23-05-2016, 10:48 PM
[member=2805]robb stark of the north[/member]
Η αλήθεια είναι πως ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τον κόσμο του Μάρτιν να ξεχωρίζουν είναι η περιπλοκότητα των χαρακτήρων που μετέχουν σε αυτά. Πέρα από λιγοστές τρανταχτές εξαιρέσεις, κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός. Είναι γκρι χαρακτήρες, με τα θετικά και τα αρνητικά τους στοιχεία.
Αυτά εδώ είναι τα λόγια του συγγραφέα των βιβλίων:
Η μάχη μεταξύ του “Καλού” και του “Κακού” μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, κάτι που αναφέρεται ξεκάθαρα στο παραπάνω χωρίο, αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα των βιβλίων του Μάρτιν. Ο ίδιος έχει να τονίσει επισταμένως το συγκεκριμένο θέμα και έχει προσπαθήσει να το περάσει μέσα στα βιβλία του σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Η χρήση των POV κεφαλαίων βοηθά σε αυτό καθώς βάζει τον αναγνώστη στο μυαλό ενός ανθρώπου, του δίνει την δυνατότητα να διαβάσει τις σκέψεις του και καταδεικνύει το πόσο περιπλόκοι είναι ορισμένοι χαρακτήρες που εκ πρώτης όψεως φαίνονται να είναι “κακοί” και έχουν κάνει ορισμένες αποτρόπαιες πράξεις (βλέπε Τζέιμι).
Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως ο Μάρτιν δεν έχει δημιουργήσει χαρακτήρες που είναι απόλυτα “κακοί”. Ο Ράμσεύ, ο Τζόφρυ, το Βουνό, ο Ρους, ο Κουάιμπερν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία δίχως αμφιβολία μαζί ένα σωρό ακόμη. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν ξεκάθαρους στόχους και κίνητρα (τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την καταστροφή του κόσμου), ενώ άλλοι εμφανίζονται ως φυσιολογικοί και καθημερινοί άνθρωποι. Επομένως, το θέμα της “μάχης ανάμεσα στο Καλό και το Κακό στην ανθρώπινη ψυχή” παρότι είναι κυρίαρχο σε όλα τα βιβλία, έχει και κάποιες ξεκάθαρες εξαιρέσεις.
Το αγγλικό κείμενο εδώ:
Αυτά είναι τα λόγια του ίδιου του Μάρτιν για τους Άλλους στο προσχέδιο των βιβλίων του. Η μετάφραση μπορεί να μην είναι και καλύτερη, αλλά το βασικό νόημα νομίζω πως γίνεται κατανοητό. (btw, το neverborn – δηλαδή αγέννητοι- μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως στοιχείο για το γεγονός ότι οι Άλλοι αποτελούν δημιουργία των Παιδιών του Δάσους). Ακόμη κι αν αφήσουμε απ' έξω το στοιχείο αυτό, το πρόβλημα σχετικά με την αντίληψη πως οι Άλλοι θα μπορούσαν να μην θεωρηθούν απόλυτα “κακοί” και ότι έχουν θετικά χαρακτηριστικά εξακολουθεί να υπάρχει καθώς δεν έχουμε κάποιο στοιχείο που να μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα. Μόνο υποθέσεις που βασίζονται σε υποθέσεις, οι οποίες κατά συνέπεια δεν οδηγούν πουθενά. Αντιθέτως, τα μόνα στοιχεία που έχουμε συγκλίνουν προς την άλλη πλευρά, ότι είναι απόλυτα “κακοί”.
Σχετικά με το όραμα της Μελισάντρα, νομίζω πως θα μπορούσε να δοθεί η εξής ερμηνεία. Γνωρίζουμε πως ο Μπραν και το Ματωμένο Κοράκι βρίσκονται μέσα σε ένα Γουέιργουντ. Αν υποθέσουμε πως η δημιουργία των Άλλων γινόταν πάνω σε Γουέιργουντ (κάτι που αν και υποστηρίζεται από την σειρά δεν θα πρέπει να το πάρουμε ως δεδομένο), τότε τα Γουέιργουντ αποτελούν κατά κάποιον τρόπο τον τόπο δημιουργίας/προέλευσης των όντων αυτών. Η Μελισάντρα ζητώντας από τον Ρ' Λορ να της δείξει τον Μεγάλο Άλλο, βλέπει τον τόπο όπου ξεκίνησαν όλα - η δημιουργία των Άλλων-, δηλαδή το Γουέιργουντ, μέσα στο οποίο βρίσκονται αυτή τη στιγμή ο Μπραν και το Ματωμένο Κοράκι.
Προφανώς όλα τα παραπάνω αποτελούν μια υπόθεση, αλλά νομίζω, τουλάχιστον, πως είναι μια ερμηνεία που βγάζει κάποιο νόημα.
Η αλήθεια είναι πως ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τον κόσμο του Μάρτιν να ξεχωρίζουν είναι η περιπλοκότητα των χαρακτήρων που μετέχουν σε αυτά. Πέρα από λιγοστές τρανταχτές εξαιρέσεις, κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός. Είναι γκρι χαρακτήρες, με τα θετικά και τα αρνητικά τους στοιχεία.
Αυτά εδώ είναι τα λόγια του συγγραφέα των βιβλίων:
Quote:“The battle between Good and Evil is a theme of much of fantasy. But I think the battle between Good and Evil is fought largely within the individual human heart, by the decisions that we make. It’s not like evil dresses up in black clothing and you know, they’re really ugly. These are some of the things that Tolkien did; he made them work fabulously, but in the hands of his imitators, they become total clichés. I mean the orc-like creatures who always do dress in black and… they’re really ugly and they’ve got facial deformities or something. You can tell that if somebody’s ugly, he must be evil. …We don’t need any more Dark Lords, we don’t need any more, ‘Here are the good guys, they’re in white, there are the bad guys, they’re in black. And also, they’re really ugly, the bad guys.”
Η μάχη μεταξύ του “Καλού” και του “Κακού” μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, κάτι που αναφέρεται ξεκάθαρα στο παραπάνω χωρίο, αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα των βιβλίων του Μάρτιν. Ο ίδιος έχει να τονίσει επισταμένως το συγκεκριμένο θέμα και έχει προσπαθήσει να το περάσει μέσα στα βιβλία του σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Η χρήση των POV κεφαλαίων βοηθά σε αυτό καθώς βάζει τον αναγνώστη στο μυαλό ενός ανθρώπου, του δίνει την δυνατότητα να διαβάσει τις σκέψεις του και καταδεικνύει το πόσο περιπλόκοι είναι ορισμένοι χαρακτήρες που εκ πρώτης όψεως φαίνονται να είναι “κακοί” και έχουν κάνει ορισμένες αποτρόπαιες πράξεις (βλέπε Τζέιμι).
Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, πως ο Μάρτιν δεν έχει δημιουργήσει χαρακτήρες που είναι απόλυτα “κακοί”. Ο Ράμσεύ, ο Τζόφρυ, το Βουνό, ο Ρους, ο Κουάιμπερν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία δίχως αμφιβολία μαζί ένα σωρό ακόμη. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν ξεκάθαρους στόχους και κίνητρα (τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την καταστροφή του κόσμου), ενώ άλλοι εμφανίζονται ως φυσιολογικοί και καθημερινοί άνθρωποι. Επομένως, το θέμα της “μάχης ανάμεσα στο Καλό και το Κακό στην ανθρώπινη ψυχή” παρότι είναι κυρίαρχο σε όλα τα βιβλία, έχει και κάποιες ξεκάθαρες εξαιρέσεις.
Quote:...σχεδόν ξεχασμένοι δαίμονες από τον θρύλο, οι απάνθρωποι Άλλοι, συγκροτούν παγωμένες ορδές από ζόμπι και προετοιμάζονται να κινηθούν μαζί με τους ανέμους του χειμώνα ώστε να εξαφανίσουν οτιδήποτε θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ζωή. Το μόνο πράγμα που βρίσκεται ανάμεσα στα Επτά Βασίλεια και μια ατέλειωτη νύχτα είναι το Τείχος και μια χούφτα άντρες ντυμένοι στα μαύρα που ονομάζονται "Νυχτερινή Φρουρά"
Το αγγλικό κείμενο εδώ:
Αυτά είναι τα λόγια του ίδιου του Μάρτιν για τους Άλλους στο προσχέδιο των βιβλίων του. Η μετάφραση μπορεί να μην είναι και καλύτερη, αλλά το βασικό νόημα νομίζω πως γίνεται κατανοητό. (btw, το neverborn – δηλαδή αγέννητοι- μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως στοιχείο για το γεγονός ότι οι Άλλοι αποτελούν δημιουργία των Παιδιών του Δάσους). Ακόμη κι αν αφήσουμε απ' έξω το στοιχείο αυτό, το πρόβλημα σχετικά με την αντίληψη πως οι Άλλοι θα μπορούσαν να μην θεωρηθούν απόλυτα “κακοί” και ότι έχουν θετικά χαρακτηριστικά εξακολουθεί να υπάρχει καθώς δεν έχουμε κάποιο στοιχείο που να μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα. Μόνο υποθέσεις που βασίζονται σε υποθέσεις, οι οποίες κατά συνέπεια δεν οδηγούν πουθενά. Αντιθέτως, τα μόνα στοιχεία που έχουμε συγκλίνουν προς την άλλη πλευρά, ότι είναι απόλυτα “κακοί”.
Σχετικά με το όραμα της Μελισάντρα, νομίζω πως θα μπορούσε να δοθεί η εξής ερμηνεία. Γνωρίζουμε πως ο Μπραν και το Ματωμένο Κοράκι βρίσκονται μέσα σε ένα Γουέιργουντ. Αν υποθέσουμε πως η δημιουργία των Άλλων γινόταν πάνω σε Γουέιργουντ (κάτι που αν και υποστηρίζεται από την σειρά δεν θα πρέπει να το πάρουμε ως δεδομένο), τότε τα Γουέιργουντ αποτελούν κατά κάποιον τρόπο τον τόπο δημιουργίας/προέλευσης των όντων αυτών. Η Μελισάντρα ζητώντας από τον Ρ' Λορ να της δείξει τον Μεγάλο Άλλο, βλέπει τον τόπο όπου ξεκίνησαν όλα - η δημιουργία των Άλλων-, δηλαδή το Γουέιργουντ, μέσα στο οποίο βρίσκονται αυτή τη στιγμή ο Μπραν και το Ματωμένο Κοράκι.
Προφανώς όλα τα παραπάνω αποτελούν μια υπόθεση, αλλά νομίζω, τουλάχιστον, πως είναι μια ερμηνεία που βγάζει κάποιο νόημα.
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”