[Spoilers] - Επεισόδιο 10ο - The Winds of Winter

[nirne]

Ο "μεγάλος" σε ένα τέτοιο θέμα δεν θα ήταν τόσο προβλέψιμος.
Όπως γνωρίζουμε, ο GRRM υποστηρίζει ότι για κάθε hero υπάρχει και ένας αντίστοιχος villain.

Στην πραγματικότητα, ο Μάρτιν υποστηρίζει ότι μέσα σε κάθε ήρωα/άνθρωπο υπάρχει και ο villain. Δεν έχουμε χτυπητά και ξεκάθαρα δίπολα καλού - κακού στον κόσμο του Μάρτιν, εκτός από το δίπολο Άνθρωποι-Άλλοι. Έχουμε δυο-τρεις πολύ κακούς κι αυτό είναι όλο. Απόλυτα καλούς όμως όχι. Ακόμη και ο Τζον δεν είναι τόσο καλός όσο πολλοί αναγνώστες και κυρίως τηλεθεατές πιστεύουν. Καλό παιδί είναι, οκ, αλλά δεν είναι ο άμωμος ήρωας των κλασικών μυθιστορημάτων φαντασίας. Ιδιαίτερα στα βιβλία που έχουμε περισσότερα γεγονότα και λεπτομέρειες, ξέρουμε ότι ενήργησε και "συμφεροντολογικά" ενώ ήταν διοικητής της φρουράς. Επίσης, δεν τόσο δημοφιλής στο αφηγηματικό σύμπαν των βιβλίων/σειράς. Αν ήταν, δεν θα γινόταν ανταρσια και δεν θα τον καθάριζαν οι δικοί του. Το ίδιο και η Ντάνυ.

Ο Ned και η Lyanna ήξεραν τι συμβαίνει, γνώριζαν το παρελθόν.

Τι ακριβώς εννοείς εδώ; Θα μπορούσες να μας το εξηγήσεις λίγο καλύτερα; Τι γνώριζαν ο Νεντ και η Λυάννα;

πράγμα που σημαίνει ότι το παιδί της, όντας κομμάτι της δεν θα το πείραζε. Μέσα του ζει η Lyanna. Είναι κομμάτι της. Ο Robert, όντας άνθρωπος με σώας τας φρένας, το παιδί δεν θα μπορούσε να το σκοτώσει.

Ο Ρόμπερτ, σύμφωνα με τα βιβλία, μιας και αναφέρεις το Μάρτιν, και η σειρά ακολουθούσε πιστά τα βιβλία την περίοδο που έδειχνε την ιστορία του Ρόμπερτ και οι χαρακτήρες ήταν όπως και στα βιβλία ακόμη, ήταν λυσσαλέος απέναντι στους Ταργκάρυεν. Σε όλο το πρώτο βιβλίο ο συγγραφέας φροντίζει να κάνει απόλυτα σαφή στον αναγνώστη το άσβεστο και σχεδόν παρανοϊκό μίσος που έτρεφε ο χαρακτήρας εναντίον τους. Το τονίζει τόσο πολύ που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι. Και η σειρά φρόντισε να το δείξει αυτό, όσο μπορούσε βέβαια, λόγω των χρονικών περιορισμών που είχε. Σώας τας φρένας ίσως είχε ο Ρόμπερτ, αλλά όχι όσον αφορούσε τους Ταργκς. Και πόσο απαράλλαχτη θα έμενε η αγάπη του για τη Λυάννα αν μάθαινε ότι η αγαπημένη του δεν απήχθη αλλά το έσκασε μ' έναν άλλον; Ο Ρόμπερτ και η Λυάννα δεν γνωρίζονταν τόσο καλά, άλλωστε. Δεν είχαν "σχέση" όπως οι νέοι έχουν σήμερα και τους χώριζαν κάτι εκατοντάδες χιλιόμετρα, πράγμα που δεν ευνοούσε τις επαφές. Ο Ρόμπερτ, ήταν πιθανό να ήταν ερωτευμένος με την ιδέα που ο ίδιος είχε για τη Λυάνα κι όχι με την πραγματική Λυάννα. Ο Νεντ μάλιστα τονίζει σ' ένα σημείο πόσο λανθασμένη γνώμη είχε ο Ρόμπερτ για το χαρακτήρα της.
Ενα παράδειγμα από το βιβλίο που έχει ίσως έμμεση σχέση με αυτό που συζητάμε (το θάνατο του μωρού Τζον) είναι το παρακάτω:

«Παρ' όλα αυτά» επέμεινε ο Νεντ «να σκοτώσεις ένα παιδί ... είναι άθλιο ... είναι άτιμο ... »
«Άτιμο;» μούγκρισε ο βασιλιάς. «Αυτό που έκανε ο Αίρυς στον αδελφό σου τον Μπράντον είναι άτιμο. Ο τρόπος που πέθανε ο άρχοντας πατέρας σου, αυτό είναι άτιμο. Κι ο Ραίγκαρ ... πόσες φορές νομίζεις πως τη βίασε την αδελφή σου; Πόσες εκατοντάδες φορές;» Φώναζε τόσο δυνατά, που το άλογό του άρχισε να χρεμετίζει ταραγμένο. Ο βασιλιάς τράβηξε άγρια τα γκέμια για να ησυχάσει το ζωντανό και έτεινε θυμωμένα το δάχτυλό του προς τον Νεντ. «Θα σκοτώσω όσους Ταργκάρυεν πέσουν στα χέρια μου, μέχρι να αφανιστούν μέχρι τον τελευταίο σαν τους δράκους τους, και τότε θα κατουρήσω στους τάφους τους.» (Παιχνίδι του Στέμματος)

Τώρα, το αν θα σκότωνε το παιδί της Λυάννα σε περίπτωση που έπεφτε στα χέρια του, είναι καθαρά στην κρίση του κάθε αναγνώστη. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ούτε για το "ναι" ούτε για το "όχι", εφόσον ένα τέτοιο γεγονός δεν συνέβη ποτέ και δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να το μάθουμε. Όμως, στο πρώτο βιβλίο ο Νεντ, που αγαπούσε τον Ρόμπερτ, φαίνεται να φοβάται ότι ο φίλος του ήταν ικανός για κάτι τέτοιο.

Ας πάρουμε λίγο την μεριά της φωτιάς δηλαδή την Daenerys. Υπάρχει. Έχει δράκους. Κινείται προς το King's Landing. Ως τώρα μόνο καταστρέφει. Η κρίση της είναι αμφιλεγόμενη.

Κι εδώ δεν θα συμφωνήσω. Η Νταινέρυς, όπως και κάθε χαρακτήρας του Μάρτιν αλλά και οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή, δεν είναι τέλεια, κάνει λάθη. Όμως, δεν κατέστρεψε τίποτα πέρα από το σύστημα των δουλεμπόρων και κατά τη γνώμη μου πολύ καλά έκανε, γιατί ήταν απάνθρωπο. Προσωπικά, βρίσκω την ιστορία της Ντάνυ και του Τζον απόλυτα παράλληλες. Δύο παιδιά, μικρότερα από είκοσι χρονών, παλεύουν να κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό, παλεύουν και με τους εξωτερικούς εχθρούς αλλά και με τη συνείδησή τους πολύ συχνά, φτάνουν να πάρουν την εξουσία στην κοινωνία όπου βρίσκονται, παλεύουν να είναι σωστοί ηγέτες, γίνονται πιο σκληροί ορισμένες φορές, κάνουν λάθη, τα κάνουν θάλασσα κάποια στιγμή, η μία καταλήγει στη θάλασσα των Ντοθράκι και ο άλλος να βλέπει τα θυμαράκια ανάποδα. Υποθέτω ότι μετά την επιστροφή της Ντάνυ στο Μηρήν και την ανάσταση του Τζον, και οι δύο θα είναι διαφορετικοί απ' ό, τι ήταν. Με ποιον τρόπο; Δεν ξέρω ακόμη. Αλλά κάτι τέτοιο έχει προετοιμαστεί κατά τη γνώμη μου και στην μία περίπτωση και στην άλλη.

Είναι αυτός, είναι το μαύρο, που θα φέρει την ισορροπία μεταξύ του μπλε και του κόκκινου.
Όλα δένουν μεταξύ τους. Ο πάγος ο οποίος είναι ο ΚΝ, η φωτιά που είναι η ξανθομαλλούσα και το μαύρο, ο Γιάννης που θα φέρει ισορροπία στις δύο άκρες.

Θα μπορούσες να εξηγήσεις τι εννοείς μ' αυτό; Τι ισορροπία θα φέρει ο Τζον; Θα πολεμήσει η Ντάνυ με τον Βασιλιά της Νύχτας και ο Τζον θα μπει ανάμεσα και θα τους "τα φτιάξει"; Γιατί; Θεωρείς ότι το πρόβλημα θα δημιουργηθεί μόνο και μόνο επειδή θα συγκρουστούν αυτοί οι δυο; Το πρόβλημα με τους Άλλους δεν είναι ήδη υπαρκτό; Θεωρείς ότι οι Άλλοι είναι καλοί; Ή μάλλον ότι δεν είναι κακοί; Κι από πού το αντλείς αυτό το συμπέρασμα; Υπάρχει κάτι στα βιβλία (ή στη σειρά ενδεχομένως) που να μας δείχνει ότι οι Άλλοι δεν είναι αυτό που φαίνονται; Δηλαδή, εξωπραγματικά όντα που μισούν καθετί ζωντανό και φέρνουν το θάνατο στο διάβα τους όπως μας λένε οι θρύλοι και βλέπουμε κι εμείς οι ίδιοι να ενεργούν; Γνωρίζω ότι υπάρχουν τέτοιες θεωρίες στο fandom αλλά δεν έχω διαβάσει μέχρι τώρα κανένα επιχείρημα υπέρ της άποψης αυτής που να βασίζεται στα δεδομένα που έχουμε ως τώρα.

edit: Τελος, για να είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα καλά. Θεωρείς ότι πατέρας του Τζον είναι ο Βασιλιάς της Νύχτας; Πιστεύεις ότι τα βιβλία και η σειρά θα αποκλίνουν σ' αυτό το σημείο; Και στηρίζεις κάπου αυτήν την άποψη; Εννοώ σε συγκεκριμένα στοιχεία από τα βιβλία ή τη σειρά.