20-06-2016, 02:09 PM
Μόνο δύο μέτωπα αυτό το επεισόδιο! Ας δούμε...
ΜΗΡΗΝ
Ακόμα να καταλάβω γιατί επιτέθηκαν οι Αφέντες στο Μηρήν... επτά χρόνια δουλείας που τους πρότεινε ο Τύριον δεν υπάρχει λόγος να τους δυσαρεστήσουν. Πολύ "πρέπει να γίνει κάτι, ό,τι να 'ναι" η φάση. Έπειτα η Ντάνυ καίει το στόλο με τον Ντρόγκον, τον Βισέριον και τον Ραίγκαλ. Και αναρωτιόμουν, "θα τους δείξουν τους άλλους δράκους τελικά;". Ουφ. Και μετά έρχεται ο Νταάάάάριο με τους Ντοθράκι, και μετά η Γιάρα με τον Θήον. Στο παραπέντε γλυτώσαμε από dick jokes, αλλά μετά είχαμε τη Γιάρα να λέει ότι ο Θήον πλήρωσε για ό,τι έκανε στους Σταρκ. Πάμε καλά; Όλα αυτά τα βασανιστήρια παρουσιάζονται ως καλά γιατί έτσι πλήρωσε για τους Σταρκ; Ίου! Και παραδέχομαι ότι θέλω την Άσα για βασίλισσα των Σιδερένιων Νήσων, αλλά όχι τη Γιάρα. Είναι απαίσια.
ΓΟΥΙΝΤΕΡΦΕΛ
Υποθέτω ότι αυτό το σχεδίαζαν για Χάρντχοουμ 2.0, και όντως, με άφησε σχεδόν τόσο αδιάφορη όσο εκείνο. Αρχικά μια υπενθύμιση ότι ναι, ο Μαλλιαρός είναι νεκρός, και μετά ένα στρατιωτικό συμβούλιο που δεν οδήγησε πουθενά. Αν η Σάνσα ήθελε να κάνει τον Τζον να περιμένει, γιατί δεν του είπε απλώς ότι θα έρθει στρατός από την Κοιλάδα; Γιατί του είπε μόνο "περίμενε, ίσως ο στρατός μας αυξηθεί μαγικά"; Ίσως έτσι είχαν πεθάνει λιγότεροι άνδρες. Και επίσης, μιλώντας περί αυτού, ποιος τους έσωσε στο τέλος; Ο Μικροδάχτυλος. Επαναλαμβάνω. Ο ήρωας του επεισοδίου είναι ο ανώμαλος παιδόφιλος που σκότωσε την οικογένεια της Σάνσα και άναψε την σπίθα του πολέμου για τα ικανοποιήσει το εγώ του και που έστειλε τη Σάνσα στο βιαστή της. Αυτόν έβαλαν να σώσει την κατάσταση.
Δεν θα αναφέρω καν το Ρίκον.
Και μετά, ο Ράμσυ. Ω, ο θάνατος του Ράμσυ. Αρχικά, μου άρεσε αυτό που του έλεγε η Σάνσα (ότι η κληρονομιά του θα αφανιστεί) αλλά μετά έφυγε και ενώ ο Ράμσυ τρωγόταν, χαμογέλασε. Χαμογέλασε. Η Σάνσα "Είμαι Χαζή που Βοηθάω τον Λάνσελ Λάννιστερ" Σταρκ χαμογέλασε. Απαίσιο και εντελώς εκτός-χαρακτήρα. Ένα από τα προτερήματα της Σάνσα είναι ότι δεν διασκεδάζει με τη βία, και τώρα το πήραν και αυτό.Ουσιαστικά τι έκαναν; Την έκαναν να απολαύσει να βλέπει κάποιον να βασανίζεται, ό,τι δηλαδή κάνει και ο Ράμσυ και ο Τζόφρυ και το Βουνό. Την έριξαν στο επίπεδο του Ράμσυ, και όλο αυτό παρουσιάζεται ως καλό. "Δείτε, η Σάνσα είναι δυνατή τώρα! Η Σάνσα παίζει το παιχνίδι!" Όχι, η Σάνσα έπεσε στο ίδιο επίπεδο με το βιαστή/βασανιστή της. Αυτό το χαμόγελο είναι απαίσιο, αυτό που κάνουν στην Σάνσα είναι απαίσιο, όλο το επεισόδιο είναι απαίσιο. (envy)
ΜΗΡΗΝ
Ακόμα να καταλάβω γιατί επιτέθηκαν οι Αφέντες στο Μηρήν... επτά χρόνια δουλείας που τους πρότεινε ο Τύριον δεν υπάρχει λόγος να τους δυσαρεστήσουν. Πολύ "πρέπει να γίνει κάτι, ό,τι να 'ναι" η φάση. Έπειτα η Ντάνυ καίει το στόλο με τον Ντρόγκον, τον Βισέριον και τον Ραίγκαλ. Και αναρωτιόμουν, "θα τους δείξουν τους άλλους δράκους τελικά;". Ουφ. Και μετά έρχεται ο Νταάάάάριο με τους Ντοθράκι, και μετά η Γιάρα με τον Θήον. Στο παραπέντε γλυτώσαμε από dick jokes, αλλά μετά είχαμε τη Γιάρα να λέει ότι ο Θήον πλήρωσε για ό,τι έκανε στους Σταρκ. Πάμε καλά; Όλα αυτά τα βασανιστήρια παρουσιάζονται ως καλά γιατί έτσι πλήρωσε για τους Σταρκ; Ίου! Και παραδέχομαι ότι θέλω την Άσα για βασίλισσα των Σιδερένιων Νήσων, αλλά όχι τη Γιάρα. Είναι απαίσια.
ΓΟΥΙΝΤΕΡΦΕΛ
Υποθέτω ότι αυτό το σχεδίαζαν για Χάρντχοουμ 2.0, και όντως, με άφησε σχεδόν τόσο αδιάφορη όσο εκείνο. Αρχικά μια υπενθύμιση ότι ναι, ο Μαλλιαρός είναι νεκρός, και μετά ένα στρατιωτικό συμβούλιο που δεν οδήγησε πουθενά. Αν η Σάνσα ήθελε να κάνει τον Τζον να περιμένει, γιατί δεν του είπε απλώς ότι θα έρθει στρατός από την Κοιλάδα; Γιατί του είπε μόνο "περίμενε, ίσως ο στρατός μας αυξηθεί μαγικά"; Ίσως έτσι είχαν πεθάνει λιγότεροι άνδρες. Και επίσης, μιλώντας περί αυτού, ποιος τους έσωσε στο τέλος; Ο Μικροδάχτυλος. Επαναλαμβάνω. Ο ήρωας του επεισοδίου είναι ο ανώμαλος παιδόφιλος που σκότωσε την οικογένεια της Σάνσα και άναψε την σπίθα του πολέμου για τα ικανοποιήσει το εγώ του και που έστειλε τη Σάνσα στο βιαστή της. Αυτόν έβαλαν να σώσει την κατάσταση.
Δεν θα αναφέρω καν το Ρίκον.
Και μετά, ο Ράμσυ. Ω, ο θάνατος του Ράμσυ. Αρχικά, μου άρεσε αυτό που του έλεγε η Σάνσα (ότι η κληρονομιά του θα αφανιστεί) αλλά μετά έφυγε και ενώ ο Ράμσυ τρωγόταν, χαμογέλασε. Χαμογέλασε. Η Σάνσα "Είμαι Χαζή που Βοηθάω τον Λάνσελ Λάννιστερ" Σταρκ χαμογέλασε. Απαίσιο και εντελώς εκτός-χαρακτήρα. Ένα από τα προτερήματα της Σάνσα είναι ότι δεν διασκεδάζει με τη βία, και τώρα το πήραν και αυτό.Ουσιαστικά τι έκαναν; Την έκαναν να απολαύσει να βλέπει κάποιον να βασανίζεται, ό,τι δηλαδή κάνει και ο Ράμσυ και ο Τζόφρυ και το Βουνό. Την έριξαν στο επίπεδο του Ράμσυ, και όλο αυτό παρουσιάζεται ως καλό. "Δείτε, η Σάνσα είναι δυνατή τώρα! Η Σάνσα παίζει το παιχνίδι!" Όχι, η Σάνσα έπεσε στο ίδιο επίπεδο με το βιαστή/βασανιστή της. Αυτό το χαμόγελο είναι απαίσιο, αυτό που κάνουν στην Σάνσα είναι απαίσιο, όλο το επεισόδιο είναι απαίσιο. (envy)
She was his most trusted counsellor and his right hand