Ας πω κι εγώ τις δικές μου σκέψεις εδώ.
Ο Νεντ στο πρώτο βιβλίο φαίνεται να σκέφτεται συνέχεια για υποσχέσεις που δεν κράτησε. Ποιες υποσχέσεις ήταν αυτές, άραγε; Το μυστικό της πατρότητας του Τζον, όπως γνωρίζουμε, δεν το φανέρωσε ποτέ σε κανέναν, το πήρε μαζί του στον τάφο. Άρα, δεν πάτησε τον όρκο του αναφορικά με αυτό. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες, εγώ τείνω να πιστεύω πως η Λυάννα τον όρκισε ότι κάποτε θα αποκάλυπτε στον γιο της ποιος ήταν. Κι ίσως - πιο τολμηρό μεν, αλλά μάνα ήταν και αγαπούσε τον Ραίγκαρ και το παιδί της κι ήθελε το καλύτερο γι' αυτό - ότι δεν θα τον στερούσε από τα κληρονομικά του δικαιώματα, ότι θα φρόντιζε ώστε ο γιος της να πάρει τη θέση που του ανήκε.
Ο Νεντ τελικά, όχι μόνο δεν είπε στον Τζον ποιος ήταν, όχι μόνο δεν του έδωσε την ευκαιρία να διεκδικήσει τα δικαιώματα που είχε στο θρόνο, αλλά ακόμη ακόμη τον έστειλε στο Τείχος, εξασφαλίζοντας μια και καλή ότι ποτέ δεν θα απειλούσε την εξουσία του Ρόμπερτ.
Θέλω να εξηγηθώ εδώ. Δεν κατηγορώ τον Νεντ για κάτι. Απλά, παραθέτω τα γεγονότα, κάνω εικασίες όσον αφορά τις υποσχέσεις που ο ίδιος παραδεχόταν ότι δεν κράτησε και προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο αντικειμενική, μιας και ο Νεντ είναι ένας από τους δυο αγαπημένους μου χαρακτήρες.
Ο λόγος που ο Νεντ δεν προσπάθησε να ανεβάσει τον Τζον στον θρόνο ήταν, θεωρώ, η πίστη του στον βασιλιά Ρόμπερτ και στους Μπαράθηον που κυβερνούσαν τότε. Σύμφωνα με τον κώδικα τιμής του, δε θα έκανε ποτέ κάτι που θα απειλούσε την εξουσία των Μπαράθηον γιατί θεωρούσε ότι αυτοί ήταν οι νόμιμοι βασιλείς. Και ο Νεντ ακολουθούσε πάντα τον κώδικα τιμής του, όπως μας έδειξε η ιστορία του, εκτός και αν κινδύνευε η ζωή κάποιου από τα παιδιά του (ή του ανιψιού του). Και προφανώς, το να μείνει πιστός στο βασιλιά του το θεωρούσε ανώτερο από το να μείνει πιστός σε έναν από τους όρκους που έδωσε στην αδερφή του. Όσο για τον λόγο που τον έστειλε στο Τείχος... Νομίζω ότι ήταν ένας συνδυασμός του πανικού της στιγμής (έφευγε για το Κινγκς Λάντινγκ για μια θέση και μια ζωή που απεχθανόταν, είχε μάθει για το φόνο του Τζον Άρρυν ΚΑΙ δεν μπορούσε να πάρει τον Τζον μαζί του) και της έντονης πίεσης της Κάτλυν. Ίσως μάλιστα να έπεισε/παρηγόρησε τον εαυτό του ότι τουλάχιστον στο Τείχος, ως αδερφός της Νυχτερινής Φρουράς, ο Τζον θα ήταν ασφαλής ακόμη και στην περίπτωση που μαθευόταν ποιος ήταν.
Τώρα, γιατί ο Νεντ δεν αποκάλυψε ποτέ στον ίδιο τον Τζον την ταυτότητά του. Νομίζω ότι από τα βιβλία γίνεται αντιληπτό. Κατ' αρχήν, ο Τζον ήταν μόλις δεκατεσσάρων όταν τον συναντάμε. Δηλαδή σχεδόν παιδί, ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής. Ο Νεντ, θεωρώ, δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε μέχρι τότε να του εμπιστευτεί ένα τόσο μεγάλο μυστικό το οποίο θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του. Μπορεί ο Τζον να ήταν σχετικά σώφρων για την ηλικία του, αλλά δεν έπαυε να είναι παιδί. Ο Νεντ δεν μπορούσε να γνωρίζει πώς θα αντιδράσει. Ας μην ξεχνάμε ότι το γεγονός πως ήταν μπάσταρδος, τον είχε πληγώσει και τον είχε στιγματίσει. Αν μάθαινε πως δεν ήταν καν παιδί του Νεντ (πόσω μάλλον κι αν ήταν νόμιμο παιδί του Ραίγκαρ και δεν ήταν καν μπάσταρδος!) κι ότι όλα όσα πέρασε από την Κάτλυν είχαν γίνει χωρίς λόγο, ποιος ξέρει πώς θα αντιδρούσε; Θα μπορούσε να το κρατήσει για τον εαυτό του, να μην φανερώσει τίποτα σε κανέναν; Ή θα έκανε ακριβώς το αντίθετο πάνω στην αγανάκτησή του; Ο Νεντ δεν μπορούσε να το διακινδυνεύσει κι είχε δίκιο να σκέφτεται έτσι, κατά τη γνώμη μου.
Στο τέλος βέβαια, όταν ο Νεντ βρίσκεται στα μαύρα κελιά μοιάζει να μετάνιωσε για την επιλογή του να μη μιλήσει στον ανιψιό του. Όμως, νομίζω πως αυτό γίνεται επειδή γνωρίζει ή υποψιάζεται ότι ίσως πεθάνει και ότι μπορεί να μην έχει ποτέ την ευκαιρία να το κάνει. Αν πέθαινε ο Νεντ, τότε ο Τζον ποτέ δεν θα μάθαινε την αλήθεια. Κι αυτός είναι σοβαρός λόγος για να νιώσει μεγαλύτερες τύψεις, πέρα από τις τύψεις που τον βασάνιζαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, λόγω του ότι δεν κράτησε μέχρι τότε τις "υποσχέσεις" του.
Ο Νεντ στο πρώτο βιβλίο φαίνεται να σκέφτεται συνέχεια για υποσχέσεις που δεν κράτησε. Ποιες υποσχέσεις ήταν αυτές, άραγε; Το μυστικό της πατρότητας του Τζον, όπως γνωρίζουμε, δεν το φανέρωσε ποτέ σε κανέναν, το πήρε μαζί του στον τάφο. Άρα, δεν πάτησε τον όρκο του αναφορικά με αυτό. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες, εγώ τείνω να πιστεύω πως η Λυάννα τον όρκισε ότι κάποτε θα αποκάλυπτε στον γιο της ποιος ήταν. Κι ίσως - πιο τολμηρό μεν, αλλά μάνα ήταν και αγαπούσε τον Ραίγκαρ και το παιδί της κι ήθελε το καλύτερο γι' αυτό - ότι δεν θα τον στερούσε από τα κληρονομικά του δικαιώματα, ότι θα φρόντιζε ώστε ο γιος της να πάρει τη θέση που του ανήκε.
Ο Νεντ τελικά, όχι μόνο δεν είπε στον Τζον ποιος ήταν, όχι μόνο δεν του έδωσε την ευκαιρία να διεκδικήσει τα δικαιώματα που είχε στο θρόνο, αλλά ακόμη ακόμη τον έστειλε στο Τείχος, εξασφαλίζοντας μια και καλή ότι ποτέ δεν θα απειλούσε την εξουσία του Ρόμπερτ.
Θέλω να εξηγηθώ εδώ. Δεν κατηγορώ τον Νεντ για κάτι. Απλά, παραθέτω τα γεγονότα, κάνω εικασίες όσον αφορά τις υποσχέσεις που ο ίδιος παραδεχόταν ότι δεν κράτησε και προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο αντικειμενική, μιας και ο Νεντ είναι ένας από τους δυο αγαπημένους μου χαρακτήρες.
Ο λόγος που ο Νεντ δεν προσπάθησε να ανεβάσει τον Τζον στον θρόνο ήταν, θεωρώ, η πίστη του στον βασιλιά Ρόμπερτ και στους Μπαράθηον που κυβερνούσαν τότε. Σύμφωνα με τον κώδικα τιμής του, δε θα έκανε ποτέ κάτι που θα απειλούσε την εξουσία των Μπαράθηον γιατί θεωρούσε ότι αυτοί ήταν οι νόμιμοι βασιλείς. Και ο Νεντ ακολουθούσε πάντα τον κώδικα τιμής του, όπως μας έδειξε η ιστορία του, εκτός και αν κινδύνευε η ζωή κάποιου από τα παιδιά του (ή του ανιψιού του). Και προφανώς, το να μείνει πιστός στο βασιλιά του το θεωρούσε ανώτερο από το να μείνει πιστός σε έναν από τους όρκους που έδωσε στην αδερφή του. Όσο για τον λόγο που τον έστειλε στο Τείχος... Νομίζω ότι ήταν ένας συνδυασμός του πανικού της στιγμής (έφευγε για το Κινγκς Λάντινγκ για μια θέση και μια ζωή που απεχθανόταν, είχε μάθει για το φόνο του Τζον Άρρυν ΚΑΙ δεν μπορούσε να πάρει τον Τζον μαζί του) και της έντονης πίεσης της Κάτλυν. Ίσως μάλιστα να έπεισε/παρηγόρησε τον εαυτό του ότι τουλάχιστον στο Τείχος, ως αδερφός της Νυχτερινής Φρουράς, ο Τζον θα ήταν ασφαλής ακόμη και στην περίπτωση που μαθευόταν ποιος ήταν.
Τώρα, γιατί ο Νεντ δεν αποκάλυψε ποτέ στον ίδιο τον Τζον την ταυτότητά του. Νομίζω ότι από τα βιβλία γίνεται αντιληπτό. Κατ' αρχήν, ο Τζον ήταν μόλις δεκατεσσάρων όταν τον συναντάμε. Δηλαδή σχεδόν παιδί, ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής. Ο Νεντ, θεωρώ, δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε μέχρι τότε να του εμπιστευτεί ένα τόσο μεγάλο μυστικό το οποίο θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του. Μπορεί ο Τζον να ήταν σχετικά σώφρων για την ηλικία του, αλλά δεν έπαυε να είναι παιδί. Ο Νεντ δεν μπορούσε να γνωρίζει πώς θα αντιδράσει. Ας μην ξεχνάμε ότι το γεγονός πως ήταν μπάσταρδος, τον είχε πληγώσει και τον είχε στιγματίσει. Αν μάθαινε πως δεν ήταν καν παιδί του Νεντ (πόσω μάλλον κι αν ήταν νόμιμο παιδί του Ραίγκαρ και δεν ήταν καν μπάσταρδος!) κι ότι όλα όσα πέρασε από την Κάτλυν είχαν γίνει χωρίς λόγο, ποιος ξέρει πώς θα αντιδρούσε; Θα μπορούσε να το κρατήσει για τον εαυτό του, να μην φανερώσει τίποτα σε κανέναν; Ή θα έκανε ακριβώς το αντίθετο πάνω στην αγανάκτησή του; Ο Νεντ δεν μπορούσε να το διακινδυνεύσει κι είχε δίκιο να σκέφτεται έτσι, κατά τη γνώμη μου.
Στο τέλος βέβαια, όταν ο Νεντ βρίσκεται στα μαύρα κελιά μοιάζει να μετάνιωσε για την επιλογή του να μη μιλήσει στον ανιψιό του. Όμως, νομίζω πως αυτό γίνεται επειδή γνωρίζει ή υποψιάζεται ότι ίσως πεθάνει και ότι μπορεί να μην έχει ποτέ την ευκαιρία να το κάνει. Αν πέθαινε ο Νεντ, τότε ο Τζον ποτέ δεν θα μάθαινε την αλήθεια. Κι αυτός είναι σοβαρός λόγος για να νιώσει μεγαλύτερες τύψεις, πέρα από τις τύψεις που τον βασάνιζαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, λόγω του ότι δεν κράτησε μέχρι τότε τις "υποσχέσεις" του.