το παιδί" αλλά και "τον άνδρα" με άλλα λόγια τον εαυτό του (ίσως πλέον πιο συνειδητά) για να σώσει ... (έχει μπόλικο πράμα, παρακαλώ , με τη σειρά, μην σπρώχνεστε ... )
ΥΓ: "Στην υγειά μας , κ. Μάρτιν ... !! "
* από πέρσι έχω 2 γατάκια μες στο σπίτι μου (νυν γάτοι) - το πχ είναι τυχαίο (όχι απόλυτα τυχαίο, αφού μας έχουν όλους "ανεβάσει" - τώρα που τα βλέπω να παίζουν με "τρελαίνουν" )
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you