[Spoilers] - Επεισόδιο 9ο - Battle of the Bastards

[SANDOR CLEGANE]

[member=2992]elefantas[/member] ,
+ από μένα,
συμφωνώ απόλυτα  μαζί σου,
αλλά διαφωνώ - ούτε εν μέρει,  αφού δεν ανέφερες  για τη Σάνσα  η οποία  ήξερε (για την επερχόμενη βοήθεια,  αλλά και το "ήξερε"  πάλι δε θα μπορούσε να 'ναι σίγουρο,  απλώς στηρίχτηκε στην  αγάπη ,  κι όχι φιλευσπλαχνία ή δικαιοσύνη ,  του Μικροδάχτυλου,  γιατί  δεν αναφέρθηκε πουθενά  για κοράκι με νέα -  αλλιώς θα το ήξερε κι ο Τζον ). 
Όπως ανέφερε κι η Νιρν(ε)  (σόρι Νιρν,  αλλά εγώ όταν διαβάζωτο όνομά σου ,  έτσι το διαβάζω στη σκέψη μου,  αλλά αν σε ενοχλεί θα λέω " Νίρνε" ) ,  η Σάνσα  ξεσήκωσε το Τζον,  απέρριψε τη βοήθεια του Μικροδάχτυλου,  και Οκ, δεν είπε για την επερχόμενη βοήθεια που δεν ήταν σίγουρη 100% ή ακόμη  αν θα έφτανε εγκαίρως,  αλλά τουλάχιστον ας ελεγε  για την περιβόητη (για μας) συνάντηση  και κυρίως  ας πρόσφερε την ελπίδα  ότι είχε στείλει γράμμα  και περίμενε.
Και φάνηκε,  στα δικά μου μάτια,  ότι περίμενε  τη "σφαγή"  του Ρίκον  ως κάτι σίγουρο - σ' αυτό λίγο πολύ όλοι το περιμέναμε  στην καλύτερη περίπτωση,  υπήρχε  και η πάρα πολύ μεγάλη πιθανότητα  για  βασανιστική , μαρτυρική  "σφαγή"  του Ρίκον.
Και πάλι , στα δικά μου μάτια,  φάνηκε πως υπολόγιζε και στην εξόντωση του Τζον - εδώ δεν μπορώ να δώσω εξήγηση  γιατί το ήθελε,  έμαθε από κάπου ίσως  ότι ο Ρομπ  είχε αφήσει το Βορρά στον Τζον;  Απ' την άλλη τον προειδοποίησε  για τις παγίδες και πονηριές του Ράμσεΐ,  ίσως και για να έχει τη συνείδησή της καθαρή. 
Ίσως και στη συνάντησή της με το Μικροδάχτυλο  να μην τα είδαμε όλα  και να παίχτηκε και κάτι άλλο ...

Πάντως αν ήμουν ο Τζον,  αμέσως μετά τη νίκη  θα της άστραφτα ένα χαστούκι  και μετά θα την αγκάλιαζα  ή ίσως και όχι.  Το όχι θα κολλούσε,  όχι στο ότι παραλίγο θα σκοτωνόμουν,  αλλά ότι θυσιάστηκαν  παρα πολλοί στρατιώτες,  άνθρωποι  για ποιο λόγο;
"Για ποιο λόγο, Σάνσα,  το έκρυψες; για ποιο λόγο  σκοτώθηκαν τόσοι άνθρωποι;  δεν πιστεύω  όπως κάνουν οι στρατηγοί ή ήταν συμφωνημένο  να "φύγει πρώτα η σαβούρα"  και μετά τελευταίοι  να μείνουν οι εκλεκτοί! - οι Άρρυν.  Τι άλλο;  Πες μου το λόγο  και μετά θα σ' αγκαλιάσω,  αλλιώς μη με ξαναπείς αδελφό  και θα μείνω για πάντα μακριά σου.  Θυμάσαι που σου είπα ότι θα σε προστατεύω;  εσύ τι μου 'πες;  "κανείς δεν μπορεί" * ,  οι Άρρυν ή μήπως ο Μικροδάχτυλος προδότης  είναι ο "Κανείς"  ! "

* μήπως εννοούσε , ως ενδοσκοπικά,  ότι έχει αλλάξει,  μεταλλαχθεί ; ...

(συνέχεια απ' την 1η παράγραφο)
τελειώνοντας με το τελευταίο της Σάνσα,  δεν την κατηγορώ για την επιλογή του βίαιου θανάτου του Ραμ-Ρηκ,  αλλά για το μειδίαμα-χαμόγελο.  Μετά από ένα φρικτό τέλος,  τέτοιο  μειδίαμα-χαμόγελο  δεν έχουν οι ψυχικά υγιείς,  αλλά οι διαταραγμένοι ψυχικά. 
Καταλαβαίνω ότι μιλάμε για εκδίκηση  κι ότι το ήθελε πολύ  κι όχι μόνο πολύ , αλλά στον υπερθετικό βαθμό. Το καταλαβαίνω και κατανοώ.  Όταν ολοκληρωθεί όμως η εκδίκηση,  καταλαβαίνει κανείς  ότι το "κενό-κενά"  δεν γέμισαν...  Η βία δεν είναι τελικά λύτρωση,  αλλα αρρώστια,  όπως αναφέρθηκε απ' τον συγχωρεμένο - απ'τους σκηνοθέτες - Ιερέα. Ιαν Μακ Σέιν. Μετά τη στιγμή  της υποσχόμενης λύτρωσης,  δε θα σου έρθει το χαμόγελο στα χείλη,  αλλά  τα δάκρυα στα μάτια  ...