13-06-2016, 04:16 PM
(This post was last modified: 13-06-2016, 04:29 PM by SANDOR CLEGANE.)
Πάρα πολύ ωραίο επεισόδιο!!!
Θα το θυμάμαι κι όταν μετά από χρόνια ...
Οκ, ας επιστρέψω στο reality (και μετά ξύπνησα ) :
η όλη αίσθηση που μου άφησε ήταν σαπουνόπερα παλιάς εποχής αλλά με εξωτερικά, πλέον, γυρίσματα συν σκηνές made in υπολογιστή.
Αδιάφορο, σχετικά, επεισόδιο.
+ μεγάλο για μένα , αλλά επιφυλλάσομαι μέχρι να τελειώσει όλη η σειρά, σχετικά με την απουσία της "Σκληρόκαρδης" . Είμαι αντιφάν της, με ξενέρωσε πάρα πολύ ο συγγραφέας μ' αυτήν και "πανηγυρίζω" που δεν την έδειξε ακόμη ( DD, κρατάτε γερά, με τσαμπουκά ... ) .
+ σκηνοθετικά ως προς τη φωτογραφική λήψη της σκηνής : Άρυα πεσμένη στα σκαλοπάτια με τα καλάθια και τα κηπευτικά -φρούτα γύρω της.
- δε θα βάλω (το "όλο" είναι ένα μείον )
Άρυα : πχ α) μετά την εγκατάλειψη του Σάντορ και επιβίβαση στα καράβια, πάει τελικά από ... σε ένα ελεύθερο νησί και γίνεται βοηθός-υπηρέτρια-παρακόρη σε ένα φτωχό ψαρά ή καλύτερα κατεληξε σ' αυτόν. Κάθε μέρα μάζευε τα δίχτυα, έπλενε, σκούπιζε, μαγείρευε, έκανε εξάσκηση με τη "βελόνα" με ένα φίλο της μέχρι που ... επέστρεψε στο Γουέστερος.
done by tv-σειρά: β) πήγε τελικά στο Μπράαβος στο γνωστό ναό, υπηρέτησε, υπόμενε, επίμενε, τυφλώθηκε, χτυπήθηκε, σκότωσε, αρνήθηκε να σκοτώσει, την κυνήσαν, σκότωσε το διώκτη της, τελικά δεν έγινε "απρόσωπη" και ... φεύγει , έτσι απλά.
Συμπέρασμα α) "πχ" : α1) λίγο γράψιμο συγγραφέα α2) λίγος τηλεοπτικός χρόνος
>> β) άχρηστος ( , ανούσιος ( τηλεοπτικός χρόνος; ή όχι, δηλ. χρήσιμος και με "πολύ νόημα, ρε παιδί μου" ;
Μελανιχθύς: γιατί σε σκότωσαν οι DD;
Βέβαια δε μας έδειξαν το θάνατό του ... Λόγοι: α) αποφυγή κραξίματος, στους DD β) κέρδος τηλεοπτικού χρόνου (λοιπόν, δε πιστεύω να έκανε κανείς ζοομ και είδε το τσουτσούνι μου* που κατουρούσα; Ε, ναι το ομολογώ: κατ/ρώ και στη θάλασσα και στα ποτάμι και στις λίμνες, παρακαλώ κοιτάτε αλλού ... , στους θάμνους, στα δέντρα... - μαρκάρω λουλούδια , κηπευτικά κ.α. ) γ) τη σκαπούλαρε και τελικά έφυγε κρυμμένος (κι από μας) κάτω απ' τη βάρκα της Μπριέν - να δω μονάχα τη φάτσα (που θα τη δω, γιατί έτσι πιστεύω) της Σάνσα, που περίμενε τη βοήθεια του θείου της. Τελικά θα πάρει τη βοήθεια (μόνο) του θείου της ...
( * Μάι νέιμ ιζ Σάντορ Κληγκειν) Μάι μπραδεράκι που είναι βουβό ** :
- τελικά, μάι μπράδερ, τι ρόλο παίζεις; ποιανού ορκισμένος φρουρός-φύλακας είσαι; της μαμάς του βασιλιά ή του βασιλιά;
αν, το πρώτο, γιατί δε βγάζεις (σου βγάζουν) την "άσπρη" (ένα μεγάλο "μείον" στους DD που δεν είναι άσπρη, παρότι ψήφισα ότι για μένα είναι κι η καλύτερη αλλά και η ομορφότερη ) στολή του βασιλικού φρουρού;
Στην ουσία "τώρα" έχουμε -2 βασιλικούς φρουρούς (τον Τζέιμι τον "παραιτήσανε" )
** τελικά η τιμωρία σου (απ'τους θεούς του Ολύμπου για την ύβρη σου) ήταν η φωνή . Το μόνο που θα θύμιζε εσένα, πέρα απ' το μπόι κι όγκο σου, γιατί το σώμα και πρόσωπό σου είναι κρυμμένα , brother Frankenstein. Τη φωνή σου την πήραν οι θεοί γιατί όταν είχες την ευκαιρία να "εξιλεωθείς" ενώπιον θεών κι ανθρώπων μέσω της ιερής μονομαχίας, εσύ συνέχιζες να προσβάλλεις τη μνήμη αυτών που είχες βιάσει και σκοτώσει. Σε έσωσαν απ' τον βέβαιο θάνατο κι αυτό νομιζω ήταν για την ύβρη του Όμπρερυν για το ότι σε είχε "σίγουρο" , αλλά κι εσύ έγινες ένα ζόμπι, "τυφλό" και υπάκουο. Ούτε όταν θα έρθει η ώρα (σου) θα μπορέσεις να βγάλεις κραυγή, ιαχή, ουρλιαχτό ... (θα το σκεφτούν κι αυτό οι θεοί κι αποφασίσουν στην ώρα τους)
Το μονο που δε σε συγχωρώ, αδελφέ (για να μην μακρηγορώ για το τι μ' έκανες κι έκανες κι είδα κι άκουσα ) , εκτός απ' τη φήμη που έδωσες πλέον στο περήφανο όνομα των Κληγκέν , είναι ότι έκανες όλη μου τη ζωή να κινείται γύρω απ' το μίσος που με έχτισες . Χαρά, πονος, λύπη είναι για μένα = μίσος . Πόσο μισώ το μίσος ...
ΥΓ: νομίζω ότι ήθελα να γράψω για ένα «θέμα» ακόμη, αλλά το ξέχασα μετά το 2ο αστερίσκο και κλείνω μ’ αυτόν.
Δεν ξέρω αν όλο αυτό το ποστ ανήκει στο παρόν τόπικ ή στο «Γκρινιάζοντας…» (που δεν είχα σκοπό να γκρινιάξω) ή κάπου αλλού.
Θα το θυμάμαι κι όταν μετά από χρόνια ...
Οκ, ας επιστρέψω στο reality (και μετά ξύπνησα ) :
η όλη αίσθηση που μου άφησε ήταν σαπουνόπερα παλιάς εποχής αλλά με εξωτερικά, πλέον, γυρίσματα συν σκηνές made in υπολογιστή.
Αδιάφορο, σχετικά, επεισόδιο.
+ μεγάλο για μένα , αλλά επιφυλλάσομαι μέχρι να τελειώσει όλη η σειρά, σχετικά με την απουσία της "Σκληρόκαρδης" . Είμαι αντιφάν της, με ξενέρωσε πάρα πολύ ο συγγραφέας μ' αυτήν και "πανηγυρίζω" που δεν την έδειξε ακόμη ( DD, κρατάτε γερά, με τσαμπουκά ... ) .
+ σκηνοθετικά ως προς τη φωτογραφική λήψη της σκηνής : Άρυα πεσμένη στα σκαλοπάτια με τα καλάθια και τα κηπευτικά -φρούτα γύρω της.
- δε θα βάλω (το "όλο" είναι ένα μείον )
Άρυα : πχ α) μετά την εγκατάλειψη του Σάντορ και επιβίβαση στα καράβια, πάει τελικά από ... σε ένα ελεύθερο νησί και γίνεται βοηθός-υπηρέτρια-παρακόρη σε ένα φτωχό ψαρά ή καλύτερα κατεληξε σ' αυτόν. Κάθε μέρα μάζευε τα δίχτυα, έπλενε, σκούπιζε, μαγείρευε, έκανε εξάσκηση με τη "βελόνα" με ένα φίλο της μέχρι που ... επέστρεψε στο Γουέστερος.
done by tv-σειρά: β) πήγε τελικά στο Μπράαβος στο γνωστό ναό, υπηρέτησε, υπόμενε, επίμενε, τυφλώθηκε, χτυπήθηκε, σκότωσε, αρνήθηκε να σκοτώσει, την κυνήσαν, σκότωσε το διώκτη της, τελικά δεν έγινε "απρόσωπη" και ... φεύγει , έτσι απλά.
Συμπέρασμα α) "πχ" : α1) λίγο γράψιμο συγγραφέα α2) λίγος τηλεοπτικός χρόνος
>> β) άχρηστος ( , ανούσιος ( τηλεοπτικός χρόνος; ή όχι, δηλ. χρήσιμος και με "πολύ νόημα, ρε παιδί μου" ;
Μελανιχθύς: γιατί σε σκότωσαν οι DD;
( * Μάι νέιμ ιζ Σάντορ Κληγκειν) Μάι μπραδεράκι που είναι βουβό ** :
- τελικά, μάι μπράδερ, τι ρόλο παίζεις; ποιανού ορκισμένος φρουρός-φύλακας είσαι; της μαμάς του βασιλιά ή του βασιλιά;
αν, το πρώτο, γιατί δε βγάζεις (σου βγάζουν) την "άσπρη" (ένα μεγάλο "μείον" στους DD που δεν είναι άσπρη, παρότι ψήφισα ότι για μένα είναι κι η καλύτερη αλλά και η ομορφότερη ) στολή του βασιλικού φρουρού;
Στην ουσία "τώρα" έχουμε -2 βασιλικούς φρουρούς (τον Τζέιμι τον "παραιτήσανε" )
** τελικά η τιμωρία σου (απ'τους θεούς του Ολύμπου για την ύβρη σου) ήταν η φωνή . Το μόνο που θα θύμιζε εσένα, πέρα απ' το μπόι κι όγκο σου, γιατί το σώμα και πρόσωπό σου είναι κρυμμένα , brother Frankenstein. Τη φωνή σου την πήραν οι θεοί γιατί όταν είχες την ευκαιρία να "εξιλεωθείς" ενώπιον θεών κι ανθρώπων μέσω της ιερής μονομαχίας, εσύ συνέχιζες να προσβάλλεις τη μνήμη αυτών που είχες βιάσει και σκοτώσει. Σε έσωσαν απ' τον βέβαιο θάνατο κι αυτό νομιζω ήταν για την ύβρη του Όμπρερυν για το ότι σε είχε "σίγουρο" , αλλά κι εσύ έγινες ένα ζόμπι, "τυφλό" και υπάκουο. Ούτε όταν θα έρθει η ώρα (σου) θα μπορέσεις να βγάλεις κραυγή, ιαχή, ουρλιαχτό ... (θα το σκεφτούν κι αυτό οι θεοί κι αποφασίσουν στην ώρα τους)
Το μονο που δε σε συγχωρώ, αδελφέ (για να μην μακρηγορώ για το τι μ' έκανες κι έκανες κι είδα κι άκουσα ) , εκτός απ' τη φήμη που έδωσες πλέον στο περήφανο όνομα των Κληγκέν , είναι ότι έκανες όλη μου τη ζωή να κινείται γύρω απ' το μίσος που με έχτισες . Χαρά, πονος, λύπη είναι για μένα = μίσος . Πόσο μισώ το μίσος ...
ΥΓ: νομίζω ότι ήθελα να γράψω για ένα «θέμα» ακόμη, αλλά το ξέχασα μετά το 2ο αστερίσκο και κλείνω μ’ αυτόν.
Δεν ξέρω αν όλο αυτό το ποστ ανήκει στο παρόν τόπικ ή στο «Γκρινιάζοντας…» (που δεν είχα σκοπό να γκρινιάξω) ή κάπου αλλού.
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you