Quote:Και νομίζω ότι σε αυτή ακριβώς τη σκηνή βλέπουμε αυτό που πραγματικά είναι. Πολεμιστής. Ούτε στρατιώτης, ούτε στρατηγός. Πολεμιστής και πιθανόν ήρωας. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά. Ήθος, αγνότητα, τιμή, φλόγα, δεξιοτεχνία και εμπνέει τους άλλους να τον ακολουθήσουν. Νομίζω ότι αυτό είναι και το πεπρωμένο του. Να οδηγήσει τις στρατιές των ανθρώπων ενάντια στην απειλή των Άλλων. Να οδηγήσει και να πρωτοστατήσει όχι να σχεδιάσει την τακτική της μάχης.
Ναι ο Τζον είναι μαχητής, αυτό κάνει μάχεται, και αν και έχουν γραφτεί τόσα σχόλια παρόλα αυτά θα ήθελα να πω πως και από την ανάλυση της μάχης η στρατηγική του Τζον δεν ήταν πολύ μακριά τελικά και από την στρατηγική του Μπόλτον.
Και οι δυο αρχικά ήθελαν να παρασύρουν τον άλλον στο δικό τους στρατόπεδο, ο Μπόλτον έχοντας οργανώσει επίθεση, ο Τζον έχοντας οργανώσει άμυνα.
Απλώς ο Μπόλτον έχει ένα όπλο εναντίων των Σταρκ τον Ρίκον που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οι Σταρκ. Και παρόλο που η Σάνσα προειδοποίησε για αυτό, κανείς δεν θα μπορούσε να ξέρει πως θα τον χρησιμοποιούσε ο Μπόλτον.
Και ποιος δεν θα έτρεχε να σώσει τον αδελφό του;
Το λάθος του Τζον είναι που συνεχίζει προς τον Μπόλτον ακόμα και μετά το θάνατο του Ρίκον, παρασυρομένος φυσικά από τα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης. Μόνο αυτό. Φυσικά τεράστιο λάθος τακτικής αλλά ο αυθορμητισμός του Τζον υπερνικά.
Τοπ detail: Το ύφος του Τζον μετά την άφιξη του Vale και το ποδοπάτημα που κυνηγά τον Μπόλτον, φωνάζει από μακριά: Αυτό είναι το τέλος σου!!
Παρατηρήσατε πως ο Μπόλτον έβγαλε στον Τζον μία πιο άγρια και ενστικτώδης πλευρά που μετά βίας συγκράτησε για να μην τον σκοτώσει στο τέλος και μετά τον έριξε στα σκυλιά; Μήπως είναι πιο κοντά στο Kill the Boy από οτι νομίζαμε;