21-06-2016, 08:15 AM
Ωραίο επεισόδιο αν μη τι άλλο θεαματικό κινηματογραφικού τύπου!
Μήριν δεν θα σχολιάσω πολλά, όλα ήταν super και η σκηνή Yara- Dany από τις πιο διασκεδαστικές. Νομίζω και η Ντάνυ το ευχαριστήθηκε γέλαγαν και τα μουστάκια που δεν είχε, παρόλο την προσπάθεια της να κρατηθεί σοβαρή. Ο ρόλος του Τύριον μεγαλώνει στο πλάι της και τελικά το σχέδιο του να μην κάψει η Ντάνυ τις άλλες πόλεις αλλά να περιορίσει τις απώλειες στη Μήριν και να κρατήσει και το στόλο αποδείχθηκε μία καλή λύση για το γυρισμό της Ντάνυ στο Westeros.
Η επανένωση των δράκων άψογη.
Στο Winterfell θα σχολιάσω.
Για το Μικροδάχτυλο: Μ…Ευκαιρία περίμενε να μπει ενεργά στο παιχνίδι και ευκαιρία του δόθηκε. Πέτυχε ακριβώς αυτό που ήθελε.
Για τη Σάνσα: Δεν νομίζω πως πέτυχε αυτό που ήθελε και αυτό ήταν εξ’αρχής να βρουν συμμαχίες και να υπάρξει κάποιο πιο υποχθόνιο σχέδιο εξόντωσης των Μπόλτων, ακριβώς χωρίς τον Μικροδάχτυλο, που προτιμά να τον αφήσει στην άκρη και να μην τον εμπλέξει πουθενά στο στρατιωτικό σχέδιο του αδελφού της.
Αλλά…συμμαχίες δεν βρίσκονται και άρα ο στρατός της κοιλάδας γίνεται αναγκαίος και η Σάνσα ζητάει αναγκαστικά βοήθεια. Το τι θα προκύψει (αν αυτός θα έρθει μετά από αυτά που του είπε), αν έπρεπε να ελπίζει ή να απελπίζεται με αυτή την κατάσταση, νομίζω πως ούτε η ίδια το γνώριζε.
Κατά τη γνωμή μου κανένας στρατός ή σχέδιο επίθεσης δεν μπορεί να βασιστεί σε πιθανότητες (αν και αν), θα κάνουν ότι μπορούν με αυτά που έχουν, ακριβώς αυτό που της έλεγε ο Τζον και αν έρθει βοήθεια ήρθε. Και αυτό πιστεύω έγινε.
Συν του η Σάνσα παίρνει την υποχρέωση πάνω της και δεν την μεταθέτει στον Τζον. Άρα ότι και αν ζητήσει τώρα ο Μικροδάχτυλος κανένας άλλος, πέραν της Σάνσας δεν είναι υποχρεωμένος να του δώσει κάτι.
Επομένως περιμένουμε να δούμε πως θα ξεμπλέξει.
Για τον χαρακτήρα της μετά από όσα πέρασε (που στα βιβλία δεν έχει ζήσει την ομηρία του Μπόλτον αλλά βρίσκεται ασφαλής στην κοιλάδα) είναι λογικό πια να είναι ωμή, κυνική και έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα. Εφόσον όλα αυτά δεν έχουν διαδραματιστεί στα βιβλία μιλάμε για δύο γυναίκες με διαφορετικά βιώματα και άρα χαρακτήρες. Εξ’ αυτών κρίνω τη σειρά με βάση τα βιώματα που μας παρέχει εδώ.
ps. καλά έκανε και χαμογέλασε, δεν υπάρχει τιμή εδώ, δεν υπάρχει καν άνθρωπος να κοιτάξει, ένα σαδιστικό τέρας είναι που του αξίζει ο θάνατος ακριβώς όπως τον έδινε. What goes around comes around. Έχω μια υποψία ότι για τον συγκεκριμένο μπορεί αυτό να είναι στο τέλος του και στα βιβλία, καθώς ο Μάρτιν και εκεί υπερθεματίζει την αγάπη του Μπόλτον για ανθρώπινο κυνήγι με τα σκυλιά του και το κοινοτροφείο του.
Plus αυτό τον θάνατο του τον έδωσε ο Τζον από ότι κατάλαβα. Η Σάνσα απλώς πήγε εκεί που ο Τζον τον είχε βάλει για να ταΐσει τα κακόμοιρα σκυλάκια. Αχ αυτό το παιδί είναι και ζωόφιλο.
Αστοχία: Ο Θάνατος του Ρίκον. Ειλικρινά τι στόχευση ήταν αυτή από τόσα μέτρα μακριά; Τρελό… Κρίμα αν ζούσε στη δική μας εποχή ο Μπόλτον θα έκανε καριέρα στους Ολυμπιακούς ως ο καλύτερος τοξοβόλος ever.
Τζον: Υποθέτω είναι έξω από τα νερά του εδώ. Νομίζω πως στο διάλογο του με τη Σάνσα μιλάνε για δύο διαφορετικά θέματα.
Εκείνη του μιλάει από θέμα στρατηγικής και κινήσεων (aka τι θα σκεφτεί ο Μπόλτον) και εκείνος της μιλάει από σκοπιά ξιφομαχίας και άντρας προς άντρα μάχης που ναι στο τελευταίο είναι ο καλύτερος καθότι αντιμετωπίζοντας τους White Walkers, αντιμετώπισε πολύ χειρότερο κίνδυνο αλλά σε ανοιχτή κατά μέτωπον επίθεση.
Πιστεύω πως η Σάνσα αυτό του λέει είναι πως το σχέδιο του είναι πολύ απλό για τον Μπόλτον. Αποδείχτηκε αληθής καθώς ο Μπόλτον παρέσυρε τον Τζον και το στράτευμα με τον Ρίκον μία ώρα αρχύτερα στο σημείο που τους ήθελαν για να τους εγκλωβίσουν και δεν ακολούθησαν το αρχικό σχέδιο να περιμένουν.
Γενικά μου φάνηκε πως έπρεπε να χάσουν από μόνοι τους για να κερδίσουν με την κοιλάδα και ανυπομονώ να δω ποια θα είναι η χρησιμότητα του Χρυσοδάκτυλου από εδώ και πέρα.
Κρατάω τα λόγια της Μελισάντρε (που μετά από όσα κατάλαβε ο Davos για τη Σήριν) μπορεί να είναι και από τα τελευταία της, μιας και η χρησιμότητα της μπορεί να ολοκληρώθηκε με την Ανάσταση του Τζον. Ο κύριος της Φωτιάς για κάποιον λόγο τον επανέφερε. Πιστεύω πως ο Τζον ακόμα παλεύει να καταλάβει αυτό το reason και να βρει τη θέση του σε υπαρξιακό επίπεδο.
Μου ταιριάζει με την ευαισθησία του χαρακτήρα του που δεν είναι “χαχα, ωραία αναστηθήκαμε, πάμε τώρα” αλλά φαίνεται γεμάτος από δικά του ερωτήματα και ακόμα δεν έχει κατασταλάξει μέσα του ως προς τη χρησιμότητα του.
Τελευταίο: Πήραμε πίσω το Winterfell !! Μετά από 4 seasons…!! OMG! OMG!! (rofl) (rofl) (rofl) (rofl) (rofl) (rofl) (rofl) (clap) (clap) (clap) (clap) (clap) (clap) (clap)