20-06-2016, 03:08 PM
Μερικές παρατηρήσεις σχετικά με το επεισόδιο:
Από τη μία έχουμε τις σκηνές από τις δύο μάχες, οι οποίες είναι πράγματι πολύ καλές, τόσο στο Μηρήν όσο και στο Γουίντερφελ. Ειδικά οι σκηνές στο Γουίντερφελ, όπου ο Τζον πέφτει κάτω και καταπλακώνεται από τους ίδιους του συμπολεμιστές του, το χάος που επικρατεί γενικότερα στο έδαφος με τους στρατιώτες του Τζον να είναι τόσο στριμωγμένοι ώστε να μην μπορούν να σηκώσουν το σπαθί τους προσωπικά τις βρίσκω πολύ δυνατές. Αν δεν κάνω λάθος ειπώθηκε και στο inside the episode, η παντελής αυτή έλλειψη χώρου ανάμεσα στους περικυκλωμένους Σταρκ θυμίζει την περίφημη ιστορική μάχη των Καννών κατά τον Β' Καρχηδονιακό Πόλεμο, όπου οι Ρωμαίοι ενάντια στους Καρχηδόνιους του Αννίβα σφαγιάστηκαν με παρόμοιο τρόπο, καθώς παρότι αριθμητικά υπερτερούσαν βρέθηκαν ολοκληρωτικά περικυκλωμένοι σε μια έκταση που δεν τους επέτρεπε ούτε καν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους λόγω της παντελούς έλλειψης χώρου.
Από την άλλη, το σημερινό/χτεσινό επεισόδιο φανερώνει ένα από τα βασικά προβλήματα της σειράς ειδικά τις τελευταίες δύο σεζόν. Το πρόβλημα είναι η τάση των σεναριογράφων/παραγωγών να θέλουν δείχνουν συγκεκριμένες σκηνές (ή να φτάνουν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα-όπως για παράδειγμα η άφιξη των ιπποτών της Κοιλάδας από το .... “πουθενά”) χωρίς να νοιάζονται για τον τρόπο που θα φτάσουν σε αυτές ούτε αν ο τρόπος με τις οποίο φτάνουν σε αυτές έχει μια στοιχειώδη λογική. Γιατί η Σάνσα δεν είπε στον Τζον πως υπάρχει ένας ολόκληρος στρατός που έρχεται για να τους βοηθήσει με αποτέλεσμα ο Τζον και οι στρατιώτες να κοντέψουν να σκοτωθούν; Γιατί ο Τζον κάνει κατα μέτωπο επίθεση στους Μπόλτον (που ισοδυναμεί με αυτοκτονία) παρότι ο ίδιος την προηγούμενη κιόλας μέρα έχει καταστρώσει ένα σχέδιο που είναι εντελώς αντίθετο με την επιλογή του αυτή; Μα φυσικά για να έχουμε την “αιφνιδιαστική”είσοδο του Μικροδάχτυλου που σώζει την κατάσταση από το “πουθένα”. Αν η Σάνσα είχε πει στον Τζον για την επικείμενη άφιξη των Άρρυν, ή αν ο Τζον περίμενε και δεν έκανε επίθεση, τότε η άφιξη του Μικροδάχτυλου δεν θα ήταν "έκπληξη" ή τουλάχιστον δεν θα είχε εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο (τον οποίο φυσικά επιθυμούσαν οι σεναριογράφοι/παραγωγοί). Δεν έχει σημασία το πως η σειρά θα καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα/σκηνή, ακόμη και αν δεν έχει λογική και καθιστά τους ήρωες χαζούς (γιατί αυτό πραγματικά δείχνουν όλες οι προαναφερθείσες σκηνές), αρκεί να φτάσει. Το πως θα φτάσει και τι επιπλοκές έχει αυτό στην πορεία δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις τηλεμεταφορές. Σημασία έχει να βρεθούν αυτοί που οι σεναριογράφοι/παραγωγοί θέλουν σε ένα μέρος, ακόμη και αν δεν έχει λογική η μετάβασή τους σε αυτό το μέρος από γεωγραφική και χρονολογική άποψη. Σημασία έχει το να βρεθούν εκεί, όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία. Και δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό της σειράς προφανώς και δεν άρχισε τώρα, αλλά τώρα γίνεται εντονότερο.
Από τη μία έχουμε τις σκηνές από τις δύο μάχες, οι οποίες είναι πράγματι πολύ καλές, τόσο στο Μηρήν όσο και στο Γουίντερφελ. Ειδικά οι σκηνές στο Γουίντερφελ, όπου ο Τζον πέφτει κάτω και καταπλακώνεται από τους ίδιους του συμπολεμιστές του, το χάος που επικρατεί γενικότερα στο έδαφος με τους στρατιώτες του Τζον να είναι τόσο στριμωγμένοι ώστε να μην μπορούν να σηκώσουν το σπαθί τους προσωπικά τις βρίσκω πολύ δυνατές. Αν δεν κάνω λάθος ειπώθηκε και στο inside the episode, η παντελής αυτή έλλειψη χώρου ανάμεσα στους περικυκλωμένους Σταρκ θυμίζει την περίφημη ιστορική μάχη των Καννών κατά τον Β' Καρχηδονιακό Πόλεμο, όπου οι Ρωμαίοι ενάντια στους Καρχηδόνιους του Αννίβα σφαγιάστηκαν με παρόμοιο τρόπο, καθώς παρότι αριθμητικά υπερτερούσαν βρέθηκαν ολοκληρωτικά περικυκλωμένοι σε μια έκταση που δεν τους επέτρεπε ούτε καν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους λόγω της παντελούς έλλειψης χώρου.
Από την άλλη, το σημερινό/χτεσινό επεισόδιο φανερώνει ένα από τα βασικά προβλήματα της σειράς ειδικά τις τελευταίες δύο σεζόν. Το πρόβλημα είναι η τάση των σεναριογράφων/παραγωγών να θέλουν δείχνουν συγκεκριμένες σκηνές (ή να φτάνουν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα-όπως για παράδειγμα η άφιξη των ιπποτών της Κοιλάδας από το .... “πουθενά”) χωρίς να νοιάζονται για τον τρόπο που θα φτάσουν σε αυτές ούτε αν ο τρόπος με τις οποίο φτάνουν σε αυτές έχει μια στοιχειώδη λογική. Γιατί η Σάνσα δεν είπε στον Τζον πως υπάρχει ένας ολόκληρος στρατός που έρχεται για να τους βοηθήσει με αποτέλεσμα ο Τζον και οι στρατιώτες να κοντέψουν να σκοτωθούν; Γιατί ο Τζον κάνει κατα μέτωπο επίθεση στους Μπόλτον (που ισοδυναμεί με αυτοκτονία) παρότι ο ίδιος την προηγούμενη κιόλας μέρα έχει καταστρώσει ένα σχέδιο που είναι εντελώς αντίθετο με την επιλογή του αυτή; Μα φυσικά για να έχουμε την “αιφνιδιαστική”είσοδο του Μικροδάχτυλου που σώζει την κατάσταση από το “πουθένα”. Αν η Σάνσα είχε πει στον Τζον για την επικείμενη άφιξη των Άρρυν, ή αν ο Τζον περίμενε και δεν έκανε επίθεση, τότε η άφιξη του Μικροδάχτυλου δεν θα ήταν "έκπληξη" ή τουλάχιστον δεν θα είχε εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο (τον οποίο φυσικά επιθυμούσαν οι σεναριογράφοι/παραγωγοί). Δεν έχει σημασία το πως η σειρά θα καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα/σκηνή, ακόμη και αν δεν έχει λογική και καθιστά τους ήρωες χαζούς (γιατί αυτό πραγματικά δείχνουν όλες οι προαναφερθείσες σκηνές), αρκεί να φτάσει. Το πως θα φτάσει και τι επιπλοκές έχει αυτό στην πορεία δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις τηλεμεταφορές. Σημασία έχει να βρεθούν αυτοί που οι σεναριογράφοι/παραγωγοί θέλουν σε ένα μέρος, ακόμη και αν δεν έχει λογική η μετάβασή τους σε αυτό το μέρος από γεωγραφική και χρονολογική άποψη. Σημασία έχει το να βρεθούν εκεί, όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία. Και δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό της σειράς προφανώς και δεν άρχισε τώρα, αλλά τώρα γίνεται εντονότερο.
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”