21-06-2016, 07:21 AM
Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν από τα καλύτερα επεισόδια. Ευτυχώς, γιατί δε θα άντεχα άλλη ξενέρα μετά το 8ο.
Μηρήν: βαριέμαι φρικτά τη Ντάνυ και θεωρώ την ηθοποιοία της Κλαρκ αστεία. Παρ´ όλα αυτά, εκτίμησα τις εντυπωσιακές σκηνές με τους δράκους και τη δουλειά που έριξαν οι παραγωγοί γι αυτό το αποτέλεσμα. Ο διάλογος Γιάρα-Ντάνυ μου φάνηκε κάπως "περίεργος". Φλέρταραν μεταξύ τους ή είναι ιδέα μου;
Γουίντερφελ: η μάχη ήταν όλα τα λεφτά κατ´ εμέ. Μου άρεσε η οπτική της μαχης, δηλαδή από το έδαφος, η οπτική του στρατιώτη. Η έκβαση της μάχης αναμενόμενη, αλλά παρ´ όλα αυτά, κι εγώ ανατρίχιασα βλέποντας τον ανταρόλυκο ξανά στο κάστρο.
Σάνσα: ποτέ δεν τη συμπάθησα ιδιαίτερα, και ούτε τώρα έκανε κάτι για να με κερδίσει. Απλά θεωρώ πως δεν είπε κάτι στον Τζον για τον Μικροδάχτυλο επειδή δεν ήταν σίγουρη ότι θα τη βοηθήσει εν τέλει. Μην ξεχνάμε ότι στην προηγούμενη συνάντησή τους τον σκυλόβρισε. Λογικά ο Πίταϊρ τη γουστάρει και μένει να δούμε αν θα πέσει στα νύχια του (ούσα και χήρα πλέον) ή αν θα παίξει το δικό της παιχνίδι εξουσίας. Πάντως ο Μικροδάχτυλος δε θα βοηθούςε αν δεν είχε να κερδίςει κάτι. Κάτι απόψεις ότι ήθελε να εξιλεωθεί που την έδωσε στον Ράμσι, τις ακούω βερεσέ. Δε νομίζω πάντως να ήθελε η Σάνςα να πεθάνει ο Τζον. Ως μπάσταρδος δεν έχει αξιώσεις στο Γουιντερφελ. Διορθώστε με αν δε θυμάμαι καλά.
Τζον: δεν είμαι σίγουρη αν είναι "κατώτερος των περιστάσεων", όπως αναφέρατε κάποιοι. Νομίζω ότι περισσότερο είναι γιος του πατέρα του, ή τουλάχιστον αυτόν που θεωρεί πατέρα του. μεγάλωσε ακολουθώντας τις αρχές του Νεντ, καθήκον, οικογένεια και κάνει συνήθως τη δύσκολη αλλά ηθική επιλογή. Θα κάνει αυτό που θεωρεί ο ίδιος σωστό, άσχετα αν θα φάει το κεφάλι του μετά (στην περίπτωςη του Νεντ αυτό συνέβη κυριολεκτικά).
Αυτό που μου έκανε εντύπωση για τον Τζον είναι πως παρουσιάστηκε κάπως αποκτηνωμένος, σαν μια φονική μηχανή. Στα βιβλία τουλάχιστον, ο Τζον είναι πάντα διακριτικός, τρυφερός απέναντι στα αδέρφια του, χαρακτηρίζεται από μια έμφυτη ευγένεια και συστολη. Θα μου πείτε, όταν πολεμάει, δε μπορεί να είναι ευγενικός και θα έχετε δίκιο. Απλά η εικόνα του Τζον ως λυσασμένος σφαγέας γεμάτος με τα αίματα των αντιπάλων του με ξένισε.
Σκόρπιες σκέψεις: με δεδομένο ότι ο Μπραν δεν φαίνεται να ξεκολλάει από τα δέντα και τα οράματα (και να ξεκολλούσε, δε μπορεί να έχει απογόνους) ποιος κυβερνάει το Γουίντερφελ; Κάποιος ξάδερφος ίσως; Ακόμα και αν αποκαλυφθεί η κατά τα φαινόμενα ταυτότητα του Τζον, θα είναι Ταργκ, όχι Σταρκ.
Ελπίζω να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι Άμπερ και οι Κάρσταρκ.
Γιατί δεν έτρεξε ζικ-ζακ ο Ρίκον;
Αυτά και σόρρυ για το σεντόνι.
Μηρήν: βαριέμαι φρικτά τη Ντάνυ και θεωρώ την ηθοποιοία της Κλαρκ αστεία. Παρ´ όλα αυτά, εκτίμησα τις εντυπωσιακές σκηνές με τους δράκους και τη δουλειά που έριξαν οι παραγωγοί γι αυτό το αποτέλεσμα. Ο διάλογος Γιάρα-Ντάνυ μου φάνηκε κάπως "περίεργος". Φλέρταραν μεταξύ τους ή είναι ιδέα μου;
Γουίντερφελ: η μάχη ήταν όλα τα λεφτά κατ´ εμέ. Μου άρεσε η οπτική της μαχης, δηλαδή από το έδαφος, η οπτική του στρατιώτη. Η έκβαση της μάχης αναμενόμενη, αλλά παρ´ όλα αυτά, κι εγώ ανατρίχιασα βλέποντας τον ανταρόλυκο ξανά στο κάστρο.
Σάνσα: ποτέ δεν τη συμπάθησα ιδιαίτερα, και ούτε τώρα έκανε κάτι για να με κερδίσει. Απλά θεωρώ πως δεν είπε κάτι στον Τζον για τον Μικροδάχτυλο επειδή δεν ήταν σίγουρη ότι θα τη βοηθήσει εν τέλει. Μην ξεχνάμε ότι στην προηγούμενη συνάντησή τους τον σκυλόβρισε. Λογικά ο Πίταϊρ τη γουστάρει και μένει να δούμε αν θα πέσει στα νύχια του (ούσα και χήρα πλέον) ή αν θα παίξει το δικό της παιχνίδι εξουσίας. Πάντως ο Μικροδάχτυλος δε θα βοηθούςε αν δεν είχε να κερδίςει κάτι. Κάτι απόψεις ότι ήθελε να εξιλεωθεί που την έδωσε στον Ράμσι, τις ακούω βερεσέ. Δε νομίζω πάντως να ήθελε η Σάνςα να πεθάνει ο Τζον. Ως μπάσταρδος δεν έχει αξιώσεις στο Γουιντερφελ. Διορθώστε με αν δε θυμάμαι καλά.
Τζον: δεν είμαι σίγουρη αν είναι "κατώτερος των περιστάσεων", όπως αναφέρατε κάποιοι. Νομίζω ότι περισσότερο είναι γιος του πατέρα του, ή τουλάχιστον αυτόν που θεωρεί πατέρα του. μεγάλωσε ακολουθώντας τις αρχές του Νεντ, καθήκον, οικογένεια και κάνει συνήθως τη δύσκολη αλλά ηθική επιλογή. Θα κάνει αυτό που θεωρεί ο ίδιος σωστό, άσχετα αν θα φάει το κεφάλι του μετά (στην περίπτωςη του Νεντ αυτό συνέβη κυριολεκτικά).
Αυτό που μου έκανε εντύπωση για τον Τζον είναι πως παρουσιάστηκε κάπως αποκτηνωμένος, σαν μια φονική μηχανή. Στα βιβλία τουλάχιστον, ο Τζον είναι πάντα διακριτικός, τρυφερός απέναντι στα αδέρφια του, χαρακτηρίζεται από μια έμφυτη ευγένεια και συστολη. Θα μου πείτε, όταν πολεμάει, δε μπορεί να είναι ευγενικός και θα έχετε δίκιο. Απλά η εικόνα του Τζον ως λυσασμένος σφαγέας γεμάτος με τα αίματα των αντιπάλων του με ξένισε.
Σκόρπιες σκέψεις: με δεδομένο ότι ο Μπραν δεν φαίνεται να ξεκολλάει από τα δέντα και τα οράματα (και να ξεκολλούσε, δε μπορεί να έχει απογόνους) ποιος κυβερνάει το Γουίντερφελ; Κάποιος ξάδερφος ίσως; Ακόμα και αν αποκαλυφθεί η κατά τα φαινόμενα ταυτότητα του Τζον, θα είναι Ταργκ, όχι Σταρκ.
Ελπίζω να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι Άμπερ και οι Κάρσταρκ.
Γιατί δεν έτρεξε ζικ-ζακ ο Ρίκον;
Αυτά και σόρρυ για το σεντόνι.